hopelijk kunnen jullie me helpen
wat zijn (in het kort en simpel) de taken van de minister van sociale zaken en de minister van economische zaken???
wij moeten namelijk een werkstukje maken met een oplossing voor de werkloosheid en daarbij de meningen daarover van die ministers...maar dan moeten we natuurlijk wel eerst weten wat hun taken zijn, voordat we weten hoe ze tegen zo'n 'werkloosheid's oplossing' aankijken
oke alvast bedankt denk ik ... 
Inleiding
Sinds 1848 zijn de ministers verantwoordelijk voor het bestuur van het land. Dat houdt natuurlijk in dat zij:
1. bedenken wat er moet gebeuren (ze bedenken dus plannen),
2. een beslissing nemen over wat er moet gebeuren (ze hakken dus knopen door over al die plannen) en
3. er voor zorgen dat die beslissingen ook worden uitgevoerd (door welke ambtenaren, in welke volgorde en volgens welk tijdpad). Ministers zijn voor deze drie stappen verantwoordelijk. Daarom kunnen we zeggen dat de ministers ons land besturen.
We hebben op dit moment in ons land meer dan 10 ministers. De één gaat over onderwijs, de ander over de defensie, een derde over het verkeer en een vierde over de gezondheidszorg. Zo hebben ze allemaal hun eigen welomschreven taak.
Een minister heeft natuurlijk hulp nodig bij het bedenken wat er moet gebeuren. Ook heeft hij hulp nodig bij de uitvoering, nadat er door hem beslissingen zijn genomen. De minister kan moeilijk zelf alle brieven gaan typen om maar iets te noemen. Iedere minister heeft daarom een heleboel medewerkers. Dit zijn de ambtenaren. Ondanks de flauwe grappen over ambtenaren werken ze in werkelijkheid echt heel hard. De ambtenaren moeten ervoor zorg dat de opdrachten van de minister worden uitgevoerd. Al die ambtenaren die bij een minister horen vormen samen een ministerie. Een ministerie wordt ook wel een departement genoemd. Soms werken al die ambtenaren in één gebouw, bv. de ambtenaren van Binnenlandse Zaken (zie het rechtergebouw op de foto), soms ook niet. De meeste ministeries staan in Den Haag, maar niet allemaal. Denk maar aan het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen dat tot 20 oktober 2003 in Zoetermeer was gevestigd. Een minister is in feite ook een grote werkgever. Dagelijks overlegt hij met zijn hoge ambtenaren over allerlei zaken. De allerhoogste ambtenaar op een ministerie is de secretaris-generaal.
We kennen ook de zogenaamde ministers zonder portefeuille. Deze hebben niet de leiding over een zelfstandig ministerie. Wel heeft zo'n minister, bv. de minister van Ontwikkelingssamenwerking, een eigen welomschreven taak. Maar zo'n minister en zijn ambtenaren 'wonen in' bij een ander ministerie.
De taken van een minister
Iedere minister is dagelijks bezig met opdrachten geven aan ambtenaren, verslagen en rapporten lezen en laat hij onderzoeken instellen naar nieuwe ontwikkelingen op zijn terrein. Zo wil bijvoorbeeld de minister van defensie graag op de hoogte blijven van het verschijnen van de allernieuwste straaljagers. Kortom, de minister is de grote baas op zijn departement. De secretaris-generaal staat dus onder de minister.
Toch moeten we iets heel goed begrijpen. Een minister is niet almachtig. Het is niet zo dat een minister met niets en niemand rekening hoeft te houden. Om te beginnen moet hij zich aan de bestaande wetten houden. Zoals iedere burger in Nederland dat moet. Maar een minister kan wel iets meer doen. Als hij een bestaande wet op zijn terrein niet goed vindt dan kan hij een nieuwe maken. Natuurlijk doen zijn ambtenaren hier het meeste werk voor. Ook kan de minister niet in zijn eentje beslissen dat deze nieuwe wet in Nederland moet worden ingevoerd. Gelukkig maar.
Zo moet hij dit nieuwe wetsvoorstel met zijn collega-ministers gaan bespreken. Minstens één keer in de week, in ieder geval op vrijdag, vergaderen de ministers op het Catshuis in Den Haag. Dat is vlakbij het Congresgebouw en het Omniversum. Dit Catshuis is de officiële ambtswoning van de minister-president. De echte woning van de huidige minister-president staat elders.
Als alle ministers in vergadering bijeen zijn dan zeggen we dat de ministerraad vergadert. Iedere minister moet daar zijn ideetjes, zijn beslissingen en de manier waarop zijn beslissingen worden uitgevoerd uitleggen en verdedigen. Hij moet als het ware zijn beleid verdedigen tegenover zijn collega-ministers. Want ministers werken niet op eigen houtje.
Als bijvoorbeeld de minister van Verkeer en Waterstaat een weg wil laten aanleggen door een natuurgebied, dan kan zijn collega-minister die het milieubeheer in de gaten houdt daar tegen protesteren. Of misschien vindt de minister van Financiën de weg wel te duur. Samen moeten ze dan uit de problemen komen. Dat gaat de ene keer wat makkelijker dan de andere keer. De minister-president speelt bij het oplossen van deze problemen een grote rol.
Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
Het ministerie heeft onder andere de zorg voor het arbeidsvoorwaarden-, inkomens- en vermogensbeleid, de sociale zekerheid, de arbeidsvoorziening en de arbeidsomstandigheden.
Verder coördineert het ministerie het werkgelegenheids- en emancipatiebeleid.
Het departement werd in 1918 ingesteld (onder de naam Arbeid). In 1933 werd de naam gewijzigd in Sociale Zaken. Tussen 1931 en 1971 behoorde ook Volksgezondheid tot het departement.
In 1981 kreeg het ministerie zijn huidige naam. Sinds 1950 is er vrijwel steeds een staatssecretaris benoemd die sociale zekerheid in zijn portefeuille heeft.
minister: Aart Jan de Geus (CDA)
staatssecretaris: Mark Rutte (VVD) taken
secretaris-generaal: drs. M.A. Ruys
Ministerie van Economische Zaken
Dit departement is verantwoordelijk voor de bevordering van een evenwichtige economische groei en voor de ordening van het economische leven.
Tot de taken behoren onder meer het consumentenbeleid, de handelspolitiek, het industriebeleid, het technologiebeleid en het prijsbeleid.
Het ministerie werd in 1905 ingesteld als departement van Landbouw, Handel en Nijverheid. Nadien wijzigde de naam enkele keren, onder andere door afsplitsing van het beleidsterrein Landbouw.
In 1946 werd definitief de huidige naam gekozen. Sinds 1950 is er steeds een staatssecretaris benoemd. Vanaf 1978 is aan deze bewindspersoon onder meer de zorg voor de buitenlandse handel opgedragen. Hij is de enige staatssecretaris die zich in het buitenland 'minister' mag laten noemen.
minister: Laurens Jan Brinkhorst (D66)
staatssecretaris: Karien van Gennip (CDA)
secretaris-generaal: drs. J.W. Oosterwijk
Ik had het zo gevonden.
|
|
