Het Peutertopic [2-4 jaar] deel 7

Bron van herkenning vanaf hier, Susanna! Hier corrigeert Randy Tinka ook nogal eens. Ik denk dat het jaloezie is. En is het niet zo dat als Noa met krijtjes gooit, je er wel wat van zegt terwijl je dat bij Emma nog niet (of in mindere mate) doet, misschien? Ik had namelijk laatst zoiets gaande wat me de ogen opende. Tinka gooit steeds haar bord met eten op de grond als ze niet meer wil. Ik zeg wel geėrgerd dat het niet mag en zet het bord weer terug. Tinka doet het opnieuw en ik word wel chagrijnig maar het heeft verder geen consequenties; ze is tenslotte nog maar net 1 jaar. Randy gooit vervolgens ook zijn bord op de grond en (met dezelfde chagrijnigheid) val ik tegen hem uit of hij helemaal bedonderd is en of hij soms op de gang wil en... afijn... je snapt het: van hem verwacht ik meer, dus bestraf ik hem eerder/meer. Voor mij is het ook lastig hiermee om te gaan. Dit is maar 1 voorbeeld, heb er tig waarin ik bij de 1 anders handel dan bij de ander, maar dit was echt een ogen-opener voor me. Natuurlijk kan je dat niet voorkomen omdat je van de ene ook meer MAG verwachten dan van de ander, maar ik let er nu wel op dat ik Tinka ook bozer toespreek bij 'stout' gedrag, zeker als het naar Randy gericht is (iets afpakken, hem slaan).
Tips voor het continu etteren en klieren? Geef ze ff door als je iets vindt dat werkt!

ik herken er ook wel wat in suzanna & mammietje, al zijn die van ons alweer net ietsjes ouder. maar piet kan ook wel erg 'meemoederen' over anna, en vaak op precies de verkeerde dingen de nadruk leggen waarvan ze gewoon geheid over de rooie gaat. dan vraagt anna bijvoorbeeld om hagelslag op brood en ik vind dat ze dat op dat moment al te vaak heeft gehad dus zeg ik rustig dat dat nu niet mag en geef haar de keus tussen een paar andere dingen voor op brood. en dan komt piet er nog eens tussendoor met 'anna, je mag nu GEEN HAGELSLAG op brood hoor!'. en hopla, meteen drama natuurlijk. maar ook kan hij soms oprecht heel bezorgd zijn als ze dingen doet die niet mogen, grappig om dan te zien dat hij een aantal regels al zo 'geļnternaliseerd' heeft waar zij nog absoluut niet over nadenkt. soms best handig hoor, dat ie me even waarschuwt dat anna iets doet wat niet mag. maar ik zeg ook regelmatig tegen 'm dat IK dan degene ben die tegen anna zegt dat ze iets niet mag doen, niet hij.

mammietje, dat elkaars gedrag herhalen komt me ook zeer bekend voor. . ik snapte er eerst ook niks van dat piet op een gegeven moment steeds anna nadeed als ze iets had gedaan waarop ik nogal streng reageerde. maar het was inderdaad gewoon een kwestie van aandacht, graag precies dezelfde aandacht willen, ook al is 't dan negatieve. ik vond 't ook een eyeopener toen ik me dat realiseerde en dat maakte dat ik er ook beter mee om kon gaan (rustig blijven maar wel even herhalen dat piet het betreffende ding óók niet mag doen. als het even kan nog voordat hij het uitgevoerd had). ik denk niet dat het nodig is om de jongste strenger te gaan afstraffen over iets waarvan je nog niet echt kunt verwachten dat ze daar iets van opsteekt (dat is bovendien alleen maar nog meer aandacht die de motivatie voor randy om dat ook even te doen alleen maar versterkt). maar je kunt randy wel af en toe een beetje uitleggen dat tinka nog heel veel moet leren, en hem complimenteren met hoeveel hij al weet/kan. dan is het soms ook makkelijker uitleggen dat ze dat nog niet snapt, of dat hij nu wel weet dat dat echt niet mag oid. _{piet zegt nu wel eens quasi vertederd tegen me "ach, dat snapt anna nog niet he mama. "}

[ Bericht 2% gewijzigd door bixister op 21-04-2007 00:12:09 ]

Hihihi, ik zie het helemaal voor me Bix! En soms is het inderdaad ook wel eens handig! Randy zat laatst ook tegen Tinka te preken dat ze iets niet in de mond mocht doen omdat dat "Bah" was. Het allerleukste daaraan vond ik eigenlijk dat ik herkende hoe ik zelf tegen haar praat, want tegen Randy zeg ik niet meer dat iets 'bah' is maar dat het vies is! Maar zoals je zegt; het is niet de bedoeling dat de oudste de rol van opvoeder op zich neemt!
En je hebt helemaal gelijk in wat je zegt over het uitleggen dat Tinka dingen nog niet snapt en hem complimenteren dat hij dat allemaal al wel weet. Dat doe ik ook veel en merk ook dat hij er van 'groeit'. Een paar maanden terug wilde hij steeds "Nendy kleine beebie?" zijn en ontkende in alle toonaarden dat hij al groot was. Tegenwoordig verkondigt hij steeds: "Nendy al goote jonguh, he, mama?"! (Ja hoor schat! Nu nog leren zijn naam uit te spreken! ) Aan de andere kant denk ik ook dat het geen kwaad kan om Tinka af en toe eens streng toe te spreken. Soms zuchtte ik bijvoorbeeld alleen maar als ze haar bord weer eens er af schoof en daar leert ze natuurlijk ook niets van. En als hij haar niet mag slaan, is het ook een beetje krom als ik er bij haar niets van zeg als ze hem slaat natuurlijk. En eigenlijk doe ik dat dan nog het meest om Randy iets te leren, want als ik tegen Tinka zeg dat ze Randy niet mag slaan omdat dat 'auw' bij hem doet, kan ik hem er ook t.z.t weer op terug wijzen dat hij het niet mag doen om dezelfde reden. Daarbij denk ik ook dat je zo uit moet kijken dat de jongste niet de 'baby' blijft.

Dat is wel een goeie zeg, Mammietje en Bix, daar had ik wel aan gedacht maar nog niet in praktijk gebracht (proberen uit te leggen aan Noa), wel een beetje halfslachtig maar ze begrijpt zelf ook nog niet al te veel (bijna tweeėnhalf...) dus ik overschat haar soms weleens.
Noa doet ook vaker zo hysterisch als ik ergens mee bezig ben, Emma iets op de grond gooit en ik denk van: laat maar even, ik ga zo wel naar haar toe. Misschien vindt ze het gewoon oneerlijk o.i.d. dat Emma dat dan wel schijnt te mogen en ik er bij haar wel altijd op reageer. Consequentie... ik vind het maar moeilijk.
Nu is Emma niet de baby hier natuurlijk, maar wordt wel anders behandeld dan Noa (natuurlijk) omdat ze minder begrijpt. Maar daar zal Noa natuurlijk ook niets van begrijpen... dus ik wil dat echt gaan uitleggen aan haar.

Wel handig trouwens dat ze meer gaan begrijpen. Vroeger was het rennen hollen vliegen als Noa 's ochtends wakker werd, want 'flesje!!!!!'. Nu ga ik even haar kamer in, zeg dat ik zo terugkom met een fles, of ik ga haar gewoon aankleden en ze krijgt de fles beneden (als het een goede opsta-tijd is). En dat accepteert ze dan ook, Emma gaat gewoon steeds harder krijsen tot ze haar zin heeft ...
Wat ze dan wel doet vaak, is echt huilerig vragen om haar flesje. 'Noa flesje...snik snik.... Noa flesje pap!'

Oh ja, nog een vraagje... Noa zegt de laatste tijd supervaak dat ze 'pijn buikje' heeft. Ik snap niet precies wat ze daarmee bedoelt, of ze nou echt pijn heeft of jeuk...maar ze zegt het ook regelmatig nį haar fles pap. Zou dat dan echt buikpijn zijn of kan het ook zijn dat ze gewoon haar pap te snel opdrinkt en daardoor een vervelend gevoel in haar buik heeft? Meestal is het heel snel over als ik over haar buikje wrijf. 'Mama buikje wrijven!'
Ik maak me er toch wel een beetje zorgen over, ook omdat ze de laatste tijd ging gillen als ze moest poepen 'pijn billetje!' en er dan eerst wel harde ontlasting uitkwam maar de laatste dagen het gewoon zacht is. Dus geen verstopping (meer) maar nog wel pijn. Ik zag geen kloofje, maar kun je daar ook overheen kijken of het gewoon niet zien? Ik vind het een naar idee dat ze vaak buikpijn heeft en ik daar geen oorzaak voor weet. Ik vroeg het aan de assistente van de huisarts en die gaf alleen tips voor verstopping en vond het geen reden om een afspraak te maken.

Misschien beetje warrig verhaal, maar goed hopelijk toch begrijpelijk ... en een beetje lang zie ik nu

[ Bericht 55% gewijzigd door Suzanna op 21-04-2007 07:45:47 ]

Vanmorgen kreeg Iris ineens de beruchte frambozentong dus ik toch maar weer de HAP gebeld. Om 2 uur konden we terecht dus toen we eindelijk aan de beurt waren vertelde ik nogmaals dat ik dacht dat Iris roodvonk had.
`ow ben je medisch geschoold?" eh nee gewoon eigenwijs
Iris is helemaal onderzocht, alle vlekjes (inmiddels zelfs tussen haar tenen) zijn bekeken, haar longen beluisterd etc. en de conclusie van de arts was "ja hoor duidelijk Rode Hond" Eh... rode hond? Daar is ze tegen ingeent hoor, en trouwens hoe gevaarlijk is dat voor mijn zus? Rode hond kun je dus nog wel gewoon krijgen aldus de arts en gevaarlijk is het alleen in de eerste 16 weken van de zwangerschap.
Affijn ik was niet overtuigd dus ze ging even overleggen met de kinderarts, en wij mochten even weer in de wachtkamer. Goed na een kwartier mochten we weer komen en ja hoor, toch roodvonk.
Goed en nu? Eh... eigenlijk had ze gelijk penicilline moeten hebben bij de eerste symptomen. Ja grappig maar toen geloofde de huisarts in opleiding me niet.
Oke toch maar weer overleg met de kinderarts. Dus wij weer in de almaar drukker wordende wachtkamer zodat zij rustig kon overleggen.
Na een tijdje weer binnen geroepen en ze hadden besloten vanwege de jonge leeftijd van Iris, en het feit dat ze heel erg ziek is toch zeker medicijnen te geven.
Dus konden we na een uur eindelijk naar huis met een heel erg vies drankje.

Jeetje, dat komt nou ook weer niet zo betrouwbaar over als diagnose. Eerst rode hond en daarna toch maar roodvonk en in eerste instantie alleen maar een gewone vlekjesziekte
Daar ben je klaar mee! Wat zielig voor Iris dat ze zo ziek is en ook nog een vies drankje heeft. Ik hoop wel dat het snel helpt en dat ze lekker opknapt. Veel beterschap voor Iris en veel sterkte voor jullie, Lois

Achgos arme Iris! En wat vervelend dat ze dat toch niet meteen gezien hebben!

Veel sterkte en beterschap!

He shit, toch roodvonk! Beterschap voor Iris.

En Suzanna, Maria zegt ook elke dag wel een paar keer dat ze pijn in haar buik heeft. Ik neem het alleen niet zo serieus, omdat het volgens mij meer een aandachtsding is. Dus dat neem ik wel serieus, die vraag naar aandacht, maar niet de buikpijn zelf. Ze lijkt ook nooit echt pijn te hebben, niets wijst daarop.
Desalniettemin heb ook ik me wel afgevraagd of ik ermee naar de dokter moet. Het is alleen zo lastig aangeven hoe en wat, he? Wie weet is het toch bij Noa ook een moment van even aandacht vragen en wordt het minder als je dat moment net even voor bent. Maar ja, ook dat is erg moeilijk, want dat lukt mij hier ook nauwelijks.

Jee Lois wat dramatisch zeg.
Veel beterschap

Och Iris toch Beterschap

Beterschap voor Iris Lois! Arm grietje.

Jeetje Lois.... maar goed dat je een medische opl.... eh, eigenwijs bent! Ook wel vreemd hoe die HA dan reageert, alsof hij geen bakzeil wil halen na zijn eerste diagnose! (Ik heb dat eens bij mijn eigen huisarts gehad, onze 'relatie' heeft daardoor een fikse deuk opgelopen!) Roodvonk is toch een redelijk serieuze ziekte toch? Beterschap voor je kleine meissie...

Buikjesauw... Moeilijk probleem inderdaad. Wanneer is het nu echt en wanneer is het een aandachtsding? Ik heb mezelf een beetje 'ingedekt' tegen het probleem; misschien een tip voor jullie?
Als hij volgens eigen zeggen ziek is, vraag ik altijd serieus of hij pijn in zijn voet heeft. Als hij aandacht wil, heeft hij daar inderdaad 'pijn' ( !) en krijgt zijn voet even de aandacht! Ik zal nooit vragen of hij moet spugen ofzo, als hij echt ergens last van heeft, komt hij daar zelf wel mee.
Misschien kan je Noa eens vragen of je haar buikje zal aaien als ze er GEEN last van heeft? Als ze het dan ook wel lekker vindt, is de buikpijn misschien niet echt, maar weet ze misschien dat je er dan even tijd voor maakt. Dan kan je haar zeggen dat ze er ook gewoon om mag vragen. Randy had er een poos een handje van om zichzelf pijn te doen, zodat ik hem optilde om hem te knuffelen. Nu heb ik met hem 'afgesproken' dat hij vraagt of ik hem optillen wil. Soms gaat het nog wel met een prachtige nephuil gepaard, die schijnt er wel nog bij te moeten horen!

Ik luister ook niet meer naar HA's met die kleine. Toen die 6 weken was zijn we 'm bijna kwijt geweest omdat "we het maar een nachtje aan moesten kijken" uiteindelijk was hij al in shock toen we bij het ziekenhuis kwamen 's avondsch

Ik vind het ook onzinnig om maar helemaal niet te luisteren naar huisartsen. In principe hebben zij er toch meer verstand van dan ik en een beetje vertrouwen moet je toch wel hebben.
Ik begrijp wel dat het moeilijk is om vertrouwen te hebben als er een keer iets helemaal mis is gegaan zoals hierboven of als ze zo lopen te aarzelen met een diagnose zoals bij Iris.

Wat was er dan aan de hand, dat je kind met 6 weken in shock was?

Hoe ziet roodvonk eruit? Nou zo:





Het jeukt ook nog, en ze zit vantop tot teen onder.


Iris knapt overigens wel op, en dat is niet van de antibiotica. Daar gaat ze ontzettend van braken dus daar zijn we mee gestopt. Morgen bel ik wel even de huisarts of we nog iets anders moeten proberen maar ik denk dat ze het zo ook wel uit kan zieken.
Ze eet weer En dat had ze sinds woensdag niet meer gedaan, gek dat je daar zo ongerust van kan worden. Ze heeft ook weer wat praatjes dus we zien echt verbetering.

quote:

Op zondag 22 april 2007 18:39 schreef livelink het volgende:
Ik vind het ook onzinnig om maar helemaal niet te luisteren naar huisartsen. In principe hebben zij er toch meer verstand van dan ik en een beetje vertrouwen moet je toch wel hebben.
Ik begrijp wel dat het moeilijk is om vertrouwen te hebben als er een keer iets helemaal mis is gegaan zoals hierboven of als ze zo lopen te aarzelen met een diagnose zoals bij Iris.

Wat was er dan aan de hand, dat je kind met 6 weken in shock was?

overgevoeligheid voor salmonella + buikgriep. En was net na de kerst. Dus via via vingers wat salmonalle binnengekregen + de buikgriep. Bijde los van elkaar was niet erg geweest. Bijde samen bijna fataal

Zo, dat is duidelijk dat Iris het niet naar haar zin heeft
Sorry dat ik moet lachen, maar ze kijkt zo mooi boos. Gelukkig dat het inmiddels weer wat beter gaat.

Ja ze wilde echt niet op de foto maar ik zei dat het moest. Ik wilde foto's om aan de arts te kunnen laten zien als het ineens weer zou wegtrekken ofzo.

Ik kan me voorstellen dat een kind van 6 weken inderdaad overgevoelig is voor salmonella
Dat klinkt wel erg heftig. Mijn ervaring is trouwens dat artsen als het om babietjes gaat bijna altijd het zekere voor het onzekere nemen. Wij konden in ieder geval altijd langskomen als we belden. Maar goed dat is hier een beetje offtopic bij de peutertjes.

Beterschap voor Iris!

Oh wat heel zielig. Ik hoop voor jullie dat Iris snel beter is!

Och, arme Iris
Beterschap

Beterschap voor Iris

Ik kreeg een brief van de basisschool hier om de hoek waar we Morris hebben ingeschreven:

Tot onze grote spijt moeten wij u mededelen dat uw kind helaas niet is ingeloot voor een plaats op school, maar wel voor een plaats op de wachtlijst. Uw kind staat op nummer 1 van zijn categorie.



Dit is geloof ik wel de allerpopulairste school van Amsterdam. Maar wij wonen echt pal om de hoek.
Gelukkig hebben we hem hier alleen maar 'voor het geval dat' ingeschreven aangezien we eind van dit jaar gaan verhuizen.
Bij de school waar we hem daar op willen doen heb ik morgen een inschrijvingsgesprek. Ik hoop maar dat het daar wel goed komt We hebben er laatst een rondleiding gehad en waren er allebei erg enthousiast over.