TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Wat ik een beetje jammer vind de laatste tijd is de toename van, hoe zeg je dat politiek correct, zwarte medemensen in Tokyo. Het begon met hangen in Roppongi, nu staan ze ook in Harajuku en Shinjuku te zoeken naar mensen die ze gek kunnen maken voor wat voor zooi het is ook is dat ze aan je kwijt willen. Nu heb ik eens een lift gehad van een zwarte man uit Oeganda die gewoon een fatsoenlijke baan had, dus dit zegt niets over de rest van de zwarte mensen daar, maar god, ik zie ze liever verdwijnen. Heb al een hekel aan dit soort lui in andere landen, bijvoorbeeld Zuid-Oost Azie en zie ze liever niet verschijnen in Japan. Maar ja, doe je weinig aan.
Toen ik de eerste keer in Shibuya stond, pinkte ik ook wel een traantje weg. En net zoals anderen hier aangeven, gaat het mij ook nooit vervelen, op dat kruispunt. Toch geef ik tegenwoordig de voorkeur aan Ikebukuro simpelweg omdat ik er meer winkels kan vinden die ik leuk vind. Akiba is ook wel leuk, maar dan vooral om te kijken, want veel van die zooi wil ik voor de rest toch niet hebben. Die pornowinkels vind ik leuk om in te kijken, want je komt echt de meest geniale/bizarre dingen tegen, en dan al die random teringzooi winkels, en dan natuurlijk nog de winkels met de oude games en consoles. Ook Jimbouchou met al die boekenwinkeltjes vind ik leuk, kun je echt vage zooi vinden. Er zijn nog steeds een paar dozen boeken van de vorige reis op weg hierheen.
Toen ik de eerste keer in Shibuya stond, pinkte ik ook wel een traantje weg. En net zoals anderen hier aangeven, gaat het mij ook nooit vervelen, op dat kruispunt. Toch geef ik tegenwoordig de voorkeur aan Ikebukuro simpelweg omdat ik er meer winkels kan vinden die ik leuk vind. Akiba is ook wel leuk, maar dan vooral om te kijken, want veel van die zooi wil ik voor de rest toch niet hebben. Die pornowinkels vind ik leuk om in te kijken, want je komt echt de meest geniale/bizarre dingen tegen, en dan al die random teringzooi winkels, en dan natuurlijk nog de winkels met de oude games en consoles. Ook Jimbouchou met al die boekenwinkeltjes vind ik leuk, kun je echt vage zooi vinden. Er zijn nog steeds een paar dozen boeken van de vorige reis op weg hierheen.
quote:Op vrijdag 28 januari 2011 02:19 schreef NegaSado het volgende:
Wat ik een beetje jammer vind de laatste tijd is de toename van, hoe zeg je dat politiek correct, zwarte medemensen in Tokyo. Het begon met hangen in Roppongi, nu staan ze ook in Harajuku en Shinjuku te zoeken naar mensen die ze gek kunnen maken voor wat voor zooi het is ook is dat ze aan je kwijt willen. Nu heb ik eens een lift gehad van een zwarte man uit Oeganda die gewoon een fatsoenlijke baan had, dus dit zegt niets over de rest van de zwarte mensen daar, maar god, ik zie ze liever verdwijnen. Heb al een hekel aan dit soort lui in andere landen, bijvoorbeeld Zuid-Oost Azie en zie ze liever niet verschijnen in Japan. Maar ja, doe je weinig aan.
Hoe naar je het in mijn ogen ook benoemd, je hebt wel een beetje gelijk. Heb ze niet gezien trouwens, afgelopen maand in Japan. Naja een paar donkere internationale studenten, that's it. Ik schrok vooral van die kebabkraam bij Akihabara. Of nouja 'schrok', het was een klein feestje van herkenning.
Toch moet ik altijd weer even wennen aan de mate van homogeniteit van de Japanse bevolking. Overal één soort mensen, donker haar met kleine oogjes en o-benen. Je probeert je altijd zo goed mogelijk aan te passen, maar je bent en blijft outcast. Gaijin. Maar och, so far so good, en het land gaat me nog heel vaak zien.
@NegaSado:
Yup, viel me vorig jaar in Harajuku ook al erg op. Heel erg opdringerig en vrij agressive verkooptaktieken. Dit jaar zijn het er inderdaad meer. Hele winkels met neprotzooi inmiddels...
Ik heb er niet zo'n moeite mee; als er zo'n figuur op ramkoers voor me gaat staan met neptasjes/petjes/schoenen/whatever, dan loop ik gewoon door. Hij gaat maar aan de kant, anders ga ik door 'm heen
De Japanners zijn daar echter te beleefd voor en die zijn de sigaar. Die worden soms letterlijk aan hun arm een winkel in gesleurd. Ik heb er meermaals vol verbazing naar staan kijken. Overigens niets ten nadele van die mensen hoor. Ze moeten overleven en dit is hun manier. Toen ik in Marbella woonde liepen ze de hele dag over het strand met hun zonnebrillen en tasjes en daar vond ik het ook wel wat hebben. In Japan stoort het me een beetje...
Yup, viel me vorig jaar in Harajuku ook al erg op. Heel erg opdringerig en vrij agressive verkooptaktieken. Dit jaar zijn het er inderdaad meer. Hele winkels met neprotzooi inmiddels...
Ik heb er niet zo'n moeite mee; als er zo'n figuur op ramkoers voor me gaat staan met neptasjes/petjes/schoenen/whatever, dan loop ik gewoon door. Hij gaat maar aan de kant, anders ga ik door 'm heen
De Japanners zijn daar echter te beleefd voor en die zijn de sigaar. Die worden soms letterlijk aan hun arm een winkel in gesleurd. Ik heb er meermaals vol verbazing naar staan kijken. Overigens niets ten nadele van die mensen hoor. Ze moeten overleven en dit is hun manier. Toen ik in Marbella woonde liepen ze de hele dag over het strand met hun zonnebrillen en tasjes en daar vond ik het ook wel wat hebben. In Japan stoort het me een beetje...
@Melochan:
Deze bedoel je?
Wat Turkse vrienden van me kwamen niet meer bij toen ik het ze vertelde. Helemaal toen ik ze vertelde dat ik een stuk of vijf kebabstands tegen ben gekomen, allemaal met Turks personeel. Heb er eentje geprobeerd en die was beter dan we hier in NL gewend zijn. Maar dat zal niemand verbazen 
Deze bedoel je?
Wat Turkse vrienden van me kwamen niet meer bij toen ik het ze vertelde. Helemaal toen ik ze vertelde dat ik een stuk of vijf kebabstands tegen ben gekomen, allemaal met Turks personeel. Heb er eentje geprobeerd en die was beter dan we hier in NL gewend zijn. Maar dat zal niemand verbazen 
Haha ja die ja, inclusief Turkse muziek 
Heb er een (slecht telefoon-)filmpje van, zal eens uploaden
Klik: Kebab in Akihabara
Heb er een (slecht telefoon-)filmpje van, zal eens uploaden Klik: Kebab in Akihabara
Maar zie ik daar nou een prijs van 500-600 yen staan? Dan mag het ook wel goed zijn, toch?quote:
@Melochan:
Deze bedoel je?
[ afbeelding ]
Ja hoe voelt dat als toerist nou eigenlijk? Mij lijkt het een fascinerend land en ik zou er graag eens op vakantie naartoe gaan, maar voel je je niet heel erg een soort van alien de hele tijd?quote:
[..]
Toch moet ik altijd weer even wennen aan de mate van homogeniteit van de Japanse bevolking. Overal één soort mensen, donker haar met kleine oogjes en o-benen. Je probeert je altijd zo goed mogelijk aan te passen, maar je bent en blijft outcast. Gaijin. Maar och, so far so good, en het land gaat me nog heel vaak zien.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 28-01-2011 21:26:11 ]
Ik kan alleen oordelen als toerist, maar ik heb het niet als storend ervaren, ik vond de sfeer in Japan erg prettig. Je valt op, maar Japanners zijn er ook goed in om dat niet te laten merken. Je bent de gaijin, maar als je in de metro tussen allemaal Japanners zit zal niemand je aanstaren, wijzen of er een opmerking over maken (iets wat ik in China continu meemaakte). Alleen kleine kinderen doen dat nog wel eens, om daarna op hun sodemieter te krijgen van de moeder. 
Wil natuurlijk niet zeggen dat je gewoon de domme buitenlander bent en ze er verder niks over denken (ik ben een keer naast een vrouw gaan zitten in een metro die meteen zodra er elders plaats was opstond en daar ging zitten), maar als toerist heb je er echt geen enkele last van. Bovendien zijn ze erg behulpzaam (niet dat je daar altijd iets aan hebt), misschien wel juist omdat ze denken dat je als buitenlander toch niets begrijpt van alles.
Wil natuurlijk niet zeggen dat je gewoon de domme buitenlander bent en ze er verder niks over denken (ik ben een keer naast een vrouw gaan zitten in een metro die meteen zodra er elders plaats was opstond en daar ging zitten), maar als toerist heb je er echt geen enkele last van. Bovendien zijn ze erg behulpzaam (niet dat je daar altijd iets aan hebt
), misschien wel juist omdat ze denken dat je als buitenlander toch niets begrijpt van alles.
"Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
nogal ja, haha !quote:Op vrijdag 28 januari 2011 21:26 schreef Igen het volgende:
[..]
Ja hoe voelt dat als toerist nou eigenlijk? Mij lijkt het een fascinerend land en ik zou er graag eens op vakantie naartoe gaan, maar voel je je niet heel erg een soort van alien de hele tijd?
Japanners bijten niet, moge dat duidelijk zijnquote:
[..]
Ja hoe voelt dat als toerist nou eigenlijk? Mij lijkt het een fascinerend land en ik zou er graag eens op vakantie naartoe gaan, maar voel je je niet heel erg een soort van alien de hele tijd?
Het was voor mij gewoon even wennen dat ik continue werd aangestaard, maar dat is verder ook wel logisch, met like een halve buitenlander op 1000 Japanners. Maar ze zijn wel erg welcoming (most of the time), en ze proberen je zo min mogelijk in verlegenheid te brengen Geloof me, iedereen praat over je (at least, wel over mij. Ik versta/spreek Japans, en dat was de grap). In het begin wel een beetje 'naar', maar aan de andere kant moet het voor hun natuurlijk ook een behoorlijke attractie zijn: een meisje met krullen en geen o-benen! Heb er nog nooit wat van gezegd, van dat staren en over mij praten. Dit omdat ik weet dat Japanners zich erg druk bezighouden met het lijden van gezichtsverlies, en ik wil hun ook niet in verlegenheid brengen. Ik heb trouwens maar weinig Japans gepraat daar, meestal om dingen te vragen (waar gaat de trein? waar kan ik de thee vinden?). Ik ben daar veel te verlegen voorquote:
Ik kan alleen oordelen als toerist, maar ik heb het niet als storend ervaren, ik vond de sfeer in Japan erg prettig. Je valt op, maar Japanners zijn er ook goed in om dat niet te laten merken. Je bent de gaijin, maar als je in de metro tussen allemaal Japanners zit zal niemand je aanstaren, wijzen of er een opmerking over maken (iets wat ik in China continu meemaakte). Alleen kleine kinderen doen dat nog wel eens, om daarna op hun sodemieter te krijgen van de moeder.
Wil natuurlijk niet zeggen dat je gewoon de domme buitenlander bent en ze er verder niks over denken (ik ben een keer naast een vrouw gaan zitten in een metro die meteen zodra er elders plaats was opstond en daar ging zitten), maar als toerist heb je er echt geen enkele last van. Bovendien zijn ze erg behulpzaam (niet dat je daar altijd iets aan hebt
@Igen: Absoluut! Je bent een ontzettende buitenstaander als buitenlander. Wij hebben dat echter niet als storend ervaren. Als je je een beetje bescheiden opstelt en in ieder geval een poging waagt je volgens de regels te gedragen zal niemand er iets van zeggen(althans, niet in je gezicht ) als je het verkeerd doet. Tot op heden heb vrijwel alleen maar positieve ervaringen met Japanners. Zeer vriendelijk en zeer behulpzaam.
Ik vind het een geweldige ervaring om als het ware als een toeschouwer aan de zijlijn toe te kijken hoe men in Tokyo leeft. Het is zo'n enorm verschil met hier dat je je inderdaad een alien waant.
Helaas duurt het nog 11 maanden (op de dag precies) dat we er weer zijn
) als je het verkeerd doet. Tot op heden heb vrijwel alleen maar positieve ervaringen met Japanners. Zeer vriendelijk en zeer behulpzaam. Ik vind het een geweldige ervaring om als het ware als een toeschouwer aan de zijlijn toe te kijken hoe men in Tokyo leeft. Het is zo'n enorm verschil met hier dat je je inderdaad een alien waant.
Helaas duurt het nog 11 maanden (op de dag precies) dat we er weer zijn
Oh wat leuk! Krijgen we dan weer zo'n mooie fotoreportage?quote:
Helaas duurt het nog 11 maanden (op de dag precies) dat we er weer zijn
Ik moet nog uhm.. een maand of 7. Dan zit ik er een jaar.
Ik bedoelde eigenlijk dat niemand er tegen jou iets over zegt, geroddel zul je inderdaad genoeg hebben, maar daar moet je je als 'domme toerist' maar niet te druk over maken inderdaad. In China begon iedereen met een hoop bombarie duidelijk te maken dat ik een lang was en m'n neus zo groot is, daar kon je niet om de opmerkingen heen.quote:
Geloof me, iedereen praat over je (at least, wel over mij. Ik versta/spreek Japans, en dat was de grap). In het begin wel een beetje 'naar', maar aan de andere kant moet het voor hun natuurlijk ook een behoorlijke attractie zijn: een meisje met krullen en geen o-benen! Heb er nog nooit wat van gezegd, van dat staren en over mij praten. Dit omdat ik weet dat Japanners zich erg druk bezighouden met het lijden van gezichtsverlies, en ik wil hun ook niet in verlegenheid brengen. Ik heb trouwens maar weinig Japans gepraat daar, meestal om dingen te vragen (waar gaat de trein? waar kan ik de thee vinden?). Ik ben daar veel te verlegen voor
Wel jammer dat je niet random gesprekjes aanknoopte dan met mensen daar. Ik heb een tijdje opgetrokken met een Fransman die Japans aan het leren was, en daar kwamen wel leuke situaties uit voort. De helft van de tijd kwamen die leuke situaties overeen met karaoke trouwens.
"Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
Ooh zo nee zo zijn ze niet. Gelukkig haha. Maar is dat zo erg in China ja?quote:
[..]
Ik bedoelde eigenlijk dat niemand er tegen jou iets over zegt, geroddel zul je inderdaad genoeg hebben, maar daar moet je je als 'domme toerist' maar niet te druk over maken inderdaad. In China begon iedereen met een hoop bombarie duidelijk te maken dat ik een lang was en m'n neus zo groot is, daar kon je niet om de opmerkingen heen.
Wel jammer dat je niet random gesprekjes aanknoopte dan met mensen daar. Ik heb een tijdje opgetrokken met een Fransman die Japans aan het leren was, en daar kwamen wel leuke situaties uit voort. De helft van de tijd kwamen die leuke situaties overeen met karaoke trouwens.
Ik zou me daar zo ongemakkelijk bij voelen!Dat random gesprekjes aanknopen kan ik echt niet. Ben ik veel te schijtluizerig voor. Karaoke heb ik nooit gedaan
Niet in Japan althans.
Dat merk je ook wel. Gelukkig versta ik het (nog) niet. Maar vooral in het openbaar vervoer (waar mensen even de tijd hebben om om zich heen te kijken) zie je dat mensen je aanstaren en soms zelfs stiekem een foto maken (dat zal dan vooral van mn meisje geweest zijn).quote:
Geloof me, iedereen praat over je (at least, wel over mij. Ik versta/spreek Japans, en dat was de grap). In het begin wel een beetje 'naar', maar aan de andere kant moet het voor hun natuurlijk ook een behoorlijke attractie zijn: een meisje met krullen en geen o-benen! Heb er nog nooit wat van gezegd, van dat staren en over mij praten. Dit omdat ik weet dat Japanners zich erg druk bezighouden met het lijden van gezichtsverlies, en ik wil hun ook niet in verlegenheid brengen. Ik heb trouwens maar weinig Japans gepraat daar, meestal om dingen te vragen (waar gaat de trein? waar kan ik de thee vinden?). Ik ben daar veel te verlegen voor
Vooral schoolmeisjes vinden die bleke mensen erg spannend. Veel gestaar en gegiechel en ook worden er vaak wat Engelse woorden als "Hello", "Nice to meet you" en "thank you" willekeurig op je afgevuurd, steevast gevolgd door een hoop gegiechel. Erg grappig
En dat ze over je kletsen, ach.. Wij doen het ook over hen. Elke keer als we iemand in een voor ons aparte uitdossing (traditioneel, cosplay, of juist superhip) zagen keken en kletsten we ook..zij doen precies hetzelfde, maar dan over ons...
Ja eerst dacht ik ook 'wtf', maar als ze daarna zeggen 'you look like moviestar' vergeef je het ze snel.quote:
[..]
Ooh zo nee zo zijn ze niet. Gelukkig haha. Maar is dat zo erg in China ja?
Dat random gesprekjes aanknopen kan ik echt niet. Ben ik veel te schijtluizerig voor. Karaoke heb ik nooit gedaan
En anders gewoon terug roepen dat ze kort zijn met een kleine neus.
Karaoke is in zowel China als Japan (zoveel verschil zit er niet in de karaoke ervaring bij die landen) 'ze shitz'. Volgende keer wel doen!
"Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
Bedankt voor jullie snelle antwoorden!
Die bevestigen wel zo'n beetje wat ik al dacht. Normaal gesproken vind ik het verschrikkelijk om meteen als toerist herkend en behandeld te worden, maar dat is misschien ook wel omdat ik dan het gevoel heb gegarandeerd genaaid te worden. Als dat nou in Japan niet zo is, misschien is het dan juist ook wel grappig...
Die bevestigen wel zo'n beetje wat ik al dacht. Normaal gesproken vind ik het verschrikkelijk om meteen als toerist herkend en behandeld te worden, maar dat is misschien ook wel omdat ik dan het gevoel heb gegarandeerd genaaid te worden. Als dat nou in Japan niet zo is, misschien is het dan juist ook wel grappig...
Ja ik had altijd een hekel aan karaoke, maar in Japan heb ik het licht gezien.
En vergeet je attributen niet!
(ja ik was al aangeschoten)
En vergeet je attributen niet!
(ja ik was al aangeschoten)
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Je zult niet genaaid worden. Mijn broertje is zijn Nintendo DS kwijtgeraakt in een bus. Na wat telefoontjes kon hij die op het hoofdkantoor komen ophalen, weinig andere plekken waar dat kan.quote:
Bedankt voor jullie snelle antwoorden!
Die bevestigen wel zo'n beetje wat ik al dacht. Normaal gesproken vind ik het verschrikkelijk om meteen als toerist herkend en behandeld te worden, maar dat is misschien ook wel omdat ik dan het gevoel heb gegarandeerd genaaid te worden. Als dat nou in Japan niet zo is, misschien is het dan juist ook wel grappig...
Zelfde geldt voor een Brit die in een dronken bui zijn portemonnee, paspoort en alle pasjes in een bar had laten liggen. Een dag later werd hij gebeld, kreeg hij alles terug en wilde de kerel die het had gevonden niet eens een klein bedrag aannemen als bedankje. Eerlijker dan Japanners vind je ze nergens denk ik zo.
"Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
Genaaid word je zeker niet in Japan. Nou ja, zeg nooit nooit, natuurlijk. Maar de kans is klein. Bij de Starbucks in Shinjuku (die op het southern terrace, naast de krispy kremequote:
Bedankt voor jullie snelle antwoorden!
Die bevestigen wel zo'n beetje wat ik al dacht. Normaal gesproken vind ik het verschrikkelijk om meteen als toerist herkend en behandeld te worden, maar dat is misschien ook wel omdat ik dan het gevoel heb gegarandeerd genaaid te worden. Als dat nou in Japan niet zo is, misschien is het dan juist ook wel grappig...
) vergat ik vorig jaar m'n camera (en niet een compactje, maar een nogal prijzige spiegelreflex). Een meisje dat er werkte kwam met de camera achter me aan rennen en probeerde zich in haar beste Engels te verontschuldigen omdat ze niet eerder had gezien dat ik m'n camera dreigde te vergeten. Nog een voorbeeld: Dit jaar heb ik in Ginza een paar Chanel oorbellen gekocht voor mn zusje (ze is tijdens mn vakantie bevallen, dus ik wilde iets moois voor dr kopen. was nogal trots op dr
). Ze waren verpakt in een mooi doosje, doosje in een klein Chanel tasje. Liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Toen we terug gingen naar het hotel heb ik dat tasje naast de kaartjesautomaat op station Ginza laten staan. We stonden al een tijdje op het perron, voordat ik me realiseerde dat ik het tasje had laten staan. De schrik sloeg me om het hart en ik trok een sprintje terug. Bij de kaartjesautomaat aangekomen stond het tasje er nog. Let wel, dit was tijdens het spitsuur! Uiteraard had ik mn metrokaartje verspeeld met het verlaten van het perron. Toen ik terug naar de automaat liep om een nieuw kaartje te kopen, werd ik gewenkt door de beambte bij de hekjes. Hij had alles gezien en gaf me een nieuw kaartje. Gratis :-) En dan weet je meteen waarom we zo gek zijn op de mensen..En dit zijn dan nog de grotestadsmensen. Volgens NegaSado worden de mensen buiten Tokyo alleen maar vriendelijker
@Melochan: Tuurlijk spam ik mn foto's dan weer
Karaoke is niet echt mijn ding, maar ik mis een hoop zo te horenquote:
[..]
Ja eerst dacht ik ook 'wtf', maar als ze daarna zeggen 'you look like moviestar' vergeef je het ze snel.
En anders gewoon terug roepen dat ze kort zijn met een kleine neus.
Karaoke is in zowel China als Japan (zoveel verschil zit er niet in de karaoke ervaring bij die landen) 'ze shitz'. Volgende keer wel doen!
maar ik ga het zeker een keertje doen @Igen: Japanners zullen je écht niet naaien. Taxichauffeurs zijn ook zo eerlijk als wat, mensen hebben daar hebben het beste met je voor. Over genaaid worden gesproken (
), ik was laatst op Schiphol op de trein aan het wachten, en daar vroeg een tourist aan een NS-medewerker om een kaartje naar Amsterdam CS. In plaats van die backpacker-tourist een tweedeklaskaartje te verkopen, smeerde die NS-gast hem een eersteklaskaartje aan. En die nietsvermoedende toerist stapt natuurlijk gewoon in de tweedeklaswagon. Dat zou in Japan dus nooit gebeuren. Ook als we beduusd bij zo'n bord stonden waar de tarieven voor bepaalde stations op staan, kwam er altijd een random Japannertje aangelopen (vaak oude mannetjes, überschattig!), en die gilde dan gewoon "WHERE TO?!". En als je dan je station noemt geven ze antwoord in het Japans; "HYAKUEN!", ofwel 100¥. Maar dat moet je dan maar weten @Speknek: Jézus wat kom je me bekend voor zeg! Ik zat even "O__O" toen ik je foto zag, maar ik kan je niet plaatsen
@IntensiveGary: Gefeliciteerd met je neefje/nichtje!
Maar echt netjes dat ze dat doorhadden, zou je hier moeten overkomen. Dan zijn én je oorbellen weg, én je kunt geen hulp verwachten van welke medewerker dan ook [ Bericht 3% gewijzigd door Melochan op 29-01-2011 00:00:06 ]
Okee, jullie hebben me overtuigd.
Overigens, het omgekeerde is wel echt een ramp. Ik ben eens een avondje met een Japanse toerist opgetrokken in Istanbul, en in het centrum was er geen doorkomen aan tussen alle tourist-trap-restaurants waar de obers meteen naar buiten gerend kwamen en 'konnichiwa' riepen of met een Japanstalige menukaart aan kwamen zetten enzo. Uiteindelijk zijn we met de boot naar een niet zo toeristische wijk gegaan waar we een beetje in rust konden rondkijken... Sindsdien heb ik wel een beetje medelijden met Japanners op vakantie.
Overigens, het omgekeerde is wel echt een ramp. Ik ben eens een avondje met een Japanse toerist opgetrokken in Istanbul, en in het centrum was er geen doorkomen aan tussen alle tourist-trap-restaurants waar de obers meteen naar buiten gerend kwamen en 'konnichiwa' riepen of met een Japanstalige menukaart aan kwamen zetten enzo. Uiteindelijk zijn we met de boot naar een niet zo toeristische wijk gegaan waar we een beetje in rust konden rondkijken... Sindsdien heb ik wel een beetje medelijden met Japanners op vakantie.
Geweldig!quote:
Ja ik had altijd een hekel aan karaoke, maar in Japan heb ik het licht gezien.
En vergeet je attributen niet!
(ja ik was al aangeschoten)
[ afbeelding ]
Wij hebben ons er ook nog niet aan gewaagd. Nog niet dronken genoeg geweest om over de schaamte heen te stappen. Staat wel op de lijst voor de volgende keer. Of ik al meteen voor de sambaballen ga, weet ik nog niet
@Melo: Dank. Ben (zeer trotse) oom van een neefje geworden; Jace.
En ja, super van die beambte. Zou hier in NL zeker weg zijn. Waarschijnlijk gekaapt door de persoon die zag dat ik het vergat.
Wat een herkenbaarheid allemaal.
Over dat 'niet naast de Gaijin willen zitten', ik had hetzelfde, alleen stond het meisje aan de andere kant van de bank, zo een in de lengte met zo'n 6 zitplaatsen, op
Dat Japanners over je praten heb ik niet in ieder geval niet gehoord. Komt misschien omdat ik er volgens mij enkel anders uit zag en me voor de rest naar mijn idee niet anders gedroeg dan de rest. De plotselinge "Hello!!" e.d. daargelaten. Ben ook wel een paar keer spontaan aangesproken door mensen die een praatje willen maken. De opluchting die je in hun gezicht ziet als je in het Japans terug praat is echt priceless. Ook wel gezien dat de het baliepersoneel van hotels ineens wisselt nèt als ik binnen kom ra-ra-...
Over dat 'niet naast de Gaijin willen zitten', ik had hetzelfde, alleen stond het meisje aan de andere kant van de bank, zo een in de lengte met zo'n 6 zitplaatsen, op
Dat Japanners over je praten heb ik niet in ieder geval niet gehoord. Komt misschien omdat ik er volgens mij enkel anders uit zag en me voor de rest naar mijn idee niet anders gedroeg dan de rest. De plotselinge "Hello!!" e.d. daargelaten. Ben ook wel een paar keer spontaan aangesproken door mensen die een praatje willen maken. De opluchting die je in hun gezicht ziet als je in het Japans terug praat is echt priceless. Ook wel gezien dat de het baliepersoneel van hotels ineens wisselt nèt als ik binnen kom
ra-ra-...
