quote:
Op vrijdag 14 september 2007 10:28 schreef phluphy het volgende:Nanook! Have Fun!!
Leonieke.
Ik begrijp niet dat je het volhoudt. En ik vind het echt een rare situatie. Er zijn blijkbaar afspraken gemaakt cq. toezeggingen gedaan, niemand houdt zich eraan maar meldt zich ook niet? Dat is toch raar? Om niet te zeggen onbeschoft?
Jullie zijn zo afhankelijk van anderen, ik vraag me af of die mensen zich dit realiseren. Zij bepalen hoe jullie moeten leven, en doen blijkbaar niet echt hun best voor jullie. Word je daar nu niet vreselijk boos om?
Wat vind je man hier eigenlijk van?
Ik vind het echt rot voor je. En ik word er kwaad om!
Ah, ik hou het de ene dag makkelijker vol dan de andere dag. De laatste tijd is het vooral opletten dat ik niet opeens uitbarst in tranen ofzo. Maar het is gigantisch druk op het werk tegenwoordig, dus zo kan ik toch een beetje mijn gedachten verzetten.
Was het een andere aannemer geweest, had ik al verschillende keren aan de telefoon gehangen, maar ja, ik kan nu niet veel doen he. We wonen trouwens bij mijn schoonouders dus ze zouden het ons aan tafel kunnen zeggen. Maar helemaal niets... Ik vraag er ook niet meer naar aangezien ik toch geen antwoord krijg.
Mijn man vindt het even verschrikkelijk als ik en hoopt ook gewoon niet meer dat het op een bepaalde dag zal gebeuren. Probleem is dat mijn man en ik totaal anders zijn opgevoed. Ik mocht thuis openlijk spreken, mijn gedacht zeggen, op mijn strepen staan, ... hier wordt niet tegengesproken, wordt er nooit een toon hoger of lager gesproken (toch niet door de kinderen), dit gebeurt hier gewoon niet. Stiekem hoop ik nog op begin volgende week, maar aangezien dat er nog niets is verteld geweest over het beginnen aan de bouw, begin ik ook daar voor te vrezen. Ik zou gewoon, net zoals mijn man, er minder mijn zinnen moeten op zetten.
En ik wil het echt niet dramatisch doen overkomen hoor. Want we hebben nog altijd een dak boven ons hoofd, kunnen heel veel sparen. De ene dag gaat het al wat beter dan de ander. Deze week zijn we altijd na 21u thuis gekomen, dus heb ik mijn schoonouders niet echt onder ogen moeten komen. Maar meer dan een "hallo" en "slaapwel" kan er momenteel niet meer vanaf... Maar het wordt gewoon tijd dat ze beginnen. Eind december compromis getekend, bouwvergunning binnen van eind april en nu zijn we half september en zijn we nog geen stap verder.
Zij realiseren zich denk ik inderdaad niet echt wat er voor ons allemaal van af hangt. Elke maand dat er later wordt begonnen, is een maand langer de pil nemen. Ik probeer deze maand mijn hospitalisatieverzekering nog in orde te krijgen. Dat is dan nog een jaar wachttijd voor zwangere vrouwen en dan zou ik nog altijd in januari/februari kunnen stoppen (ook al zal het waarschijnlijk later worden...) en geloof het of niet (en dit is er idd het topic niet voor) maar dit uitstel maakt het allemaal nog 10x zwaarder voor mij.
En eigenlijk wil ik het gewoon zo vlug mogelijk af hebben dat we ons eigen thuis hebben, ook al is het nog voor enige tijd gewoon onder ons tweetjes. Ik wil ons huisje, onze thuis