Zelf ben ik van mening dat het krijgen van een kind niet afhankelijk hoeft te zijn van een relatie.
Hoe denken jullie hierover ??
Misschien een bericht van iemand die het allemaal net even iets anders ziet. Never give up hope. Zelfs als ik het niet zie zitten geloof ik toch nog in bepaalde dingen. En ja.. hoe klote mijn liefdesleven is ik zie mezelf nog een keer als vader eindigen. Maar ja. het komt altijd neer op de juiste vinden.. en ik weet zelf wel dat het ook niet makkelijk is om die persoon tegen te komen. Hij kan naast je staan in de supermarkt. het kan iemand zijn waar je mee chat en eigenlijk een grote hekel aan hebt.. Eigenlijk probeer ik te zeggen dat je nooit weet uit welke richting het komt...
in 1 ding geloof ik zonder meer.... toeval bestaat nooit.. sommige dingen moeten zo zijn.. alleen geloof ik niet dat jou zijn zonder kinderen is..
Ook al ben ik niet een expert maar er zijn wel mensen die niets liever willen dan de liefde van hun leven te vinden en gewoon een gezin willen bouwen..
Meer kan ik er niet over zeggen want ik ben er zelf niet geweest... Maar een luisterend oor is er voor je zusje..
Je zegt zelf al dat je niet getrouwd hoeft te zijn / een partner hoeft te hebben om kinderen te krijgen, hoewel dit voor je kinderen uiteraard prettiger is kan je ze ook alleen opvoeden.
verder lijkt het me ook een verschrikkelijk moeilijke taak, vooral omdat je er mee door moet gaan, je kan ze, als je ze zat bent, niet 'dumpen' om het maar ff lomp te zeggen.
Als ik dan zie hoe ik zelf als kind geweest ben, dan heb ik alleen maar medelijden met mensen die zo dom zijn aan kinderen te beginnen
Verder is je (sociale) leven gewoon afgelopen omdat je je de hele tijd met je koters moet bezighouden.
maar als je denkt dat je het aankan en dat het je gelukkig maakt , wat let je ?
trek je vooral niets van andere mensen aan als die vinden dat een alleenstaande moeder niet kan of whatever, maar bepaal gewoon zelf wat je het beste lijkt.
-- offtopic --
quote:
toeval bestaat nooit.. sommige dingen moeten zo zijn..
[Dit bericht is gewijzigd door Quenda® (Datum 09 Juli 2000).]
Op verzoek van Ted, Little Brains,Danny,Tara,Remcow,Lois en Blauwe verwijderd
[Dit bericht is gewijzigd door Quenda® (Datum 09 Juli 2000).]
Klinkt misschien heel heel raar, maar ja, dat zijn jullie wel gewend, ik ben 19, broekie dus nog, maar de wens van kinderen is er nu al. Er zijn twee kanten voor mij, aan de ene kant ben ik nog best jong, maar aan de andere kant, als ik nu vader zou worden (per ongeluk of expres) zou ik dat absoluut niet erg vinden. Ik hoop ook dat mijn toekomstige vrouw kinderen zou willen, en dat ik in de komende 10 jaar vader mag worden. Je kan natuurlijk niets doen als het niet kan, maar ja, je kan niet met alles rekening houden. Tot zover mijn vage verhaal. Moet kunnen op vrijdagmiddag.
Iedereen vermeld er bij of ze zelf wel of geen koters willen dus ik dan ook maar. Ik wil ze pertinent niet. Ben bang dat ik te ongeduldig ben, te egoistisch, te fucked up. Dan kunnen mensen wel zeggen dat dat best mee zal vallen als het kind er eenmaal is maar ik ga niet het risico nemen. Ik ben simpelweg te onverantwoordelijk om een kind op te voeden. De enige verantwoording die ik neem is om ze niet te krijgen zodat het ook niet mis kan gaan met zo'n kleintje.
Zo te lezen heb jij er goed over nagedacht en als ik jou was zou ik snel een zaadje gaan halen.
quote:
op 06-23-2000 om 03:43 PM schreef sly het volgende:
...als ik jou was zou ik snel een zaadje gaan halen.
Djeez!
Ik ben pas 18, nog niet eens zo lang, maar ik weet zeker, nu al, dak een boel kinderen wil.
Liefst van degene waar ik onwijs van hou nog, maar nu dat niet meer kan, dan maar van degene waar ik het op een na meest van hou....
Als mijn allerbeste vriend, waar ik overigens geen relatie mee heb, me vandaag zou zeggen dattie graag samen met me een kind zou willen hebben deed ik dat....zonder nadenken..
Het lijkt me onwijs te gek iets van mezelf te hebben, iets wat in me gegroeid is, iets waar ik onvoorwaardelijk van kan houden.....
* Lot kijkt eens naar haar buikkie en denkt: "Zou dat wel passen?".
[Dit bericht is gewijzigd door Quenda® (Datum 09 Juli 2000).]
quote:
op 06-23-2000 om 03:52 PM schreef Herald het volgende:
Djeez!
Ja ?
Als je echt niet langer kan wachten: er voor gaan. Opvoeding is een ding maar als je een kind oprecht liefde kan geven ben je volgens mij al een heel eind.
Mischien leuk als je alleen voor kiest: de eerste BOM-vrouw in nederland heeft over haar ervaringen het nodige gepubliceerd inclusief comentaar van de kids die nu volwassen zijn
en kinderen is niet alleen zalig makend ken de nodige mensen die erg gelukkig zijn zonder.
Een ervaring die ik wel met je kan delen is dat het starten van een nieuwe relatie veel complexer is als een van beide partners al een kind heeft. De situatie dat mijn vrouw al een kind had maakt dat je met veel meer rekening moet houden in een periode dat je eigenlijk alle aandacht voor elkaar hebt.
Zeker beetje vaag verhaal, maar wou het toch ff kwijt.
oh, ja en volgens mij is er niks mis met BOM, Ik ken alleenstaande moeders die het in mijn ogen beter doen dan menig paar. En het is ook waar dat kinders hun eigen substituut-ouder zoeken, zeker als je ze daar de kans voor geeft en dit stimuleert. Meerdere rolvoorbeelden is wel gezond denk ik.
[Dit bericht is gewijzigd door Joqy (Datum 25 Juni 2000).]
Dinos hebben miljoenen jaren over de wereld gehobbeld. In het tempo waarin we nu de wereld aan het vernietigen zijn zou ik blij zijn als we het nog eens 2000 jaar uithouden.
Zondag-ochtend
zondag-ochtend, tegen tienen
in de tuin, een kerkklok luidt
zij slaapt uit dus ik ben wakker
hoor dat oud, bekend geluid
oud is thuis, Amsterdam-oost
zo vaak dat kom-ter-kerke-lied
ik antwoordde de priester steeds
'ik hoor jou wel, jij ziet mij niet'
wat zal ik dan
van voetbal praten
zondag-ochtend, kwart voor acht
mijn zoon die 'papa papa!!' krijst
ik krijg een zakdoek met mijn naam
en negen foto's in een lijst:
op al die foto's zit hij vrolijk
op mijn rug, dat kan niet stuk
hij kijkt naar mij of in de verte
varianten van geluk
wat zal ik dan
van voetbal praten
zondag-ochtend, half elf
het lijkt wel zomer, warm en vrij
in de verte wordt gewielrend
de speaker speakert 'valpartij!'
mijn dochter trippelt over tegels
blote voet op warme steen
ze draagt een jurk met zonnebloemen
en een pleister op haar been
wat zal ik dan
van voetbal praten
zondag-ochtend, elf uur
ik lees wat Enquist ooit bedacht
het tien jaar jonge meisje sterft
mijn tranen vinden zwaartekracht
mijn dochter ziet het, komt me troosten
drie jaar, klein onzeker zacht
haalt uit haar kast een vrolijk boekje
want ze wil dat papa lacht
wat zal ik dan
van voetbal schrijven
Toen ik dit las vooral het eind was ik best onder de indruk tochwel iets moois zo'n kind, lekker belangrijk dat hele voetbal. Tuurlijk moet je niet een kind nemen omdat iedereen dat doet. Het is geen verplichting, maar om nou geen kinderen te nemen omdat er misschien ooit dan teveel mensen zijn gaat ook wat ver party-p.
[Dit bericht is gewijzigd door Machiel (Datum 28 Juni 2000).]
[Dit bericht is gewijzigd door Quenda (Datum 09 Juli 2000).]
(uit: Joop Visser - Truus)
maar Zusjelief ik snap je wel hoor. zeer begrijpelijke gevoelens + verlangens. geen makkelijke beslissing en dan nog de uitvoering. pffff lijkt me wel zwaar hoor, in je eentje.
ik zou 't -denk ik- niet aandurven. ook lijkt 't me wel belangrijk om goed na te denken over je motieven. maar dat geldt natuurlijk evengoed voor mensen die met z'n tweeën een kind gaan nemen/krijgen.
enne heb je al een donor op 't oog?
succes ermee en ik kom wel kroamschud'n als 't zover is.
bixis
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |