Het vorige album was een gedrocht. Nouja, niet echt waardeloos, maar wel volgens Elbow-standaarden. Stadion-knallers en losse flodders, meer stond er niet op. Doe mij de Elbow ten tijde van Asleep in the Back maar. Al weet ik dat de scherpe kantjes niet meer terugkomen.
Na 2 luisterbeurtjes moet ik bekennen dat dit album een stuk beter is dan het vorige. Een stuk. Maar tegelijkertijd ook een stuk minder dan de eerste 4 albums. Wel jammer dat ze alle hoogtepunten (track 2, 3 en 4) direct in het begin hebben geplaatst. Dat maakt het album wat onevenwichtig. Honey Sun mag ook genoemd worden, maar hopelijk ontdek ik tussen de andere nummers nog wat pareltjes na verloop van tijd.
Jaarlijstjes:
'08 |
'09 |
'10 |
'11 |
'12 |
'13 |
'14