OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Oh klavertje vier! Wat een ontzettend naar nieuws, en wat kun je er toch bar weinig over zeggen om je beter te laten voelen!
Ik wens je heel veel klavertje-4's (ja hoe zeg je dat), toe, want een beetje geluk kun je nu wel gebruiken, dunkt me...
Sterkte!
Ik wens je heel veel klavertje-4's (ja hoe zeg je dat), toe, want een beetje geluk kun je nu wel gebruiken, dunkt me...
Sterkte!
Ne ne placha az,veche niamam glas
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
Heel veel sterkte, klavertje-4.
This life was not for you
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
Ik weet niet of er nog volgers van dit topic zijn, maar ik wil toch graag mijn verhaal kwijt in de hoop dat iemand iets herkent en wat positieve berichten heeft.
Ik ben op dit moment namelijk bijna 18 weken zwanger en heb al een paar weken bloedingen. VK is op de hoogte en ik heb ook al extra echo gehad. Mogelijkheid voor het bloedverlies kan zijn dat de placenta een heel klein stukje voor de baarmoedermond ligt. Met het kleintje gaat vooralsnog alles goed. Afgelopen maandag nog het hartslagje gehoord. Maar wel heeft VK me even benadrukt wat het gevaar is van de continue bloedingen. Ik moet dus per direct rustig aan doen. Stoppen met werken voorlopig en hopelijk stopt 't bloeden dan binnenkort iig. Wel maak ik me nu erg druk om 't kleintje, want stel dat het echt fout gaat, dan is het nog veel te klein.
Hopelijk herkent iemand iets in mijn verhaal, en hopelijk had dit verhaal dan ook nog een goede afloop.
Liefs
Ik ben op dit moment namelijk bijna 18 weken zwanger en heb al een paar weken bloedingen. VK is op de hoogte en ik heb ook al extra echo gehad. Mogelijkheid voor het bloedverlies kan zijn dat de placenta een heel klein stukje voor de baarmoedermond ligt. Met het kleintje gaat vooralsnog alles goed. Afgelopen maandag nog het hartslagje gehoord. Maar wel heeft VK me even benadrukt wat het gevaar is van de continue bloedingen. Ik moet dus per direct rustig aan doen. Stoppen met werken voorlopig en hopelijk stopt 't bloeden dan binnenkort iig. Wel maak ik me nu erg druk om 't kleintje, want stel dat het echt fout gaat, dan is het nog veel te klein.
Hopelijk herkent iemand iets in mijn verhaal, en hopelijk had dit verhaal dan ook nog een goede afloop.
Liefs
Dat klinkt niet fijn Kaatje, logisch dat je ongerust bent.
Ik denk dat je in dit topic wel meer ervaringen kunt lezen: Het Placenta Previa Topic
Ik denk dat je in dit topic wel meer ervaringen kunt lezen: Het Placenta Previa Topic
Bedankt Klavertje en Brighteyes, Ben nieuw hier op het forum, dus weet nog niet precies waar te zoeken. Heb het hele topic gelezen van het placenta previa topic. Wel heftig zeg, hoop niet dat dit mij ook allemaal te wachten staat. Maar is wel vrij 'oud' topic. Hebben jullie advies over hoe het hier precies werkt. Heeft het bijvoorbeeld nut om op zo'n heel oud topic te reageren?
X
X
als 't ontopic is wel, waarom het wiel 2x (of vaker) uitvinden, toch? succes, ik hoop dat je zwangerschap goed zal verlopen verder!
in de haak.
Hoi Kaatje213,
Mijn moeder had tijdens haar zwangerschap van mij ook regelmatig bloedverlies. Moest plat en in het ziekenhuis liggen gedurende lange tijd.
Na de geboorte bleek dat de placenta mini infarctjes had gehad wat het bloeden heeft veroorzaakt. Zoals ik begrepen heb van mijn moeder kon dit achteraf gezien geen kwaad al klinkt het eng.
Ik ben in ieder geval gezond
Sterkte
Mijn moeder had tijdens haar zwangerschap van mij ook regelmatig bloedverlies. Moest plat en in het ziekenhuis liggen gedurende lange tijd.
Na de geboorte bleek dat de placenta mini infarctjes had gehad wat het bloeden heeft veroorzaakt. Zoals ik begrepen heb van mijn moeder kon dit achteraf gezien geen kwaad al klinkt het eng.
Ik ben in ieder geval gezond
Sterkte
Hoi Lizzy,
Dat is echt super goed nieuws! Op zo'n afloop hoop ik natuurlijk ook ;-) Wat onwijs fijn is zo'n forum zeg. Dat er al heel snel mensen zijn die reageren.
Knuffel
Dat is echt super goed nieuws! Op zo'n afloop hoop ik natuurlijk ook ;-) Wat onwijs fijn is zo'n forum zeg. Dat er al heel snel mensen zijn die reageren.
Knuffel
Oh ja hoor, je kan dat topic prima weer nieuw leven in blazen.
Veel van de users daar posten nog steeds dus goeie kans dat zij mss nog weer dingetjes extra kunnen vertellen.
Ik zou zelfs een merge aangevraagd hebben als je een nieuw placenta previae topic geopend zou hebben.
Veel van de users daar posten nog steeds dus goeie kans dat zij mss nog weer dingetjes extra kunnen vertellen.
Ik zou zelfs een merge aangevraagd hebben als je een nieuw placenta previae topic geopend zou hebben.
***
Ik heb bij mijn zwangerschap nu ook een bloeding gehad. Ik was op dag moment een week of 7 zwanger. We hadden een relaxed avondje; we zaten "Lost" te kijken. Ik ging om 23.30 uur naar de wc voor de zoveelste keer en ik schrok me rot... bloed op het wc papier en ook niet een klein beetje 
. Het was echt helemaal rood, net als wanneer je een bloedneus hebt. Ik riep vanaf de wc naar mijn 
. Hij schrok ook. Bij de tweede keer afvegen was het wat 'slijmeriger'. De rest van de avond (want, ooh, wat ga je dan vaak extra naar de wc) en de volgende dag was het stukken minder. Steeds een klein sliertje bloed en oud (bruin) bloed. Op zondagavond was het helemaal weg. De volgende dag ging ik op de fiets naar mijn werk, en omdat ik die ochtend weer een klein spoortje bloed zag op het wc papiertje, ging op school weer naar de wc. En weer bloed... Ik dacht echt dat het nu voorbij was met de zwangerschap.
Dezelfde dag kon ik terecht bij de vk. Dat was wel erg spannend. Ik zei tegen op weg naar de vk 'ga er maar vanuit dat het niet goed zit, hoor...'. Er bleek niks aan de hand te zijn; we zagen alles mooi duidelijk in beeld en zagen zelfs een kloppend hartje. Waarschijnlijk was het een bloeding afkomstig van de baarmoedermond.
Diezelfde avond was het bloed weer helemaal weg. Een week later had ik wat oud bloed verloren, bruin. Maar door de echo de week ervoor was ik wel gerustgesteld.
Afgelopen dinsdag hebben we weer even mogen kijken naar ons tweede kindje... en alles zag er goed uit... Het was mooi gegroeid en het was echt al een mini-mensje.
Dus die al het bloedverlies hoeft slecht te zijn (al ben ik ook elke keer als ik naar de wc ga bang dat ik weer bloed zal zien... hopelijk verdwijnt die angst snel).
. Het was echt helemaal rood, net als wanneer je een bloedneus hebt. Ik riep vanaf de wc naar mijn . Hij schrok ook. Bij de tweede keer afvegen was het wat 'slijmeriger'. De rest van de avond (want, ooh, wat ga je dan vaak extra naar de wc) en de volgende dag was het stukken minder. Steeds een klein sliertje bloed en oud (bruin) bloed. Op zondagavond was het helemaal weg. De volgende dag ging ik op de fiets naar mijn werk, en omdat ik die ochtend weer een klein spoortje bloed zag op het wc papiertje, ging op school weer naar de wc. En weer bloed... Ik dacht echt dat het nu voorbij was met de zwangerschap. Dezelfde dag kon ik terecht bij de vk. Dat was wel erg spannend. Ik zei tegen
op weg naar de vk 'ga er maar vanuit dat het niet goed zit, hoor...'. Er bleek niks aan de hand te zijn; we zagen alles mooi duidelijk in beeld en zagen zelfs een kloppend hartje. Waarschijnlijk was het een bloeding afkomstig van de baarmoedermond. Diezelfde avond was het bloed weer helemaal weg. Een week later had ik wat oud bloed verloren, bruin. Maar door de echo de week ervoor was ik wel gerustgesteld.
Afgelopen dinsdag hebben we weer even mogen kijken naar ons tweede kindje... en alles zag er goed uit... Het was mooi gegroeid en het was echt al een mini-mensje.
Dus die al het bloedverlies hoeft slecht te zijn
(al ben ik ook elke keer als ik naar de wc ga bang dat ik weer bloed zal zien... hopelijk verdwijnt die angst snel).
**Life is e@sier with your eyes closed**
Hallo iedereen,
Ik wil graag mijn hart luchten.
Afgelopen woensdag heb ik een zwangerschapstest gedaan nadat ik ruim anderhalve week overtijd was en zoals verwacht was deze positief .
Ik zou ruim 7 weken zijn alleen vanaf deze week kreeg ik symptomen die erop wezen dat het niet goed zat.
Bij elk toiletbezoek had ik bij het afvegen bruin bloed soms gepaard met wat stolsels , maar ik hechte daar in eerste instantie geen waarde aan, want het het was toch oud bloed en ik had op internet gelezen dat het geen kwaad kon tenzij het helderrood bloed was.
Afgelopen zaterdag was het ineens raak, tijdens mijn toiletbezoek zat er op het velletje papier ineens helderrood slijmerige bloed icm stolseltjes en toen werd ik al wat paniekerig . Maar s'avonds was het al bijna weg en weer donkerder van kleur .
De zondag ochtend was de angst weer toegeslagen, het was weer helderder van kleur met slijm en stolseltjes en dat had ik zo iedere toiletbezoek.
De avond was ik op de bank in slaap gevallen totdat ik plots wakker werd van hevige krampen en toen ging bij mij het belletje al rinkelen.
Ik ben gelijk naar het toilet gegaan en toen begon ik te vloeien. Ik heb de rest van de nacht nauwelijks een oog dicht gedaan.
Vanmorgen heb ik gelijk de verloskundige gebeld en die hebben heel snel een echo kunnen regelen en kon vanmiddag om 12 uur al terecht .
Op de echo was helaas niks meer te zien, het vruchtje was er niet meer enkel nog wat bloed dus ik zou nog last gaan krijgen van bloedverlies.
Ik wens iedereen in dit topic een voorspoedige zwangerschap !!
Ik wil graag mijn hart luchten.
Afgelopen woensdag heb ik een zwangerschapstest gedaan nadat ik ruim anderhalve week overtijd was en zoals verwacht was deze positief .
Ik zou ruim 7 weken zijn alleen vanaf deze week kreeg ik symptomen die erop wezen dat het niet goed zat.
Bij elk toiletbezoek had ik bij het afvegen bruin bloed soms gepaard met wat stolsels , maar ik hechte daar in eerste instantie geen waarde aan, want het het was toch oud bloed en ik had op internet gelezen dat het geen kwaad kon tenzij het helderrood bloed was.
Afgelopen zaterdag was het ineens raak, tijdens mijn toiletbezoek zat er op het velletje papier ineens helderrood slijmerige bloed icm stolseltjes en toen werd ik al wat paniekerig . Maar s'avonds was het al bijna weg en weer donkerder van kleur .
De zondag ochtend was de angst weer toegeslagen, het was weer helderder van kleur met slijm en stolseltjes en dat had ik zo iedere toiletbezoek.
De avond was ik op de bank in slaap gevallen totdat ik plots wakker werd van hevige krampen en toen ging bij mij het belletje al rinkelen.
Ik ben gelijk naar het toilet gegaan en toen begon ik te vloeien. Ik heb de rest van de nacht nauwelijks een oog dicht gedaan.
Vanmorgen heb ik gelijk de verloskundige gebeld en die hebben heel snel een echo kunnen regelen en kon vanmiddag om 12 uur al terecht .
Op de echo was helaas niks meer te zien, het vruchtje was er niet meer enkel nog wat bloed dus ik zou nog last gaan krijgen van bloedverlies.
Ik wens iedereen in dit topic een voorspoedige zwangerschap !!
Hallo LilGBaby,
Hoe gaat het nu met je? Wat een heftige dagen voor jou zeg. Goed dat je hier even je hart hebt gelucht. Haalt de pijn helaas niet weg, maar kan wel goed voor jou zijn. Wens je nu heel veel sterkte met deze komende dagen/tijd. En geef de moed niet op he.
Liefs Kaatje
Hoe gaat het nu met je? Wat een heftige dagen voor jou zeg. Goed dat je hier even je hart hebt gelucht. Haalt de pijn helaas niet weg, maar kan wel goed voor jou zijn. Wens je nu heel veel sterkte met deze komende dagen/tijd. En geef de moed niet op he.
Liefs Kaatje
Hallo allemaal
M'n vriendin heeft afgelopen woensdag een zwangerschapstest gedaan en dat was positief.
Ongeveer 5-6 weken nu.
Maar vandaag begon alle ellende, hevig bloed verlies met stolsels en flinke krampen.
Gebeld met de verloskundige, ze zei dat het waarschijnlijk een miskraam zou zijn...
Toen toch maar even de dokter gebeld, konden gelijk langskomen en volgens de dokter hoefde het helemaal niet zo te zijn..kans is er wel natuurlijk.
Vrijdag 17 december heeft ze een afspraak voor een echo, dan word het pas echt duidelijk of het een miskraam is of niet...
Er is dus nog een klein kansje dat er niets aan de hand is, alleen worden we helemaal gek van het afwachten, het maakt je kapot....
Dit alles wilde ik gewoon even kwijt.
Groetjes
M'n vriendin heeft afgelopen woensdag een zwangerschapstest gedaan en dat was positief.
Ongeveer 5-6 weken nu.
Maar vandaag begon alle ellende, hevig bloed verlies met stolsels en flinke krampen.
Gebeld met de verloskundige, ze zei dat het waarschijnlijk een miskraam zou zijn...
Toen toch maar even de dokter gebeld, konden gelijk langskomen en volgens de dokter hoefde het helemaal niet zo te zijn..kans is er wel natuurlijk.
Vrijdag 17 december heeft ze een afspraak voor een echo, dan word het pas echt duidelijk of het een miskraam is of niet...
Er is dus nog een klein kansje dat er niets aan de hand is, alleen worden we helemaal gek van het afwachten, het maakt je kapot....
Dit alles wilde ik gewoon even kwijt.
Groetjes
heftig Illusion... helaas kan ik me jullie gevoel nog maar al te goed herinneren... Ik hoop dat het bij jullie beter afloopt dan bij ons het geval was...
Sterkte bij het wachten, voor jou en je meisje...
Sterkte bij het wachten, voor jou en je meisje...
Hoi Kaatje,quote:Op vrijdag 10 december 2010 15:07 schreef Kaatje213 het volgende:
Hallo LilGBaby,
Hoe gaat het nu met je? Wat een heftige dagen voor jou zeg. Goed dat je hier even je hart hebt gelucht. Haalt de pijn helaas niet weg, maar kan wel goed voor jou zijn. Wens je nu heel veel sterkte met deze komende dagen/tijd. En geef de moed niet op he.
Liefs Kaatje
Het gaat inmiddels wel beter en heb het een plekje kunnen gegeven, maar het was gewoon een heel raar weekje . Ik bedoel eerst het besef dat je zwanger bent en vervolgens is het ook zo weer afgelopen. Maar ik zal zeker de moed niet opgeven
Liefs
Hoi Illusion,
Kunnen jullie dan niet eerder terecht voor een echo ? Ik kon toen op dezelfde dag al terecht nadat ik het vermoeden had dat het niet goed zat.
In ieder geval veel sterkte met al dat wachten en dan hoop ik dat het allemaal goed afloopt.
Groetjes
Kunnen jullie dan niet eerder terecht voor een echo ? Ik kon toen op dezelfde dag al terecht nadat ik het vermoeden had dat het niet goed zat.
In ieder geval veel sterkte met al dat wachten en dan hoop ik dat het allemaal goed afloopt.
Groetjes
Hebben we voor gevraagd, maar volgens de verloskundige is 5-6 weken te kort om iets te zien op een echo..quote:
Hoi Illusion,
Kunnen jullie dan niet eerder terecht voor een echo ? Ik kon toen op dezelfde dag al terecht nadat ik het vermoeden had dat het niet goed zat.
In ieder geval veel sterkte met al dat wachten en dan hoop ik dat het allemaal goed afloopt.
Groetjes
Dus dan maar afwachten he..
Klote om te horen dat het bij jullie niet goed afgelopen is...quote:Op vrijdag 10 december 2010 22:05 schreef mijsje het volgende:
heftig Illusion... helaas kan ik me jullie gevoel nog maar al te goed herinneren... Ik hoop dat het bij jullie beter afloopt dan bij ons het geval was...
Sterkte bij het wachten, voor jou en je meisje...
Sterkte.
Ik zal nog laten weten wat er uit de uitslag komt vrijdag.
ondertussen is het alweer bijna 2,5 jaar geleden, maar het blijft wel altijd sluimeren...
we zitten nu in het ivf-traject, dus ik hoop in de komende maanden met wat positiever nieuws te komen...
sterkte in ieder geval, en ik duim zeker tot vrijdag! Ik hoop dat er dan echt duidelijkheid is door de echo.
we zitten nu in het ivf-traject, dus ik hoop in de komende maanden met wat positiever nieuws te komen...
sterkte in ieder geval, en ik duim zeker tot vrijdag! Ik hoop dat er dan echt duidelijkheid is door de echo.
Dit is mij ook woensdag overkomen. Net een aantal dagen ervoor positief getest.quote:
Maar vandaag begon alle ellende, hevig bloed verlies met stolsels en flinke krampen.
Het bloeden is nu zo goed als over, maar ga wel uit van een miskraam.
Is het trouwens altijd nodig om een verloskudige te informeren en/of een echo te laten maken?
IllusiOn veel sterkte vrijdag.
Het is wel beter als je het meldt en even een echo laat maken.
Je baarmoeder moet weer helemaal schoon zijn namelijk, anders kunnen er ontstekingen ontstaan (dat is wat ik me heb laten vertellen).
Ik heb al eens hier mn verhaal neergegooid, alleen in een ander topic.
Bij mij had ik na 16,5 week ineens een klein beetje helderrood bloedverlies.
De dag erna naar de huisartsenpost gegaan want ik wilde een hartje horen, en zo kwam ik in een rollercoaster. De gynaecoloog constateerde dat het dood was en 2 dagen erna is het ingeleid en ben ik van een minimensje bevallen.
Ik had geen krampen oid met het bloedverlies, en sowieso was het echt maar heel weinig. Het had makkelijk een gesprongen adertje geweest kunnen zijn... daar ging ik in eerste instantie dan ook van uit.
Kortom, als je ook maar een klein beetje verliest: Trek aan de bel!
Het is nu een maand geleden maar voel me nog altijd leeg. Ik zie de toekomst heel erg zonnig in hoor, dat wel, maar ik mis mn kind gewoon. We hebben het kunnen vasthouden om er goed afscheid van te nemen maar het is wel heftig.
Veel sterkte iedereen die nu in het onzekere zit. Het hoeft niets te betekenen, een vriendin van mij is zwanger en heeft de eerste boel weken zware bloedingen gehad. Dit bleek een wondje op de baarmoeder te zijn, en haar kindje zit nog steeds gezond en wel in haar buik. Ze is nu alweer 7 maanden.
Je baarmoeder moet weer helemaal schoon zijn namelijk, anders kunnen er ontstekingen ontstaan (dat is wat ik me heb laten vertellen).
Ik heb al eens hier mn verhaal neergegooid, alleen in een ander topic.
Bij mij had ik na 16,5 week ineens een klein beetje helderrood bloedverlies.
De dag erna naar de huisartsenpost gegaan want ik wilde een hartje horen, en zo kwam ik in een rollercoaster. De gynaecoloog constateerde dat het dood was en 2 dagen erna is het ingeleid en ben ik van een minimensje bevallen.
Ik had geen krampen oid met het bloedverlies, en sowieso was het echt maar heel weinig. Het had makkelijk een gesprongen adertje geweest kunnen zijn... daar ging ik in eerste instantie dan ook van uit.
Kortom, als je ook maar een klein beetje verliest: Trek aan de bel!
Het is nu een maand geleden maar voel me nog altijd leeg. Ik zie de toekomst heel erg zonnig in hoor, dat wel, maar ik mis mn kind gewoon. We hebben het kunnen vasthouden om er goed afscheid van te nemen maar het is wel heftig.
Veel sterkte iedereen die nu in het onzekere zit. Het hoeft niets te betekenen, een vriendin van mij is zwanger en heeft de eerste boel weken zware bloedingen gehad. Dit bleek een wondje op de baarmoeder te zijn, en haar kindje zit nog steeds gezond en wel in haar buik. Ze is nu alweer 7 maanden.
Tralalalaaa
