Theorie en Praktijk van de Rapley methode deel 6

Hoi!

Ik heb een vraagje aan de ervaringsdeskundigen hier. Emma vindt het rapleyen helemaal tof maar ik vind het op het moment wat minder.

Situatieschets:
Emma heeft een stuk banaan in haar hand
Emma duikt bovenop (letterlijk!) het stuk banaan
Emma bijt er met haar twee tanden een homp vanaf
Emma begint te kokhalzen en de banaan plus een golf melk komen naar buiten
*repeat*
Emma duikt bovenop (letterlijk!) het stuk banaan

Hoe voorkom ik nou dat ze er elke keer van die megastukken vanaf bijt?

Ik heb banaan heel lang in kleinere stukjes gegeven, want dat ging er hier ook in veel te grote stukken in. Nu nog wel, maar nu kan ze het beter handelen. Dus gewoon kleine plakjes die wel in het mondje passen en ze nog wat kan kauwen.

Filmpjes kan ik niet kijken, zit op mijn werk.

Sommige dingen uit de opperdepop maak ik wel. Senna is bijvoorbeeld gek op de marokaanse gehakballetjes met couscous

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 10:16 schreef miss_sly het volgende:
Sommige dingen uit de opperdepop maak ik wel. Senna is bijvoorbeeld gek op de marokaanse gehakballetjes met couscous

Eet Senna die altijd? Of is die kwijl-smiley meer voor jou bedoelt?
Ik ben best benieuwd hoe dat bij andere kindjes gaat.

Ik vind het namelijk erg ingewikkeld en lastig dat Ko iets soms met een sneltrein vaart naar binnen werkt en de volgende keer meteen van tafel veegt.
Er zijn wel een aantal vaste dingen die hij altijd eet, maar ik wil juist ook graag varieren.

De couscous eet ze eigenlijk altijd. Die gaat echt met handenvol tegelijk haar mond in
De gehaktballetjes soms, net als de groenten die erbij geserveerd worden.

Ze is ook heel wisselvallig, hoor. Sommige dingen eet ze altijd goed, zoals kroepoek. En het druppeltje satesaus dat ze krijgt bij de nasi wordt nauwkeurig met een vingertje naar binnen gelepeld. Pasta eet ze ook vaak goed. Zekerheid heb je echter nergens bij, want ze kan er zomaar geen zin in hebben. Ach ja, het went. De yoghurt eet ze altijd wel en ze krijgt nog steeds een fles pyjamapapje voor het slapen gaan, dus honger zal ze niet hebben

Ah, dan is dat wisselvallige dus een gewone gang van zaken.

De stofzuigermethode van Mette.

Ik vind het lastig om daar antwoord op te geven, Keshet. Wij hebben bij Ivan twee methodes toegepast:

- Op een bepaald moment zijn we banaan in plakjes gaan snijden. Als hij erg gulzig was gaf ik hem niet zijn schaaltje met banaan in één keer maar gaf ik hem stukje voor stukje. Met brood hebben we hetzelfde gedaan. Het nadeel hiervan is dat hij de stukjes niet eens probeert te kauwen. Waarom zou je kauwen als je ze in één keer door kunt slikken?

- Eigenlijk ben ik van mening dat kinderen het gewoon (door schade en schande) moeten leren. Als hij zich vaak genoeg verslikt door een te groot stuk boterham of banaan door te slikken dan zal hij op een bepaald moment toch wel beter gaan kauwen?

Je moet zelf maar kijken wat je het meest aanstaat. Ik heb in ieder geval gemerkt dat bij Ivan het echte verslikken een fase was die vrij gauw voorbij ging (na een paar weken). Over het algemeen gaat het eten ook beter en beter en merk ik dat het gewoon iets is wat hij moet leren. Ik vind hem nog wel erg gulzig en ook te gemakzuchtig als het eten hem makkelijker wordt gemaakt door kleine stukjes aan te bieden.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 10:58 schreef oeke het volgende:

Ik vind het namelijk erg ingewikkeld en lastig dat Ko iets soms met een sneltrein vaart naar binnen werkt en de volgende keer meteen van tafel veegt.
Er zijn wel een aantal vaste dingen die hij altijd eet, maar ik wil juist ook graag varieren.

Ivan is jonger en heeft nog niet zo'n sterk ontwikkelde eigen wil natuurlijk. Hij heet eigenlijk alles. Aan mijn neefje merk ik dat het juist erg in fases gaat. Zo at hij altijd prima maar wilde hij recentelijk geen warm eten meer. Een boterham ging er wel altijd in.

Het heeft bij hen trouwens niet alleen geholpen om hem zelf te laten eten maar ook om het eten wat te vervroegen. Ik vond dat vrij frappant. We zijn misschien geneigd te denken dat een kind niet of slecht eet omdat hij het eten niet lekker vindt, maar er kunnen natuurlijk ook andere redenen zijn. Ik eet zelf eigenlijk altijd goed omdat ik altijd honger heb ( ), maar mijn vriend is bijvoorbeeld een grillig eter. Als hij een beetje ziekjes is of zich gespannen voelt dan merk je dat het eerst aan zijn eetpatroon.

Over het algemeen vind ik dat we te veel voorspelbaarheid van onze kinderen verwachten. We zijn zelf ook geen robots; de ene dag heb ik misschien zin in tomatensaus terwijl ik er de andere dag niet aan moet denken. Een kind is bovendien nog volop in ontwikkeling, dus het zou in mijn ogen juist opmerkelijk zijn als er sprake was van stabiele voorkeuren!

Hoi

Vanmorgen naar het CB geweest, en ik mocht 'met 6 maanden beginnen met een groente- en fruithapje, en met 7 maanden met brood en smeerkaas of margarine, zout in elk geval'
Dus het is zo'n beetje tijd om me maar eens in te lezen in Rapley. Klein vraagje heb ik al wel: Isabel zit nog niet zelf. Kan ze Rapleyen zonder te zitten, of is dat niet verstandig?

Morretje: het lijkt me voor het eten wel het beste om een rechte houding aan te nemen. Bij Ivan losten we dat probleem de eerste tijd op door hem rechtop in de wipstoel te zetten. Erg handig was dat trouwens niet, want als hij een stuk eten kwijt was kon hij er niet meer bij en ik moest hem telkens eten aangeven. Maar goed, het viel te doen. We hebben ook geprobeerd om hem op schoot te nemen tijdens het eten. Ook niet erg handig, maar het kan.

Er zijn kinderstoelen waarin kinderen wel kunnen zitten terwijl ze daar zelf nog niet zo handig in zijn. Wij hebben om die reden een Tripp Trapp gekocht.

minidraak zit ook nog niet zelfstandig maar wil in de wipstoel goed rechtop

ik heb alleen geen idee beter met groente of met fruit te beginnen?
vriendin van me is vandaag naar het cb geweest, haar zoontje is 2 weken ouder dan minidraak
maar ze kreeg het advies dat ze nu ook groente bij moest geven, helaas wel potje geadviseerd
en ik wil echt gaan rapleyen dus ben benieuwd hoe ze volgende week reageren....

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 12:06 schreef Claudia_x het volgende:

[..]



Ivan is jonger en heeft nog niet zo'n sterk ontwikkelde eigen wil natuurlijk. Hij heet eigenlijk alles. Aan mijn neefje merk ik dat het juist erg in fases gaat. Zo at hij altijd prima maar wilde hij recentelijk geen warm eten meer. Een boterham ging er wel altijd in.

Het heeft bij hen trouwens niet alleen geholpen om hem zelf te laten eten maar ook om het eten wat te vervroegen. Ik vond dat vrij frappant. We zijn misschien geneigd te denken dat een kind niet of slecht eet omdat hij het eten niet lekker vindt, maar er kunnen natuurlijk ook andere redenen zijn. Ik eet zelf eigenlijk altijd goed omdat ik altijd honger heb ( ), maar mijn vriend is bijvoorbeeld een grillig eter. Als hij een beetje ziekjes is of zich gespannen voelt dan merk je dat het eerst aan zijn eetpatroon.

Over het algemeen vind ik dat we te veel voorspelbaarheid van onze kinderen verwachten. We zijn zelf ook geen robots; de ene dag heb ik misschien zin in tomatensaus terwijl ik er de andere dag niet aan moet denken. Een kind is bovendien nog volop in ontwikkeling, dus het zou in mijn ogen juist opmerkelijk zijn als er sprake was van stabiele voorkeuren!

Ja, dat is wel een hele goede, dat laatste! Eye-opener, terwijl ik zelf heel erg zo ben. Ik ben gek op bepaald eten, maar op sommige dagen heb ik daar gewoonweg geen zin in en zal ik dat dus niet maken. Senna heeft weinig te kiezen, natuurlijk, maar die kan er ookw el gewoonweg geen zin in hebben. Thanks!

Ik heb wel het idee dat door het Rapleyen, we heel goed zijn geworden in de regie bij Senna laten. Ze krijgt altijd alles aangeboden in voldoende hoeveelheden, en ze bepaalt zelf hoeveel ze eet. We kunnen dat prima laten gaan, ook als ze dus heel weinig tot niets eet. Ik denk dat we dat kunnen omdat we met deze methode hebben geleerd dat ze zo klein als ze is prima zelf weet wat ze wel en niet wil en hoeveel.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 12:06 schreef Claudia_x het volgende:
Over het algemeen vind ik dat we te veel voorspelbaarheid van onze kinderen verwachten. We zijn zelf ook geen robots; de ene dag heb ik misschien zin in tomatensaus terwijl ik er de andere dag niet aan moet denken. Een kind is bovendien nog volop in ontwikkeling, dus het zou in mijn ogen juist opmerkelijk zijn als er sprake was van stabiele voorkeuren!

Oh, maar dat doen we eigenlijk helemaal niet. Ik vind het vrij normaal dat hij de ene keer weinig eet en de volgende keer veel.
Alleen ik heb wel degelijk dingen die ik altijd lekker vind. En Ko ook. Bv een boterham met appelstroop, yoghurt, rozijnen, kaas, mandarijnen.
Maar vooral met zijn avondeten kan ik daar verder geen peil op trekken.

En we eten inderdaad iets vroeger al, maar dat heeft verder geen effect. Alleen is het gezelliger aan tafel.

Oh, ik weet ook niet of jij dat doet, oeke! Ik bedoelde meer 'we' in het algemeen, 'we' als ouders. Als er iets anders loopt dan 'we' verwachten (slapen, eten) dan willen we meteen weten Waar Het Aan Ligt terwijl het ook zo kan zijn dat de ene dag gewoon niet de andere is.

Maar ik vind het ook heel begrijpelijk om te zoeken naar redenen. Stel je voor dat je kind gewoon niet zo houdt van koud voedsel of juist liever wat vroeger avondeten krijgt, dan is het maar goed als je blijft gissen en experimenteren! Het helpt mij gewoon om soms te denken 'achja, ik slaap zelf ook niet altijd even goed' of zo. Ik hoop dat ik dat straks met eten ook kan.

Ik ben zelf dus iemand die overdag vrij voorspelbaar eet maar met het avondeten grillig is qua smaak. Ko en ik zitten op één lijn.

_{Ik was nog niet klaar.
Die stomme smileys zitten naast het invoerknopje.}

Ik las laatst ook dat kindjes vaak wat minder goed eten als ze bv in een groeispurt zitten of iets anders aan het leren zijn en dat ze meestal echt eten als ze het nodig hebben.
Ik vind dat ook belangrijk, dat de regie bij Ko ligt. Hij mag tegenwoordig ook kiezen uit 2 soorten beleg. Komt vaak zelf aan met het fruit waar hij zin in heeft.

Ik vind het wel goed om te weten dat het bij andere kindjes ook zo gaat, dat wisselvallige. Dat haalt de druk weer van het eten. Ofzo.
Dat jij en Ko op een lijn zitten geloof ik meteen!

Morretje, ik begrijp het advies van je cb over zout niet. Moet je zout gaan geven in de vorm van smeerkaas of margarine? Weet je van de smeltzouten in smeerkaas?

Ik heb dat dus ook met mijn broodmaaltijden ben ik heel voorspelbaar, maar met avondeten is dat een heel ander verhaal. Dus dat kan wat mij betreft dan ook zeker wel verklaren dat Senna 's avonds de ene keer de pasta bijvoorbeeld wel goed eet en de andere keer niet.

Ik moet het recept opvragen van de lasagne die ze op het kdv maken, want ik heb nu al twee keer te horen gekregen dat ze twee borden gegeten heeft

Bovendien als ik weet wat hij lekker vind, dan kan ik hem af en toe daarmee verwennen.

Oppassen met wat papa eet. Ons monstertje (die grote dus) wil alleen maar 'neeeheeeee! pinnanaas én hagesag!' op brood

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 12:35 schreef oeke het volgende:
Bovendien als ik weet wat hij lekker vind, dan kan ik hem af en toe daarmee verwennen.

Daar moest ik laatst nog aan denken, dat mijn vader altijd dingen die ik lekker vond in huis haalde als ik een weekeinde langskwam (bijvoorbeeld paling of andijviestamppot). Ik vond dat hij niet al die moeite hoefde te doen, maar nu betrap ik mezelf op het gevoel dat het me zo tof lijkt om Ivan blij te kunnen maken met zijn lievelingseten. Ik begrijp nu dus pas dat het mijn vader zelf gewoon heel blij maakte om dat voor mij te kunnen doen.

Oh, het advies van het consultatiebureau van Morretje interpreteerde ik juist zo dat je met zout beter kunt wachten tot 7 maanden. In brood zit natuurlijk veel zout.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 12:38 schreef freecell het volgende:
Oppassen met wat papa eet. Ons monstertje (die grote dus) wil alleen maar 'neeeheeeee! pinnanaas én hagesag!' op brood

Ik probeer mijn lief al maanden van de chocopasta en is-het-kaas-of-is-het-plastic af te krijgen.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 12:31 schreef oeke het volgende:

Morretje, ik begrijp het advies van je cb over zout niet. Moet je zout gaan geven in de vorm van smeerkaas of margarine? Weet je van de smeltzouten in smeerkaas?

Ik had hier al gelezen idd dat dat niet goed is voor kleintjes.. Ik snap het advies dus ook niet

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 12:40 schreef Claudia_x het volgende: Ik begrijp nu dus pas dat het mijn vader zelf gewoon heel blij maakte om dat voor mij te kunnen doen.

Een ding weet ik wel, Ko houdt van gebakken aardappeltjes, dus die eten we af en toe. Dan zit hij echt te genieten. En wij ook!

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 12:48 schreef oeke het volgende:

[..]


Een ding weet ik wel, Ko houdt van gebakken aardappeltjes, dus die eten we af en toe. Dan zit hij echt te genieten. En wij ook!

Senna ook heerlijk vindt ze dat! Apart is dat he, dat zoiets toch bij bijna alle kindjes meteen goed valt, terwijlhet culinair gezien of wat smaak betreft, toch neit echt iets bijzonders is.

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 12:41 schreef Claudia_x het volgende:

[..]



Ik probeer mijn lief al maanden van de chocopasta en is-het-kaas-of-is-het-plastic af te krijgen.

mja, ik maak me ook schuldig aan is-het-kaas-of-is-het-plastic
Maar pindakaas is erg gezond en de hagelslag mag gewoon vaak niet

Florian is trouwens gék op kale pasta Hij kan het bijna sneller eten dan ik

mag ik jullie vragen hoe jullie begonnen zijn?

met 1 moment op een dag of meteen 2 (of meer)
en met groente of fruit of iets anders?

wel leuk te lezen hoe en wat jullie kindjes allemaal wel of niet eten
en wat voorkeur heeft!