Relatie met broer en zus en ouders...

Ik kom uit Zeeland...

dat zegt genoeg volgens mij, .

Ik heb 1 zus en een vader en moeder. Over het algemeen is mijn relatie met hun wel goed. Met mijn zus maak ik soms wel ruzie, maar meestal niet zo erg.

quote:

---

Op donderdag 28 november 2002 20:29 schreef Uncle_Sam het volgende:
Ik kom uit Zeeland...

dat zegt genoeg volgens mij, .

---

Nee, v'tel!

Ik heb een broertje van 16 , hij is okay het is een maatje , een vriend, een broer

ik doe echt mega veel met hem samen , en kan altijd met hem lachen

ik kan het met mn broertje(14) en zusje(10) wel goed vinden over het algemeen (met mn zusje wat beter dan mn broertje af en toe, en soms andersom) en mn ouders zijn best aardig, maar ik mag echt veel te weinig vind ik

[Dit bericht is gewijzigd door akkien op 28-11-2002 20:52]

Broer = wisseld sterk, maar meestal wel goed; slap ouwehoeren! Als hij chaggie is moet je er al1 niet te dicht bij in de buurt komen
Zus = meestal, als k haar lang niet heb gezien, 2 tellen goed en vanaf dat moment niet meer goed voor weken

Ik heb toch best wel een ingewikkelde familie! (vind ik zelf )

De relatie met mijn ouders is vrij goed! Ik heb haast nooit ruzie met hen (gehad), behalve als het om uitgaan ging oid. Mijn ouders zijn gescheiden en omdat ik altijd alleen met m'n moeder heb gewoond, heb ik met haar een hele hechte band en dat is heel fijn.. Met mijn vader is het wat minder hecht, we kunnen niet zo heel goed praten, maar het is toch heel oke. Mijn vaders vriendin is ook een pop, kan ik het ook heel goed mee vinden! Net zoals mijn moeders vriend.

Qua broers en zussen, heb ik 1 halfbroer die 9 jaar ouders is. Zie ik niet zo vaak, maar is toch mijn lieve broertje Mijn halfbroer heeft nog een andere halfzus, wat ik eigenlijk ook als mijn zus beschouw, en is ook nog eens een hele goeie vriendin! Zij heeft dan ook nog 2 halfzusjes, wat eigenlijk van mij niks meer is, maar dat zijn tochwel 2 hele kleine popkes! Dan nog de 4 kinderen van mijn moeders vriend, die zie ik heel erg weinig, en heb niet echt een goeie band met hun, maar mag ze wel heel erg..

[Dit bericht is gewijzigd door Noenoe op 28-11-2002 20:55]

En het stoerste is nog dat (al duurde het dan even..) iedereen het met iedereen kan vinden..

(met de moeder van mijn half-broer en ex van mijn vader als beste vriendin van mijn moeder, en mijn moeder en mijn vaders nieuwe vriendin die laatst samen aan het koken waren..)

[Dit bericht is gewijzigd door Noenoe op 28-11-2002 20:57]

quote:

---

Op donderdag 28 november 2002 20:48 schreef killerkef het volgende:
Misschien is het handig om je leeftijd erbij te zetten en of jij of je broer/zus nog thuis woont...

---

Mijn zus is 18 jaar, op fok!forum heet ze perzikje trouwens.

Ja om een lang verhaal kort te maken:

Mijn vader oefende zijn beoep ook thuis uit (cipier)
Mijn moeders wil was en is wet
Mijn 2 zussen werden (na vier jongens) met openarmen ontvangen tot op de dag van vandaag..........
1 dag werkloos zijn, komt neer op verstoting uit de familie
drugsgebruik is angifte bij de politie met je zussen en 2 broers als getuige( en dat allemaal om een blowtje)
3 oudere broers waarvan de oudste alleen niewe spullen krijgt (kleren, schoenen, speelgoed etc. etc.)
1 broer zie ik alleen als hij geld nodig heeft, en de rest heeft het te druk met carriere's en kinderen.

Dus ik kan zeggen dat ik heel relax met mijn "familie omga"ik zie ze dus nooit, zelfs niet op begrafenissen(al hoor ik altijd via via dat een van de familie is overleden)

Maar je went eraan en gaat vriendschappen veel meer op hun waarde in-schatten.

ok, dan die andere dooddoener: je vrienden kies je uit, je familie niet.

edit : verkeerd gelezen

ik heb n broer van 19 en dat gaat meestal prima! tuurlijk hebben we soms ruzie maar we kunnen erg leuk met elkaar vriendne overweg en gaan op dezelfde plaatsen uit!

alhoewel dit niet altijd zo geweest is natuurlijk

Ik heb een broer van 5 jaar ouder en 3 zussen van 6,8 en 9 jaar ouder. Ik kan met ze allemaal redelijk tot heel goed opschieten alleen m'n zus van 6 jaar ouder kan ik soms nogwel erg iritant vinden. Maar nu we allemaal ergens anders wonen kunnen we allemaal goed met elkaar overweg en zijn we eigelijk nogsteeds een gezin. Vroeger speelde ik het meest met mn broer en mn zus van 8 jaar ouder, maar sinds 2/3 jaar is het contact met m'n oudste zus ook erg goed geworden.

Met m'n ouders heb ik ook altijd een goede band gehad. Ze waren meestal wel redelijk met de regels die ze stelden vond ik. Maar dit kon ook komen doordat ik niet zo'n heftige puber was.

Ik ben enigskind. Woon nog thuis.
Relatie met ouders is gewoon perfect.
Ik mag alles: alcohol zuipen, veel uitgaan, roken, (soft) drugs gebruiken.
(het laatste dan heel erg matig, teveel zou dan niet mogen).
maar ik rook niet en gebruik geen drugs (vreemd he? lui die het mogen doen dat niet).
Dus ik heb eigenlijk relaxte ouders

De relatie met mn ouders is best goed. Niet altijd geweest, overigens. Ik ben werkzaam in ons familiebedrijf en werk daar samen met mn oudste broer (2½ jaar ouder dan ik), mn schoonzus en mijn ouders. Doordat we dagelijks moeten samenwerken is de relatie soms behoorlijk gecompliceerd. Ik heb ook nog een tweelingbroer die in de USA woont en vroeger waren we zeer close. Nu is dat niet meer zo omdat hij erg veramerikaniseerd is en er in het verleden nogal heftige dingen tussen ons hebben plaatsgevonden. Hij had een tijd een drugsprobleem en ging daardoor hele rare sprongen maken . Het vertrouwen tussen ons is weg en dat vind ik wel een jammer, maar life goes on. In diezelfde tijd waren mijn ouders het niet helemaal eens met mijn partnerkeuze en dat heeft dan ook wel eens tot heftige confrontaties geleid maar ik heb voet bij stuk gehouden en ben inmiddels al ruim 11 jaar gelukkig met mn (inmiddels) hubbie. Ook mijn ouders kunnen nu goed met hem door de bocht. De relatie met mn moeder is overigens een stuk hechter geworden sinds ik zelf kinderen heb. Alsof ik toen pas haar respect kreeg en als volwassene werd behandeld. Mn vader heeft nogal een gecompliceerde persoonlijkheid en soms heb ik zomaar ineens knallende ruzie met hem. Dit komt voornamelijk voort uit zakelijke conflicten maar dat werkt natuurlijk onmiddellijk door in de privé-situatie. Als ik op de zaak ruzie met hem krijg ga ik ook niet gezellig op visite in het weekend.

Ik ben 25 en woon niet meer thuis. Ik heb 1 zusje van 21.

Ondanks flink wat problemen in het verleden (mijn ouders zijn bijvoorbeeld gescheiden en zijn 3 keer uit elkaar geweest, maar zijn nu toch weer samen. Verder hebben we te maken gehad met allerlei ziektes van kanker tot anorexia) zie ik onze familie als hecht en liefhebbend. We weten allemaal van elkaar dat we heel veel van elkaar houden.

Verder:
De band met mijn moeder: Zij en ik lijken qua karakter veel op elkaar, daarom botsen we ook vaak. Ze is wta closer met mijn zusje, maar is ook erg betrokken met mij.

Mijn band met mijn vader: 4 handen op 1 buik, wij zijn heel close. De verhoudingen zijn soms wel een beetje scheef omdat het door allerlei omstandigeheden soms lijkt of ik de ouder ben en hij het kind.

Mijn band met mijn zusje: zij is dominant, ik ben wat rustiger. We zijn heel close geweest, maar door haar relatie met een hele foute man waren we wat uit elkaar gegroeid. Nu het uit is zijn we hechter dan ooit.

Mijn ouders zijn mijn grote voorbeeld qua opvoeden: ze hebben ons normen en waarden bijgebracht (beleefdheid, rekening houden met anderen), verantwoordelijkheden gegeven, maar ook heel veel vrijheid (uitgaan mochten we bijvoorbeeld al jong).

Ik heb een zusje van 15 en beide ouders leven gelukkig nog. Met mijn zusje had ik vroeger constant ruzie, maar nu kunnen we prima met elkaar overweg. Mijn moeder is een schat van een mens, ik had het niet beter kunnen treffen. Alleen mijn vader... Daar wil het af en toe nog eens minder goed lopen. We verschillen enorm... En dat botst flink.

Mijn zus (31) is mijn beste vriendin, er is niemand van wie ik zoveel hou als van haar.

Ik ben een niet-familie mens.

Maar ondanks dat ga ik met zusje en broertje wel goed om enzo.
Met me ouders kan ik het ook wel over vanalles hebben..

Maar ik kan niet wachten om het huis uit te gaan
Naar familie enzo ga ik zowiezo al weinig, eigenlijk alleen naar opa en oma af en toe. Tja. vrienden kies je uit, en familie krijg je

Ik HAD thuis 1 broer...

met hem had ik eigelijk een middelmatige contact.... ik bedoel... ik MOEST altijd heel vaak dingen doen van hem.. dan bedoel ik niet op misbruik ofzoow... Daarnaast wanneer hij altijd ergens naartoe wilde moest ik altijd mee (anders had hij ineens geen zin meer ofzo, maar het was meer dat hij bang was dat hij iemand tegen zou komen die iets zou flikken)

Nu is hij wegens ruzie met mijn ouders verhuist naar zn vriendin (EN dr ouder) thuis. Ik spreek hem nog heel regelmatig en af en toe gaan we ook nog wel stappen... Eveneens als het contact met mn ouders en hem zijn vrijwel regelmatig.

Alleen als zn vriendin het een keer uit zou maken, dan heeft hij een groot probleem want:

1. Hij kan niet in zn eentje leven, dr moest altijd iemand mee, of bij zijn.
2. Hij heeft mijn ouders beschuldigd van dat hij het huis uitGEZET is terwijl, hij zelfstandig weggegaan is...

dus jha.. wat kan ik van deze manier van 'relatie met je broer' zeggen

Mijn vader is 10 jaar geleden overleden.

Ik heb 1 oudere zus met wie ik het de laatste jaren erg goed kan vinden (in de pubertijd was dat wel anders). Ik kan altijd bij haar terecht en andersom, ik vertrouw haar volkomen en hou heel erg veel van haar.

Gelukkig kan mijn man het ook erg goed vinden met mijn zus en haar vriend dus met zijn vieren is het erg fijn.

Mijn moeder is een apart verhaal, te lang voor hier. Ik laat het erbij door te zeggen dat ik wel van haar hou, ze is tenslotte mijn moeder maar verder............

Oh ik ben trouwens 25, mijn zus is 28, mijn moeder is 54

[Dit bericht is gewijzigd door DarkElf op 29-11-2002 15:33]