Het OUD Estafette Topic deel 5

owlet, wat heerlijk geschreven, fijn om te lezen. ik zou willen dat ik iets meer van jouw opvoedingsmanieren had, maar ik ben anders. ach, dat is ook niet fout hoor, maar ik vind het altijd leuk zoals jij (jullie) een eigen weg daarin bewandelen

swets, ik denk dat vrouwen uberhaupt meer twijfelen aan vanalles, maar vooral aan zichzelf. ik zie het aan Nick, die DOET gewoon en heeft inmiddels een hoge functie terwijl ie eigenlijk alleen zijn mavo diploma heeft, ik zou veel te veel twijfelen aan mezelf.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 13:57 schreef bixister het volgende:

[..]

maar geldt dit dan voor alle vrouwen die jij kent? ik vind dat onderscheid in mijn kennissenkring helemaal niet zo duidelijk eerlijk gezegd.

Ik moet je eerlijk zeggen dat ik geen uitgebreid netwerk van vrouwen om me heen hebt waarvan ik alle ins en outs weet. Maar het is ook wel iets wat ik meer zie bij vrouwen.

Ik heb het idee dat mannen wat vaker door blijven ploeteren in een uitzichtloze situatie 'omdat het zo hoort' daarentegen heb ik ook wel het idee dat vrouwen soms wel erg makkelijk een gevoel volgen ipv ratio.

Deze beider gechargeerde vooroordelen zie ik wel terug in de regel.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 13:59 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Ik moet je eerlijk zeggen dat ik geen uitgebreid netwerk van vrouwen om me heen hebt waarvan ik alle ins en outs weet. Maar het is ook wel iets wat ik meer zie bij vrouwen.

Ik heb het idee dat mannen wat vaker door blijven ploeteren in een uitzichtloze situatie 'omdat het zo hoort' daarentegen heb ik ook wel het idee dat vrouwen soms wel erg makkelijk een gevoel volgen ipv ratio.

Deze beider gechargeerde vooroordelen zie ik wel terug in de regel.

Ik denk dat je daar ook wel een beetje gelijk in hebt hoor.... ik herken me er zelf in ieder geval wel in. Ik ga vaak meer op mijn gevoel af dan op mijn ratio. En ik vind het prima zo....

owlet, dat je de dochter van een autohandelaar bent
Mooi geschreven verhaal, veel liefde en warmte!

Dit is echt mijn lievelingstopic

Saffier (had ik volgens mij nog niet gezegd), bedankt voor je openheid.
Reinhilde, niet aan Swets geven! Eerst ik.
Wat een bewogen leven ook heb jij gehad.
Owlet, prachtig zoals jullie je gevoel volgen en daardoor gelukkig zijn.

Ik vond het weer heerlijk om te lezen.

Owlet....
Dat Pippi Langkous vind ik écht bij jullie passen!
Wat een fijn stuk heb je geschreven.

Mooi weer Owlet!

Leuk verhaal Owlet! Het klinkt precies zoals je ook verwacht bij hoe je overkomt, vind ik.

Fijn verhaal Owlet. En die zin van je moeder ga ik ergens opschrijven

Owlet...wat een heerlijk verhaal ! Dankje voor je kijkje in je leven !
Geniet van je huisje-boompje-beestje !

Ik ben Cattie en geboren op 17 maart 1979 in de Achterhoek. Ik ben daar opgegroeid met mijn ouders, 2 broers en een zus in een boerderij waar al meer dan 150 jaar mijn familie in woont (boerderij is nog veel ouder). Ik ben een echt plattelandsmeisje. We hadden altijd veel dieren en ook veel land. Tot mijn 12e was ik bijna altijd buiten te vinden. Ik ging naar een kleine basisschool in het dichtstbijzijnde dorp en later naar het dichtstbijzijnde atheneum, 13 km fietsen. Op de middelbare school ben ik erg gepest. Ik heb toen een paar erg moeilijke jaren gehad. Thuis kon ik ook niet echt bij mijn ouders terecht. Mijn vader was altijd aan het werk en met mijn moeder boterde het niet, met haar had ik vaak ruzie.

Op mijn 18e ging ik het huis uit, Rechten studeren in Nijmegen. Een wereld ging voor mij open. Ik paste veel beter bij de studenten daar en het pesten was voorbij. Heel langzaam werd de relatie met mijn moeder ook beter. In het 2e jaar kwamen er nieuwe studenten in mijn studentenhuis. 1 van de jongens vond mij erg leuk, ik hem wat minder. Tot de vonk oversloeg! Ruim 10 jaar later zijn we nog steeds gelukkig en nu wonen we in een mooi huis in een mooi dorp in de Randstad. De wens om ooit weer naar het platteland te gaan is er echter wel.

Een paar maanden nadat ik mijn man leerde kennen, ik was al wel vaak niet zo lekker, werd ik erg ziek. Bij mijn ouders ben ik naar de huisarts gegaan, die me maar direct doorstuurde naar het ziekenhuis. Daar wisten ze niet wat er was, wel dat het niet goed was, dus werd ik met spoed naar de ok gebracht. Ik was toen erg kalm. Achteraf besef ik me dat ik zo kalm was omdat ik al afscheid had genomen van iedereen en het leven. Na een lange operatie werd ik toch wakker. Ik bleek de ziekte van Crohn te hebben en een ernstige afsluiting in mijn darmen. De operatie was net op tijd.

Daarop volgde een lange weg van acceptatie van mijn ziekte, vechten voor mijn gezondheid en het zoeken van een balans. Een periode waarin ik veel steun heb gehad van mijn man. Ik ben ondertussen wel afgestudeerd en gaan werken. Uiteindelijk vond ik een redelijke balans in 24 uur werken en tijd met mijn man en vrienden doorbrengen. Energie voor hobby’s of uitstapjes en dergelijke was er niet.

In 2005 ben ik getrouwd en ging een al jaren zeer grote wens in vervulling, ik werd zwanger! De komst van Ive heeft heel veel veranderd. Ik ben veranderd, het moederschap bleek een levensvervulling, ik ben nu pas compleet. Het moederschap heeft op veel punten een positieve invloed op mij, lichamelijk gaat het beter en geestelijk ook. De relatie met mijn ouders is ook erg veranderd. Nu pas hebben mijn ouders (indirect en heel soms direct) kunnen laten merken hoeveel ze van me houden en dat ze trots op me zijn. Al die jaren dacht ik dat ze niet om me gaven, maar ze konden het alleen niet tonen. En nu is Fee er ook nog. Geweldig, 2 mooie, gezonde kinderen, wat een geluk. Ik voel me gezegend. Samen met mijn man en kinderen ben ik zeer gelukkig.

Lezen doe ik graag, als ik er tijd voor heb. Ik lees alles, van Shakespeare via fantasy naar chicklit. Mijn favoriete schrijver is Salman Rushdie. Mijn smaak in films is ook breed, drama, documentaires, horror (hoe fouter hoe beter), maar geen komedie. Pan’s Labyrinth is een echte aanrader wat mij betreft. Mijn muzieksmaak is erg mainstream. U2 vind ik de beste band ter wereld, 20 en 21 juli ga ik dan ook weer naar ze toe. 2 dagen achter elkaar.

Voor Ive en Fee mag je me altijd wakker maken, maar zelfgemaakte brownies sla ik ook niet af!

Echte hobby’s ofzo heb ik niet. Te weinig tijd, te weinig energie. Wel ben ik ook een erg spiritueel mens. Als het er niet bij in schiet mediteer ik graag. Ik ben ook bezig met reďncarnatie en engelen.

En dan de vraag van Owlet:
Fee is sinds kort aan het wennen op het kinderdagverblijf en jouw eerste werkdag komt steeds dichterbij. Voelt werken voor jou, nu je kinderen hebt, als een verplichting of een keuze? Zou je liever thuis zijn met je kinderen of heb je je werk voor jou als persoon ook nodig?

Voor mij is het heel dubbel. Ik ben een moeder die heel graag haar kinderen dicht bij zich heeft. Ik geef dan ook met groot plezier borstvoeding en gebruik graag de draagdoek. Veel knuffelen, veel bij ze zijn en veel liefde geven. Daarnaast heb ik echter ook echt iets voor mezelf nodig. Dat had ook een studie kunnen zijn of een hobby of vrijwilligerswerk, maar het is werk geworden. Ik werk als jurist bij een rechtbank in de kindersector. Daarbij gaat het om kinderen die onder toezicht gesteld worden of uit huis geplaatst worden en omgangsregelingen en gezagskwesties bij scheidingen. Werk waarbij ik echt het idee heb iets goeds te doen.
Ik kies er dus voor om te werken. Maar dat wil niet zeggen dat het me altijd makkelijk valt, zeker niet met een hele kleine baby. Ive is alweer ouder en die gaat met plezier naar het kdv en speelt daar lekker. Fee heeft helemaal niets aan het kdv nog en dat vind ik wel moeilijk.
Volgende week ga ik weer werken. Met een lach en een traan.

Ik geef het stokje door aan M@x. Ik vind je een stoer wijf, mede vanwege de moedige beslissing dat Kai het grootste deel van de tijd bij zijn vader woont. Mijn vraag is:
Kai is het grootste deel van de tijd bij zijn vader en krijgt zijn basisopvoeding bij hem. Zijn er wel eens verschillen met hoe jij hem opvoed? Hoe ga je daar mee om?

[ Bericht 0% gewijzigd door cattie op 24-03-2009 15:01:12 ]

Cattie, wat een leuk en mooi verhaal. Enne we werken voor dezelfde werkgever... alleen ik in het oosten van het land. Enne knap dat je voor beide dagen kaartjes van U2 hebt kunnen krijgen... wij hebben het 3 uur geprobeerd, maar tevergeefs. _{wij wilden alleen veldkaarten}

[ Bericht 27% gewijzigd door Diaan73 op 24-03-2009 09:08:18 ]

cattie ik kende je verhaal al en kan alleen nogmaals zeggen wat een vreselijk lief en mooi mens ik jou vind!

Cattie, wat een mooi stukje, leuk om wat meer over je te weten je klinkt echt als een heerlijke moeder voor je kinders (dat vond ik hiervoor ook al hoor )

Cattie, bedankt voor je verhaal Je bent een leuk mens

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 09:02 schreef Diaan73 het volgende:
Cattie, wat een leuk en mooi verhaal. Enne we werken voor dezelfde werkgever... alleen ik in het oosten van het land. Enne knap dat je voor beide dagen kaartjes van U2 hebt kunnen krijgen... wij hebben het 3 uur geprobeerd, maar tevergeefs. _{wij wilden alleen veldkaarten}

Ik ben lid van de officiele website en kon op dinsdag al kaarten kopen, dat zijn veldkaarten geworden. Voor de tweede dag hebben we zaterdags achter de pc gezeten en hebben we zitplaatsen (veldplaatsen was toen idd onmogelijk).
Ik heb er zin in!

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 09:07 schreef pinquit het volgende:
Cattie, wat een mooi stukje, leuk om wat meer over je te weten je klinkt echt als een heerlijke moeder voor je kinders (dat vond ik hiervoor ook al hoor )

je haalt me de woorden uit mn mond, danwel toetsenbord

Cattie, wat gaaf van die kaartjes!
Leuk stukje!

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 10:30 schreef cattie het volgende:

[..]

Ik ben lid van de officiele website en kon op dinsdag al kaarten kopen, dat zijn veldkaarten geworden. Voor de tweede dag hebben we zaterdags achter de pc gezeten en hebben we zitplaatsen (veldplaatsen was toen idd onmogelijk).
Ik heb er zin in!

kan ik me voorstellen we hadden graag gewild, maar alleen op het veld... en de prijzen die ze er nu voor durven te vragen op marktplaats daar doen wij niet aan mee.

quote:

Op vrijdag 20 maart 2009 22:21 schreef Swetsenegger het volgende:
Zijn hier ook nog mensen MET zelfvertrouwen??

Jazekers. En veul ook.

En wat zijn er mooie verhalen geschreven!

Owlet, wat een geweldig mooi verhaal!
Zoals Faja zegt, je schrijft zo wijs (op een mooie manier, niet betweterig of wat dan ook). Ik weet dat ik ooit eens ergens zag hoe jong je nog was (nouja, 1 jaar jonger dan ik) en ik was daar toen echt verbaasd over, je klinkt wat ouder, wijzer, volwassener en zelfbewuster dan ik mezelf zie. En dat is dus een dik compliment!

En van lieve Cattie ook al zo'n prachtstuk!
Ik wist dat je de ziekte van Crohn hebt, maar niet dat je dat met zo'n heftige situatie hebt ontdekt. Fijn dat het nu beter gaat. Zoals anderen zeggen, je bent een hele lieve mama van twee mooie kindjes!

Mooi verhaal Cattie. Ik vind jou op de een of andere manier altijd heel veel rust uitstralen. Een mooie eigenschap vind ik dat.

Dan ben ik nu aan de beurt geloof ik.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En nu ga ik even heel hard nadenken over wie ik het stokje ga geven en wat mijn vraag dan wordt. Suggesties zijn welkom via de pm