(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXV

@mariaaaaa werken en leren combi gaat prima, wel met een klein baantje dan, maar je krijgt een jaar prestatiebeurs als je voltijd doet!

Blij dat het weer weekend is en ondertussen alle rapportvergaderingen er weer op zitten. Wat een ergernis was dat deze keer. Met name de HAVO-afdeling is erg zwak en de schoolleiding maakt zich zorgen over de overgangspercentages.

Vorig jaar werd er bij een aantal leerlingen al geconstateerd dat ze de HAVO alleen met veel moeite zouden kunnen halen in 1x (en deze mentaliteit dan niet hebben) om ze vervolgens toch gewoon over te laten gaan. Nu betalen we de rekening daarvoor want dit jaar gaan te veel leerlingen het waarschijnlijk niet redden terwijl het probleem al lang signaleerd is.

In plaats van de overgangsnormen wat op te schroeven worden de leerlingen weer een enorme hand boven het hoofd gehouden... zo frustrerend. Aan de ene kant is het hun schuld dan ook wel niet, maar men moet ook wel realistisch zijn.

Binnenkort zijn de ouderavonden weer , ik kan nu al niet wachten.

quote:

Op vrijdag 25 november 2011 19:48 schreef kwakz0r het volgende:
@mariaaaaa werken en leren combi gaat prima, wel met een klein baantje dan, maar je krijgt een jaar prestatiebeurs als je voltijd doet!

Weet ik inderdaad, dat zal al wel helpen! Volgens mij was er voor deeltijd ook een soort financiële tegemoetkoming, maar ik heb nog wat programma's gevonden waarover ik ook ga informeren, zoals via Randstad!

Bij ons zijn dit jaar zo ontzettend veel vechtpartijen, echt absurd gewoon. En dan niet van die kleine opstootjes, maar echt tot bloedens toe. Het levert zoveel onrust op en het kost zoveel negatieve energie, echt heel vervelend.

Ik ben met al die verhalen echt benieuwd op welke scholen (een aantal van) jullie allemaal zitten.
Maar in t kader van de privacy is dat helaas niet handig om (hier) te delen.

Hier gaat t wat lesgeven betreft meer dan okay. Geen één klas geeft problemen; lig af en toe zelfs in een deuk om / met bepaalde klassen / lln.

Nu de cijfers van mijn 3e klas (zwakke broeders) nog ff omhoog en ik ben helemaal blij. De eerste stap is hierin al gemaakt

Hoewel; helemaal.... organisatorisch gezien is t op onze school nog steeds niet best. Nieuw printsysteem, intranet en zoals verwacht werkt t allemaal voor amper ene ene meter.....
En dan zijn er wat dat betreft nog wel wat zaken die er mis zijn die ik hier maar niet ga bespreken...

En over lesgeven: NIEMAND heeft dat gelijk in de vingers. ALTIJD heb je in t begin problemen; zeker als nieuwe docent op een nieuwe school. Je zult zien dat het het tweede jaar altijd een stuk beter gaat (zeker wanneer je op dezelfde school bent gebleven; want in t eerste jaar ben je altijd die nieuwe die nog even flink dient te worden uitgetest).

Dus mensen die zeggen dat als t je in t begin niet lukt je het nooit zult leren hebben echt helemaal NIETS van ons vak begrepen. <--- opsteker voor alle 'nieuwige' docenten. Go on! millions op pupils depend on you!!

quote:

Op vrijdag 25 november 2011 17:55 schreef DevilsAndDust het volgende:
mane, ik heb een coach op school die er puur is om mij te begeleiden, niet om te beoordelen. Ik had hem gevraagd om eens bij een les te komen zitten aan een klas waar het het slechtst bij gaat. Hij is vandaag geweest, we gaan volgende week nabespreken. Ik hoop dat hij me wat tips kan geven en dingen heeft gezien die ik verkeerd doe waar ik me niet bewust van ben.

Er zijn een hoop nieuwelingen op school, maar als ik met ze praat krijg ik het idee dat ik de enige ben bij wie het soms nog moeizaam gaat.

Dat die coach op jouw initiatief komt kijken bij je moeilijkste klas vind ik echt stoer! Dat is lef hebben, om zo eerlijk naar jezelf te laten kijken. Daar ga je ongetwijfeld veel aan hebben en alleen al door je op die manier open te stellen, leer je.

Misschien kun je met die coach ook eens praten over een intervisie-groep? Dat heb ik in mijn eerste jaar gehad en dat was heel leerzaam. Dan gingen we op vrijdagmiddag (met thee en koekjes) bij elkaar zitten en dan legde iedereen een casus voor. Dan komen alle twijfels en kwetsbaarheden wel op tafel, en dan merk je dat je echt niet de enige bent die af en toe niet goed weet wat ie aan het doen is. .

Dat kun je doen met medebeginnelingen, maar het kan ook best zijn dat al wat meer ervaren docenten dit ook nog leuk en leerzaam vinden. Misschien dat die coach van je eens zou kunnen inventariseren wie daar voor in is?

We hebben een intervisiegroep. Maar dan moet wel iedereen iets in te brengen hebben...

De reacties hier doen me wel echt onwijs goed.

quote:

Op vrijdag 25 november 2011 19:23 schreef CindieY het volgende:
Zo heb ik ook een klas waarmee het de ene keer hartstikke leuk gaat en iedereen lekker bezig is of luistert op dat moment, de andere keer gaat het minder en moet ik steeds corrigeren op van alles en nog wat.

Tja, je hebt 30 individuutjes voor je zitten, en al die 30 individuutjes hebben hun eigen dingetjes. Ook zij hebben wel een keertje slechte zin, verheugen zich op iets leuks die avond, of zijn geïrriteerd omdat ze vroeg moesten opstaan en door de mist hebben moeten fietsen, bijvoorbeeld.

quote:

Op vrijdag 25 november 2011 21:14 schreef Descendent het volgende:
Ik ben met al die verhalen echt benieuwd op welke scholen (een aantal van) jullie allemaal zitten.
Maar in t kader van de privacy is dat helaas niet handig om (hier) te delen.

Wat zou je met die informatie opschieten? Als je weet dat ik op het Blabla College in Blabladam werk? Ik werk op een hele gezellige vmbo-locatie.

quote:

Dus mensen die zeggen dat als t je in t begin niet lukt je het nooit zult leren hebben echt helemaal NIETS van ons vak begrepen. <--- opsteker voor alle 'nieuwige' docenten.

Eens.

ik heb net 6 uur aan mijn portfolio gewerkt. in 1 ruk. het is nog niet af, maar we're getting there! voor kerst wil ik dat kreng afhebben (dan moet ik alleen m'n specialisatie/scriptie nog)

Ah, portfolio's ... Krengen inderdaad. Gelukkig heb ik die van mij redelijk goed bijgehouden. En dan heb je eindelijk alles geschreven, moet je het nog uploaden in een over ander totaal niet werkend en onpraktisch websitesysteem van de uni ...

quote:

Op zondag 27 november 2011 19:11 schreef Naamah het volgende:
Ah, portfolio's ... Krengen inderdaad. Gelukkig heb ik die van mij redelijk goed bijgehouden. En dan heb je eindelijk alles geschreven, moet je het nog uploaden in een over ander totaal niet werkend en onpraktisch websitesysteem van de uni ...

ja dat ja. gnorf.

Goed bezig, kwak! Deed jij eigenlijk de opleiding in voltijd? Ik dacht van niet, ivm je promoveren en werken erbij, maar gezien hoe druk je het veelal hebt, vraag ik het toch even </aagje>

Ik ga maandag eens een rondje bellen! Best maf hoe mijn hoofd werkt, ik was zo enthousiast geraakt van die eerdere sollicitatie dat ik er nu serieus aan denk om toch mijn lesbevoegdheid te halen. Ik ben zowaar half in de war ervan Nouja, wie weet waar het schip strandt.

quote:

Op zondag 27 november 2011 19:37 schreef MariaEtcetera het volgende:
Goed bezig, kwak! Deed jij eigenlijk de opleiding in voltijd? Ik dacht van niet, ivm je promoveren en werken erbij, maar gezien hoe druk je het veelal hebt, vraag ik het toch even </aagje>

Ik ga maandag eens een rondje bellen! Best maf hoe mijn hoofd werkt, ik was zo enthousiast geraakt van die eerdere sollicitatie dat ik er nu serieus aan denk om toch mijn lesbevoegdheid te halen. Ik ben zowaar half in de war ervan Nouja, wie weet waar het schip strandt.

ja, voltijd, maar met uitloop. je hebt bij allebei de varianten 1 dag in de week les, alleen bij deeltijd doe je minder vakken per semester en heb je dus meer tijd. alleen had ik de stufi nodig, dus heb ik voltijd gedaan.

maar ja, nu heb ik 21 lesuren, dus is t afmaken van dat portfolio nogal een gedoe. vorig jaar had ik een mini aanstelling (kan me er nu over verbazen dat ik het er toen zo druk mee had)

Pfff, 21 lesuren en een voltijdstudie, da's niet niks!

quote:

Op zondag 27 november 2011 20:36 schreef TheSilentEnigma het volgende:
Pfff, 21 lesuren en een voltijdstudie, da's niet niks!

nou ja, ik heb nu geen bijeenkomsten meer (dat waren nog maar 4 pedagogiek colleges) maar sta wel voltijd ingeschreven hoef alleen dingen af te maken. maar dan nog is t krapjes, die vrije dag heb ik eigenlijk ook voor school nodig...

quote:

Op zondag 27 november 2011 20:06 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

ja, voltijd, maar met uitloop. je hebt bij allebei de varianten 1 dag in de week les, alleen bij deeltijd doe je minder vakken per semester en heb je dus meer tijd. alleen had ik de stufi nodig, dus heb ik voltijd gedaan.

maar ja, nu heb ik 21 lesuren, dus is t afmaken van dat portfolio nogal een gedoe. vorig jaar had ik een mini aanstelling (kan me er nu over verbazen dat ik het er toen zo druk mee had)

Oh dan klinkt voltijd idd wel aanlokkelijker.
En ha, juist als je een perfectionist bent maakt het volgens mij weinig uit hoe groot je aanstelling is, juist omdat je je sowieso wel fulltime druk kan maken maar succes met de laatste spurt

Ik ben ontzettend aan het twijfelen, zelf. En dáár ben ík heul goed in! Dus ik kom hier even spuien omdat ik hier denk ik het meest ontopic zit Enerzijds lijkt het me namelijk tof om mijn (1e graads) lesbevoegdheid te halen. Ik heb hier leuke verhalen gelezen, hoor toffe dingen van vrienden/vriendinnen en kennissen, ik zou mijn kennis van Engels en literatuur kunnen inzetten en er zijn daadwerkelijk vacatures hier in de regio
Máár: wat nou als ik het niet kan Ik heb nog nooit voor de klas gestaan en ondanks dat me in theorie duidelijk lijkt wat je zo'n beetje moet doen, zou ik niet weten hoe ik dingen in de praktijk zou aanpakken, en of ik het dan leuk zou vinden. Ik ben graag goed in dingen Plus ik ben pas klaar met studeren en het plan is/was om zsm flink te gaan werken. Ik kan het dan eigenlijk slecht aan mezelf verkopen om nóg een jaar te studeren (wel met werk erbij), vooral omdat ik niet met 100% zekerheid kan zeggen dat dát mijn droombaan gaat zijn. Op dit moment ben ik heel enthousiast, maar ook vrij onzeker.

Bah, grote keuzes maken, dat hoort toch pas te moeten als je 'groot' bent _{25isheulnietoudechtwaar.}
Tijd om sollicitatiebrieven te schrijven

quote:

Op maandag 28 november 2011 13:55 schreef MariaEtcetera het volgende:

[..]

Oh dan klinkt voltijd idd wel aanlokkelijker.
En ha, juist als je een perfectionist bent maakt het volgens mij weinig uit hoe groot je aanstelling is, juist omdat je je sowieso wel fulltime druk kan maken maar succes met de laatste spurt

Ik ben ontzettend aan het twijfelen, zelf. En dáár ben ík heul goed in! Dus ik kom hier even spuien omdat ik hier denk ik het meest ontopic zit Enerzijds lijkt het me namelijk tof om mijn (1e graads) lesbevoegdheid te halen. Ik heb hier leuke verhalen gelezen, hoor toffe dingen van vrienden/vriendinnen en kennissen, ik zou mijn kennis van Engels en literatuur kunnen inzetten en er zijn daadwerkelijk vacatures hier in de regio
Máár: wat nou als ik het niet kan Ik heb nog nooit voor de klas gestaan en ondanks dat me in theorie duidelijk lijkt wat je zo'n beetje moet doen, zou ik niet weten hoe ik dingen in de praktijk zou aanpakken, en of ik het dan leuk zou vinden. Ik ben graag goed in dingen Plus ik ben pas klaar met studeren en het plan is/was om zsm flink te gaan werken. Ik kan het dan eigenlijk slecht aan mezelf verkopen om nóg een jaar te studeren (wel met werk erbij), vooral omdat ik niet met 100% zekerheid kan zeggen dat dát mijn droombaan gaat zijn. Op dit moment ben ik heel enthousiast, maar ook vrij onzeker.

Bah, grote keuzes maken, dat hoort toch pas te moeten als je 'groot' bent _{25isheulnietoudechtwaar.}
Tijd om sollicitatiebrieven te schrijven

de meeste opleidingen stellen een snuffelstage vooraf als eis, zodat je al een beetje een idee hebt of t wat voor je is.

qua financiën: ik heb vorig jaar stufi gehad, en collegegeldkrediet, en bijgeleend, en OV, en salaris voor 0,34 aanstelling, en daarmee verdiende ik in de maand evenveel als nu met een 0,8 aanstelling. als je je diploma hebt kom je echt zó aan de slag, en onbevoegd werd ik ook uitgenodigd voor 8 gesprekken op 13 brieven.

vraagje: heb je je master bij engels gedaan? anders is dat wel een sturikelblok, je mag alleen je eerstegraads doen als je een master in het schoolvak hebt, anders moet je nog extra vakken volgen (wordt per geval bekeken) bij de opleiding waarin je het hoofdvak gaat geven. als jouw lit onderzoek naar engelstalige literatuur was maak je meer kans dat ze je wel goedkeuren, maar dat moet je echt heel goed uitzoeken voor je begint!

en of je het kan: tsja, ik ben er ook nog steeds onzeker over, soms. het is echt best zwaar om dit vak te leren, maar als je t léuk vindt komt t allemaal goed. Kun je niet bij een school om een snuffelstage vragen? dus meekijken bij lessen, observeren, en zelf ook een lesje geven (evt. kan dit via het ICLON in Leiden, maar ook de IFLOS in Utrecht - dan telt het meteen als snuffelstage voor de opleidingsstart)

quote:

Op maandag 28 november 2011 15:38 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

de meeste opleidingen stellen een snuffelstage vooraf als eis, zodat je al een beetje een idee hebt of t wat voor je is.

qua financiën: ik heb vorig jaar stufi gehad, en collegegeldkrediet, en bijgeleend, en OV, en salaris voor 0,34 aanstelling, en daarmee verdiende ik in de maand evenveel als nu met een 0,8 aanstelling. als je je diploma hebt kom je echt zó aan de slag, en onbevoegd werd ik ook uitgenodigd voor 8 gesprekken op 13 brieven.

vraagje: heb je je master bij engels gedaan? anders is dat wel een sturikelblok, je mag alleen je eerstegraads doen als je een master in het schoolvak hebt, anders moet je nog extra vakken volgen (wordt per geval bekeken) bij de opleiding waarin je het hoofdvak gaat geven. als jouw lit onderzoek naar engelstalige literatuur was maak je meer kans dat ze je wel goedkeuren, maar dat moet je echt heel goed uitzoeken voor je begint!

en of je het kan: tsja, ik ben er ook nog steeds onzeker over, soms. het is echt best zwaar om dit vak te leren, maar als je t léuk vindt komt t allemaal goed. Kun je niet bij een school om een snuffelstage vragen? dus meekijken bij lessen, observeren, en zelf ook een lesje geven (evt. kan dit via het ICLON in Leiden, maar ook de IFLOS in Utrecht - dan telt het meteen als snuffelstage voor de opleidingsstart)

Ik hoopte al op een reactie van jou Soort-van-zelfde schuitje enzo Bedankt in ieder geval

Ik heb twee MA's gedaan - een is bijna hetzelfde als de literatuur-MA van Engels (héél veel overlap qua vakken) en heb ik gedaan over Engelstalige literatuur, de andere was de research MA literary studies. Daar zaten veel mensen van verschillende talenopleidingen en heb ik ook met Engelstalige literatuur gewerkt en een semester in Engeland gezeten. Ik zou denk ik bij de VU of UvA gaan kijken, ivm dichtstbij, en daar leken de toelatingseisen niet zo streng. Al kan het sowieso nooit kwaad om er een mailtje aan te wagen

Zo'n snuffelstage klinkt wel interessant! Idealiter zou ik via een onderwijsinstelling mijn lesbevoegdheid willen halen (mbo, hbo of zoals ik nu dus overweeg vo), omdat ik dan wel gewoon meteen aan het werk kan. De vuurdoop

Ja op zich vond ik het verhelderend om de twijfels van vele anderen in dit topic te lezen. Ik denk op zich wel dat ik er vrij realistisch in kan staan - ik hoef niet meteen perfect te zijn, dat komt met de tijd, daar moet je in groeien. Al kan ik me zo voorstellen dat ik het alsnog WIL zijn zodra ik begin

Ik zou inderdaad eerst eens een dagje meelopen. Maar verder zal het hoe dan ook een sprong in het diepe zijn. Ik denk dat je tijdens die sprong in het diepe wel echt heel bewust moet nadenken of dit het inderdaad echt voor je is. Onzekerheden horen erbij, en daardoor misschien ook wel twijfels (alhoewel ik zelf nooit getwijfeld heb, wel over bepaalde aspecten die bij het schoolleven horen, maar niet over het lesgeven zelf), maar eerlijk zijn naar jezelf is heel belangrijk. Er zijn namelijk ook leraren die het niet hun droombaan vinden en na 15 of 20 jaar ontdekken dat ze wel iets anders willen en dan kan dat bijna niet meer. Naast bevlogen docenten heb je ook van die verzuurde types die eigenlijk spijt hebben van hun keuze.

Dit is niet bedoeld als schrikbeeld, maar als geruststelling en aanmoediging. Probeer het, onderzoek het, en ga ervoor als blijkt dat het bij je past, maar het is helemaal niet erg als je na een half jaar of een jaar besluit dat je toch iets anders wilt. Als je zoiets aangaat, kan dat nu eenmaal ook de conclusie zijn. Dat is helemaal niet erg, want er zijn zoveel mensen die nog van richting veranderen als ze hun eerste schreden op de arbeidsmarkt zetten. Ik was ervan overtuigd dat ik niet voor de klas wilde staan en heb ook wat jaren heel ander werk gedaan. En toen toch het roer omgegooid en alsnog voor het onderwijs gekozen. Maar dat was net zo goed ook een gok, het had het net zo goed toch ook niet kunnen zijn. Dan heb je niet gefaald ofzo. Soms moet je risico's nemen om jezelf te leren kennen en vervolgens weer verder te komen.

Mane, jij ook bedankt voor je uitgebreide reactie Ik denk dat je de spijker op z'n kop slaat - ik ben idd niet iemand die zich snel ergens op stort, dat gaat eerst gepaard met lang wikken en wegen. Voor ik het diepe in spring test ik bij wijze van spreken eerst tientallen keren het water door er een teen in te steken en er met diverse mensen te praten over hoe koud/warm het water wel niet is
Als ik eenmaal de knoop heb doorgehakt ga ik er wel helemaal voor, 9 vd 10 keer.

Het is inderdaad ook iets wat ik veel zie in mijn omgeving - het gevoel dat je metéén de juiste carrière of baan moet vinden, want anders is het een soort falen. Terwijl je inderdaad van alles kunt leren en elke werkervaring nuttig kan zijn, ook als je later nog wilt switchen...

Risico's, ja. Ik heb net in ieder geval weer een paar overwegend nuttige / fijne telefoongesprekjes gehad. Het is nog even puzzelen maar ik kom er wel. Hoop ik

Tsja, ik denk dat je er pas echt achterkomt of het is wat je wil op het moment dat je het aan het doen bent. In die zin is misschien het nuttigste advies om je er gewoon in te storten en snel ergens een (klein) baantje te zoeken, zodat je het meteen met al zijn aspecten ervaart.

Ik heb lang gedacht dat het onderwijs echt was wat ik wilde. Ik vind het lesgeven zelf en de leerlingen ook nog steeds helemaal geweldig. Maar ik heb me vergist in alles wat erbij komt kijken, in wat Mane hierboven het 'schoolleven' noemt. Ik kende de verhalen, ik wist ervan, maar ik had nooit gedacht dat ik er zoveel last van zou hebben. Tijdens al mijn stages richt je je vooral op het lesgeven (en dat is ook prima) en daardoor merk je pas als je echt aan de slag gaat wat daar verder allemaal nog bij komt kijken. Dat valt mij dus enorm tegen, dat ligt ook voor een groot deel aan de school waar ik nu lesgeef, maar als ik de verhalen van groepsgenoten hoor, is er overal wel wat.

Dit leidt er wel toe dat ik, ondanks dat ik het lesgeven zelf dus echt heel leuk vindt en ik ook echt denk dat ik wel kwaliteiten op dat gebied heb, ik steeds meer twijfel aan mijn keuze voor het onderwijs. Ik rond mijn opleiding af, nog een paar weekjes, en dan ga ik lekker wat anders doen. Althans, zo denk ik nu, ik kan me best voorstellen dat dat ooit nog een keer gaat veranderen. En ik baal er wel enorm van dat ik eigenlijk niet meer het onderwijs in wil. Het heeft me al met al toch veel geld en moeite gekost om te komen waar ik nu ben en verder iets met verwachtingen vanuit mijn omgeving en zo. Buh, drama

En dit is dus echt niet om je te ontmoedigen MariaEtcetera, maar misschien dus wel een tip om gewoon het diepe in te duiken. Als ik dat gedaan had, had ik misschien op tijd een andere keuze gemaakt, maar ik was sowieso beter voorbereid geweest.

quote:

Op maandag 28 november 2011 17:04 schreef Naamah het volgende:
Tsja, ik denk dat je er pas echt achterkomt of het is wat je wil op het moment dat je het aan het doen bent. In die zin is misschien het nuttigste advies om je er gewoon in te storten en snel ergens een (klein) baantje te zoeken, zodat je het meteen met al zijn aspecten ervaart.

Ik heb lang gedacht dat het onderwijs echt was wat ik wilde. Ik vind het lesgeven zelf en de leerlingen ook nog steeds helemaal geweldig. Maar ik heb me vergist in alles wat erbij komt kijken, in wat Mane hierboven het 'schoolleven' noemt. Ik kende de verhalen, ik wist ervan, maar ik had nooit gedacht dat ik er zoveel last van zou hebben. Tijdens al mijn stages richt je je vooral op het lesgeven (en dat is ook prima) en daardoor merk je pas als je echt aan de slag gaat wat daar verder allemaal nog bij komt kijken. Dat valt mij dus enorm tegen, dat ligt ook voor een groot deel aan de school waar ik nu lesgeef, maar als ik de verhalen van groepsgenoten hoor, is er overal wel wat.

Dit leidt er wel toe dat ik, ondanks dat ik het lesgeven zelf dus echt heel leuk vindt en ik ook echt denk dat ik wel kwaliteiten op dat gebied heb, ik steeds meer twijfel aan mijn keuze voor het onderwijs. Ik rond mijn opleiding af, nog een paar weekjes, en dan ga ik lekker wat anders doen. Althans, zo denk ik nu, ik kan me best voorstellen dat dat ooit nog een keer gaat veranderen. En ik baal er wel enorm van dat ik eigenlijk niet meer het onderwijs in wil. Het heeft me al met al toch veel geld en moeite gekost om te komen waar ik nu ben en verder iets met verwachtingen vanuit mijn omgeving en zo. Buh, drama

En dit is dus echt niet om je te ontmoedigen MariaEtcetera, maar misschien dus wel een tip om gewoon het diepe in te duiken. Als ik dat gedaan had, had ik misschien op tijd een andere keuze gemaakt, maar ik was sowieso beter voorbereid geweest.

Maar het is toch een catch-22 situatie... want zonder lerarenopleiding nemen je ze niet aan (al dan niet studerend)... dus een baan aannemen is toch ook meteen kiezen voor het vak voor minimaal een jaar?

En zoals je zegt, daarna kan je altijd nog wat anders gaan doen...of mis ik hier nu iets?

Niet helemaal. Ook zonder lerarenopleiding wordt je wel aangenomen, maar dan moet er wel de intentie zijn die opleiding te gaan doen. Ik ken een aantal mensen die een aantal maanden of een jaartje gewerkt hebben voor ze aan de opleiding begonnen. Maar daarnaast is het ook een advies om te overwegen om tijdens je opleiding zo snel mogelijk écht aan het werk te gaan in plaats van eerst allerlei stages te lopen, zoals ik gedaan heb.

En als je een baan aanneemt en aan de opleiding begint en je komt erachter dat het niks voor je is, dan zit je toch nergens een jaar aan vast? Beter er dán achter komen dan nadat je al jaren bezig bent. Of begrijp ik jouw berichtje nou verkeerd?

Ik had geen ervaring met onderwijs en ben een soort van zijinstromer. Dus ook ik had (en heb soms nog steeds) mijn twijfels over het lesgeven.

Ik heb de opleiding in voltijd gedaan (zat anders toch niets thuis te doen). Ik heb dus stage gelopen. Ben ik achteraf erg blij om. Want ik heb heel veel geleerd (over pedagogiek, didactiek etc etc). Als ik een echte zij-instromer was geweest (werken en studeren tegelijk) was ik ongetwijfeld afgeknapt (en dus het onderwijs weer snel verlaten).
Orde problemen, slechte uitleg etc. Nee, dat hadden de leerlingen niet in dank afgenomen.
Dat jaar heb ik geinvesteerd, en daar pluk ik nu redelijkl de vruchten van.

Want de klassen waar je echt voor werkt gaan voor je studie (hoor ik van anderen).
Nu stond er geen druk op en ik hoefde soms niet een klas les te geven omdat de stagebegeleider het kon overnemen als ik veel werk voor de studie had. Dat was prettig.

Nu ben ik zelfstandig bezig en zo'n dag als vandaag is dan weer leuk. Had een goede les voorbereid dacht ikzelf en de leerlingen van de 2e klas waren allemaal hard aan het werk en beide klassen vandaag waren een stuk rustiger dan anders.

Als zijinstromer zijn er maar heel beperkt banen beschikbaar en je moet dan echt laten zien dat je een klik hebt met de jeugd. Zelfs met mijn 1e graad had ik april-mei vorig jaar geen succes om een baan te kunnen vinden en dat in een vakgebied met tekorten.
Steeds weer werd iemand met meer ervaring aangenomen.

quote:

Op maandag 28 november 2011 17:02 schreef MariaEtcetera het volgende:
Het is inderdaad ook iets wat ik veel zie in mijn omgeving - het gevoel dat je metéén de juiste carrière of baan moet vinden, want anders is het een soort falen. Terwijl je inderdaad van alles kunt leren en elke werkervaring nuttig kan zijn, ook als je later nog wilt switchen...

Risico's, ja. Ik heb net in ieder geval weer een paar overwegend nuttige / fijne telefoongesprekjes gehad. Het is nog even puzzelen maar ik kom er wel. Hoop ik

Leven is het meervoud van lef, he (Loesje). Praat vooral met mensen die wat ouder zijn, als je op zoek bent naar advies. Want wat jij in je omgeving ziet, is misschien begrijpelijk, maar ook erg naief en een tikkeltje wereldvreemd. Ga er maar vanuit dat je de rest van je leven blijft leren, over jezelf, anderen, hoe de wereld in elkaar zit, etc. En dat is soms gewoon doodeng dus.