Het aangaan van sociale contacten topic #3

TVP

Ik heb nu wel leuke mensen om mij heen maar mijn gevoel snakt naar meer en om ook een standaard studerend uitgaansmeisje te zijn.

Nu heb ik wel vrienden.. maar de meesten ervan zijn autistisch. Mijn vriendinnen zijn allemaal niet autistisch en normaal, maar ze houden wel van mij om wie ik ben.

Maar ik haat mijn introversie. Ik heb gewoon vaak geen zin om sociaal te doen.. ook omdat ik bang ben wat anderen van mij denken.

Ik ben namelijk best wel kinderachtig, kinderachtige stem en ik kom daardoor heel onschuldig maar dus ook niet zo assertief over op anderen. Daarnaast heb ik vaak de drang om zomaar met mijn hoofd te schudden of rare bewegingen te maken.. dat is om mijn stress kwijt te raken. Maar hierdoor zie ik er dan echt mogolisch of “downie” uit..
Dus ik houd dat altijd tegen op werk, maar op de fiets en thuis ben ik weer mijzelf.

Weet iemand tips voor mij?

Mijn mimiek etc heeft wss ook te maken met mijn autisme maar als ik dat allemaal niet doe kom ik wel heel normaal en standaard meisje over. Maar ik heb erg die drang eenmaal..

Voor de jongeren die kampen met eenzaamheid, kijk eens bij https://www.join-us.nu/.

Voor de wat ouderen onder ons, https://www.humanitas.nl heeft per regio verschillend aanbod in maatjes, vriendschappelijke bezoeken en andere diensten.

Heb je een fysieke beperking die contact bemoeilijkt? Kijk dan eens bij https://www.zonnebloem.nl

Over dit topic wil ik wel even wat kwijt, vanuit mijn eigen ervaring. Ik ben erg eenzaam geweest (van mijn 14e-18e) en dat was een hele leerzame periode. Het is belangrijk dat je eerst oké bent met hoe je zelf bent, voordat je je goede contacten opbouwt. Je hoeft echt niet perfect te zijn, maar het is wel belangrijk dat je weet dat je gevoel bij anderen zichtbaar is. Ik zelf heb in mijn eenzame periode een vreselijke tijd gehad, want in die periode zag ik het leven vaak ook niet meer zitten. Toen op een dag veranderde alles, want ik zag de volgende uitspraak: "Als je doet wat je altijd deed, dan zul je kregen wat je altijd kreeg". Dat was de doorbraak, want ik zag in dat de eenzaamheid vooral aan mezelf lag. In het daaropvolgende jaar ben ik snel uit het dal geklommen. Nu heb ik een paar vrienden (nog steeds niet zoveel), maar het opbouwen van contacten gaat door! Het belangrijkste is dat ik mij goed en positief voel. Ik ben regelmatig nog wel wat eenzaam, maar het gaat de goede kant op!!

Tips van mij:
- Sluit jezelf niet direct uit/af van een groep, want je maakt dan een verkeerde indruk en je sluit jezelf daarmee meteen buiten;
- Breek met mensen waar je uiteindelijk geen vriendschap in ziet, want dat kan je heel negatief maken. In mijn eenzame periode ging ik wel om met mensen waar ik niks mee had (om toch iets van contact te hebben), maar dat maakte mij nog negatiever;
- Volg je gevoel bij het maken van sociale contacten en durf! Durf contacten te leggen. (voorbeeld: ik heb vriendschappen in de sportschool/bijbaan gemaakt);

Tenslotte hoop ik dat anderen nog tips hebben, ook voor mij. Het gaat beter met mij, maar soms ben ik nog wat onhandig (sociaal gezien).

-

quote:

Op zaterdag 23 januari 2021 19:02 schreef Dave18B het volgende:
Over dit topic wil ik wel even wat kwijt, vanuit mijn eigen ervaring. Ik ben erg eenzaam geweest (van mijn 14e-18e) en dat was een hele leerzame periode. Het is belangrijk dat je eerst oké bent met hoe je zelf bent, voordat je je goede contacten opbouwt. Je hoeft echt niet perfect te zijn, maar het is wel belangrijk dat je weet dat je gevoel bij anderen zichtbaar is. Ik zelf heb in mijn eenzame periode een vreselijke tijd gehad, want in die periode zag ik het leven vaak ook niet meer zitten. Toen op een dag veranderde alles, want ik zag de volgende uitspraak: "Als je doet wat je altijd deed, dan zul je kregen wat je altijd kreeg". Dat was de doorbraak, want ik zag in dat de eenzaamheid vooral aan mezelf lag. In het daaropvolgende jaar ben ik snel uit het dal geklommen. Nu heb ik een paar vrienden (nog steeds niet zoveel), maar het opbouwen van contacten gaat door! Het belangrijkste is dat ik mij goed en positief voel. Ik ben regelmatig nog wel wat eenzaam, maar het gaat de goede kant op!!

Tips van mij:
- Sluit jezelf niet direct uit/af van een groep, want je maakt dan een verkeerde indruk en je sluit jezelf daarmee meteen buiten;
- Breek met mensen waar je uiteindelijk geen vriendschap in ziet, want dat kan je heel negatief maken. In mijn eenzame periode ging ik wel om met mensen waar ik niks mee had (om toch iets van contact te hebben), maar dat maakte mij nog negatiever;
- Volg je gevoel bij het maken van sociale contacten en durf! Durf contacten te leggen. (voorbeeld: ik heb vriendschappen in de sportschool/bijbaan gemaakt);

Tenslotte hoop ik dat anderen nog tips hebben, ook voor mij. Het gaat beter met mij, maar soms ben ik nog wat onhandig (sociaal gezien).

-

Hoi Dave, ik was vroeger ook niet goed met sociale contacten. Inmiddels ben ik stukken beter erin geworden Ik word sterker nog gezien als een heel sociaal persoon in het dagelijks leven. Maar veel mensen weten niet dat ik eigenlijk echt introvert ben en oplaad van me-time. Niks mis mee, dat ik mij ook goed kan vermaken met mijzelf.

1: Stel vragen en vraag goed door aan de ander Mensen vinden het heel fijn om veel over zichzelf te praten! zorg wel dat je oprecht geïnteresseerd lijkt en geef de ander de ruimte om zijn verhaal kwijt te kunnen. Niet meteen op naar de volgende vraag.
2. Geef de ander de ruimte. Wanneer iemand bijvoorbeeld een keertje niet wilt afspreken, betrek het absoluut niet meteen op jezelf als in ‘de ander vindt mij niet leuk genoeg en daarom spreken ze niet af’ of als veel eenzame mensen dit doen. Toon in plaats daarvan juist begrip en reageer met ‘ik begrijp het hoor Of geen probleem joh! We spreken later wel een andere dag af
Mensen hebben een druk leven en denken echt veel minder dan je denkt na specifiek over jou. Wees absoluut niet onzeker hierover en doe gewoon normaal en chill.
3. Besef dat je aan het begin wat vaker de eerste stap moet zetten en zie hier ook geen probleem in. Maar geef tegelijkertijd de ander ook de gelegenheid om jou te kunnen uitnodigen. Geef diegene dus de tijd om jou te uitnodigen en als het heel lang duurt, nodig je diegene lekker zelf uit om ergens een drankje te doen.
4. Verdiep je in begrippen als sensitief en responsief. Sociale mensen zijn sensitieve mensen die goed grenzen en andere dingen kunnen goed grenzen en mensen aanvoelen en daar goed op reageren. Vind tips over hoe je het beste sensitiviteit en responsiviteit kunt ontwikkelen. Verdiep je ook in ‘gespreksvaardigheden ontwikkelen’
5. Onthoud dat mensen niet houden van saaie mensen die nooit enthousiast of lekker vrolijk en gek zijn. Heb humor! Gebruik via textberichten en whatsapp emoji’s. Dat oogt minder saai.
6. En mensen die negatief over zichzelf praten of zichzelf telkens bekritiseren. Toon en heb zelfvertrouwen. Maar wees natuurlijk niet arrogant.
7. The law of attraction, je trekt aan wat jij zelf bent! Fake it until you make it, als in haal de beste versie uit jouzelf!

Tot een paar jaar geleden dat ik ook dat ik veel moeite had met het aangaan van nieuwe contacten. Zo'n 3 jaar geleden kwam ik erachter dat ik geen moeite heb met sociale contacten, maar dat ik altijd de verkeerde mensen opzocht.

Al sinds de basisschool kon ik moeilijk aansluiting vinden bij leeftijdsgenoten. Met een enkeling had ik het leuk, maar dat waren dan echt schoolvrienden. Buiten school zag ik diegenen niet. Op de middelbare school hetzelfde. Door leeftijdsgenoten ben ik ook veel gepest geworden. Ik heb me lang vreemd en sociaal onhandig gevoeld, totdat ik er een paar jaar geleden achter kwam dat ik veel meer aansluiting vind bij mensen van wat oudere leeftijd. Ik ben nu 28 en heb in de afgelopen 2 jaar nog een nieuwe vriendenkring opgebouwd. Ik ben hierin veruit de jongste. Het merendeel is tussen de 35 en 40. Ik ben heel blij dat ik nu weet wat 'mijn soort mensen' zijn. Op sociaal gebied is dit de beste tijd uit mijn leven. Na 26 jaar kwam ik erachter dat ik niet sociaal onhandig ben, maar dat ik gewoon een oude ziel in een jong jasje ben

Ik denk dat dit wel bij meer mensen kan spelen die moeite lijken te hebben met sociale contacten. Op de basisschool en middelbare school maak je niet snel contact met mensen die 5 jaar ouder zijn. Als je in de brugklas zit dan ga je je niet aansluiten bij iemand van 6 VWO, alleen al omdat het niet zo snel geaccepteerd wordt. Als ik nu terugdenk aan mijn pubertijd dan weet ik dat ik toen al de behoefte had om met wat oudere mensen om te gaan. Je hoort mensen vaak zeggen dat het als volwassene moeilijk is om nieuwe vrienden te maken. Ik heb dat juist heel anders ervaren. Ik ben nu op een leeftijd gekomen dat het niet meer raar wordt gevonden dat je met mensen omgaat waarbij er een leeftijdsverschil is.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2021 10:06 schreef iweh het volgende:
Je hoort mensen vaak zeggen dat het als volwassene moeilijk is om nieuwe vrienden te maken. Ik heb dat juist heel anders ervaren. Ik ben nu op een leeftijd gekomen dat het niet meer raar wordt gevonden dat je met mensen omgaat waarbij er een leeftijdsverschil is.

Ik denk ook dat zodra je ouder bent het makkelijker kan zijn omdat je beter weet wie je bent en met wat voor soort mensen je het liefste om wil gaan.

Wat ik zelf wel merk is dat ik als volwassene moeite heb om mensen te ontmoeten en vriendschappen aan te gaan. Naast een 40-urige werkweek blijft er weinig tijd over en er zijn minder activiteiten waarbij je regelmatig dezelfde nieuwe mensen ontmoet. Als puber was dat op zich wel makkelijker: veel meer vrije tijd en veel meer kansen om een band met anderen op te bouwen doordat je langere tijd jezelf in dezelfde omgeving bevond.

Mag ik vragen waar/met welke activiteit(en) jij jouw nieuwe vriendenkring hebt opgebouwd?

quote:

Op maandag 23 augustus 2021 15:54 schreef benzin het volgende:

[..]
Ik denk ook dat zodra je ouder bent het makkelijker kan zijn omdat je beter weet wie je bent en met wat voor soort mensen je het liefste om wil gaan.

Wat ik zelf wel merk is dat ik als volwassene moeite heb om mensen te ontmoeten en vriendschappen aan te gaan. Naast een 40-urige werkweek blijft er weinig tijd over en er zijn minder activiteiten waarbij je regelmatig dezelfde nieuwe mensen ontmoet. Als puber was dat op zich wel makkelijker: veel meer vrije tijd en veel meer kansen om een band met anderen op te bouwen doordat je langere tijd jezelf in dezelfde omgeving bevond.

Mag ik vragen waar/met welke activiteit(en) jij jouw nieuwe vriendenkring hebt opgebouwd?

Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen met activiteiten via NMLK. Het fijne hieraan is dat je zelf uitkiest welke activiteiten je aanspreken en je kunt ook zelf iets organiseren. Je ontmoet zo dus ook snel mensen met dezelfde interesses. Soms kom je met zo'n activiteiten ook mensen tegen met wie je helemaal niks hebt, maar er zijn altijd wel een paar mensen met wie je een groepje gaat vormen en met wie je vaker samen dingen gaat ondernemen. Zo is bij mij een nieuwe vriendengroep ontstaan.

quote:

Op zondag 11 december 2016 21:46 schreef DatIsJammurZeg het volgende:
De Spaanse is weg. Het was een beetje akward want ze praatte écht veel en ik bijna niks... dus sommige momenten waren erg stil. Ik voel me dan toch te introvert voor zulke mensen want ik heb ook niet echt veel te vertellen, helemaal niet in het Engels. Ik werd er wel een beetje depri van want zij was echt zo'n type die van land naar land gaat en overal vrienden heeft en ik denk dat: fuck wat doe ik met mijn leven eigenlijk? Dus ondanks dat ze heel aardig was had ik toch zo'n gevoel van: was dit nou slim? Je focust je juist weer op alle dingen die je in je leven mist als je hoort dat ze overal vrienden heeft zitten, super sociaal is etc. Gelukkig was dit puur vriendschappelijk en als kennismaking, maar ik vraag me wel af wat ik eigenlijk met mijn leven wil. Ik heb elke dag een boring life.

Je kan het zien als inspiratie om ook zo sociaal te worden als haar