Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Overigens zit er nogal verschil onderling in de shoegaze... soms bijna dreampop (Laurels) en soms meer noiserock (Slowkiss) of vooral een deel van het nummer waarin de shoegaze invloed hoorbaar wordt (Anemone).
En dan heb je nog de oude l*bands die gewoon doorgaan waar ze gebleven waren... zoals The Telescopes.
Vandaag kwam het album uit van Blushing, digitaal dan, fysiek volgende maand. Ik ontdekte ze een paar maand geleden toen ze hulp kregen van Miki Berenyi van Lush; daarna hebben ze nog een paar geweldige singles uitgebracht.
Een lokale band uit de stad waar ik woon, die zichzelf ook heel sterk als "shoegazing" identificeren, vol dromerige gitaar en zang:
„In All This Where Was I“ is the first single from „Grand Bruit“. It is a gloomy doomsday song in 80s dark wave sound garb full of glittering melancholy. Covid, war, climate change - it's about being exhausted from living in constant crisis hopping, the powerless feeling of having to watch everything go down. Where were you and where was I when all this was happening? And anyway: is there still room for your own sensitivities in the midst of all these crises?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25