Teveel nadenken - Kracht van het nu #3

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 20:59 schreef wapwip het volgende:

Ik kan er nog wel 3 alinea's bij typen maar dan wordt het wel erg lang Mocht je vragen hebben, shoot

Kun je geen meditatie-topic openen? Volgens mij kun je wel veel tips geven voor mensen die nog een beetje hulp kunnen gebruiken bij het mediteren...

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 21:23 schreef wapwip het volgende:

[..]

Hartkloppingen is heel normaal inderdaad, ineens gebeurd er iets wat je hoofd/lichaam niet kent en ontstaat er een soort van "wtf is dit dan" moment Gewoon doorgaan en op een gegeven moment blijft het weg.

Wat betreft in slaap vallen, doe je het liggend? Probeer het gewoon dmv rechtop te zitten in kleermakerszit. En je zou je ademhaling kunnen tellen, van 1 tot 5 ofzo, want anders raak je of de tel kwijt, of je valt alsnog in slaap. Je zou dan eventueel nog kunnen visualiseren dat je bij iedere inademing schone lucht inademt en bij iedere uitademing vieze lucht uitademt.

Meestal ('meestal', ik ben nog niet lang bezig met meditatie) ga ik zitten in een kleermakerszit met mijn rug recht. maar al snel gaat mijn rug krom als ik me probeer te concentreren. Dan kan er weer een mindstruggle komen over dat ik goed moet zitten etc. Daarom ga ik liever liggen zodat ik me daar iig geen zorgen om hoef te maken. Tellen van adem probeer ik ook ja.

Een vriend van me had laatst zijn manier verteld die voor mij ook werkt. De gedachten kan je zien als een stroom. Ik ben heel erg visueel ingesteld dus een stroom wordt al snel een stroom water of een waterval of zoiets. Anyway, de gedachten kun je visualiseren als 'dammetjes' die je bouwt, als je zorgt dat je de gedachtestroom niet telkens stopt door dammetjes (ego) te maken, dan kun je je angsten gewoon binnenlaten komen en kun je ze onder ogen komen. Kan erg bevrijdend werken

Ik heb nu een pagina of 50 gelezen, en vaak is het een 'feest der herkenning'. Vaak weet de auteur je te confronteren met stellingen waar je anders nooit bij stilstaat. Mooiste vond ik tot nu toe dat het denken aan het verleden, of aan de toekomst, altijd in het nu gebeurt .

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 11:47 schreef Mozy het volgende:

Hoewel ik niet nadenk over wat er wel of niet kan gaan gebeuren, denk ik na over hoe ik kan omgaan met de dingen die gaan gebeuren. Omdat ik zeker weet, dat ze gaan gebeuren.

Is dat niet hetzelfde? Als je nadenkt over het omgaan met dingen die gaan gebeuren ben je ook al aan het bedenken wat er wel of niet gaat gebeuren. Want je kunt nooit weten hoe iets gaat lopen ook al weet je zeker dat het gaat komen.
Stel je moet vrijdag naar een sollicitatiegesprek (dat is zeker) dan ga jij je bedenken hoe je daarmee moet omgaan maar om dat te doen, moet je ook al situaties in je hoofd halen om erover na te denken, toch?


Met dagdromen bedoel ik dus niet echt dromen maar meer bijvoorbeeld dat je op je werk zit en je denkt na over hoe het zou zijn om.... vul zelf in.... en dan ook die gevoelens krijgt die bij die gedachte horen.

Ben weer terug in dit topic.
Ik heb de kracht van het nu opnieuw gelezen. Maar weer zoals de eerste keer was ik in het begin van het boek nog positief gesteld maar verdween dat uiteindelijk weer.
Vooral omdat Tolle het heeft over je "innerlijk lichaam"voelen.
Je zou je dan eerst op afzonderlijke lichaamsdelen moeten richten en daarna op je gehele innerlijke lichaam moeten focussen? Je moet je innerlijk lichaam voelen. Maar ik voel gewoon geen innerlijk lichaam?

Bij mij gaat het bij de 1e stap al fout , daardoor kan ik al zijn theorieën gewoon niet toepassen?
Mensen nog tips hoe je op je innerlijk lichaam te richten?


(Nog wat irritatie van mijn kant:Hoe kan je je nou op je innerlijk lichaam richten door je juist op de fysieke kant tegelijkertijd te moeten richten. Van Tolle raad bijvoorbeeld aan om je te concentreren op wat je doet, wat voelen je handen wat zie je wat reuk je. Maar ook zegt hij je om op je innerlijke lichaam te richten. Voor mij klinkt dit enorm tegen strijdig.

En hoe kan je je in hemelsnaam concentreren op een gevoel?!?)

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 20:59 schreef logicc123 het volgende:
Ben weer terug in dit topic.
Ik heb de kracht van het nu opnieuw gelezen. Maar weer zoals de eerste keer was ik in het begin van het boek nog positief gesteld maar verdween dat uiteindelijk weer.
Vooral omdat Tolle het heeft over je "innerlijk lichaam"voelen.
Je zou je dan eerst op afzonderlijke lichaamsdelen moeten richten en daarna op je gehele innerlijke lichaam moeten focussen? Je moet je innerlijk lichaam voelen. Maar ik voel gewoon geen innerlijk lichaam?

Bij mij gaat het bij de 1e stap al fout , daardoor kan ik al zijn theorieën gewoon niet toepassen?
Mensen nog tips hoe je op je innerlijk lichaam te richten?


(Nog wat irritatie van mijn kant:Hoe kan je je nou op je innerlijk lichaam richten door je juist op de fysieke kant tegelijkertijd te moeten richten. Van Tolle raad bijvoorbeeld aan om je te concentreren op wat je doet, wat voelen je handen wat zie je wat reuk je. Maar ook zegt hij je om op je innerlijke lichaam te richten. Voor mij klinkt dit enorm tegen strijdig.

En hoe kan je je in hemelsnaam concentreren op een gevoel?!?)

LOL!! Sorry, ik moet glimlachen om je post. Je kunt je frustratie op een leuke manier uiten

Wel, laat ik zeggen dat ik het boek niet heb gelezen, maar dat ik een methode toepas die er volgens mij dichtbij in de buurt komt. Concentreren op een gevoel is eigenlijk heel gemakkelijk. En ik zeg niet dat het voor een ander makkelijk is om te doen (want hey, soms heb ik ook zoiets van "damn! Wat irritant dat ik me oppervlakkig o.i.d. voel:. Dat is irritant. Kan je in ieder geval vertellen wat voor mij werkt.

Ben erachter gekomen dat als ik niet rook (en ik rook met vlagen wel, met vlagen weer tijden niet) ik veel meer waarneem van wat ik voel en er wat er in me omgaat. Basicly is dat voor mij een reden om niet te roken: ben ik meer bij mezelf. En zo ook met eten. Als ik me soms kut voel, ben ik geneigd om zoete dingen te eten. Kan ik wel doen, maar als ik het niet doe, nou ja, same story. Of veel en hard werken. Ook een manier

Dus wanneer ik iets wil voelen, ga ik de dingen waarmee ik het wil vermijden uit de weg. Wel... en wat ik dan waarneem, daar ga ik mee aan de slag. Voor mij heb ik een aantal handvatten waarmee ik reflecteer en die werken goed. Geven me ook inzicht. En dan merk ik waar ik mee aan de slag wil.

Voelen is bewust stilstaan bij de gedachten die je op dat moment hebt en hoe je je voelt (heb je hoofdpijn, krimpt je buik samen, ben ik boos, bang, bedroefd of blij?)

Wel, dat is wat ik je erover kan vertellen. Is dit een antwoord waarmee je uit de voeten kunt?

Net het boek besteld, ben benieuwd.

De kracht van nu, tja zeer bruikbaar. Koop het boek zelf niet maar ik pas waarschijnlijk veel al toe.
In het nu blijven is erg moeilijk omdat mensen toch snel geneigd zijn om terug en vooruit te kijken.
Ik ben zelf een extreme piekeraar. Ik ben constant bezig met mijn verleden en mijn toekomst. ik analyseer iedereen, en als ik ergens naar toe ga probeer ik al te bedenken en te voorspellen hoe het moet gaan lopen, wat ik zeg en hoe ik reageer " als" iemand een bepaald iets gaat zeggen. Daarnaast scheld ik mijzelf constant de huid vol. Doodvermoeiend.
Samen met mijn therapeut heb ik geleerd met een gedachten stop te werken. Basis is simpelweg om je heen kijken... als je wandelt.... kijk naar de bomen...hoe zitten de takken, kijk naar lampen etc. gewoon naar alles om je heen kijken. Dat leid je gedachten heel erg af. Of zorgen dat je bewust bent van wat je doet. Douchen, luisteren naar de stralen, voelen hoe het water valt. Koken... ruiken, voelen, proeven etc.
Ik moet zeggen dat het mij erg veel helpt om toch wat van het " Nu " mee te pakken en me gedachten af te leiden. Dus zo' n boek moet je beslist niet laten als je iets dergelijks wilt leren.

Mooi dat er weer leven in zit.

Nu is het alweer 3kwart jaar geleden dat ik dit boek kocht, en ik pas nog steeds heel veel toe. Alleen gaat het nu een stuk minder omdat ik me ziek voel, lamlendig en een beetje neig naar depressiegevoelens. Afijn.

Waar ik nog steeds moeite mee heb is de moeite die het lijkt te kosten om niet te denken, het enorme verzet wat me in een raar gevecht brengt. Ik kan er beter mee omgaan, vooral in het 'dagelijks leven', maar toch.

Shut up and listen?!?!

It seems like the silence inside me
Hides away from the fear of
Hearing what's in my head
What's in my mind still remains inside
There's nowhere I can hide

The silence tries to talk
But I'm too busy listening


Nog steeds druk bezig met het schijngevecht in mezelf.
@Sinterklaaskapoentje.. geef jezelf vooral ook een break.. als het niet stil wordt, dan even niet. Maar forceren heeft geen zin, ik spreek uit ervaring. Een paar jaar blowen leek de oplossing, maar nu ik gestopt ben, komt het allemaal 3x zo hard terug. Het is iets wat je moet oefenen, in je mind planten, trainen en cultiveren. Dus vooral doorgaan! En dan wellicht winnen we ooit dat gevecht permanent.. vooral na de kleinere overwinningen wil ik nogal snel terugvallen, omdat ik denk dat het gevaar geweken is.. juist dan extra alert zijn..

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 21:52 schreef Boswachtertje het volgende:
Shut up and listen?!?!

It seems like the silence inside me
Hides away from the fear of
Hearing what's in my head
What's in my mind still remains inside
There's nowhere I can hide

The silence tries to talk
But I'm too busy listening


Nog steeds druk bezig met het schijngevecht in mezelf.
@Sinterklaaskapoentje.. geef jezelf vooral ook een break.. als het niet stil wordt, dan even niet. Maar forceren heeft geen zin, ik spreek uit ervaring. Een paar jaar blowen leek de oplossing, maar nu ik gestopt ben, komt het allemaal 3x zo hard terug. Het is iets wat je moet oefenen, in je mind planten, trainen en cultiveren. Dus vooral doorgaan! En dan wellicht winnen we ooit dat gevecht permanent.. vooral na de kleinere overwinningen wil ik nogal snel terugvallen, omdat ik denk dat het gevaar geweken is.. juist dan extra alert zijn..

Ik oefen al een jaar bijna dagelijks Dus ja, ik heb ook wel grotere overwinningen gehad, vooral mijn achterlijke kijk op de wereld in tijd van depressie even flink de wereld uitgeholpen

En verder, denk meer in lichaamsenergie of levensenergie, 'wat voor energie voel ik nu' of 'wat verteld mijn lichaam mij' enz. Heb ook de celestijnse belofte gelezen waarin veel inzichten zitten enzo. Ik zou hem je helaas niet aanraden, een waardeloos geschreven verhaal en veel achterlijke onzin. Maar wel leerzaam om na te denken over energiën en hoe we reageren op ieder anders energie enzo.

Vooral ideeën van 'keep your energy flowing' en geen dammetjes bouwen in de stroom van energie (verzet) werkt bij mij.

Nog goede tips om ervoor te zorgen dat je niet elk moment dat wanneer je alleen bent gaat nadenken over dingen.

Als ik onder de mensen ben heb ik nergens last van, voel ik mij kiplekker, als ik op werk ben idem dito. Ben ik sporten precies hetzelfde. Maar ben ik langer dan 2 uur achter elkaar op mijzelf ga ik altijd weer langdradig denken, dag in, dag uit. Niet perse negatief, maar wel altijd over dezelfde onderwerpen. Ik schiet er totaal niks mee op maar toch doe ik het. Tips?

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 22:00 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ik oefen al een jaar bijna dagelijks Dus ja, ik heb ook wel grotere overwinningen gehad, vooral mijn achterlijke kijk op de wereld in tijd van depressie even flink de wereld uitgeholpen

En verder, denk meer in lichaamsenergie of levensenergie, 'wat voor energie voel ik nu' of 'wat verteld mijn lichaam mij' enz. Heb ook de celestijnse belofte gelezen waarin veel inzichten zitten enzo. Ik zou hem je helaas niet aanraden, een waardeloos geschreven verhaal en veel achterlijke onzin. Maar wel leerzaam om na te denken over energiën en hoe we reageren op ieder anders energie enzo.

Vooral ideeën van 'keep your energy flowing' en geen dammetjes bouwen in de stroom van energie (verzet) werkt bij mij.

Hehe heb toevallig de Celestijnse Belofte en het vervolg erop gelezen.. interessante ideeën, maar het verhaal is idd een beetje a la Dan Brown meets Vrijmetselarij.. gekunsteld

Ik denk zelf dat iedereen wel her en der zijn inspiratie vandaan tovert.. en of dat nu door energie gestuurd wordt.. zou zo maar kunnen. Ik weet het momenteel niet. En hoewel dat soms zwaar en vermoeiend is, vind ik het ook wel weer lekker na 6 jaar van semi-zekerheid (achteraf bezien). Ik heb in die 6 jaar wel kennis gemaakt met filosofie, spiritualiteit en ook wel (real life) psychologie, dus ik heb in ieder geval de kans (gehad) mezelf en anderen beter te leren begrijpen.

Ik zit nu in een fase dat ik op zoek lijk naar antwoorden, maar tegelijkertijd weet dat ik enkel zoek naar houvast omdat oude grenzen zijn vervaagd. Ik probeer zo open mogelijk te blijven en niet zo maar wat te gaan geloven. De kracht van nu heeft een aantal interessante ideeën, maar voor mijn gevoel missen er ook veel.
Uiteindelijk is er 1 ding dat ik echt mis, en dat is innerlijke kennis om mijn hoofd wat meer stil te krijgen. En dat komt waarschijnlijk doordat ik zoek ipv dat ik stop met zoeken en accepteer dat ik het niet weet.. de tijd zal het uitwijzen

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 22:08 schreef McGilles het volgende:
Nog goede tips om ervoor te zorgen dat je niet elk moment dat wanneer je alleen bent gaat nadenken over dingen.

Als ik onder de mensen ben heb ik nergens last van, voel ik mij kiplekker, als ik op werk ben idem dito. Ben ik sporten precies hetzelfde. Maar ben ik langer dan 2 uur achter elkaar op mijzelf ga ik altijd weer langdradig denken, dag in, dag uit. Niet perse negatief, maar wel altijd over dezelfde onderwerpen. Ik schiet er totaal niks mee op maar toch doe ik het. Tips?

Ja, daar heb ik ook wel een beetje last van. Heb ik ook wel eens gehad deze zomer na een heel gezellige avond op een feestje en ik moest alleen op de fiets naar huis, ik had ineens een woede in me zitten die ik niet kende van mezelf... (schrok toen beetje van mezelf, maar gelukkig heeft verder er niemand last van gehad) Het kwam allemaal door wat negatieve ervaringen in die tijd, maar als er vrienden om me heen zijn, is het allemaal geen probleem en doe ik gezellig mee en zo. Ben ik dan ineens alleen, kan het echt drastisch omslaan. Ik pas de theorie de laatste tijd ook niet meer zoveel toe, het lukte me ook gewoon niet meer, zeker niet als je wat kutervaringen (ja, vrouwen ja... ) achter de rug hebt. Maar het gaat sinds afgelopen weekend weer de goeie kant op

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 22:08 schreef Boswachtertje het volgende:

Ik zit nu in een fase dat ik op zoek lijk naar antwoorden, maar tegelijkertijd weet dat ik enkel zoek naar houvast omdat oude grenzen zijn vervaagd. Ik probeer zo open mogelijk te blijven en niet zo maar wat te gaan geloven. De kracht van nu heeft een aantal interessante ideeën, maar voor mijn gevoel missen er ook veel.
Uiteindelijk is er 1 ding dat ik echt mis, en dat is innerlijke kennis om mijn hoofd wat meer stil te krijgen. En dat komt waarschijnlijk doordat ik zoek ipv dat ik stop met zoeken en accepteer dat ik het niet weet.. de tijd zal het uitwijzen

Wij westerlingen zijn gewoon denkers.. filosofie en kracht vh nu. Accepteren dat je niet weet waarom je je zo voelt is tergend voor het ego, hoe zou je immers kunnen overleven zonder 'alles op een rijtje te hebben' .

jakkes, ik ben nu nog wakker van de stress.. ik ga over 3 dagen op vakantie en moet zaterdag nog werken overdag.. weinig tijd om vriendin te zien, moet nog zoveel regelen, geldzaken op orde maken etc etc etc.

Als ik nu op mijn ademhaling ga letten wordt ik alleen meer gestressed (alsof er niet eens genoeg lucht is om in te ademen). Zeer kut maar gelukkig ook redelijk zeldzaam.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 22:08 schreef McGilles het volgende:
Nog goede tips om ervoor te zorgen dat je niet elk moment dat wanneer je alleen bent gaat nadenken over dingen.

Als ik onder de mensen ben heb ik nergens last van, voel ik mij kiplekker, als ik op werk ben idem dito. Ben ik sporten precies hetzelfde. Maar ben ik langer dan 2 uur achter elkaar op mijzelf ga ik altijd weer langdradig denken, dag in, dag uit. Niet perse negatief, maar wel altijd over dezelfde onderwerpen. Ik schiet er totaal niks mee op maar toch doe ik het. Tips?

Jups. Iets met de gedachte die je in je hoofd speelt doen.

Bijvoorbeeld, je maakt je zorgen over een ruzie met een familielid. Zoek dan een kaartje en schrijf op dat je het vervelend vindt dat je ruzie hebt en graag af wilt spreken. Of je piekert over die man op het werk die altijd zo enorm veel weerstand toont. Bedenk wat je zou willen doen en zeggen en doe dat de volgende dag ook.

Oftewel: denken omzetten in daden is mijn tip (het is niet voor niets dat het je bezighoudt, denk ik dan maar)

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2009 05:22 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
jakkes, ik ben nu nog wakker van de stress.. ik ga over 3 dagen op vakantie en moet zaterdag nog werken overdag.. weinig tijd om vriendin te zien, moet nog zoveel regelen, geldzaken op orde maken etc etc etc.

Als ik nu op mijn ademhaling ga letten wordt ik alleen meer gestressed (alsof er niet eens genoeg lucht is om in te ademen). Zeer kut maar gelukkig ook redelijk zeldzaam.

Misschien helpt het, maar dit heb ik uit een "stressverlagende" methode:
- zeg tegen jezelf dat er genoeg tijd is om lucht in en uit te ademen, je hebt alle tijd
- zeg tegen jezelf dat er genoeg lucht is om in te ademen, er is voldoende lucht
(de derde weet ik even niet meer)

Inmiddels is het boek weer terug naar de bieb, maar de gedachten erover zijn er nog (minder, maar ze zijn er nog )

Ik kwam in een ander boek een aantal interessante tips tegen die in het verlengde hiervan liggen.
Neem je eigen verhaal en gedachten niet serieus; geloof niet alles wat je denkt of zegt
Neem andermans verhaal en gedachten niet serieus; geloof niet alles wat een ander denkt of zegt
Wie is de stem in je hoofd die je beoordeelt/veroordeelt, kleineert etc? Ben jij het zelf? Of is er iets in je hoofd die zichzelf voedt (a la het pijnlichaam van Tolle)?

Vergelijk het met John Nash (Russel Crowe) in de film A Beautiful Mind. Hij ziet mensen die andere niet zien - hij is schizofreen. Hij eindigt in het gekkenhuis en komt er dan achter dat andere mensen zijn 'medepassagiers' niet zien. Hij komt tot een besluit. Hij gelooft niet meer in het bestaan van de personages in zijn hoofd, met als gevolg dat de personages hem steeds minder lastig vallen en uiteindelijk zelfs helemaal niet meer lastig vallen. Zo is het wellicht ook met de stemmen in ons hoofd. Alleen omdat wij er aandacht aan geven, blijven de gedachten komen en komen.

Bedenk is als je weer een gedachtenreeks hebt, dat je er niet naar hoeft te luisteren.
"Ik luister niet naar jou"

Ben er nu mee begonnen, benieuwd of het gaat helpen. Het werkt in ieder geval om hinderlijke gedachten stop te zetten.

(de tips komen uit dit boek: Don Miguel Ruiz - The Voice of Knowledge

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 20:36 schreef Poison-Ivy het volgende:
Ik zit teveel in mijn hoofd en heb moeite om in het nu te zitten, ik ben veel aan het analyseren en ik wil graag meer genieten van de dingen die ik doe en meer open staan voor de situaties en gesprekken zonder me af te vragen wat 'ze' over me denken, hoe ik me voel en ga zo verder.....

Ik heb het een tijdje terug op een feestje ervaren. Ik zat helemaal in mijn hoofd, ik was me ervan bewust en probeerde bewust in te ademen en te bedenken dat ik in het NU moet zitten.
Eigenlijk was ik constant bezig met het bedenken dat ik in het nu in het NU moet zitten waardoor ik dus alsnog in mijn hoofd zat en niet in het NU . Snap je?

En ik vraag me nog een ding af, stel je zegt tegen jezelf 'ik zie er goed uit' (iets positiefs dus) dan is dat dus je ego, toch?
Of gaat het ego-verhaal alleen in op het moment dat we ons slecht voelen door ons ego?

Ik heb wel vaker moeite met het nemen van beslissingen en het maken van keuzes. Daardoor twijfel ik heel lang.
Dan zit ik na te denken (goh ) en dan denk ik een keuze gemaakt te hebben. Vervolgens vraag ik me af of deze keuze gebaseerd op mijn angsten en negatieve gedachten of omdat ik weet dat ik mijn onzekerheid moet trotseren of is het een intuïtieve keuze...

Klinkt angstvallig herkenbaar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 1 november 2009 03:26 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Klinkt angstvallig herkenbaar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Bekend met de boeken ?

quote:

Op zondag 1 november 2009 13:46 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Bekend met de boeken ?

Jup. In zekere zin ben ik me ook wel bewust geworden van alle denkpatronen die het ego oproept en heb ik zo nu en dan momenten waarop dat 'perspectief' even verschuift, maar dat verandert in principe geen fuck.