We zijn weer thuis. Was wel even lekker, even eruit, lekker doorwaaien in een andere omgeving.
Geen verandering, geen grote hoeveelheden bloed. Sinds donderdag heb ik zo nu en dan wat bloed verloren, maar het is zo weinig. Ik zou het per dag met een inlegkruisje gemakkelijk redden. Ik heb ook nog steeds geen buikpijn ofzo en mijn borsten doen nog steeds erg pijn.
Lieve Vivi, het is niet ontactisch, en het is wel iets wat ik zelf ook al bedacht had. Het was natuurlijk iets waarvan ik nog niet wist of ik het kon. Van de andere kant: zwanger worden is niet voldoende; om een kind te krijgen zal ik het ook moeten blijven.
Ik moet telkens weer denken aan die zaterdagochtend dat we een positieve test hadden. Het was zo onwerkelijk, maar ook zo heerlijk. Had niet kunnen bedenken dat het zo zou kunnen voelen na een paar weken.
Eerst dacht ik dat het nooit maandag zou worden, nu zou ik willen dat het morgen niet al maandag is....
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away