keuzes maken: kind niet welkom op bruiloft van familie (deel II)

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 22:04 schreef Deisyy het volgende:

[..]

Je kan zo door naar TAL

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 22:05 schreef Leandra het volgende:

[..]

De UI heb ik inmiddels al een paar jaar.... half FOK! had er destijds een in dezelfde stijl (boos), maar gelukkig was mijn UI een van de eersten
En inmiddels ben ik een van de weinigen die hem nog gebruikt.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 22:08 schreef Ayumu2.0 het volgende:

[..]

Okies misschien moet je eens een usericon makeover krijgen En Ts neem dat kind toch gewoon mee is zo zielig iedereen mag mee maar hij niet

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 22:14 schreef Leandra het volgende:

[..]

Nee, ik heb m'n originele UI nog achter de hand, de gepimpte versie daarvan en deze.... dat zijn dus ongeveer de keuzes die er zijn, en gezien het mijn feest is ben ik degene die de keuze maakt.
Daarbij moet je een boek niet op z'n omslag beoordelen, maar op de inhoud.
En over het algemeen post ik inhoudelijk, zonder te bitchen en zonder partij te trekken, dat ik al een paar jaar deze UI heb mag er dus niet zoveel toe doen.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 22:16 schreef Ayumu2.0 het volgende:

[..]

Niet weten wanneer ik niet serieus reageer je bent een hartstikke lieve usert hoor

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 22:17 schreef Leandra het volgende:

[..]

Ik word bloedserieus van al die kusjes en knipoogjes in je posts...

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 21:37 schreef justsomeoneelse het volgende:
Er zijn 6 kinderen aanwezig (onder de 4) en dan nog 2 nichtjes van 10 en 13.

Mijn doel van het topic was eigenlijk kijken wat de meningen hierover zijn. Uiteindelijk merk ik dat de meningen erg verdeeld zijn. Ik zie ook een groot verschil tussen mensen die reageren en nog geen kinderen hebben en mensen die reageren die wel kinderen hebben.
Mensen die geen kinderen hebben trekken snel de conclusie dat ouders hun kinderen niet willen alleen/bij een oppas laten (zo'n ouder ben ik overigens niet). Ik loop ook zeker niet te pronken met mijn kind, natuurlijk elke ouder doet dat weleens als je kind iets nieuws doet, maar ben zeker niet zo'n ouder die over niks anders kan praten dan zijn eigen kind. Begrijp me niet verkeerd ik ben verloskundige in spé genoeg andere kinderen om dagelijks tijdens mijn werkzaamheden over te praten.
Overigens jengelen kinderen niet altijd, ons kind is vaker meegeweest meestal ging dit ook goed(naar bruiloften waar kinderen wel welkom waren) en als t niet lukte ging 1 van ons naar buiten met hem.

Het stuk over geld issues wil ik graag ook even op inhaken. Je kan niet oordelen over iemands portomonee. Zeker niet als het net zoals ik om een gezin gaat met een kind. Ik kan niet van iedereen zomaar geld gaan lenen. Ik moet ook aan mijn kind denken. Zoals iemand al zei, er zijn zo veel ones in a lifetime dingen waarvoor ik dan geld zou moeten lenen. En natuurlijk is haar bruiloft speciaal en bijzonder en hopelijk trouwt ze maar 1 keer. Het feit dat ik daar wellicht geen geld voor wil lenen, heeft niks te maken met het feit dat ik dat niet voor haar over heb. Uit principe leen ik geen geld, merk hierover teveelproblemen in de omgeving. Sinds ik zelf getrouwd ben, het huis uit ben en een kind heb, vind ik dat ik mijn eigen boontjes moet doppen. En zoals iemand anders al zei dit zouden meer jongeren moeten doen. Laatst was er nog in het nieuws dat meerendeel van de jongeren vaker geld lenen en dit ook vaker om hoge bedragen gaat. Ik kan niet met de dag leven, ik heb nog een kleine waar ik ook bij stil moet staan. Die periode is voorbij sinds ik zwanger ben geworden van hem.

Mijn eerste reacties waren ook erg geëmotioneerd en ik ben o zo blij dat ik toen niet direct naar mijn nicht toe gereageerd heb. Zeker als ik hier zie, dat er verkeerde conclusies worden getrokken uit mijn woorden. Ik heb namelijk op de bruilofts-uitnodiging gereageerd dat we met zn 3en kwamen, met het idee dat ik onze zoon dan mee kon nemen als het me echt niet zo lukken een oppas te regelen. Zelf vind ik het eigenlijk ook fijner om een oppas te regelen, hoef ik er zelf ook niet steeds achteraan te hobbelen. Het feit dat mijn kind uberhaupt niet welkom was en ik met beperkte mogelijkheden gedwongen werd tot een oppas zoeken vond ik meer een probleem.

Ik voelde het niet uitgenodigd zijn van mijn kind als een aanval op mijn kind, dit omdat IK in de familie ook altijd degene was die niet uitgenodigd was. Nu klinkt het heel egoïstisch maar zo was het allemaal niet bedoeld hoor. Het ligt meer in het stuk erbij te willen horen. En daardoor ook weer bang zijn dat de familie mij veroordeelt over de keuzes die ik maak.

Om een lang verhaal kort te maken, gelukkig is de oppasstress over en is het me toch gelukt een oppas te regelen.

Toch wil ik mijn mening ook nog even geven over mensen verplichten tot een oppas zoeken gezien hier toch vaak op in gegaan word. Iedereen zijn eigen feest, dat is zo. Laat ik dat voorop stellen dat ik dat ook vind en dat ik me dus uiteindelijk helemaal aansluit bij de wensen van het bruidspaar (mijn nicht). Maar persoonlijk vind ik dat bruiloften toch een feest is die je deelt met mensen die je dichtbij staan? (of dit nu een achterneefje is... als je die vaak ziet en die komt zelfs logeren, dan maakt dat toch niks uit?)
Bruiloften zijn toch feesten die je deelt met mensen die dichtbij je staan? Mensen lijken volgens mij zich tegenwoordig veelste druk te maken over dat hun plannen en dromen niet honderd procent uitkomen wat betreft hun bruiloft. Dit wordt tegenwoordig denk ik veelste veel geplant?! Het idee dat een kind huilt of jengelt, tijdens hun moment. Met de angst wat de andere bruiloftsgasten hiervan zullen denken. Terwijl de meeste fatsoenlijke ouders dan hun kind direct meenemen naar buiten zodat het verder geen overlast veroorzaakt. Maar het is dan iets waar je geen controle over hebt en zo mag het volgens mij tegenwoordig in ons cultuur niet meer gaan op een bruiloft.
Mijn bruiloft liep ook niet zoals ik het ooit van te voren bedacht had. Ik werd onverwacht zwanger en had verwacht niet zwanger te trouwen. Ik had verwacht een mega-feest te geven, een koets met paarden. Uiteindelijk hadden we weinig geld en werd de lokatie anders dat ik had gewild, hadden we heel weinig daggasten (wel veel avondgasten want we hadden een goedkope lokatie waar we alleen voor de drankjes hoefde te betalen), zijn we op maandag getrouwd vanwege het geld (gratis) en kon ik maar een paar weken van te voren mijn jurk kopen vanwege mijn dikke buik 7,5 maand zwangerschap. De koets met paarden waren er niet, we werden gereden door onze ouders. Wel had ik mijn bruidsmeisjes, een mooi diner, een mooie dienst (met overigens veel mensen die we kenden die geen daggasten waren maar overdag wel even kwamen kijken ookal waren ze niet expliciet uitgenodigd, ook met hun kleine kinderen). De kleine kinderen hebben totaal geen overlast veroorzaakt.
Uiteindelijk achteraf heb ik het niet gemist, niet de koets met paarden en al die andere dingen. Mijn dikke buik maakte de dag juist bijzonder, ondanks dat ik dus niet slank in een jurk paste. Ik kon niet feesten tot laat en geen alcohol drinken, tja ook anders dan van te voren bedacht toen we de trouwplannen hadden gemaakt. Uiteindelijk gaat het toch om de bezegeling van de liefde tussen het bruidspaar en dat je dit doet met mensen die je vaak ziet en je naast staan? Ik had uiteindelijk allemaal mensen om me heen bij mijn bruiloft die ik lief had en die mijn liefhadden en die waren getuigen van de bezegeling van onze liefde. Ik had zelf een geweldige trouwdag en nu een goed huwelijk. Je kan wel alles perfect willen hebben, maar als je dan na een paar jaar uit elkaar gaat, wat maakt het dan nog uit? Ik blijf er dus bij dat dingen soms anders gaan dan geplant en dat hoort bij het leven. Een bruiloft plannen is niet alleen maar leuk, er zitten ook minder leuke dingen aan (rekeningen betalen, het niet iedereen naar zn zin kunnen maken)
Dit is mijn mening. Totaal losstaand van het feit of ik wel of niet de mening van het bruidspaar respecteer.

Maar inderdaad ieder zijn feest en ieder zijn eigen grenzen en regels.. Daar hebben mensen ook recht op en daarom sluit ik me er ook bij aan. Nu klinkt het namelijk net alsof ik me verzet tegen het feit dat mijn kind niet mag komen, maar dat is niet zo. Ik had voornamelijk stress omdat ik "goed" gevonden wilde worden en niet bevooroordeeld door de rest van de familie. En ik dacht dat het richting mijn zoon persoonlijk was, maar ik besef me nu ook dat dit niet zo is.. Ik maakte me druk over geld, wat ik niet heb. Uiteindelijk heb ik toch een gratis oplossing kunnen vinden. Alle stress om niets. Gelukkig maar. De oppas is geregeld en wij gaan lekker een avondje zonder kind naar een bruiloft! Is ook weleens lekker!

quote:

Op vrijdag 20 juli 2012 21:39 schreef Nijna het volgende:
Het is hun bruiloft, dus je zal je moeten schikken in hun wensen...
En als het niet te regelen is met oppas (ik vind 100 euro aan oppas persoonlijk ook best veel)