Plaats hier je eigen geschreven gedichten

Alles was zo perfect, zo vertrouwd, zo bekend
Je vleugels beschermend om me heen
Ik hoefde nergens bang voor te zijn,
want jij zorgde voor me
Ik zat warm onder je vleugels
Tot je begon te veranderen
Je verenpak werd dunner, je vleugels zwakker
Ik merkte het niet
Tot op een dag mijn bescherming weg is
Je veren beginnen uit te vallen
Je wordt zwakker, begint kaler te worden
Ik probeer je veren bij elkaar te rapen
om je weer vleugels te geven, maar het is zwaar
Ik kan het niet
Je vraagt of je onder mijn vleugels mag schuilen
Ik sla mijn vleugeltjes om je heen
De rollen zijn gedraaid
Ik kan dit niet lang volhouden, ik ben er nog niet klaar voor
Ik besef dat ik je warmte kan geven, misschien zelfs vleugels
Maar ik zal nooit meer onder jouw vleugels schuilen

Met een blikje in mijn handen,
En een dropje tussen mijn tanden.
Probeer ik niet in slaap te vallen,
Onder mijn ogen zitten dikke wallen,
Ik zie hier duidelijke verbanden.

I felt so empty inside
Didn’t knew how to fill it
Didn’t know what was right
But knew I had to do something

I did, and now I know
That that feeling can go away
I always thought it wasn’t so
But I know I was wrong

All the time I felt so alone
I thought it would never go away
I think now “I should have known”
I can feel happy again....

One person can make me feel it
And I hope I’ve found him
Maybe our souls can fit
I really hope so...

Be happy again after such a long time
Is a strange feeling inside
Hope you will be some day mine
And I will feel happy for the rest of my life...

Thank you for being there for me
You mean a lot to me and you know that...

Love ya...
Your best friend, Ivette

Dromen

Elke avond
Diep in de nacht
Denk aan jou
Wacht…

Niemand komt
Blijf alleen
Koud in bed
Waarheen?

Niets in het donker
Dromen voorbij
Over ons
Wij…

quote:

---

Op vrijdag 12 april 2002 16:57 schreef RiddlerMark het volgende:

[..]

nee geen nummer van volumia vertaald, ik luister niet naar hun muziek, mij gedichten zijn 100% origineel

---

Maar toegegeven ik schrijf geen gedichten en lees ze ook zelden, dus heb eigenlijk geen techt van spreken.

Lentezon in de morgen,
de wijn van gisteravond zorgt dat ik haar mis.
De zon in de middag voelt warmer maar minder zacht,
maar gisteravond, och had ik het maar geweten.
Steeds vaker mis ik het zachte, warme, gevoel van de lente.
Met kracht zou ik het steeds weer proberen,
Met macht zou ik het steeds vinden, niet echt, maar toch.
Zo zacht, zal ik het nu ooit weer vinden?
Zelfs ikzelf vergeet me nu.

Ode aan Tilly:

Betoverd door schilderijen die
dwalen over muren
zag ik de zon in haar ogen,
haar lokken leken op de maan.
Haar lichaam als hemellichaam gaf
zijn spiegelbeeld op de sofa af,
mijn hart tikte weer.

Mijn gedachten dwaalden af
naar de hogere sferen van
wat men liefde wil noemen,
haar lichaam had te veel geleden.
De stem was slechts een weerspiegeling
van een jonge ziel in het lichaam,
waar in ik verloren was.

De droom bleek in een oase van gedachten
niets meer dan een fata morgana.
Een droom werd verstoord door wat
wiskundige verstrooidheid; de formule
dat drieëntwintig en zevenendertig
niet altijd een even uitkomst heeft.

quote:

---

Op vrijdag 12 april 2002 16:55 schreef TruusDeMier het volgende:
Niet dat iemand er iets van snapt, maar goed

Alles was zo perfect, zo vertrouwd, zo bekend
Je vleugels beschermend om me heen
Ik hoefde nergens bang voor te zijn,
want jij zorgde voor me
Ik zat warm onder je vleugels
Tot je begon te veranderen
Je verenpak werd dunner, je vleugels zwakker
Ik merkte het niet
Tot op een dag mijn bescherming weg is
Je veren beginnen uit te vallen
Je wordt zwakker, begint kaler te worden
Ik probeer je veren bij elkaar te rapen
om je weer vleugels te geven, maar het is zwaar
Ik kan het niet
Je vraagt of je onder mijn vleugels mag schuilen
Ik sla mijn vleugeltjes om je heen
De rollen zijn gedraaid
Ik kan dit niet lang volhouden, ik ben er nog niet klaar voor
Ik besef dat ik je warmte kan geven, misschien zelfs vleugels
Maar ik zal nooit meer onder jouw vleugels schuilen

---

Denk dat ik het wel begrijp.

quote:

---

Leven.

Hoor je het Ritme van mijn Hart ?
Zie je het Ritme van mijn Hart ?
Voel je het Ritme van mijn Hart ?
Dat is het Ritme van het Leven !

Zie je de Steren elke Nacht ?
Zie je de Maan elke Nacht ?
Droom je Zacht elke Nacht ?
Dat is de Rust van het Leven !

Zie je de Zonnestralen elke Dag ?
Voel je de Warmte van de Zon elke Dag?
Hoor je de Stilte van Geluk elke Dag ?
Daarom zal ik Altijd om je Geven !

LD somewere in 2000

---

POËET ZONDER ZAAK

In mijn wezen huist een dichtersziel, de muze toegewijd.
Zij werpt het glazen pantser op, dat 't eeuwig dolen leidt,
Ik leef de droeve zachtheid van zwervend, jachtig geren
En zie tot mijn ontsteltenis dat ik 't dichten niet machtig ben.

quote:

---

Op donderdag 18 april 2002 15:29 schreef Vahlto het volgende:
Nou, ondanks de waarschuwing van mijn uitgever volgt er toch nog een geesteskindje van mij:

POËET ZONDER ZAAK

In mijn wezen huist een dichtersziel, de muze toegewijd.
Zij werpt het glazen pantser op, dat 't eeuwig dolen leidt,
Ik leef de droeve zachtheid van zwervend, jachtig geren
En zie tot mijn ontsteltenis dat ik 't dichten niet machtig ben.

---

Of valt dit onder rijmen??

Ze zeggen
Dat je mysterieus bent
Omdat je soms
Een bedreiging vormt
Omdat je hun diepste
Gevoelens lostornt

Ze zeggen
Dat je a-social bent
Omdat ze zich ergeren
Ze geven je namen
Omdat
Ze je gedrag
Niet kunnen verklaren

Ze zeggen
Dat je verwaand bent
Omdat ze wel willen
Maar nog niet anders
Kunnen zijn
Vanuit die onbewuste
Herkenning
Doen ze je
Soms pijn

Ik heb net je boek gelezen,
en wat weet je alles toch goed.
Maar hoe alles beter kan en moet,
heb je maar heel summier bewezen.

Sneu, dat mensen met je weglopen
alsof je een nieuwe messias bent.
Sneu, dat ik je boek moest kopen;
weggegooid geld, tot d'laatste cent.

quote:

---

Op vrijdag 19 april 2002 15:10 schreef OtherOther het volgende:
plaats
hier
je eigen
geschreven
gedichten

---

quote:

---

Op vrijdag 19 april 2002 15:12 schreef Slivovitz het volgende:

[..]

---

Bij het graf van Achterberg

Pacificatie van wat zich met dood noch leven raad weet
Waarbij de verbeelding geen lieve dingen zegt,
Maar enkele strofen uitrust om de pols
Te gaan nemen van het land dat men niet kent.

quote:

---

Op zaterdag 20 april 2002 15:26 schreef SportsIllustrated het volgende:
Dit gedicht had mijn status als the coming man van de Nederlandstalige letterkunde moeten bevestigen, maar een niet nader te noemen literair tijdschrift weigerde het af te drukken :

---

quote:

---

Op zaterdag 20 april 2002 21:04 schreef Vintersorg het volgende:

[..]

Pretty fucking obvious why...

---

Nacht

Ik haat de nacht!

Te groot en veelomvattend
Met haar mantel van duisternis
Die mij keer op keer verblind

Tastend in het duister
Vragen echoën en dienen zichzelf van repliek
Zonder ook maar een indicatie van antwoord

Ik vervloek de nacht
Met haar oneindige leegte
En minuten die uren duren

Paniek
die in mijn hoofd explodeert
Door bommen
die ik zelf heb gelegd

Zelfmoordcommando pur sang

De nacht
Een labyrint van complexen
Waarin schaduwen van waanzin op mijn netvlies branden

Morgen weer een nieuwe dag........toch?

Gelul

Ik lul recht
Wat krom is

Alsof een kromme
penis niet
Kan voldoen
In het vuige
Sexverkeer
Of in dit
Troosteloze
Studielandschap

Lullen kan ik
Als geen ander
Presteren
Is een verhaal
Apart

Kan een kromme lul
ook zorgen voor
De extatische
Genoegdoening
Van een
volmaakte daad?
Het tegendeel is nochtans
Niet bewezen!

Wellicht is het beter
gebukt door het leven te gaan
Dan met een gerechte rug
in een korset van leugens

Neuk het leven met het grootste genoegen
Krom!
Zonder u ervoor te schamen

Denken

Hoe zou het zijn om dom te zijn?
Om niets analyserend door het leven te struinen

Vertel het mij terwijl ik me vastbijt in je lippen
Tot bloedens toe
En van elke druppel geniet ik
Terwijl ik luister naar je relaas
Over de comateuze schoonheid
Die ik nimmer zal bereiken

Jij hoeft niet te denken, simpele ziel
Jij verdomt gelukkige simpele ziel!

Denken.wat is denken?
Denken is voor kakkers en yuppen!
Elitair en overbodig

Geen levensvragen
Geen politiek
Geen zelfanalyses
geen paniek

Enkel genot
Het Bourgondische genot
Van drinken met je vrienden
Wijven en bier en lul maar raak
Zonder besef van leven of tijd

Dom zijn is Gods zegen
Intelligentie aldus de vloek
van weet ik veel wie
Het was in ieder geval
nimmer een goede grap
Mocht het zo bedoeld zijn

Ik wil zijn maar zonder denken
een demente analfabeet
Dat is het leven wat ik zoek

Denk ik

[Dit bericht is gewijzigd door -Wepeel2- op 22-04-2002 00:46]

Onzeker over wat ik wil en wat ik moet doen.
Niet wetend of alles wel gaat zoals ik het graag zie
Niet honderd procent achter je keuzes staan.
Verward..
Niet helder denkend..
Wat moet je doen???
Doorgaan? Afbreken?
Ik weet het niet..
Onzekerheid..
Een ander er niet in mee willen sleuren
Maar toch doen..
Je ergeren..ergeren aan jezelf.
Door de onzekerheid..
Een knoop door willen hakken
Maar niet kunnen...
Niet durven..
En nu?????????

^{geschreven op: 05-08-'01}

moods pass through my night
like wind against a shadow
changing yet the same

Girl, you know you look so cute
Ridin' 'round town in ya Dazzey Dukes
Come on over for a visit
Let a nigga ride in ya Civic
Cos I like them ghetto hoochies
One who got them big ol' booties
Save the drama for your mama
All I want is my hoochie mama

quote:

---

Op maandag 22 april 2002 00:39 schreef -Wepeel2- het volgende:
Ik dicht niet volgens vastgestelde regels dus het zal literair gezien niet verantwoord zijn

Nacht

Ik haat de nacht!

Te groot en veelomvattend
Met haar mantel van duisternis
Die mij keer op keer verblind

---

quote:

---

Op donderdag 25 april 2002 19:54 schreef Gellius het volgende:

[..]

Het loopt goed, daarvoor alle lof, maar een mantel, van duisternis nog wel, die verblindt!?

---

Maar zo voelde het gewoon toen ik het schreef. Die zin kwam in me op en ik vond het wel een goede omschrijving voor het feit dat ik 's nachts veel minder goed in staat was alles te relativeren. Alsof de nacht mij blind maakte.

Goedennacht

Imitatie van Achterberg

Het ongemak telt vele landen
En ze werken het bederven in de hand,
Morrelen aan alle verbanden -
Onverstand.
Een bestaan aan knarsetanden
Werkt het gedicht over de rand.

Ik ben een aanloop, u bent zuiver
En de dag blijft op u doelen;
Onderken mijn huiver
En neem mijn richel onder uw hoede.
Ik ben gekluisterd aan mijn wichelroede.

Onze grootste luister
Is wel dit vermoeden
En de woede om het duister.

O verwoed gefluister.

quote:

---

Op vrijdag 19 april 2002 14:30 schreef Rechts het volgende:
Ze zeggen
Dat je abnormaal bent
Omdat je niet
Mee wilt lopen
Zo nodig
Te verkopen

Ze zeggen
Dat je mysterieus bent
Omdat je soms
Een bedreiging vormt
Omdat je hun diepste
Gevoelens lostornt

Ze zeggen
Dat je a-social bent
Omdat ze zich ergeren
Ze geven je namen
Omdat
Ze je gedrag
Niet kunnen verklaren

Ze zeggen
Dat je verwaand bent
Omdat ze wel willen
Maar nog niet anders
Kunnen zijn
Vanuit die onbewuste
Herkenning
Doen ze je
Soms pijn

---

P.S. http://home.quicknet.nl/mw/prive/j.bijvoet

Soms zweven ze snel
Langs je zachte wangen
Door je koperen ogen
In je blik gevangen

Soms worden ze wreed
Door je blik verwoest
In duizenden stukjes
Door weigering verroest

Ik hou ze maar bij me
Onder luid getik
Ze willen er uit
Mijn gevoelens in blik

Portret

Een zwarte punt streelt het blad
Organische lijnen
laten het blanco verdwijnen
Het wit duikt in een grijzig bad

De zwarte punt verdrijft het licht
Donkere vlakken
lijken het reliëf te pakken
Daar verschijnt haar mooie gezicht

Geestverschijning

Haar ranke lijf
draagt het bleke rag
zonder moeite
naar een nieuwe dag

Dan zal ze verdwijnen
om na de zon
en schemering
weer te verschijnen

aan de vermoeide boer
die zonder spijt
de schim verslaat
met zijn nuchterheid

quote:

---

Op vrijdag 12 april 2002 16:49 schreef RiddlerMark het volgende:
Plaats hier je eigen geschreven gedichten.
of gedichten van anderen die je errug mooi vindt,

---

quote:

---

My people are Black, beige, yellow
Brown and beautiful
A garden of life
with a love as sweet as scuppernong wine
growing in muddy waters
making brown babies with
pink feet and quick minds
My people warm sometimes hot
always cool always together
My people let's be together
understand that we've lived together
understand that we've died together
understand My brother that I've
smelled your piss in my hallway
and it smell just like mine
understand that I love your woman
my sister and her rare beauty
is reason enough for a revolution
yes sister my honest sister
I have had ugly moments with you
but you are the only beauty I've ever known
Yes sister my honest sister
you are the joy in my smile
you are the reality of my dreams
you are the only sister I have
and I need you
I need you to feed the children
of our race
I need you to feed the lovers of our race
I need you to be the summer of my winters
I need you because
you are the natural life in the living
at night there is a moon
to make the Blackness be felt
I am that Blackness
filling up the world
with My soul
and the world knows me
You are that moon
my moon Goddess shining down light
on my Black face
that fills the universe
My moon I am your sun
and I shall take this peace
of light and build a world
for you my sister
Sometimes the waters are rough
and the hungry tide swallows the shore
washing away all memories
of children's footsteps
playing in the sand
where is the world I promised my son?
must he push back the tide
and build the world
that I have rapped about
Am I so godly until I forget
what a man is?
Am I so right until
there is no room for patience
My brother Oh in brother
father of a son
father of a warrior
My brother the sun
My brother the warrior
Be the beginning and the end
for my sister
Be the revolution for our world
turn yourself into yourself
and then onto this disordered world
and arrange the laughter for joy
the tears for sorrow
Turn purple pants, alligator shoes
leather jackets, brown boots
polka dot ties, silk suits,
Turn miniskirts, false eyelashes,
red wigs, afro wigs, Easter bonnets,
bellbottoms turn this confusion
into Unity Unity
so that the sun will follow
our foot steps in the day
so that the moon will glow
in our living rooms at night
so that food, clothing, and shelter
will be free
because we are born free
to have the world as our playground
My people.

_{MY PEOPLE
by The Last Poets, Abiodun Oyewole}

---

[Dit bericht is gewijzigd door slakkie op 18-05-2002 02:44]

plaats hier
je..

plaats hier
j..

nee , het is echt onmogelijk ..

quote:

---

Op dinsdag 14 mei 2002 18:07 schreef F-Snake het volgende:

Blik

Soms zweven ze snel
Langs je zachte wangen
Door je koperen ogen
In je blik gevangen

Soms worden ze wreed
Door je blik verwoest
In duizenden stukjes
Door weigering verroest

Ik hou ze maar bij me
Onder luid getik
Ze willen er uit
Mijn gevoelens in blik

Portret

Een zwarte punt streelt het blad
Organische lijnen
laten het blanco verdwijnen
Het wit duikt in een grijzig bad

De zwarte punt verdrijft het licht
Donkere vlakken
lijken het reliëf te pakken
Daar verschijnt haar mooie gezicht

Geestverschijning

Haar ranke lijf
draagt het bleke rag
zonder moeite
naar een nieuwe dag

Dan zal ze verdwijnen
om na de zon
en schemering
weer te verschijnen

aan de vermoeide boer
die zonder spijt
de schim verslaat
met zijn nuchterheid

---

Verder laat ik het over aan de stilte...

WDV

Nemen en geven en leven
In een wereld van groene geur
Waar het zonlicht straalt, zacht
Fluiten vogels de kleur
Van de blauwe hemel
En de heldere nacht.

De sterren staren, oog in oog
Met mij, hun zachte, zwakke licht
Soms knipogend naar mijn
Schim, met vinger gericht
Beschrijf ik het dakraam
In de dauw van 't gezicht.

En zo kijk ik stil door haar naam
Naar buiten, naar de donk're lucht
Een laatste blik op het
Veld van sterren, slaap, zucht.
En ver glimlacht 't glimlicht
In haar eindloze vlucht.

WDV

een pistool is slechts
een werktuig
te koop bij de gamma
in gezinsverpakking
wie het hardst kan zingen
krijgt de groene
de rest
mag grabbelen voor een kwartje

mvdk