LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Flauw.quote:Op woensdag 10 november 2010 13:22 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Het is een overduidelijke standaardbrief. Ik vermoed dat ze niet eens mijn manuscript zelf hebben aangeraakt, dat ze niet verder zijn gekomen dan mijn brief en de synopsis.
[..]
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Hebben jullie dat wel eens, dat je een ouder hoofdstuk erbij pakt en denkt "huh, heb ik dat geschreven?"
http://twitter.com/michameinderts/status/29522619598quote:Op woensdag 10 november 2010 19:23 schreef Complexiteit het volgende:
Hebben jullie dat wel eens, dat je een ouder hoofdstuk erbij pakt en denkt "huh, heb ik dat geschreven?"
Ja
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Sterkquote:
[..]
http://twitter.com/michameinderts/status/29522619598
Ja
Ben op 1 november om 00.00 uur begonnen met NaNoWriMo en zit nu op ruim 11.000 woorden. Ik loop wel achter op mijn doel van 50.000 en de inspiratie begint ook een beetje op te raken. 
Gewoon doorgaan, al tik je hele dagen alleen maar bullshit. Beter dan niks.quote:
Ben op 1 november om 00.00 uur begonnen met NaNoWriMo en zit nu op ruim 11.000 woorden. Ik loop wel achter op mijn doel van 50.000 en de inspiratie begint ook een beetje op te raken.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Bijna op 12.000 nu, maar het is natuurlijk wel leuk als er ook een beetje verhaal in zit.quote:
[..]
Gewoon doorgaan, al tik je hele dagen alleen maar bullshit. Beter dan niks.
Ja, dat wel, maar dat kan straks bij de herschrijf ook nogquote:
[..]
Bijna op 12.000 nu, maar het is natuurlijk wel leuk als er ook een beetje verhaal in zit.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
True. Mijn stiefmoeder stelde al voor om gewoon 'bla bla bla bla' te typen, maar dat is niet de bedoeling volgens mij.quote:
[..]
Ja, dat wel, maar dat kan straks bij de herschrijf ook nog
12.000 exact. Lekker slapen nu!
Ik doe niet mee met nano maar ik heb wel meegedaan met vergelijkbare dingen. Het helpt als je anderen mee laat lezen met je dagelijkse stukje.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Bah, dat is wel heel duidelijk een standaardbrief inderdaad! Jammer... Maar je hebt nog meer kansen!quote:
[..]
Het is een overduidelijke standaardbrief. Ik vermoed dat ze niet eens mijn manuscript zelf hebben aangeraakt, dat ze niet verder zijn gekomen dan mijn brief en de synopsis.
[..]
Ik probeer zelf ook een soort NaNoWriMo te doen deze maand, maar tot nu toe komt er heel weinig van. Ik heb het ietsje te druk om aan schrijven toe te komen (tenminste, fictie schrijven dan). Daar heb ik zelf voor gezorgd en ik ben ook blij dat ik lekker veel werk heb, maar ik baal er tegelijkertijd van omdat mijn nieuwe script zo langzaam vordert!
Schrijven jullie trouwens allemaal met het doel om het werk uitgegeven te laten worden, of puur voor de hobby/bezigheid?
Ik wel voor publicatie ja.quote:
Schrijven jullie trouwens allemaal met het doel om het werk uitgegeven te laten worden, of puur voor de hobby/bezigheid?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Op het moment is het geheel en al vanuit innerlijke motivatie, hobbymatig. Publicatie van het geschrevene is een langetermijngedachte, daarvoor besteed ik er momenteel veel te weinig tijd aan.quote:
Schrijven jullie trouwens allemaal met het doel om het werk uitgegeven te laten worden, of puur voor de hobby/bezigheid?
Ik zit nu met het volgende dilemma.
Mijn boek gaat over een componisten familie die van de 15e eeuw tot de 21e eeuw loopt.
Ik heb nu het idee geschetst om van al die familie leden een soort extra familie album te maken.
Daarmee bedoel ik, van elk lid een drietal tekeningen (kind, volwassen, bejaard), een hoop leuke en belangrijke informatie over diegene te maken. De getekende personen worden dan afgebeeld naar de tijd waarin zij leven.
Ook wil ik van alle locaties waar zij allen mee te maken hebben gehad, een collage maken, getekend dan wel. Met daarbij ook weer een hoop informatie.
Dan heb ik nog die mega stamboom, die levensecht lijkt. Alles klopt, qua namen, kinderen, leeftijden, sterfgevallen....
Wat is wijsheid, een extra boekje maken over de familie album, of integreren in het echte grote boek. Of gewoon helemaal niet gebruiken. Ik zou het wel een enorme kick vinden als ik gewoon een mooi en oprecht verhaal publiceer met daarbij, voor de liefhebbers, een handboek of familiealbum.
Ik ben benieuwd naar jullie reactie over mijn plannetje.
Mijn boek gaat over een componisten familie die van de 15e eeuw tot de 21e eeuw loopt.
Ik heb nu het idee geschetst om van al die familie leden een soort extra familie album te maken.
Daarmee bedoel ik, van elk lid een drietal tekeningen (kind, volwassen, bejaard), een hoop leuke en belangrijke informatie over diegene te maken. De getekende personen worden dan afgebeeld naar de tijd waarin zij leven.
Ook wil ik van alle locaties waar zij allen mee te maken hebben gehad, een collage maken, getekend dan wel. Met daarbij ook weer een hoop informatie.
Dan heb ik nog die mega stamboom, die levensecht lijkt. Alles klopt, qua namen, kinderen, leeftijden, sterfgevallen....
Wat is wijsheid, een extra boekje maken over de familie album, of integreren in het echte grote boek. Of gewoon helemaal niet gebruiken. Ik zou het wel een enorme kick vinden als ik gewoon een mooi en oprecht verhaal publiceer met daarbij, voor de liefhebbers, een handboek of familiealbum.
Ik ben benieuwd naar jullie reactie over mijn plannetje.
Je wil iets voor liefhebbers doen... zorg er dan voor dat voor wat je uiteindelijk maakt voldoende liefhebbers zijn. Anders kun je gepubliceerd worden sowieso wel vergeten en 25 eigen beheerhoeken verkopen na al dat werk lijkt me ook niet bepaald lonend.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik ga meedoen,quote:
Kennen jullie de website http://www.nanowrimo.org/ ?
Het idee is dus dat je in November elke dag 1667+ woorden schrijft voor een boek zodat je aan het eind van de maand een boek van minimaal 50.000 woorden af hebt.
Het geeft niet of het nergens op slaat wat je schrijft, of dat je met de meest belachelijke plottwist verder gaat, maar het gaat erom dat je schrijft.
Ik doe nu sinds drie dagen dus ook mee, en het is best leuk. Het idee dat het toch niet uitmaakt of het goed is wat je schrijft maakt dat je gewoon maar kan schrijven. En tussen alle onzin door zitten ook heel wat briljante ingevingen. Waar je later weer op door zou kunnen werken.
Ik vind het in elk geval een tof initiatief en heb na drie dagen 5700 woorden op papier staan. En nu hopen dat ik het vol kan houden tot 1 december
. Beetje laat, maar dat haal ik nog wel in.
Ik heb nog nooit aan de nanowrimo meegedaan. Ik zie eigenlijk de meerwaarde er niet zo van, aangezien ik het jaar rond schrijf.
Wolferl, je blijft maar aan het uitbreiden op die manier. Zo komt er natuurlijk nooit een afgerond geheel uit, je kunt wel bezig blijven met elk persoon helemaal compleet uit te werken, maar waarom?
Als ik een boek lees dan ben ik geïnteresseerd in de ontwikkeling van de hoofdpersoon en eventueel nog een of twee personen die erbij horen, maar elk familielid van een familie door de eeuwen heen... vermoeiend. Ik hoef van mijn eigen familieleden al niet eens alles te weten.
Ik zou zeggen, richt je op het verhaal zelf. Zorg eerst dat dat klaar is, met een duidelijke verhaallijn en in een prettige schrijfstijl. Dat is voor nu het belangrijkste. De rest kan dan altijd nog komen.
Tenzij je het allemaal alleen maar puur voor jezelf doet, want dan moet je gewoon doen wat je leuk vindt. En als dat het tekenen en uitwerken van die personen is, prima.
Wat nanowrimo betreft: ik ben er zelf mee gestopt na de eerste week. Ik weet van mezelf dat ik 5000 woorden per week kan schrijven, maar dan moet ik er wel minstens een of twee dagen in de week helemaal voor kunnen gaan zitten. Dat kan ik nu niet, dus ik zat mezelf helemaal gek te maken, met als gevolg dat ik nu zo'n 10.000 woorden aan troep heb geproduceerd waar ik geen reet mee kan.
Ja, er is wel een idee uitgekomen voor een verhaal, maar ik heb al minstens tien boekideeën waar ik ooit een begin mee heb gemaakt en wat nog ligt te wachten op verdere uitwerking.
Ik heb nu dus één van die ideeën eruit gepikt, waar ik op dit moment het meeste bij voel. Dat heb ik van de week allemaal weer door zitten lezen en ben gisteren daarmee voorzichtig verder gegaan. In totaal heb ik misschien nu 500 woorden toegevoegd, maar daar heb ik een meer tevreden gevoel over dan over die 10.000 die ik alleen maar geschreven heb vanwege de schrijversmassahysterie omdat het november is.
Als ik een boek lees dan ben ik geïnteresseerd in de ontwikkeling van de hoofdpersoon en eventueel nog een of twee personen die erbij horen, maar elk familielid van een familie door de eeuwen heen... vermoeiend. Ik hoef van mijn eigen familieleden al niet eens alles te weten.
Ik zou zeggen, richt je op het verhaal zelf. Zorg eerst dat dat klaar is, met een duidelijke verhaallijn en in een prettige schrijfstijl. Dat is voor nu het belangrijkste. De rest kan dan altijd nog komen.
Tenzij je het allemaal alleen maar puur voor jezelf doet, want dan moet je gewoon doen wat je leuk vindt. En als dat het tekenen en uitwerken van die personen is, prima.
Wat nanowrimo betreft: ik ben er zelf mee gestopt na de eerste week. Ik weet van mezelf dat ik 5000 woorden per week kan schrijven, maar dan moet ik er wel minstens een of twee dagen in de week helemaal voor kunnen gaan zitten. Dat kan ik nu niet, dus ik zat mezelf helemaal gek te maken, met als gevolg dat ik nu zo'n 10.000 woorden aan troep heb geproduceerd waar ik geen reet mee kan.
Ja, er is wel een idee uitgekomen voor een verhaal, maar ik heb al minstens tien boekideeën waar ik ooit een begin mee heb gemaakt en wat nog ligt te wachten op verdere uitwerking.
Ik heb nu dus één van die ideeën eruit gepikt, waar ik op dit moment het meeste bij voel. Dat heb ik van de week allemaal weer door zitten lezen en ben gisteren daarmee voorzichtig verder gegaan. In totaal heb ik misschien nu 500 woorden toegevoegd, maar daar heb ik een meer tevreden gevoel over dan over die 10.000 die ik alleen maar geschreven heb vanwege de schrijversmassahysterie omdat het november is.
Ja, die met de ballen in de bek.
ik zou die stamboom wel maken. Als het boek vet is interesseert het mensen denk ik wel wie iedereen is, hoe hun geschiedenis is etc. Dat argument van 'zo blijf je aan de gang' vind ik niet sterk. Je wil je boek toch niet brengen als het niet voor tienduizend procent is zoals je het wil hebben?
Ik zit zelf op tweeduizend woorden inmiddels. Met ideeën voor nog een paar duizend
Ik zit zelf op tweeduizend woorden inmiddels. Met ideeën voor nog een paar duizend
Het kan ook too much zijn. Ik ben het met Biancavia eens wat betreft het 'zo blijf je aan de gang' argument. Als schrijver moet je weten wanneer een boek klaar is en wanneer niet. Als je blijft twijfelen over allerlei randzaken komt dat de hoofdzaak, het verhaal zelf niet ten goede. En persoonlijk zou ik het niet prettig vinden. Ik lees zelf boeken omdat ik het heel erg prettig vind om mijn eigen wereld bij de verhalen te denken. Hoe meer een boek me aan het fantaseren laat slaan, hoe beter. Ik zou me als lezer behoorlijk bekocht voelen als ik een boek aan het lezen ben waar ik mijn eigen fantasie niet op los kan laten gaan omdat alles dichtgesmeerd is met allerlei stambomen en details.quote:
ik zou die stamboom wel maken. Als het boek vet is interesseert het mensen denk ik wel wie iedereen is, hoe hun geschiedenis is etc. Dat argument van 'zo blijf je aan de gang' vind ik niet sterk. Je wil je boek toch niet brengen als het niet voor tienduizend procent is zoals je het wil hebben?
Ik zit zelf op tweeduizend woorden inmiddels. Met ideeën voor nog een paar duizend
