afstandelijk, veel dom vinden (levenslusteloosheid),moe

Misschien kun je gaan sporten in plaats van achter je pc hangen? Het is gezond, je ontmoet er mensen (zonder geforceerd contact met ze te hoeven hebben), enzovoort.

Ik ben zelf 4 avonden en 1 morgen bij de sportschool te vinden. Conditie verbeteren en afvallen is misschien wel de hoofdreden dat ik dat ooit ben gaan doen, maar tegenwoordig is de gezelligheid en de mede sporters veel meer een reden om steeds te gaan.

quote:

Op zondag 18 maart 2007 20:35 schreef bbone het volgende:
hallo,ik schrijf dit om mn ei kwijt te kunnen omdat ik niemand heb om mee te praten, met mn moeder al helemaal niet want zij moet altijd psychologe gaan spelen en dan gaan we weer met dit is niet normaal, vind je dit normaal..etc..etc..en moet je er niet iets aan gaan doen. En tja verder heb ik niemand, op mn moeder na

Ik weet niet precies hoe ik alles moet neerzetten zodat het een beetje begrijpelijk is.
Maar ik ben zeer afstandelijk met mensen, het meeste doe ik omdat het zo hoort of om dat het een formaliteit is. Verden ben ik an hl een hele tijd super afstandelijk aaet worden, en mij eigenlijk aan het vervreemden, zelf van mijn moeder. Andere mensen interesseren me niet meer, vroeger ging ik nog mensen helpen met problemen met de pc ofzo, nu heb ik zoiets van zoek het zelf maar uit. Mijn moeder klaagt dat ik niks anders doe of zoek dan achter de pc zitten(in het weekend), want van ma/vr ga ik naar school of loop ik stage, ma t/m vr heb ik geen zin om mn bed uit te komen, omdat school en stage me geen reet meer boeit, ik ga alleen maar omdat het mn laatste half jaartje is, en ik geen zin heb om zoals vorig jaar bijna een half jaar thuis te zitten.

Ik heb geen vrienden, en op dit moment hoef ik ze ook niet, waarom moet je me niet vragen dat weet ik ook niet, zoals alles ik heb er gewoon geen zin in. Nu had ik het er met mijn moeder alweer over ieder weekend is het hetzelfde gezeik, en ik ben dit zat. Het begon zoals altijd van wordt het mischien niet tijd om achter de pc vandaan te komen en iets te gaan doen. Ik heb haar verteld dat ik niks te doen heb, ik kan wel achter de pc vandaan kruipen en achter de tv gaan zitten, maar de tv boeit me eigenlijk gewoon niet, de meeste programma's vindt ik niet interessant, terwijl achter de pc kan je dingen opzoeken, fokken, spelletjes spelen enzo...
En om naar buiten te gaan heb ik geen zin in, ik heb daar niks te doen, ik zou wel de stad in kunnen, maar ten 1e ik heb geen geld..ten 2e de stad zijn winkels en ik ga alleen naar winkels als ik iets nodig heb. musea's en lezen daar hou ik niet meer van, omdat ik dat vroeger altijd geforceerd moest doen.
Ik zie het leven echt niet zitten...het denken dat ik zo mischien nog 50 of 60 jaar te gaan heb..kan ik niet tegen. Ik voel me altijd moe..
Ik merk gewoon dat ik levenslusteloos ben, het boeit me allemaal niet meer. en dit heb ik vooral in de winter. Vorig jaar ging het helemaal mis, toen ben ik depressief geworden ga naar de psycholoog ik ben iemand die zich niet makkelijk uit, en bij heel veel dingen heb ik zoiets van : dat gaat jou niks aan(dit heb ik bij iedereen zelf mijn moeder). Een voorbeeld mijn moeder zij wil dat ik dingen vertel, zij wil dat ik over dingen praat...zoals bijv. als je iemand leuk vindt..maar ik ga daar niet met haar over praten, want dan komt ze weer met die domme reacties net alsof ik een klein kind ben dat de eerste stapjes zet. Ik ben super droog.
Ik wil van dit alles af, maar dat gaat gewoon niet. Ik heb zoiets van laat maar zitten zoals het gaat kom ik er toch niet vanaf, en heb de zin de wil en de kracht niet om er nog wat aan te doen. MAar ik wil hier gvd nou eens vanaf.

sorry voor deze hele lap tekst..maar zo zie ik de dingen, en korter maken lukt niet, dan wordt het juist langer.

hoop dezelfde gevoelens enzo... ordinaire tvp dus

Zoals hierboven ook al staat, je moet zoveel mogelijk afleiding zoeken in iets anders... besluit eens om het radicaal anders aan te pakken! Heb ik zelf ook gedaan. Ik heb een zeer lichte variant van een erfelijke bipolaire stoornis en sinds een aantal maanden gaat het eigenlijk vrij goed doordat ik constant bezig ben verandering/vernieuwing op te zoeken... Ik train al jaren in een sportschool, maar nu ga ik daar nog meer naar toe dan hiervoor. Mijn studie is bijna klaar en dat is ook iets om aan de ene kant naar uit te kijken, aan de andere kant (op een bepaald gebied, zal hier verder niet op ingaan) niet...

Je moet hobby's/sporten zoeken!

Eén ding is zeker: je moet iets gaan doen. Van alleen maar op jezelf blijven gaat het in elk geval niet beter worden. Stamp dat goed in je hoofd; de motivatie om iets te gaan doen waarvan je misschien eigenlijk denkt 'moet dat nou?' ga je nodig hebben. Je moeder heeft gelijk (hebben ouders vaker dan je misschien denkt), je meot achter je pc vandaan komen en iets gaan doen.
Mijn tip is om een vereniging te zoeken, maar wat anders kan natuurlijk ook. Het bestaat niet dat je totaal geen interesses hebt, dus net zo lang zoeken tot je wat hebt bedacht, en niet te kritisch zijn. Voor alles wat je doet geldt immers: gaan kijken kan geen kwaad, als het niet bevalt kun je altijd weer weg.
Als ik jou was zou ik zoeken naar iets waar je daadwerkelijk iets aan het doen bent (sport bijvoorbeeld), een vereniging waar 'kletsen en gezelligheid' het belangrijkst zijn lijkt me minder geschikt voor jou, maar dat weet je het beste zelf. Vergeet ook niet dat je overal je eigen invulling aan kunt geven, je hoeft je niet aan anderen te conformeren. Goed voorbeeld doet volgen, dus maak je zeker niet druk om wat anderen van jou en je manier van aanpak vinden.

Dingen als 'dat gaat jou niks aan' en 'om naar buiten te gaan heb ik geen zin in, ik heb daar niks te doen' moet je even vergeten. Ze zullen best waar zijn, maar dat helpt je niet. Je zult dingen moeten proberen om jezelf te leren kennen, ook in jou huist een levenslustig persoon. Als je even nadenkt zul je je ook vast wel gebeurtenissen kunnen herinneren die je leuk vond, dan weet je in elk geval dat het kan.

Dingen zijn vaak ook leuker met z'n tweeën. Ik zeg niet dat je vrienden moet gaan maken of zo (dat komt trouwens vanzelf wel als je eerst weer vrienden met jezelf bent), maar neem nou dat naar buiten gaan. Je zegt dat je daar niks te doen hebt. Ga dan gewoon eens een eindje lopen/fietsen/zwemmen/kanoën (etc.) en neem iemand mee. (Ga voor een meisje ) Dondert niet zoveel wie dat is.

'het boeit me allemaal niet meer'
Denk er hierbij aan dat niemand 'zomaar' geboeid is door iets. Je zult er op z'n minst voor open moeten staan. Een optimische houding zul je jezelf toch moeten aanleren. Die hoef je heus niet altijd te hebben, maar wanneer je iets nieuws wilt proberen of iemand wilt leren kennen ben je met 'het wordt toch niks' al snel klaar.

'naar de psycholoog'
Kan niet helemaal uit je post opmaken of je daar nou echt bent geweest. Zo ja, wat zei hij/zij? Heb je er wat aan gehad?

'Ik ben super droog'
Nee, je doet super droog.

'mijn moeder zij wil dat ik dingen vertel'
Ga maar doen. Niet omdat zij dat wil, maar omdat het je helpt dingen te doen. Ga iets doen en je hebt ook wat te vertellen. Je hoeft je hart niet uit te storten bij haar, maar ze is wel je moeder en bedoelt het goed. Als je je betutteld voelt kun je dat ook zeggen (op een positieve manier).

Nu ben ik wel even uitgetypt

quote:

Op zondag 18 maart 2007 20:35 schreef bbone het volgende:
hallo,ik schrijf dit om mn ei kwijt te kunnen omdat ik niemand heb om mee te praten, met mn moeder al helemaal niet want zij moet altijd psychologe gaan spelen en dan gaan we weer met dit is niet normaal, vind je dit normaal..etc..etc..en moet je er niet iets aan gaan doen. En tja verder heb ik niemand, op mn moeder na

Mja, moeders moet je ook niet mee gaan praten.

quote:

Ik weet niet precies hoe ik alles moet neerzetten zodat het een beetje begrijpelijk is.
Maar ik ben zeer afstandelijk met mensen, het meeste doe ik omdat het zo hoort of om dat het een formaliteit is. Verden ben ik an hl een hele tijd super afstandelijk aaet worden, en mij eigenlijk aan het vervreemden, zelf van mijn moeder.

Je doet te weinig buiten het PC-en om. D'r is vast wel iets wat je leuk vindt naast het computeren. Je hoeft niet meteen popiejopie te worden maar bedenk eerst maar wie je echte vrienden zijn. Dat zijn degenen die na je eigen afstandelijkheid nog steeds wel in je geïnteresseerd zijn. Al kun je ze natuurlijk moeilijk iets verwijten als je zelf nooit in de ander geïnteresseerd bent.

quote:

Andere mensen interesseren me niet meer, vroeger ging ik nog mensen helpen met problemen met de pc ofzo, nu heb ik zoiets van zoek het zelf maar uit. Mijn moeder klaagt dat ik niks anders doe of zoek dan achter de pc zitten(in het weekend), want van ma/vr ga ik naar school of loop ik stage, ma t/m vr heb ik geen zin om mn bed uit te komen, omdat school en stage me geen reet meer boeit, ik ga alleen maar omdat het mn laatste half jaartje is, en ik geen zin heb om zoals vorig jaar bijna een half jaar thuis te zitten.

Dat is 't ook een beetje hè. Waarom vindt iemand andere mensen interessant? Zelfde interesses, zelfde manier van denken, dat soort dingen. Wat je nu mist, is een bepaald doel in je leven of een bepaalde interesse. Stel jezelf een doel en bedenk wat je hobbies zijn. En als je toevallig als hobby borduren hebt, boeiend? Er zijn vast anderen die dezelfde hobby hebben. Het mag dan onconventioneel zijn, het is een deel van wie je bent.

quote:

Ik heb geen vrienden, en op dit moment hoef ik ze ook niet, waarom moet je me niet vragen dat weet ik ook niet, zoals alles ik heb er gewoon geen zin in.

Fout. Je bent door al dat gecomputer vergeten hoe het was om gezellig te lullen over van alles en nog wat. Samen dingen doen, samen fouten maken en daar dan later om kunnen lachen. Begin er gewoon weer aan, vrienden zijn even verslavend als een pc.

quote:

Nu had ik het er met mijn moeder alweer over ieder weekend is het hetzelfde gezeik, en ik ben dit zat. Het begon zoals altijd van wordt het mischien niet tijd om achter de pc vandaan te komen en iets te gaan doen. Ik heb haar verteld dat ik niks te doen heb, ik kan wel achter de pc vandaan kruipen en achter de tv gaan zitten, maar de tv boeit me eigenlijk gewoon niet, de meeste programma's vindt ik niet interessant, terwijl achter de pc kan je dingen opzoeken, fokken, spelletjes spelen enzo...

Precies, en dat hoeft ook niet te veranderen. Alleen wat als je nou dit doet: je gaat én spelletjes doen/fokken enzovoorts en dan ga je op vrijdag/zaterdag gewoon met vrienden naar een café of poolen of iets dergelijks. (Of naar een disco, maar daar heb ik zelf niet zoveel mee dus dat zet ik tussen haakjes. )

quote:

En om naar buiten te gaan heb ik geen zin in, ik heb daar niks te doen, ik zou wel de stad in kunnen, maar ten 1e ik heb geen geld..ten 2e de stad zijn winkels en ik ga alleen naar winkels als ik iets nodig heb.

In winkels om 't winkelen is ook iets voor vrouwen. Ben zelf ook wel resultaatgericht wat dat betreft. Is ook wel normaal op zich, daar worden immers ook de meeste man-vrouw grappen over gemaakt.

quote:

musea's en lezen daar hou ik niet meer van, omdat ik dat vroeger altijd geforceerd moest doen.
Ik zie het leven echt niet zitten...het denken dat ik zo mischien nog 50 of 60 jaar te gaan heb..kan ik niet tegen. Ik voel me altijd moe..

Doelen hè. Ik neem aan dat je geen vriendin hebt, misschien kun je jezelf als doel stellen om eindelijk eens iemand tegen te komen waarmee je meer kunt delen... Besef wel dat je eerst maar weer eens de deur uit moet gaan met kornuiten om zelf ook weer aantrekkelijk te worden qua persoonlijkheid. Op een heel introvert iemand zitten meisjes/vrouwen ook niet te wachten. Als je zelf aardig bent/leuk bent trek je leuke mensen aan.

quote:

Ik merk gewoon dat ik levenslusteloos ben, het boeit me allemaal niet meer. en dit heb ik vooral in de winter. Vorig jaar ging het helemaal mis, toen ben ik depressief geworden ga naar de psycholoog ik ben iemand die zich niet makkelijk uit, en bij heel veel dingen heb ik zoiets van : dat gaat jou niks aan(dit heb ik bij iedereen zelf mijn moeder). Een voorbeeld mijn moeder zij wil dat ik dingen vertel, zij wil dat ik over dingen praat...zoals bijv. als je iemand leuk vindt..maar ik ga daar niet met haar over praten, want dan komt ze weer met die domme reacties net alsof ik een klein kind ben dat de eerste stapjes zet. Ik ben super droog.

Je beseft wel dat je dat eigenlijk ook nog een beetje bent op sommige gebieden? Ik heb zelf ook geen zin om het hele stappen tot in geuren en kleuren te vertellen. D.w.z. ze mogen van mij weten wat ik globaal heb gedaan, of het leuk was en hoe laat ik thuis was. De rest is persoonlijk. En anders zeg je gewoon dat je dit en dit hebt gedaan maar dan heb je dat en dat gedaan. Als je begrijpt wat ik bedoel...

En over dat iemand leuk vinden, dat heb je altijd met moeders. Net als vaders erg kieskeurig zijn wat betreft de vriendjes van dochters, willen moeders dat soort dingen weten van zoonlief. Zelfde trouwens met zusjes, zeker als ze beginnen te puberen. Af en toe wel irritant maar je kunt er ook gewoon om lachen. 't Is toch je familie, als je later een vriendin over de vloer wil hebben moet je daarover ook wel kunnen praten. En als je niemand leuk vindt dan zeg je gewoon nee. Droog hè.

quote:

Ik wil van dit alles af, maar dat gaat gewoon niet. Ik heb zoiets van laat maar zitten zoals het gaat kom ik er toch niet vanaf, en heb de zin de wil en de kracht niet om er nog wat aan te doen. MAar ik wil hier gvd nou eens vanaf.

Wat doe je nu voor studie/opleiding? Heb je nog vrienden van de middelbare school/basisschool waarmee je praat? Als je echt niemand meer kent, dan moet je misschien maar eens iets gaan doen met je online "vrienden". Misschien zijn die in 't echt ook wel op zoek naar iets meer dan gamen en fokken.

quote:

sorry voor deze hele lap tekst..maar zo zie ik de dingen, en korter maken lukt niet, dan wordt het juist langer.

Heb 't gesplitst zeg maar. Heel herkenbaar, zo'n lange lap tekst als je over je persoonlijke dingen schrijft.

Hoop dat je er wat mee kan trouwens.

[ Bericht 5% gewijzigd door SuperHarregarre op 19-03-2007 00:28:45 ]

quote:

Op maandag 19 maart 2007 09:36 schreef bbone het volgende:
allemaal hartstikke bedankt voor de reacties, en de meeste snap ik wel. Zoals bijv. naar een vereniging gaan of de sportschool.
Op zich lijkt de sportschool me wel een goed idee, want ik heb zowieso een beetje overgewicht en ik werk daar thuis al wat aan, maar op dit moment heb ik bijna geen geld, en ik weet dat velen dan zoiets zullen hebben van zoek een bijbaan, maar dat is iets wat ik vaker heb gedaan en ik krijg mezelf niet verder dan 2 maanden..na 2 maanden is al het enthousiasme ervan af en ligt mijn motivatie op 0.0 en krijg ik mezelf gewoon niet meer zover om te gaan werken, dan doe ik er alles aan om niet te gaan.

Doe dan een bijbaan waar je maar een uurtje mee bezig bent per dag en ga daarna een bijbaan voor meerdere uren per dag doen.

quote:

En fietsen ofzo is wel leuk als je iemand hebt om dat mee samen te doen, maar die heb ik niet. En het is lastig om het voor een meisje te doen, als het je niet boeid.

Anders ga je kranten bezorgen ofzo, dan fiets je èn heb je een bijbaan die ook nog eens maar een uurtje per dag is, dus zo erg is dat niet.

quote:

Verder studeer ik ICT, maar de opleiding interresseert me niet meer ik loop 3 dagen in de week stage. Ik kom bijna iedere dag te laat zij het op school of op mn stage. En tja ik ga door omdat dit mn laatste half jaar is. Verder ben ik op zoek naar een opleiding die mij interesseert, maar het is gewoon zo lastig iets te vinden.

Dat heb ik nu ook wel met mijn studie, ik weet niet hoe lang je de jouwe al doet. (Ik zit in 't eerste jaar dus het is veel algemene kennis. Dat vind ik niet zo leuk als een meer gespecialiseerd iets... Misschien dat het met jouw opleiding ook zo is?)

quote:

En naar de psycholoog ga ik nog 1x in de 2 weken, maar het helpt mij ook niet veel, meestal zijn de gesprekken in grote lijnen hetzelfde, omdat ik eigenlijk niet echt iets heb waar ik het over wil hebben, en ik gewoon zeer gesloten ben, en de dingen bij mij losgetrokken moeten worden.

Minder gesloten opstellen tegenover zo'n psycholoog? Die mensen krijgen heel veel te horen, dus dat van jou kan er nog wel bij. Vertel gewoon alles wat je dwars zit.

Maar hoe zit het met vrienden van je opleiding/vorige scholen/uit de buurt? Dat is belangrijker dan geld hebben, hoor. Al moet je natuurlijk geen bietser worden, maar goed.

Ja, moeilijk dan. Je computert nogal graag, er zijn ook van die bijeenkomsten zeg maar, misschien dat je daar eens naar toe kunt? In ieder geval mensen met zelfde interesses enzo?

Hou je van (een) sport/sporten? Voetballen o.i.d.? Daar kom je ook veel mensen tegen... Je hoeft niet eens op een vereniging te gaan, ga gewoon naar van die trapveldjes in de buurt.

ja wat wil je horen?
uiteindelijk ben jij degene die dit kan veranderen en verder niemand.
het is natuurlijk goed dat je met een psycholoog praat, maar met praten alleen los je niets op.
het lijkt mij dat je depressief bent, maar misschien is er meer??
je verteld dat dit gevoel steeds terug komt, misschien dat ze je eens kunnen testen?
daar gericht op kunnen behandelen.
zelf heb ik een zware depressie gehad, wat bij mij hielp is naar de toekomst proberen te kijken.
je afvragen wat je wilt bereiken, waar je blij van wordt.
en er zijn vast een aantal dingen.

Oeh, herkenbaar.

Wat jij IMHO nodig hebt zijn mensen van je eigen kaliber. Andere buitenbeentjes. Het hebben van een groep vrienden met alle rare eenden uit allerhande bijten heeft mij in ieder geval heel erg geholpen.

Goed van je trouwens dat je je opleiding wel afmaakt. Ik heb ook vrienden die ook nogal van het afhaken waren en dat ook met stage en opleiding hebben gedaan. Als je dit doet ga je daar later spijt van krijgen, dat kan ik je op een briefje geven.

Waar je die vrienden vandaan moet halen, tja. Ik heb ze van de middelbare school. Uit andere klassen, weliswaar, en verder via-via in de groep gerold. Verenigingen zijn goede plekken om je eigen soort mensen te vinden. Sportverenigingen net zo goed als gezelligheidsverenigingen. Check voor mensen die dezelfde interesses hebben als jij en ga dan samen gamen. Praten enz komt vanzelf. Of niet, dan is het misschien ok niet nodig.

je kunt jezelf niet tot passie of interesse dwingen. Je hebt ze vast wel. Cultiveer ze en doe er wat mee! Dat is het beste wat je kan doen.

Kortom: leid je eigen leven. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen lot!

quote:

Op maandag 19 maart 2007 15:12 schreef oddman het volgende:

Wat jij IMHO nodig hebt zijn mensen van je eigen kaliber. Andere buitenbeentjes. Het hebben van een groep vrienden met alle rare eenden uit allerhande bijten heeft mij in ieder geval heel erg geholpen.

klopt inderdaad....
ik ben zelf een probleemgeval wat leren betreft.....
maar als ik dan van andere mensen zie of hoor dat zij ook niks doen en slechte punten halen, denk ik
jesus, wat bn jij een faler
en dan ga ik zelf al weer wat meer doen dan voorheen....

Ik neem aan dat je niet trots bent op jezelf.....
stel doelen....en voer ze uit....
lukt het?? dan ben je blij !!

quote:

Op maandag 19 maart 2007 09:36 schreef bbone het volgende:
Op zich lijkt de sportschool me wel een goed idee,

Bedenk wel dat je hier veelal weliswaar in een groep, maar toch individueel bezig bent. Ik vind zelf altijd dat ik het meest gemotiveerd ben voor dingen als ik er met iemand samen mee bezig ga, mits ik natuurlijk goed met die persoon kan opschieten. Nu heb ik zelf ook niet zoveel met het gros van de mensen, maar er zijn echt wel mensen waar jij plezier mee kunt hebben, je moet ze alleen wel zoeken en thuis ga je ze niet vinden.

quote:

ik weet dat velen dan zoiets zullen hebben van zoek een bijbaan, maar dat is iets wat ik vaker heb gedaan en ik krijg mezelf niet verder dan 2 maanden..na 2 maanden is al het enthousiasme ervan af en ligt mijn motivatie op 0.0 en krijg ik mezelf gewoon niet meer zover om te gaan werken, dan doe ik er alles aan om niet te gaan.

Hier geldt een beetje hetzelfde, motivatie kun je krijgen van de mensen waar je mee werkt. Een krantenwijk of zo lijkt me niet echt iets wat je bij je probleem gaat helpen, maar nogmaals: je weet het zelf uiteindelijk het beste.

quote:

En fietsen ofzo is wel leuk als je iemand hebt om dat mee samen te doen, maar die heb ik niet. En het is lastig om het voor een meisje te doen, als het je niet boeid.

Nu zeg je aan de ene kant dat je het leuk vindt iemand te hebben waar je mee kunt fietsen, en aan de andere kant dat het je niet boeit? Dat het je niet boeit is toch juist het probleem dat je wilt oplossen? 'Ik wil het probleem wel oplossen, maar dat kan niet want ik heb dat probleem' is een vicieuze cirkel waar je buiten moet blijven.

quote:

Verder studeer ik ICT, maar de opleiding interresseert me niet meer ik loop 3 dagen in de week stage. Ik kom bijna iedere dag te laat zij het op school of op mn stage.

Je zou jezelf kunnen verplichten gewoon op tijd te komen. Dat is niet ingewikkeld of zo, het vereist alleen enige zelfdiscipline. Voordeel is dan dat je weet dat je goed bezig bent. Dan kun je wel zeggen 'boeit me niet', maar het boeit je wel, anders zou je er niet over klagen.

quote:

En naar de psycholoog ga ik nog 1x in de 2 weken, maar het helpt mij ook niet veel, meestal zijn de gesprekken in grote lijnen hetzelfde, omdat ik eigenlijk niet echt iets heb waar ik het over wil hebben, en ik gewoon zeer gesloten ben, en de dingen bij mij losgetrokken moeten worden.

Heb je hem/haar dit verhaal zoals je dat aan ons voorlegt ook verteld?

Je moet denk ik ook je denkpatroon iets wijzigen; je hebt het nu vooral over dat je zo veel dingen totaal niet boeiend vindt, draai dat eens om en richt je op de dingen die je wel boeiend vindt. Verander de vraag dus, niet meer 'waarom vind ik niks boeiend', maar 'wat vind ik wel boeiend'. Zoals oddman ook al zei, je kunt jezelf niet dwingen iets leuk te vinden, maar je kunt wel op zoek gaan naar wat je wel leuk vindt, en soms moet je daar ook gewoon bij toeval achterkomen, maar dan moet je dat toeval wel een kans geven. Klagen dat je de loterij niet wint terwijl je nooit een lot koopt is ook nogal suf.

Jij bent toe aan wat actie in je leven en de actie komt niet naar jou toe, dus...

Juist! Succes ermee

(tevens tvp)

Wat een enorme klaagzang ts. Je geeft steeds aan dat het je niet boeit allemaal, maar blijkbaar boeit het je toch ergens wel. Anders zou je dit verhaal niet plaatsen. Je kan twee dingen doen, accepteren dat je zo bent of hard werken om e.e.a. te veranderen. Waarschijnlijk ben je het op dit moment nog niet zat genoeg om zo te leven, dus kabbel je door. Het lijkt me wel een goed idee om eens voor jezelf op papier te zetten waar je jezelf zou willen zien over, zeg 5 jaar. Wat zou je willen doen, wie wil je zijn?

En wat betreft geen zin in studie, stage, bijbaan of werk, ik neem aan dat je moeder je onderhoudt? Of leen je bij de IBG? Lijkt me in dit geval ook geen gezonde situatie, omdat het je toch een excuus geeft om niets te hoeven doen en je leven niet onder controle te krijgen.

Overigens, van niets doen word je alleen maar vermoeider en ga je vanzelf nog minder doen. Maak voor jezelf een paar punten waar je jezelf aan gaat houden (desnoods met afspraak met je moeder). Bijv. ik ga elke dag opstaan om 8 uur, 11 uur naar bed, over een half jaar wil ik xx km kunnen hardlopen whatever. Niet teveel tegelijk, maar een dagplanning maken zorgt er wel voor dat je jezelf dwingt om uit deze impasse te komen.

Oh, en nog dit, zeg je wel tegen je psycholoog dat je niet het gevoel hebt dat het helpt? Misschien is hij/zij gewoon niet de juiste persoon of gebruiken jullie niet de goede methode om dingen wel aan te pakken. Ook hier geldt weer, kom bij je gevoel, wat wíl je met die gesprekken bereiken?

quote:

Op maandag 19 maart 2007 14:18 schreef bbone het volgende:
Kranten bezorgen heb ik een tijdje gedaan, maar dat vereist nogal wat fysieke kracht van mij, en ik ben niet echt iemand met veel fyssieke kracht. Alhoewel ik dieprobeer op te bouwen.

Dit meen je toch niet?

Fysieke kracht nodig voor een krantenwijk? Kom op zeg! Het lijkt die reclame wel van die gozer met die pot mayonaise die hij door z'n moeder moet laten open maken. Misschien moet je jezelf niet als een watje behandelen, je bent jong en in de kracht van je leven. Kom achter die PC vandaan, ga wat beweging nemen en zorg voor wat regelmaat in je eet en slaappatroon. Eet gezond, geen chips, patat en ander gemaksvoedsel, daar voel je ook vaak lamlendig van.Ga niet te laat naar bed, zet de wekker en sta op tijd op. Ga 's ochtends douchen en ontbijten en zorg er om te beginnen voor dat je fris en op tijd bent op je stage en je opleiding.

quote:

Op maandag 19 maart 2007 17:28 schreef KeyzerSoze het volgende:

[..]

Dit meen je toch niet?

Ik dacht eigenlijk dat-ie een grapje maakte...

quote:

Op maandag 19 maart 2007 20:23 schreef bbone het volgende:

Mischien dat ik daardoor weinig 'doorzetingsvermogen' en of motivatie heb, doordat ik met van alles begin zonder te weten of het is wat ik wil?

ja hier heb ik ook wel last van.....

Het enige wat ik hiertegen doe is die dingen toch doen, en kijken hoe het bevalt/gaat etc.

quote:

Op maandag 19 maart 2007 20:23 schreef bbone het volgende:
Ik onderhou mezelf, want ik studeer nog. Ik kom mischien vaak te laat, maar ik blijf doorgaan.
En gezond eet ik, dus dat is geen probleem. Ik eet 4 bruine boterhammen per dag een fruit en veel drinken en mijn normale maaltijd 's avonds

Dat is dus ongeveer half zoveel als je nodig hebt, in elk geval wat brood en fruit betreft, maar dat terzijde.

quote:

En waar ik over 5 jaar ben dat weet ik niet. Ik weet amper wat ik nu wil, dus laat staan 5 jaar. En ik probeer erachter te komen, maar ik merk geen vooruitgang. Hier heb ik het soms over met de psycholoog, maar ik merk totaal geen vooruitgang. Wat me nu ook duidelijk wordt met al deze reacties en mijn reacties is dat ik mezelf tegenspreek. Bijv. het hebben van vrienden, aan de ene kant wil ik het wel maar aan de andere kant niet. Dus de vraag is wat wil ik nou.

Fijn dat je daar nu achter bent. Je zult toch dingen moeten proberen om er achter te komen wat je wilt, dat is de enige manier.

quote:

Op maandag 19 maart 2007 21:04 schreef Netram het volgende:

[..]

Dat is dus ongeveer half zoveel als je nodig hebt, in elk geval wat brood en fruit betreft, maar dat terzijde.

Ik eet 's ochtends gewoon niet veel
mijn ochtend eten is een bord pap en een boterham
middageten : 2/3 boterhammen....

oh ja...en 1 keer per week zo ongeveer een stuk fruit

En je punt is?

no point man...no point

Nee ik weet niet....
ik heb het gewoon niet nodig om veel te eten.....
ik voel me ook niet minder als ik niet veel eet....

ja ook redelijk herkenbaar, zij het iets anders en genuanceerder enzo.

Hoe oud ben je btw

18

of ging het hier niet over mij?

Denk het niet.

quote:

Op maandag 19 maart 2007 21:10 schreef Lakai het volgende:

[..]

Ik eet 's ochtends gewoon niet veel
mijn ochtend eten is een bord pap en een boterham
middageten : 2/3 boterhammen....

oh ja...en 1 keer per week zo ongeveer een stuk fruit

Ga er eens snel 2 per dag eten. Je mist massa's vitaminen man... Koop zelf fruit of vraag je moeder of ze misschien wat meer wil halen. Sinasappels, appels, kiwi's, bananen, peren, mandarijnen, je hebt echt veel keuze man en 't is gewoon lekker. Ik hoor ook wel eens verhalen van mensen die helemaal geen groente lusten. Dat is pas ongezond. Al eet je nooit patat maar ook nooit groente dan ben je slechter af dan als je een keer per week patat eet en elke dag genoeg groente en fruit. Dat durf ik te stellen...

quote:

Op maandag 19 maart 2007 20:23 schreef bbone het volgende:
Ik onderhou mezelf, want ik studeer nog. Ik kom mischien vaak te laat, maar ik blijf doorgaan.
...En waar ik over 5 jaar ben dat weet ik niet. Ik weet amper wat ik nu wil, dus laat staan 5 jaar. En ik probeer erachter te komen, maar ik merk geen vooruitgang. Hier heb ik het soms over met de psycholoog, maar ik merk totaal geen vooruitgang...

Je onderhoudt jezelf want je studeert nog. Dat is niet echt een antwoord op de vraag he? Waar koop je je kleding van, waar spaar je van, waar betaal je collegegeld en boeken van? Lijkt me niet dat dit alles je lukt met een thuiswonenden basisbeurs.

Je zegt dat je gezond eet, dus dat is idd geen probleem. Maar het slapen op normale tijden, een goed ritme hebben en genoeg bewegen? Gewoon elke dag om 8 uur opstaan, jezelf dwingen om bij de verplichte dingen op tijd te zijn, op maandag woensdag en vrijdag iets aan beweging doen. Je kan je nu met school en stages permiteren om je zo te gedragen, maar bij een echte baan niet. Ik heb echt het gevoel dat jouw huidige leventje wel heel erg weinig van je vraagt op welk vlak dan ook, waardoor je zelf ook gemakszuchtig bent geworden. Als je zelf meer uitdagingen aanneemt zul je zien dat je zelfvertrouwen groeit en je ook meer dingen gaat aanpakken en hier meer plezier in beleeft. Nu wijs je alles al bij voorbaat af met een hele negatieve instelling. Een krantenwijk fysiek te zwaar vinden op deze leeftijd, dat moet je toch zelf diep van binnen ook heel erg vinden?

Ga je bijv. daar eens in verdiepen, wat lijkt je een leuke sport, wil je graag mensen ontmoeten, ga bij een teamsport, wil je je zelfverzekerder voelen, kijk eens naar de verschillende vechtsporten. Vraag proeflessen aan bij sportcentra in je buurt. Just do it.

Waar helpen de gesprekken bij je psycholoog niet mee, met beslissen wat je wil doen of over het feit dat zijn behandelplan je niet helpt. Zoals ik al zei, dat tweede lijkt me wel eens relevant om aan te kaarten. Het kost geld en zijn vak is om jou te helpen, als dat niet gebeurd moet je hem daar op aanspreken.

Wat betreft niet weten wat je wilt, probeer eens te visualiseren dat je alles wat je kan bedenken zou kunnen doen. Dat je niet fysiek slap bent, snel moe, twijfelig, onzeker etc. Een wereldreis maken, actief sociaal leven hebben, een bepaalde carriere, niet meer bij je moeder thuis wonen, fit en slank zijn, welke hobby zou je hebben?

Misschien moet je je verhaal zoals hier en je vragen zoals hier eens aan de psycholoog vertellen en vragen. Kijken wat HIJ/ZIJ te zeggen heeft. Kijken wat hij denkt dat de oplossing is. Maak duidelijk dat je er iets aan wilt doen en vraag om oplossingen. (therapieen ofzo, of misschien alleen tips)

Je brengt het hier duidelijk naar voren en vraagt hoe je uit deze situatie kan geraken. Vraag dat dan ook aan je psycholoog. En als je psch. je ergens op wil testen werk daar dan aan mee en doe iets met de uitslag indien nodig.

Je verteld dat je veel computert, wellicht teveel? Zoek je naar bepaalde dingen of lees je bepaalde dingen op de compu? Er bestaan zoveel clubs, iets wat je interessant vind om te lezen of op te zoeken, daar heb je in het echt heus wel een club voor of iets dergelijks. Probeer uit te vinden wat je interresseert en probeer met anderen contact te leggen die jouw hobby ook hebben!

[ Bericht 14% gewijzigd door Conradt op 20-03-2007 14:40:38 ]

quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 00:25 schreef SuperHarregarre het volgende:

[..]

Ga er eens snel 2 per dag eten. Je mist massa's vitaminen man... Koop zelf fruit of vraag je moeder of ze misschien wat meer wil halen. Sinasappels, appels, kiwi's, bananen, peren, mandarijnen, je hebt echt veel keuze man en 't is gewoon lekker. Ik hoor ook wel eens verhalen van mensen die helemaal geen groente lusten. Dat is pas ongezond. Al eet je nooit patat maar ook nooit groente dan ben je slechter af dan als je een keer per week patat eet en elke dag genoeg groente en fruit. Dat durf ik te stellen...

Oh maar ik eet niet ongezond hoor
alleen bijna geen fruit....
verder wel nagenoeg alles (behalve rozijnen en bepaalde thaise gerechten )

dit is een winterdepressie!
Neem een zonnebankje knap je van op

quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 17:11 schreef bbone het volgende:

En ik ga dit verhaal uitprinten en bij mijn volgende gesprek met de psycholoog over ong. 1,5 week aan haar geven..want kwa praten lukt het me niet, en op papier mischien wel.

quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 17:11 schreef bbone het volgende:
En ik heb met net ingeschreven voor rijlessen en ga ong. 2x per week lessen. En ik begin do. met een studiekeuze cursus op de Hogeschool in r'dam.
Dus dan ben ik ook redelijk actief bezig, en het is goed voor mijn toekomst.

Heel goed. Bij De Weg: Hogeschool Rotterdam is ook heel goed. Hogeschool INHolland (ook in Rotterdam aanwezig) zou ik niet aanbevelen.

quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 17:11 schreef bbone het volgende:
@ etiole, Ik onderhoud mezelf, betaal per maand een vast bedrag aan mijn moeder voor kosten. En verder leef ik van de studiefinanciering(basisbeurs, aanvullende beurs, lening) en ik red het hier redelijk mee, nu niet, omdat veel hoge onverwachte uitgaves had, maar ik kan hier redelijk mee leven.

@conradt, ik lees veel op internet nieuws(van 3 verschillende landen), en zoek op het moment ook bijv. veel informatie op over o.a. studiekeuze, verder msn ik gemiddeld 1 a 2 uur per dag.
En ik ga dit verhaal uitprinten en bij mijn volgende gesprek met de psycholoog over ong. 1,5 week aan haar geven..want kwa praten lukt het me niet, en op papier mischien wel.

En ik heb met net ingeschreven voor rijlessen en ga ong. 2x per week lessen. En ik begin do. met een studiekeuze cursus op de Hogeschool in r'dam.
Dus dan ben ik ook redelijk actief bezig, en het is goed voor mijn toekomst.

Ow ik was vergeten te vertellen dat ik wel 20 (richting21) jaar ben.

Goedzo.