Gastgezin Redcat: Cat's 2e nestje - Weer zwartwitjes! Plus nog één!

Ik had nog niet gebeld, dus hartstikke bedankt voor de update Poeke. Jammer dat het niet zo'n geweldig nieuws is. Arme Kitty, hopelijk voelt ze zich snel weer beter. Arm meiske, zoveel moeten doorstaan in je eerste weken en hopelijk is het niet voor niks. Wel leuk om te lezen dat ze nog steeds haar levendige zelfje is.

Mijn nestje is vandaag naar beneden verhuisd, waar ze kunnen gaan rondwandelen en rotzooi maken. Moeder vindt het maar niks, die heeft de hele dag nauwelijks gegeten van de stress. Maar dat was ook zo toen ze bij mij kwam dus morgen zal dat wel weer beter gaan. Het is in ieder geval geen poes om in een druk gezin te plaatsen, da's me duidelijk. Maar bij iemand die alleen woont of een stel zonder kinderen weet ik zeker dat ze zich prima zal voelen en de nodige knufels komt halen.
De kleintjes: die groeien en groeien. Bob is zijn achterstandje flink in aan het halen en Janis en Jimmy zitten boven de lijn. Niks nieuws te melden dus.

Kitty update!

Ik heb net met het gastgezin gebeld, het is een vreemd verhaal. In de jaren dat zij kittens opvangt heeft zij nog nooit zo'n beeld gezien en de dierenartsen snappen er ook niks van.

Nadat Kitty bij mij is vertrokken begon ze haar haartjes te verliezen. Toen ze na één nachtje bij iemand anders logeren bij het gastgezin binnenkwam kon deze de haren er met plukken tegelijk uittrekken. Inmiddels is ze helemaal kaal, op haar gezichtje en pootjes na. De gastmoeder vroeg me of haar moeder misschien een naaktkat was. Da's dus niet zo, dat was een htk kat met een noorse boskat-pluimstaart. Ook is haar buikje ontzettend dik, er zit een hoop lucht in.

Met al deze problemen is het verbazingwekkend dat ze heel tevreden is, oogjes en oortjes zijn open, drinkt goed, ze is verdubbeld in gewicht sinds ze bij mij wegging (van 150 naar 300 gram) waarmee ze nu net iets onder het gemiddeld gewicht voor haar leeftijd zit.
Ze komt regelmatig bij de dierenarts maar deze kan ook weinig doen. Ze heeft geen pijn, drinkt graag en goed en is, zoals gezegd, heel tevreden. Ze begint nu ook interesse in haar omgeving te krijgen, normale ontwikkeling dus. Vooralsnog is er gelukkig geen reden om haar te laten inslapen. Er zijn kweekjes gemaakt van haar huid, over twee weken zijn de uitslagen bekend.

Als ik in de buurt ben (over een week of 2) ga ik even op bezoek, kijken hoe het met haar is. Al zou haar toestand natuurlijk opeens zo kunnen verslechteren dat andere keuzes gemaakt moeten worden. Maar voor hetzelfde geld gaat het opeens een stuk beter.

Mijn eigen nestje doet het prima. Ik had gedacht dat ze de wereld buiten de doos inmiddels aan het verkennen waren, maar dat vindt het grut nog niet zo nodig. Ze zijn nu wel veel meer met elkaar aan het spelen/vechten. Moeder neemt nu meer tijd voor zichzelf en is regelmatig buiten de doos te vinden. Als ik erbij kom is het meteen strijk-knuffel-kroel. En ze schijnt een verstandhouding met Naarjtie (mijn rooie vreetklep) ontwikkeld te hebben. Ze kunnen niet bij elkaar maar er wordt regelmatig gesnuffeld aan elkaar door het gaas heen en blazen is er niet meer bij. Als de accu van mijn camera is opgeladen zal ik weer eens foto's plaatsen.

U vraagt... wij draaien.

Vandaag hebben de kittens hun eerste uitstapje naar de woonkamer(bank) gehad. Na wat gepiep en geklaag op de bank vonden ze het wel prima en zijn vol overgave hun nieuwe wereldje gaan ontdekken. Yoko was er minder gelukkig mee, die heeft een hele poos staan klagen en miewen. Toen ik ze na een half uurtje terugbracht heeft ze me uitgefoeterd en precies gewezen waar haar kinderen horen. In hun mandje en niet in de woonkamer!

Mogen we mee op stap met jou?


WAT ga jij met mijn kinderen doen!?


Rondkijken


Oei! Ik groei!


Voetje


Bob en Janis hebben allebei een wit staartpuntje


Deze foto van Jimmy gaat waarschijnlijk op de website


En deze van Bob, maar ik probeer nog een betere te maken. In de camera kijken is ook een kunst.

Janis wilde vandaag niet poseren.

Van zulke avonturen word je best moe.....


Er komen nog filmpjes, die zijn nu aan het laden. Stay tuned!

Filmpjes:

Deze is van een paar dagen geleden, toen Yoko voor het eerst uit de doos kwam als ik erbij zat. Ze ging meteen los.


En van vandaag:

Bob is inderdaad de ontdekkingsreiziger. Hij is voor niets en niemand bang.
Het is grappig hoeveel verschil 2 dagen kan maken. Vrijdag zaten ze nog in een bangig hoopje bij elkaar te piepen toen ik ze even uit de doos haalde voor de noodzakelijke doekenverwisseling. Na een paar keer op de bank in de woonkamer en (met dank aan Poekes tip) een stuk uit de doos geknipt krijg je het volgende beeld:



En als je dan je kinderen weer verzameld hebt krijg je stank voor....


Uitrusten (let op de pootjes van Janis, die is echt ver weg)

Nou, toevallig wel!


Herinneren jullie je Kitty nog?

Eén dagje oud


En dit is ze nu


Ze drinkt nu heel goed haar flesje


Het buikje moet gemasseerd worden en dan is het speletijd


Kusjes geven kan ze als de beste (maar haar buikje is nog te bol)


Toen ik haar gisteren zag was ik blij verrast. Het is een heel ander katje als ik een paar weken geleden meegaf.
Pleegmamma is voorzichtig optimistisch. Ze drinkt goed, de ontlasting llijkt op gang te komen en haar haartjes zijn terug aan het groeien. Heel bizar, ze heeft bijna niks meer van een tijger, maar krijgt een lichtgrijze ondervacht terug met kleine zwarte vlekjes, het is nu meer een panter. Het is even afwachten of haar strepen nog terug gaan komen, sommige katjes blijken een andere kleur vacht terug te krijgen. Ze is heel speels, scharrelt rond door de kamer en is heel alert. Maar omdat de artsen geen idee heben wat er met haar aan de hand was/is, houden ze nog een slag om de arm. Zeker omdat na 5 weken de natuurlijke bescherming die ze van de (pleeg)moeder meekrijgen ook afloopt.

Kijk, dat zijn de betere opmerkingen.

Toen ze bijna al haar haartjes verloren had werd ze uitgescholden voor buitenaards wezen, ET en gremlin. Ze werd zelfs uitgelachen.

_{Al had ik dat waarschijnlijk ook wel gedaan als ik haar had gezien met alleen een pluk punkhaar op d'r kop.}

En het was allemaal uit liefde door een stel kattengekken die zelf ook allemaal zorgenkindjes grootbrengen. Volgens mij is ze de bezienswaardigheid van Redcat.

quote:

Op zaterdag 16 augustus 2008 16:11 schreef nokwanda het volgende:
er zijn hier in de redcat topics en alle andere kittentopics twee katjes waar ik echt verliefd op ben en dat zijn Dame en Kitty

Ik ben ook verliefd op Kitty. Met d'r grote oren, d'r motertje wat meteen aangaat als je haar op de arm pakt , haar tijgerstreepjes op haar wangetjes en haar 10.000 kitten kusjes. Haar eigenaren krijgen met haar een prachtkatje in huis.

Intussen ligt de rest van het spul te pitten bij mij op de bank. De foto's met verhaaltjes zullen vandaag of morgen wel op de site komen te staan en dan is het afwachten op de stormloop van adoptie ouders.

Update van de andere kittens:
Inmiddels hebben ze de nog niet Olympische discipline van het draadklimmen ontdekt. Als ik in de kattenkamer kom word ik regelmatig begroet door een kitten dat een halve meter in het gaas is geklommen. De officiële ligplek is ook afgekeurd, het kleine grut slaapt liever op de onderste verdieping van de krabpaal terwijl moeder regelmatig op de derde etage bivakkeert. Maar om te drinken is de bredere ligplek dan weer erg handig....

Ook komen ze wat vaker in de kamer, maar Yoko is een erg bezorgde moeder en dan nog best schichtig, wat ze ook wat overbrengt op de kittens. Als ik de kittens niet op de bank zet, duikt het meteen met moeders achter de bank en gaat daar spelen/slapen etc. Ze zijn absoluut niet bang, maar moeder weerhoudt ze nog van de grotere ontdekkingstochten. Yoko is wel al een stuk minder bang dan de eerste dag dat ze naar boven gaan, ze komt zelfs al op de bank erbij liggen. Dus ik blijf ze lekker naar de woonkamer halen, eens kijken hoever moeder nog bijdraait.

En een update is waardeloos zonder foto's

Voetjes


Zo kun je ook slapen natuurlijk


Al is dit een meer standaard beeld


Filmpjes:


Drinken bij mamma is nog steeds heerlijk


Maar ander eten smaakt ook best wel. Behalve Bob, die toont nog niet echt belangstelling.