De doodseskaders van Groen Links en de SP

Zowel bij de SP als bij de GroenLinks valt op dat ze erg happig zijn op dezelfde idealen als ZuidAmerikaanse marxistische doodseskaders. Zodra er iemand uit een groep kapitalisten zijn hoofd boven het maaiveld durft uit te steken gaan bij de linkse politici alle alarmbellen rinkelen en wordt er een een donatie-campagne op touw gezet. Voorbeelden zijn er het laatste jaar te over: diversie bankiers werden stuk voor stuk het slachtoffer van dergelijke campagnes. Anderszijds zijn de linkse partijen zeer mild als het gaat om de communistische geschiedenis te bagatalisreren. 100 miljoen slachtoffers worden onder het vloerkleed geveegd alsof het niets is.

De vraag is waar de linkse sympathie voor marxistische doodseskaders vandaan komt. Is het de blinde liefde voor het socialisme en de angst dat kapitalisten een bedreiging kunnen gaan vormen voor de positie van linkse politici? Of is het angst voor rechts in zijn algemeenheid?

Het gedrag van de Nederlandse linkse politici vertoont op dit moment veel gelijkenis met die van de chinese dictators. Ook die waren als de dood dat ondernemers met wellicht andere ideen hun positie zouden kunnen bedreigen en besloten ze toen dus maar op te sluiten. Uiteindelijk zonder resultaat, maar toch.