quote:
Op vrijdag 22 augustus 2008 17:30 schreef Flepke het volgende:[..]
Nu snap ik er dus echt niks meer van...
Ik weet wel dat de minimale scherpstelafstand van mijn huidige poinand shoot camera 4cm is.
Maar ik ben nog nooit een beest tegen gekomen wat blijft zitten als ik zo dichtbij zit met mijn camera..
Maar stel dus dat ik een D80 heb welke lens moet ik dan nemen om vanaf 30cm een zandkorrel beeldvullend te krijgen (lichtelijk overdreven maar het gaat om het idee
)
Als de beestjes wegvliegen, moet je meer geduld hebben en ze rustiger benaderen. Je zult altijd redelijk in de buurt moeten komen (tot 20/30cm minimaal) om iets goed macro te krijgen. Macrofotografie vereist heel veel geduld en oefening.
Als eerste zou ik me nu niet op de D80 focussen, maar als je een dSLR wilt gaan kopen in de winkel een aantal modellen vast gaan houden. Ergonomie is het belangrijkste bij een camera, kwaliteit is ongeveer hetzelfde. Wel heb je uitschieters (naar "beneden") in mogelijkheden zoals de D40 van Nikon en ik denk de 1000D van Canon. Iets "simpelere" camera's.
Het aantal mm van een lens geeft aan wat het bereik is. Het aantal keer zoom zegt niets: het aantal mm wel over hoe dichtbij je je onderwerp kunt halen. Hoe meer mm, hoe meer tele (en hoe verder je in kunt zoomen). Hoe minder mm, hoe meer groothoek. Een standaard lens begint vaak bij 18 of 28mm, een redelijke groothoek. 300mm is al een flink telebereik.
Je hebt ook lenzen met een vaste brandpuntsafstand, zgn 'primes', die kunnen niet zoomen (bijv. een 50mm). Macrolenzen zijn ook altijd primes. Een macrolens is dan weer een lens die speciaal gemaakt is om dichtbij te kunnen scherpstellen. Het aantal mm van zo'n lens zegt dus niet of het macro is of niet (dat moet er echt specifiek op staan), maar geeft wel een indicatie van hoe dicht je op je onderwerp moet zitten voor de grootst mogelijke vergroting. Meer tele is een grotere afstand tot je onderwerp. Vaak wordt een 90 of 100mm lens gebruikt. Zelf heb ik een 60mm, waarbij ik dus dichter op m'n onderwerp moet gaan zitten, maar dat bevalt mij prima (daar zitten ook voordelen aan).
Enkele fabrikanten maken ook zoomlenzen waarbij ze 'macro' toevoegen: dit zijn geen "echte" macrolenzen, je kunt hier niet zo'n grote vergroting mee halen als met een echte macrolens, maar het komt er wel in de buurt (en het is leuk om al eens mee te oefenen als je bijv. nog even geen budget hebt voor een macrolens).
Je hebt ook nog het diafragma. Als er twee diafragma's op staan, bijv. 3.5-4.0, dan staat het eerste diafragmagetal voor het grootste diafragma helemaal uitgezoomd, en het tweede getal voor het grootste diafragma helemaal ingezoomd.
Wat voor jou de beste lens is om mee te beginnen hangt er vanaf wat je allemaal wilt gaan fotograferen. Iets van 18mm is mooi voor landschappen, en richting wat meer tele (70/80mm) kun je ook nog redelijk wat zoomen. Als je met zo'n standaardzoom/allround lens begint, kun je later altijd nog kijken wat voor bereik je mist.
(Ik hoop dat het verhaal zo een beetje duidelijk is.)
Ohja en bij Nikon zijn de lenzen met AFmotor misschien duurder, maar dat geeft niet altijd de kwaliteit weer. Vaak zijn lichtsterkere lenzen (met een groter maximaal diafragma, dus kleiner f-getal) duurder, en hebben een betere kwaliteit. Primes zijn in kwaliteit vaak het beste, hebben vaak in ieder geval de beste prijs/kwaliteit verhouding.
The world has three kinds of people: those who make things happen, those who watch what happens, and those who wonder what happened (George Bernard Shaw).
Sieraden en meer,
Gingerfantasies.