FOK!kers stoppen met roken, deel 50!

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 12:02 schreef Vandaag... het volgende:
Ik heb het wel heel moeilijk, neem af en toe trekjes tegenwoordig

Alle nadelen van hoesten, benauwd etc. zijn weg nu weg dus dan denk ik blijkbaar dat het wel weer kan Ik moet echt even met mezelf gaan praten en deze glijdende schaal stoppen.

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 19:47 schreef aloa het volgende:
Allemachtig bijna een volle week niet gerookt. Na meer dan 20 jaar roken nu een week gestopt.
Vandaag had ik totaal geen behoefte aan een sigaret.
Er gaat veel kauwgom door op zo'n dag. Maar dat is beter dan roken.

quote:

Ik rook omdat ik ervan geniet!
Vraag een willekeuriger roker waarom hij (of zij) nog steeds met zo’n gevaarlijke gewoonte doorgaat en hij zal gewoonlijk antwoorden, “Omdat ik ervan geniet.” Alhoewel hij misschien volkomen oprecht antwoordt, is het een hele misleidende verklaring, zowel tegenover de vraagsteller als tegenover zichzelf. Hij rookt niet omdat hij er van geniet maar hij rookt omdat hij er niet van geniet om niet te roken.

Nicotine is een krachtige verslavende drug. De roker voert een contante strijd om een minimum nicotineniveau in het bloed te handhaven. Als het nicotineniveau in het bloed van de roker te ver daalt, krijgt hij last van ontwenningsverschijnselen. Hij wordt gespannen, opvliegend, onrustig en krijgt, in sommige gevallen, zelfs lichamelijk symptomen. Hij vindt deze ontwenningsverschijnselen niet prettig. De enige manier om deze acute symptomen te verlichten is door een sigaret op te steken. Het nicotinetekort wordt dan weer aangevuld en de roker voelt zich gelijk beter. Hij genoot van het roken.

Een roker moet ook oppassen dat zijn nicotinetolerantie niet overschreden wordt met als gevolg variërende mate van nicotinevergiftiging. Menig roker kan hier over meepraten.
Het gebeurt meestal op feestjes of in een extreem gespannen periode dat de roker zijn nicotinetolerantie overschrijdt door meer te roken dan normaal. De roker voelt zich dan ziek, misselijk, duizelig en ronduit miserabel.

Om een geslaagde roker te zijn, is als koorddansen; de roker moet constant tussen deze twee pijnlijke uiterste van te veel en te weinig balanceren. De vrees die bij iedere roker bij de eerste stoppoging ontstaat, is dat de rest van het leven van ex rokers net zo verschrikkelijk zal zijn als de eerste paar dagen zonder sigaretten. De ex roker zal merken dat de fysieke ontwenningsverschijnselen na een korte periode beginnen te verminderen. Eerst wordt de behoefte minder erg en wordt vervolgens korter. De periodes ertussen worden steeds langer. Uiteindelijk zal de behoefte van de ex roker aan een sigaret steeds minder frequent worden, als die er nog is. Degenen die blijven roken zullen de strijd om het nicotineniveau in het bloed op peil te houden (moeten) blijven voeren.

Meegerekend in deze strijd zijn de kosten die het roken met zich meebrengt en de gevaarlijke aanval op het lichaam van de roker door het inhaleren van het gif nicotine samen met meer dan 4000 andere giftige chemicaliën inclusief teer en gassen die door het roken van tabak vrijkomen. Deze chemicaliën zijn op zich al dodelijk en zeker in combinatie met andere stoffen.

Dus als je de volgende keer weer denkt hoeveel je van het roken leek te genieten, sta hier dan even bij stil en kijk met een serieuze, objectieve blik naar de reden waarom je zo’n gevaarlijk product zo idealiseert. Overweeg alle consequenties. Je zult je waarschijnlijk realiseren dat je je als roker fysiek en mentaal nooit zo goed hebt gevoeld als dat je je nu voelt als ex roker.


Rook je meer en geniet je er minder van?
Deze originele slagzin werd in het verleden gebruikt door een adverteerder van sigaretten die rokers van andere merken probeerde over te halen om over te stappen op hun product. De slagzin was een briljant uitgedachte advertentietactiek. Bijna iedere roker die langere tijd verslaafd was, zou zichzelf hier gelijk in herkennen. Rokers hadden misschien zelfs al het andere merk geprobeerd in een poging het genoegen en plezier dat ze vroeger van het roken kregen te hervinden. Maar tot hun teleurstelling kon zelfs díe sigaret hen niet het speciale gevoel geven dat ze eerst van het roken kregen.

Waarom lijken sigaretten voor de ervaren roker dat speciale gevoel te verliezen. Is de samenstelling van sigaretten de laatste jaren dan zo drastisch veranderd?
Nee, dat is totaal het probleem niet; de sigaretten zijn niet veranderd maar de rokers. Hoe langer iemand rookt hoe afhankelijker hij van de nicotine wordt. In het begin haalde de roker veel plezier uit het farmacologische effect van de nicotine. De roker voelde zich alert, energiek, of misschien had het roken zelfs wel een kalmerend, ontspannen effect; het roken hielp bij het studeren en leren. Soms voelde de roker zich meer volwassen, zelfverzekerder en socialer. Het roken voldeed aan al de verwachtingen van de roker, afhankelijk van de omgeving en omstandigheden waarin de roker zich bevond als hij rookte. In het begin rookte hij, gewoonlijk alleen wanneer hij het gewenste effect wilde bereiken, misschien 5 tot 10 sigaretten per dag.

Maar geleidelijk aan gebeurt er iets met de roker. Hij wordt steeds meer afhankelijk van de sigaretten. Hij rookt niet langer om een probleem op te lossen, iets te vieren, of om zich goed te voelen. Hij rookt omdat hij de sigaret NODIG heeft. In wezen rookt hij omdat hij een roker is, of, om nauwkeuriger te zijn, een rookverslaafde. Hij krijgt niet langer die speciale rookhoogtepunten; hij rookt nu omdat het niet roken ontwenningsverschijnselen veroorzaakt. Als hij niet rookt heeft hij een lichte hoofdpijn en voelt hij zich nerveus, geïrriteerd, depressief, boos, angstig, misselijk; en dat zijn nog maar een paar symptomen. Hij grijpt naar de sigaret om deze symptomen te verlichten en hoopt iedere keer weer dat warme gevoel te krijgen dat het roken van sigaretten hem eerst gaf. Het enige dat er echter tot zijn ontzetting gebeurt, is dat hij zich bijna normaal voelt als hij gerookt heeft en dat 20 minuten later het hele proces zich weer herhaalt.

Als hij eenmaal met roken stopt, wordt het leven weer aangenaam. Hij heeft niet langer 20 tot 80 keer per dag ontwenningsverschijnselen. Hij kan gaan en staan waar en wanneer hij wil zonder zich zorgen te hoeven maken over of hij bijtijds een sigaret op kan steken. Als hij hoofdpijn krijgt of misselijk wordt, weet hij dat hij iets onder de leden heeft, en dat hij zich zo niet voelt zoals hij zich elke dag als roker voelde door het te veel of te weinig roken. Vergeleken met zijn leven als een roker voelt hij zich nu fantastisch; maar dan begint het verraderlijke gedeelte van het leven
als ex roker.

Hij begint zich de beste sigaret die hij ooit in zijn leven heeft gerookt te herinneren. Het kan de sigaret zijn die hij 10, 20 of zelfs 40 jaar geleden heeft gerookt. Hij herinnert zich dat speciale warme gevoel van die heerlijke sigaret. Als hij er maar lang genoeg aan denkt, zal hij zelfs proberen dat moment te herwinnen. Jammer genoeg, echter, zal dat moment hém terugwinnen.

Wederom zal hij in de greep zijn van de verslaving die hem meer zal laten roken en hem er minder van zal laten genieten; en nu kan het wel eens voorgoed zijn. Die heerlijke sigaret zal hem zijn vrijheid, gezondheid en uiteindelijk zijn leven kosten. Maak deze fout niet als je stopt met roken. Denk eraan hoe je het vond om te roken de dag dat je er mee stopte, want zo zal het zijn de dag dat je er weer aan begint, het maakt niet uit hoe veel tijd er ook tussen die twee dagen ligt.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 11:51 schreef ikheetmartijn het volgende:
Ik irriteer me mateloos aan exrokers. Gadverdamme.
De arrogantie en minachting die vaak af te lezen is van hun gezichten. "Ik was inderdaad zo diciplinair om te stoppen, jij rookt nog", ook al wordt het niet gezegd. Het doet me denken aan vrome christenen die menen de waarheid in pacht te hebben. Zij geloven en gaan naar de hemel, jij mag branden in de hel. Wat heerlijk rustgevend. De nihilistische drang naar een shaggie/cigaretje.

Gister alles toch maar weggegooid. Nu nog maar 15 uur zonder nicotine...(and counting)
Recalcitrant, geirriteerd, non-productief en ik voel me knetter stoned!
Gewoon niet aan denken, veel water drinken, rusteloosheid wegwerken met push-ups en een overdosis slaap.

Het zal d'r nu toch echt maar eens van moeten komen.

We zullen zien

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 13:01 schreef ikheetmartijn het volgende:
Neuh, het geeft voor mij alleen maar aan dat ik me heel goed besef een vrij lange en lastige weg te moeten afleggen. Vooral omdat ik me nog lang geen niet-roker voel...sex drugs & rocknroll.

Het heeft me een beste tijd gekost om niet meer te roken op m'n werk (dat is al minstens 5 cigaretten per dag minder). Nu gaan we (vriendin ook) d'r helemaal voor, cold turkey.
Dus dat worden geen kroegen en concertjes voor mij de eerste tijd. (het meest lastige voor mij in combinatie met een biertje).

Misschien slap, het uit de weg gaan, maar ik ken mezelf