OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Het gaat wel redelijk Bar. Ik heb afgelopen week heel vaak over Danyel gedroomd, niet echt leuk, ook niet echt vervelend. Wel raar dat het opeens zo vaak gebeurde.
mvp, je hoeft niet te reageren als je het niet trekt, alle begrip. Wil wel even laten weten dat ook ik me afvroeg hoe het met je gaat. Sterkte weer!
Ik heb afgelopen week heel vaak over Danyel gedroomd, niet echt leuk, ook niet echt vervelend. Wel raar dat het opeens zo vaak gebeurde. mvp, je hoeft niet te reageren als je het niet trekt, alle begrip. Wil wel even laten weten dat ook ik me afvroeg hoe het met je gaat. Sterkte weer!
... ♥ ik mis je ♥
Herkenbaar Pluphy, Ook hier de afgelopen week veel met Thijs bezig geweest, tijdens dromen, of als ik even rustig op de bank ging liggen overviel het mij gewoon.quote:Op vrijdag 6 april 2007 20:02 schreef phluphy het volgende:
Het gaat wel redelijk Bar. Ik heb afgelopen week heel vaak over Danyel gedroomd, niet echt leuk, ook niet echt vervelend. Wel raar dat het opeens zo vaak gebeurde.
Ben ook 2 dagen even niet gaan werken, omdat ik het even niet meer trok allemaal.
Voor de rest, druk in mijn hoofd, druk met mijn gevoel.
Gaat wel weer over keertje.
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Stom is dat hé, soms willen de radertjes gewoon niet stoppen. Wat je ook doet, er is altijd een verband te leggen met alles dat gebeurd is. Een datum, een handdoek, een zak knikkers in de winkel, een afgedankte kinderwagen bij de ijzerhandel. Dan doet echt alles aan Danyel denken.
Dat gevoel van "druk in je hoofd" herken is goed, ik raak het maar niet kwijt. Ik heb het gevoel alsof mijn linker hersenhelft een doorlopend "things to do" lijstje is, en de rechter helft een opeenhoping van herinneringen. Beide kanten komen maar niet tot rust.
Vanochtend had ik -eindelijk- eens een hele fijne droom over Danyel, maar werd ik bruut gewekt door de wekker die niet af had hoeven gaan, maar die Jeroen vergeten was uit te zetten....
Met als gevolg dat ik al de hele dag supersjachie ben. De achterlijke drukte in de supermarkt maakte het er niet beter op.
Goed dat je gehoor geeft aan je gevoel Bar, en een paar dagen niet bent gaan werken. Hebben ze daar gewoon begrip voor op je werk? Anders krijg je dat gezeik ook nog...
Dat gevoel van "druk in je hoofd" herken is goed, ik raak het maar niet kwijt. Ik heb het gevoel alsof mijn linker hersenhelft een doorlopend "things to do" lijstje is, en de rechter helft een opeenhoping van herinneringen. Beide kanten komen maar niet tot rust.
Vanochtend had ik -eindelijk- eens een hele fijne droom over Danyel, maar werd ik bruut gewekt door de wekker die niet af had hoeven gaan, maar die Jeroen vergeten was uit te zetten....
Met als gevolg dat ik al de hele dag supersjachie ben. De achterlijke drukte in de supermarkt maakte het er niet beter op.
Goed dat je gehoor geeft aan je gevoel Bar, en een paar dagen niet bent gaan werken. Hebben ze daar gewoon begrip voor op je werk? Anders krijg je dat gezeik ook nog...
... ♥ ik mis je ♥
Heel herkenbaar omschreven dit, pluphy.quote:Dat gevoel van "druk in je hoofd" herken is goed, ik raak het maar niet kwijt. Ik heb het gevoel alsof mijn linker hersenhelft een doorlopend "things to do" lijstje is, en de rechter helft een opeenhoping van herinneringen. Beide kanten komen maar niet tot rust.
Wat jij nu schrijft Pluphy is idd zeer herkenbaarquote:Op zaterdag 7 april 2007 15:20 schreef phluphy het volgende:
Stom is dat hé, soms willen de radertjes gewoon niet stoppen. Wat je ook doet, er is altijd een verband te leggen met alles dat gebeurd is. Een datum, een handdoek, een zak knikkers in de winkel, een afgedankte kinderwagen bij de ijzerhandel. Dan doet echt alles aan Danyel denken.
Dat gevoel van "druk in je hoofd" herken is goed, ik raak het maar niet kwijt. Ik heb het gevoel alsof mijn linker hersenhelft een doorlopend "things to do" lijstje is, en de rechter helft een opeenhoping van herinneringen. Beide kanten komen maar niet tot rust.
Vanochtend had ik -eindelijk- eens een hele fijne droom over Danyel, maar werd ik bruut gewekt door de wekker die niet af had hoeven gaan, maar die Jeroen vergeten was uit te zetten....
Met als gevolg dat ik al de hele dag supersjachie ben. De achterlijke drukte in de supermarkt maakte het er niet beter op.
Goed dat je gehoor geeft aan je gevoel Bar, en een paar dagen niet bent gaan werken. Hebben ze daar gewoon begrip voor op je werk? Anders krijg je dat gezeik ook nog...
En ja er is hier heel veel begrip van mijn werk uit, het koste mij zelfs geen dagen, ze hebben het onder bijzonder verlof gegooid.
Ze zijn erg begripvol en denken heel erg veel met me mee.
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Dat vind ik echt supertof. Hulde voor dat soort werkgevers, mensen die nog echt een hart hebben.
Koester ze maar Bar!
Koester ze maar Bar!
... ♥ ik mis je ♥
Phluph je bent liefquote:Op vrijdag 6 april 2007 20:02 schreef phluphy het volgende:
mvp, je hoeft niet te reageren als je het niet trekt, alle begrip. Wil wel even laten weten dat ook ik me afvroeg hoe het met je gaat. Sterkte weer!
Feestdagen zijn stom als je alleen bent heb ik vandaag besloten.
Ik liet ook nog eens uit het niets mijn thee glas vallen en kreeg hete thee over me heen. Mjah niet echt mijn dag vandaag zullen we maar zeggen.
Over twee weken ga ik weer een weekendje terug naar Ierland. Dat was al gepland en ik heb ook al tickets e.d. dus ik ga maar gewoon. Wie weet kan ik nog een beetje tot steun zijn.
Ik heb trouwens een schetsje gemaakt voor wat ik wil met pepijns monumentje. Zal van de week eens kijken of ik daar een foto van kan maken. (heb mijn camera bij iemand laten liggen en ik heb ook geen scanner)
grá mo chroí
Ik wilde even melden dat ik vandaag een best goede dag heb en dat ik daar best vrolijk van word.
Misschien is het 't weer, de bloemetjes op de graven die bloeien, het gezellige beppen op het werk, de mogelijkheid van een andere baan. Voor de baan moet je vloeiend engels spreken en dat lijkt me heel leuk. Het is dankzij William dat ik mijn engels echt geperfectioneerd heb dus het zou me echt op een positieve manier dagelijks aan hem herinneren. Oh het lijkt me zo leuk
Ik zat eerder vanavond met een goed humeur bij de graven, gewoon gezellig tegen ze te praten en zo vaak kom ik daar niet happy dus ik stelde me helemaal voor dat ze samen daarboven ook volop aan het lachen waren en dat Pepijn rond scheurt op zijn driewieler al roepend 'mama is vrolijk vandaag.' Is dat gek?
En dan voel ik me wel schuldig ten opzichte van mijn schoonzus in Ierland maar ook ik heb een break nodig once in a while denk ik dan.
Misschien is het 't weer, de bloemetjes op de graven die bloeien, het gezellige beppen op het werk, de mogelijkheid van een andere baan. Voor de baan moet je vloeiend engels spreken en dat lijkt me heel leuk. Het is dankzij William dat ik mijn engels echt geperfectioneerd heb dus het zou me echt op een positieve manier dagelijks aan hem herinneren. Oh het lijkt me zo leuk
Ik zat eerder vanavond met een goed humeur bij de graven, gewoon gezellig tegen ze te praten en zo vaak kom ik daar niet happy dus ik stelde me helemaal voor dat ze samen daarboven ook volop aan het lachen waren en dat Pepijn rond scheurt op zijn driewieler al roepend 'mama is vrolijk vandaag.' Is dat gek?
En dan voel ik me wel schuldig ten opzichte van mijn schoonzus in Ierland maar ook ik heb een break nodig once in a while denk ik dan.
grá mo chroí
Jij hoeft je helemaal nergens schuldig over te voelen!
Koester deze goede dagen en geniet ervan, als je het laat bederven door schuldgevoel zou dat jammer zijn, niet doen dus!
Je schoonzus in Ierland zit in een heel ander rouwproces, en die zal blij voor je zijn dat je je zo voelde.
Je bent bezig met de toekomst, ik vind het zó knap, en laat het maar komen mvp, je verdient het
Koester deze goede dagen en geniet ervan, als je het laat bederven door schuldgevoel zou dat jammer zijn, niet doen dus!
Je schoonzus in Ierland zit in een heel ander rouwproces, en die zal blij voor je zijn dat je je zo voelde.
Je bent bezig met de toekomst, ik vind het zó knap, en laat het maar komen mvp, je verdient het
Weet je wat ik er zo fijn van vindt wanneer ik dat lees mvp? Dat je op de onvermijdelijke slechte dagen die nog komen gaan, altijd terug kunt denken aan vandaag, zodat je weet dat het niet altijd zwart is. Het kán.
En inderdaad, zoveel mogelijk genieten van die dagen, energie opdoen, sparen!
Leuk dat je Engels kunt gaan gebruiken in je werk (als/ wanneer?). Word je niet “gehinderd” door een Iers accent?
En wat Pepijn en William betreft: ik denk dat ze het heerlijk vinden je zo te zien! Ze willen natuurlijk het allerbeste voor je, ik denk dat ze daar erg van genieten.
Hoe gaat het met de schets? Ben nieuwsgierig!
En inderdaad, zoveel mogelijk genieten van die dagen, energie opdoen, sparen!
Leuk dat je Engels kunt gaan gebruiken in je werk (als/ wanneer?). Word je niet “gehinderd” door een Iers accent?
En wat Pepijn en William betreft: ik denk dat ze het heerlijk vinden je zo te zien! Ze willen natuurlijk het allerbeste voor je, ik denk dat ze daar erg van genieten.
Hoe gaat het met de schets? Ben nieuwsgierig!
... ♥ ik mis je ♥
Volgens mijn schoonfamilie spreek ik engels met een UK accent dus dat scheelt. Ik heb morgenochtend een solli gesprek. Het is hier in de stad, echt vlakbij en ik ben rete zenuwachtig.
Je hebt helemaal gelijk. Dit is echt een dag die ik me moet herinneren. Misschien doe ik dat te weinig op slechte dagen, mezelf er aan herinneren dat er echt weer goede dagen komen. Wie weet helpt het om minder in een dip te blijven hangen. Ik ga maar eens een post-it hier op de computer plakken met iets in de trant van 'remember the good days '. Ja ik zie het helemaal zitten, het kan lang duren of het kan kort duren, maar we komen er wel!
Mijn teken talenten zijn crap dus verwacht niet te veel. Morgen zal ik proberen of ik de schets hier kan plaatsen.
Oh en Bluezz je hebt helemaal gelijk ook hoor maar als ik mijn schoonzus aan de telefoon heb breekt mijn hart echt weer opnieuw en ik merk dat ik het een beetje af hou omdat ik mijn eigen goede gevoel niet kwijt wil.
Weet je, ik weet gewoon dat voor mij de klap ook nog wel gaat komen om het verliezen van mijn neefje. Waarschijnlijk volgende week als ik er weer naar toe ga en ik koester mijn happyness nu maar gewoon for the time being.
Als ik die baan niet krijg ben ik hier van de week wel weer terug met een humeur
[ Bericht 28% gewijzigd door mama_van_pepijn op 10-04-2007 21:10:16 ]
Het is hier in de stad, echt vlakbij en ik ben rete zenuwachtig.Je hebt helemaal gelijk. Dit is echt een dag die ik me moet herinneren. Misschien doe ik dat te weinig op slechte dagen, mezelf er aan herinneren dat er echt weer goede dagen komen. Wie weet helpt het om minder in een dip te blijven hangen. Ik ga maar eens een post-it hier op de computer plakken met iets in de trant van 'remember the good days '. Ja ik zie het helemaal zitten, het kan lang duren of het kan kort duren, maar we komen er wel!
'. Ja ik zie het helemaal zitten, het kan lang duren of het kan kort duren, maar we komen er wel!Mijn teken talenten zijn crap dus verwacht niet te veel. Morgen zal ik proberen of ik de schets hier kan plaatsen.
Oh en Bluezz je hebt helemaal gelijk ook hoor maar als ik mijn schoonzus aan de telefoon heb breekt mijn hart echt weer opnieuw en ik merk dat ik het een beetje af hou omdat ik mijn eigen goede gevoel niet kwijt wil.
Weet je, ik weet gewoon dat voor mij de klap ook nog wel gaat komen om het verliezen van mijn neefje. Waarschijnlijk volgende week als ik er weer naar toe ga en ik koester mijn happyness nu maar gewoon for the time being.
Als ik die baan niet krijg ben ik hier van de week wel weer terug met een humeur
humeur [ Bericht 28% gewijzigd door mama_van_pepijn op 10-04-2007 21:10:16 ]
grá mo chroí
Morgen al gesprek! Spannend, ik zal voor je duimen (tussen de bedrijven door; morgen wordt de Danyel-schommel in gebruik genomen )
Goh ik ben echt blij voor je dat je zo vrolijk bent, het spat gewoon van je berichtjes af. Ik hoop voor je dat nog vele van zulke dagen zullen volgen, al zullen terugvallen er helaas bij horen.
Ik zat opeens te denken: zou het kunnen dat het steunen van je schoonfamilie in Ierland je geholpen heeft op één of andere manier? Het is fijn als je weet dat je gewaardeerd wordt, en als je zelf weet dat je van toegevoegde waarde kunt zijn voor iemand. En met de wetenschap dat je er binnenkort weer heengaat, dat je weer die saamhorigheid zult voelen, etc.
Dat zou best kunnen, niet?
Spannend, ik zal voor je duimen (tussen de bedrijven door; morgen wordt de Danyel-schommel in gebruik genomen 
)Goh ik ben echt blij voor je dat je zo vrolijk bent, het spat gewoon van je berichtjes af. Ik hoop voor je dat nog vele van zulke dagen zullen volgen, al zullen terugvallen er helaas bij horen.
Ik zat opeens te denken: zou het kunnen dat het steunen van je schoonfamilie in Ierland je geholpen heeft op één of andere manier? Het is fijn als je weet dat je gewaardeerd wordt, en als je zelf weet dat je van toegevoegde waarde kunt zijn voor iemand. En met de wetenschap dat je er binnenkort weer heengaat, dat je weer die saamhorigheid zult voelen, etc.
Dat zou best kunnen, niet?
... ♥ ik mis je ♥
Er kunnen zijn voor iemand, met jouw ballast/rugzak of whatever je het noemt, doet heel veel.
Voor de ander maar ook voor jezelf.
Zo ervaar ik het, het geeft echt iets bijzonders, iets extra's , het schept een band die je met niemand anders kan delen, omdat je weet waar het vandaan komt.
Je wenst het liever niemand toe uiteraard!!, maar als je er dan toch middenin zit en je voelt de warmte van die waardering, helpt het echt.
Goed verwoord phlup
Voor de ander maar ook voor jezelf.
Zo ervaar ik het, het geeft echt iets bijzonders, iets extra's , het schept een band die je met niemand anders kan delen, omdat je weet waar het vandaan komt.
Je wenst het liever niemand toe uiteraard!!, maar als je er dan toch middenin zit en je voelt de warmte van die waardering, helpt het echt.
Goed verwoord phlup
Sorry, lieve mensen, dat ik zo lang niks van me heb laten horen.
Het is wennen, om het weer eens een keertje druk te hebben.
Toch was het gemis de eerste weken, erger dan ooit! Zoveel herinneringen, vorig jaar een rouwweek, nu een kraamweek, geluk en verdriet, zo in elkaar verweven.
Wil eerst de boel gaan opschrijven, dan pas weer mee gaan schrijven hier. Heb even tijd en ruimte nodig voor mezelf.
Veel liefs voor jullie allen!
Het is wennen, om het weer eens een keertje druk te hebben.
Toch was het gemis de eerste weken, erger dan ooit! Zoveel herinneringen, vorig jaar een rouwweek, nu een kraamweek, geluk en verdriet, zo in elkaar verweven.
Wil eerst de boel gaan opschrijven, dan pas weer mee gaan schrijven hier. Heb even tijd en ruimte nodig voor mezelf.
Veel liefs voor jullie allen!
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
humpeltje/carolien, je kent me vast niet maar ik zie je naam geregeld voorbij komen op o.a. de wolbroekenbreienlijst (wat een woord!) en ik wil je een dikke knuffel geven. Wat een tegengestelde emoties. Zo veel verdriet naast zo veel vreugde...
Dat zal inderdaad bizar geweest zijn humpeltje.
Fijn dat je even wat van je hebt laten horen!
Fijn dat je even wat van je hebt laten horen!
... ♥ ik mis je ♥
Nou ik had ook al zoiets gedacht hoor Humpeltje. Doe jij maar rustig aan. In ieder geval wel fijn dat je wat van je hebt laten horen.
MvP ik was erg blij om te lezen dat je van de week zo'n goeie dag had. Ik ben benieuwd wat de uitslag gaat wezen n.a.v. je soli gesprek. Ik zal in ieder geval voor je duimen.
MvP ik was erg blij om te lezen dat je van de week zo'n goeie dag had. Ik ben benieuwd wat de uitslag gaat wezen n.a.v. je soli gesprek. Ik zal in ieder geval voor je duimen.
quote:Op donderdag 12 april 2007 22:42 schreef mama_van_pepijn het volgende:
Ik ben niet aangenomen
Why?
Een mooi verhaal (vond ik)
Er was eens een zeer oude ziel die vele, vele mensenlevens op Moeder Aarde geleefd had en nu ook zijn bestaan als ziel bijna achter zich had gelaten.
Ja, weldra zou hij samensmelten met de Grote Geest die de Eeuwige Jachtvelden vult en deel van hem gaan uitmaken.
Op dat moment voelde de oude ziel zich wat eenzaam in de ruimte tussen zijn laatste mensenleven en de komende samensmelting.
Zijn beste vrienden waren vertrokken, de oude ziel kon ze beneden op Moeder Aarde zien, kon zien hoe ze elk een mens vulden met gretigheid, nieuwsgierigheid, verwondering en allerlei gedachten.
"Ik wil erheen," zei de oude ziel.
"Ik heb nog alle liefde en een behoorlijke portie vreugde in mij.
Ik wil erheen om die aan hun te geven."
"Maar je tijd tot aan de samensmelting is erg kort," waarschuwde de Wachter.
"Natuurlijk kun je hun vreugde schenken, maar als je maar zo kort bij hen bent doe je hun ook een geweldig verdriet als je hen verlaat."
"Ik weet het," zei de oude ziel.
"Toch is dat wat ik wil.
Ik wil hun zoveel vreugde schenken dat het hen later over hun verdriet heen zal helpen."
"Zo geschiede het dan," zei de Wachter, en liet de zeer oude ziel gaan.
Daarop kreeg een mensenpaar op Moeder Aarde het mensenkind dat ze zich zo gewenst hadden.
Het was een allerliefst kind dat vanaf de dag dat het geboren werd hen met vreugde vervulde, die zuivere vreugde die mensen voelen als hun zielen elkaar ontmoeten en elkaar herkennen van de Eeuwigheid.
"Maar heb je niet een ontzettend korte tijd over?" fluisterde de ziel van de mama tegen de oude ziel in het kleine mensenkind.
"De tijd is maar kort, maar de vreugde is groot," antwoordde de zeer oude ziel van het mensenkind.
Alhoewel de moeder zich van het gesprek tussen hun zielen niet bewust was, zette dat gefluister de deur op een kier voor het weten dat we hier op Moeder Aarde niets bezitten - niet elkaar, niet eens onszelf.
Maar het mensenkind groeide op en door de vreugde die het bracht deed het zijn moeder dergelijke gedachten vergeten.
Ja, de zeer oude ziel mocht zijn laatste periode precies zo doorbrengen als hij gewenst had.
Maar de tijd was kort, zelfs naar mensenmaat gemeten was hij kort, en het uur sloeg waarop de samensmelting plaats zou vinden.
De zeer oude ziel kreeg de oproep zich onverwijld te melden bij de wachter en moest gehoorzamen.
Voor de mensen leek het alsof het kind een onverwachte dood stierf.
Hun verdriet was groot, precies zoals de Wachter voorspeld had.
Maar omdat alle herinneringen aan hun kind vreugdevol waren, alleen maar vreugdevol, konden ze hun verdriet dragen, precies zoals de zeer oude ziel voorspeld had.
En dus werd het de gewoonte in de Eeuwigheid om de zeer oude zielen naar beneden te sturen om hun laatste grote vreugde te schenken aan de mensen die dat nodig hebben, in plaats van hen hun laatste restje tijd uit te laten zitten in de ruimte.
Het verdriet dat volgt, ja, het onvermijdelijke grote verdriet kunnen mensen enkel dragen door de liefde en de vreugde die ze tevens hebben gekregen … van hun allerliefste kind....
Er was eens een zeer oude ziel die vele, vele mensenlevens op Moeder Aarde geleefd had en nu ook zijn bestaan als ziel bijna achter zich had gelaten.
Ja, weldra zou hij samensmelten met de Grote Geest die de Eeuwige Jachtvelden vult en deel van hem gaan uitmaken.
Op dat moment voelde de oude ziel zich wat eenzaam in de ruimte tussen zijn laatste mensenleven en de komende samensmelting.
Zijn beste vrienden waren vertrokken, de oude ziel kon ze beneden op Moeder Aarde zien, kon zien hoe ze elk een mens vulden met gretigheid, nieuwsgierigheid, verwondering en allerlei gedachten.
"Ik wil erheen," zei de oude ziel.
"Ik heb nog alle liefde en een behoorlijke portie vreugde in mij.
Ik wil erheen om die aan hun te geven."
"Maar je tijd tot aan de samensmelting is erg kort," waarschuwde de Wachter.
"Natuurlijk kun je hun vreugde schenken, maar als je maar zo kort bij hen bent doe je hun ook een geweldig verdriet als je hen verlaat."
"Ik weet het," zei de oude ziel.
"Toch is dat wat ik wil.
Ik wil hun zoveel vreugde schenken dat het hen later over hun verdriet heen zal helpen."
"Zo geschiede het dan," zei de Wachter, en liet de zeer oude ziel gaan.
Daarop kreeg een mensenpaar op Moeder Aarde het mensenkind dat ze zich zo gewenst hadden.
Het was een allerliefst kind dat vanaf de dag dat het geboren werd hen met vreugde vervulde, die zuivere vreugde die mensen voelen als hun zielen elkaar ontmoeten en elkaar herkennen van de Eeuwigheid.
"Maar heb je niet een ontzettend korte tijd over?" fluisterde de ziel van de mama tegen de oude ziel in het kleine mensenkind.
"De tijd is maar kort, maar de vreugde is groot," antwoordde de zeer oude ziel van het mensenkind.
Alhoewel de moeder zich van het gesprek tussen hun zielen niet bewust was, zette dat gefluister de deur op een kier voor het weten dat we hier op Moeder Aarde niets bezitten - niet elkaar, niet eens onszelf.
Maar het mensenkind groeide op en door de vreugde die het bracht deed het zijn moeder dergelijke gedachten vergeten.
Ja, de zeer oude ziel mocht zijn laatste periode precies zo doorbrengen als hij gewenst had.
Maar de tijd was kort, zelfs naar mensenmaat gemeten was hij kort, en het uur sloeg waarop de samensmelting plaats zou vinden.
De zeer oude ziel kreeg de oproep zich onverwijld te melden bij de wachter en moest gehoorzamen.
Voor de mensen leek het alsof het kind een onverwachte dood stierf.
Hun verdriet was groot, precies zoals de Wachter voorspeld had.
Maar omdat alle herinneringen aan hun kind vreugdevol waren, alleen maar vreugdevol, konden ze hun verdriet dragen, precies zoals de zeer oude ziel voorspeld had.
En dus werd het de gewoonte in de Eeuwigheid om de zeer oude zielen naar beneden te sturen om hun laatste grote vreugde te schenken aan de mensen die dat nodig hebben, in plaats van hen hun laatste restje tijd uit te laten zitten in de ruimte.
Het verdriet dat volgt, ja, het onvermijdelijke grote verdriet kunnen mensen enkel dragen door de liefde en de vreugde die ze tevens hebben gekregen … van hun allerliefste kind....
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Inderdaad een mooi verhaal.
Weten wij veel hoe het nou precies allemaal werkt tussen hemel en aarde! Dit is een mogelijke verklaring, waarvan natuurlijk niemand weet in hoeverre het klopt, maar ik vind het een mooie gedachte.
Weten wij veel hoe het nou precies allemaal werkt tussen hemel en aarde! Dit is een mogelijke verklaring, waarvan natuurlijk niemand weet in hoeverre het klopt, maar ik vind het een mooie gedachte.
... ♥ ik mis je ♥
Heel mooi, kreeg deze ooit eens via mail, samen met het volgende verhaal:quote:
De drie bomen.
Gisteren was ik in het bos.
Op zoek naar drie bomen, drie bomen die ik gekend had.
Drie bomen die alle drie een tak hadden verloren.
Drie bomen die daar alle drie op een andere manier mee omgegaan waren.
Gisteren.
Vandaag heb ik ze gevonden.
De eerste boom was gaan rouwen om zijn verlies en zei ieder voorjaar als de
zon hem uitnodigde om te groeien: ³dat kan ik niet want ik mis een tak.²
De tweede boom was geschrokken van de pijn en had maar snel besloten om het
verlies te vergeten.
En ieder voorjaar als de zon hem uitnodigde te groeien, Groeide hij.
De derde boom was geschrokken van de pijn.
Maar hij had gerouwd om het verlies.
En het eerste voorjaar dat de zon hem uitnodigde om te groeien had hij
gezegd: ³dit jaar nog niet.²
Maar de zon kwam het jaar daarop terug.
Nu zei de boom:²Ja zon, verwarm mij opdat ik mijn wond kan verwarmen ziet
u,
mijn wond heeft warmte nodig, opdat hij weet dat hij erbij hoort.²
En het derde jaar dat de zon terug kwam sprak de boom:²
Ja zon, laat mij groeien want er is nog zoveel te groeien.²
Na wat zoeken vond ik de drie bomen, of eigenlijk twee.
De eerste boom was klein gebleven. De plaatst van de wond was duidelijk te
zien. Het was het hoogste punt van de boom.
De tweede boom was geen boom meer. Een voorjaarstorm had hem doen omwaaien.
De plek van de wond moest ik gaan zoeken.
Achter een heleboel bladeren vond ik hem.
De derde boom was het moeilijkst te vinden, want ik had niet verwacht dat
hij zo groot en sterk was geworden.
Maar gelukkig kon ik hem herkennen aan de dichtgegroeide wond die vol trots
in het zonlicht stond.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Aan het eind van volgend jaar gaat een groot gedeelte verhuizen naar Polen in het kader van alles moet goedkoper en daardoor is het een vrij onrustige omgeving om in te werken omdat er veel verloop is. Ze hadden het idee dat ik daar niet de juiste persoon voor ben .quote:
Ik heb weer eens een slapeloze nacht. Het was alweer een tijdje geleden maar zo af en toe heb ik zo'n nacht waar ik niet kan slapen doordat het in mijn hoofd veels te onrustig is. Waarschijnlijk komt het door de dood van Colm wat ook weer heel veel bij mij oproept. Maar toch, ik zie vooruitgang in mezelf. Ik kan beter met alle emoties omgaan. Ik ga ook nog steeds naar de psycholoog en ik merk dat de nachtmerries minder worden. Maar toch, als je zo in je eentje in het donker door het huis scharrelt... Het is zo leeg en stil (ja 's nachts nog meer natuurlijk) en het drukt af en toe zo je neus op de feiten. En dat mooie weer. Alle gezinnen erop uit. Ik weet dat ik ondanks mijn verdriet als nog heel rijk ben en me daarop moet richten en niet op wat ik niet (meer) heb maar toch komt zo af en toe in je op 'dat wil ik ook!' en nog erger 'dat HAD ik ook'. En natuurlijk zijn er altijd overal gezinnen maar met dat mooie weer is het gewoon net iets duidelijker. Ook omdat zulk mooi weer je gewoon vrolijk maakt en je dat met anderen wil delen.
Het blijft pieken en dalen geloof ik.
grá mo chroí
Yep, dat denk ik ook.
Mvp, het is ook wel véél wat weggeslagen is, het lijkt me zoooo vreselijk moeilijk om je boeltje, je verstand bij elkaar te houden, ik vind dat je het zo goed doet
En over die baan, men denkt je te kennen?
Pakken ze je met handschoentjes aan denk je?
Mvp, het is ook wel véél wat weggeslagen is, het lijkt me zoooo vreselijk moeilijk om je boeltje, je verstand bij elkaar te houden, ik vind dat je het zo goed doet
En over die baan, men denkt je te kennen?
Pakken ze je met handschoentjes aan denk je?
Ik hoop dat het een goed teken is dat het hier zo rustig is.
Hier praktische huis-tuin-en-keuken drukte i.v.m. vakantievoorbereiding. Overmogen vertrekken we voor een weekje naar Gran Canaria, de eerste keer weer op vakantie sinds de zwangerschap (eind 2003).
Alles is geregeld, inclusief een tante die het weer (qua regen) in de gaten houdt, ik had namelijk net wat gras bijgezaaid rondom het grafje.
Ik heb er zin in, ook het vliegen, dan ben ik eventjes dichterbij Danyel.
Liefs voor jullie.
Hier praktische huis-tuin-en-keuken drukte i.v.m. vakantievoorbereiding. Overmogen vertrekken we voor een weekje naar Gran Canaria, de eerste keer weer op vakantie sinds de zwangerschap (eind 2003).
Alles is geregeld, inclusief een tante die het weer (qua regen) in de gaten houdt, ik had namelijk net wat gras bijgezaaid rondom het grafje.
Ik heb er zin in, ook het vliegen, dan ben ik eventjes dichterbij Danyel.
Liefs voor jullie.
... ♥ ik mis je ♥
Geniet van je weekje in het zonnetje en zwaai maar mooi uit je vliegtuigraampje naar Danyel
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
He wat jammer MvP. Maar als je in een bedrijf terecht komt waar veel verloop is, is ook echt geen pretje. Altijd onrust en vaak geklaag van iedereen, zeker niet motiverend om in te werken.
Phluphy wat heerlijk dat jullie een weekje weg gaan. Weer een stapje vooruit. Ik hoop dat jullie kunnen genieten
Phluphy wat heerlijk dat jullie een weekje weg gaan. Weer een stapje vooruit. Ik hoop dat jullie kunnen genieten
Als lezer van jullie topics wil ik nu toch echt even laten weten dat ik echt veel respect heb voor jullie...
Als ik zie zie hoe jullie aan behulp van kleine dingen en elkaar boven zo`n groot verlies kunnen komen, daar val ik echt stil van.
Het is de angst van iedere ouder om een kindje te verliezen en ik zou ook niet weten wat ik op zo`n moment zou doen. (als fulltime huisvrouw leef je immers voor je kinderen)
Maar ik vind het ontzettend knap om te lezen hoe de meesten er redelijk goed bovenop komen.
Ik hoop dat het mij altijd bespaart gaat blijven, maar ik wil toch mijn respect voor jullie laten blijken....
Als ik zie zie hoe jullie aan behulp van kleine dingen en elkaar boven zo`n groot verlies kunnen komen, daar val ik echt stil van.
Het is de angst van iedere ouder om een kindje te verliezen en ik zou ook niet weten wat ik op zo`n moment zou doen. (als fulltime huisvrouw leef je immers voor je kinderen)
Maar ik vind het ontzettend knap om te lezen hoe de meesten er redelijk goed bovenop komen.
Ik hoop dat het mij altijd bespaart gaat blijven, maar ik wil toch mijn respect voor jullie laten blijken....
this bitch bites
Oh maar het is wel duidelijk hoe ze het bedoelt, en daar gaat het om.
Redbitch, ook dan draait de wereld door, en komen er nieuwe "instincten" in je boven waardoor je "gewoon" doorgaat.
Verder weet ik niet zo goed hoe ik nou op je post moet reageren. "Dank je" staat ook zo gek!
Redbitch, ook dan draait de wereld door, en komen er nieuwe "instincten" in je boven waardoor je "gewoon" doorgaat.
Verder weet ik niet zo goed hoe ik nou op je post moet reageren. "Dank je" staat ook zo gek!
... ♥ ik mis je ♥
ze bedoelt meer " als huisvrouw ben je fulltime met je kinderen bezig"
het staat er indd een beetje raar, je zou bijna denken dat iemand die niet fulltime huisvrouw is ook niet voor zn kinderen leeft, zoiets maar de strekking is goed
al klaar met inpakken Flufs?
het staat er indd een beetje raar, je zou bijna denken dat iemand die niet fulltime huisvrouw is ook niet voor zn kinderen leeft, zoiets maar de strekking is goed
maar de strekking is goed al klaar met inpakken Flufs?
Muchos gracias.
Inpakken moet ik nog mee beginnen maar da's in 10 minuten klaar.
Ben al wel naar de kapper geweest voor een vakantie-coupe, en nee, geen foto's, want ik moet het nog verven.
Bar wat ben je stil? Druk?
MvP nog nieuws van sollicitatiefront? Wanneer ga je naar Ierland?
Inpakken moet ik nog mee beginnen maar da's in 10 minuten klaar.
Ben al wel naar de kapper geweest voor een vakantie-coupe, en nee, geen foto's, want ik moet het nog verven.
Bar wat ben je stil? Druk?
MvP nog nieuws van sollicitatiefront? Wanneer ga je naar Ierland?
... ♥ ik mis je ♥
Nog een mooie tekst van de site van een oud vriendinnetje van mij die helaas haar zoontje is verloren door vroeggeboorte;
I Lost My Child Today
I lost my child today
People came to weep and cry
As I just sat and stared, dry eyed
They struggled to find words to say
To try and make the pain go away
I walked the floor in disbelief
I lost my child today.
I lost my child last month
Most of the people went away
Some still call and some still stay
I wait to wake up from this dream
This can't be real, I want to scream
Yet everything is locked inside
God, help me, I want to die
I lost my child last month.
I lost my child last year
Now people who had came, have gone
I sit and struggle all day long
To bear the pain so deep inside
And now my friends just question Why?
Why does this mother not move on?
Just sits and sings the same old song
Good heavens, it has been so long
I lost my child last year.
Time has not moved on for me
The numbness it has disappeared
My eyes have now cried many tears
I see the look upon your face
"She must move on and leave this place"
Yet I am trapped right here in time
The songs the same, as is the rhyme
I lost my child.........Today
~ Netta Wilson 1996 ~
I Lost My Child Today
I lost my child today
People came to weep and cry
As I just sat and stared, dry eyed
They struggled to find words to say
To try and make the pain go away
I walked the floor in disbelief
I lost my child today.
I lost my child last month
Most of the people went away
Some still call and some still stay
I wait to wake up from this dream
This can't be real, I want to scream
Yet everything is locked inside
God, help me, I want to die
I lost my child last month.
I lost my child last year
Now people who had came, have gone
I sit and struggle all day long
To bear the pain so deep inside
And now my friends just question Why?
Why does this mother not move on?
Just sits and sings the same old song
Good heavens, it has been so long
I lost my child last year.
Time has not moved on for me
The numbness it has disappeared
My eyes have now cried many tears
I see the look upon your face
"She must move on and leave this place"
Yet I am trapped right here in time
The songs the same, as is the rhyme
I lost my child.........Today
~ Netta Wilson 1996 ~
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Viev, na een vervelende aanvaring met een oud vriendin van mij vandaag, doet dit de tranen over mijn wangen rollen.
Bah vandaag heb ik geen zin om 'vooruit te kijken'. Let me be en in mijn sop gaar koken ofzo maar ga me niet bekritiseren omdat we 'al' 2 jaar verder zijn.
Ik heb de half af zijnde lantaarn van William laten vallen. Ik voel me zo'n oelewapper en 't voelt alsof samen met het glas mijn hart ook weer in honderd scherven ligt
Bah
Bah
Bah
Had ik al bah gezegd vandaag?
Bah vandaag heb ik geen zin om 'vooruit te kijken'. Let me be en in mijn sop gaar koken ofzo maar ga me niet bekritiseren omdat we 'al' 2 jaar verder zijn.
Ik heb de half af zijnde lantaarn van William laten vallen. Ik voel me zo'n oelewapper en 't voelt alsof samen met het glas mijn hart ook weer in honderd scherven ligt
Bah
Bah
Bah
Had ik al bah gezegd vandaag?
grá mo chroí
Ik denk dat je goed moet beseffen dat er recht op hebt om je rot te voelen zolang als nodig is voor jou!! En dat je er dan best wel eens even in mag zwelgen, vreemd genoeg kan dat ook helpen (kan ik me voorstellen). Die tekst komt van de site van mijn oude beste schoolvriendinnetje btw, ik stuitte er toevallig vandaag op, ze heeft haar zoontje een paar minuten na de geboorte verloren. Ook bah. de wereld is soms gewoon niet leuk.
Een dikke virtuele knuffel is het enige wat ik voor je kan doen helaas
Een dikke virtuele knuffel is het enige wat ik voor je kan doen helaas
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Poeh heey mooi en ook heel erg herkenbaar en waar. (iig voor mij was dat wel zo)quote:Op dinsdag 24 april 2007 21:23 schreef Vivi het volgende:
Nog een mooie tekst van de site van een oud vriendinnetje van mij die helaas haar zoontje is verloren door vroeggeboorte;
I Lost My Child Today
I lost my child today
People came to weep and cry
As I just sat and stared, dry eyed
They struggled to find words to say
To try and make the pain go away
I walked the floor in disbelief
I lost my child today.
I lost my child last month
Most of the people went away
Some still call and some still stay
I wait to wake up from this dream
This can't be real, I want to scream
Yet everything is locked inside
God, help me, I want to die
I lost my child last month.
I lost my child last year
Now people who had came, have gone
I sit and struggle all day long
To bear the pain so deep inside
And now my friends just question Why?
Why does this mother not move on?
Just sits and sings the same old song
Good heavens, it has been so long
I lost my child last year.
Time has not moved on for me
The numbness it has disappeared
My eyes have now cried many tears
I see the look upon your face
"She must move on and leave this place"
Yet I am trapped right here in time
The songs the same, as is the rhyme
I lost my child.........Today
~ Netta Wilson 1996 ~
The waves you made will always be
Heel fijne vakantie toegewenst phluphy!!quote:Op donderdag 19 april 2007 17:41 schreef phluphy het volgende:
Ik hoop dat het een goed teken is dat het hier zo rustig is.
Hier praktische huis-tuin-en-keuken drukte i.v.m. vakantievoorbereiding. Overmogen vertrekken we voor een weekje naar Gran Canaria, de eerste keer weer op vakantie sinds de zwangerschap (eind 2003).
Alles is geregeld, inclusief een tante die het weer (qua regen) in de gaten houdt, ik had namelijk net wat gras bijgezaaid rondom het grafje.
Ik heb er zin in, ook het vliegen, dan ben ik eventjes dichterbij Danyel.
Liefs voor jullie.
Geniet er maar onwijs van en niet vergeten te zwaaien naar Danyel dan he daar hoog in de lucht.
The waves you made will always be
ff-ies dikke kus en knuffels voor jou!quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:11 schreef mama_van_pepijn het volgende:
Viev, na een vervelende aanvaring met een oud vriendin van mij vandaag, doet dit de tranen over mijn wangen rollen.
Bah vandaag heb ik geen zin om 'vooruit te kijken'. Let me be en in mijn sop gaar koken ofzo maar ga me niet bekritiseren omdat we 'al' 2 jaar verder zijn.
Ik heb de half af zijnde lantaarn van William laten vallen. Ik voel me zo'n oelewapper en 't voelt alsof samen met het glas mijn hart ook weer in honderd scherven ligt
Bah
Bah
Bah
Had ik al bah gezegd vandaag?
The waves you made will always be
wat een rotdag mvp. hopelijk voelt 't vandaag allemaal weer ietsjes lichter. maar of en hoeveel je rouwt is toch echt jouw zaak, heel kwalijk en stom als anderen je daar regels over willen opleggen. sterkte maar weer. ook met het opnieuw beginnen met de lantaarn. (wel doen hoor, ik vond 't zo'n mooi plan!). en heb je nog sollicitaties lopen?
Phluphke, welkom thuis. Hoe was het?
Geen idee eigenlijk wanneer je precies terug komt, ben je uberhaupt al geland? Ik vond het al zo lang eigenlijk.
Geen idee eigenlijk wanneer je precies terug komt, ben je uberhaupt al geland? Ik vond het al zo lang eigenlijk.
***
BE Ik ben flabbergasted.
Hoe kan ik vertellen over onze vakantie, terwijl ik helemaal zit te shaken over het nieuws van jou.
Ik kan alleen maar denken aan je uitgerekende datum, 21 december. Trek er 9 maanden vanaf, en je komt op 21 maart. Need I say more?
21 maart. Danyel's sterfdag. De eerste lentedag. Lente, nieuw leven. Nieuw leven!!!!
Het kijkt natuurlijk niet zo nauw, maar toch. Ik vind het zo bijzonder. En ik ben zo gelukkig voor jullie.
Ontzettend heel erg van harte gefeliciteerd. Duizend keer
Ik ben verder niet helemaal bijgelezen. Waar hangt Barreke uit?
mvp? hoe was Ierland?
Onze vakantie was voor 95% fijn en voor de rest best moeilijk. Zoveel fijne dingen die we liever met zijn 3'tjes hadden gedaan... Vanochtend om 4.30 uur thuisgekomen. Al met al, heerlijk genoten. Veel te kort, zo'n weekje.
We zijn bruin, moe, voldaan, uitgerust, aangedikt, maar ook blij weer thuis te zijn.
Ik ben flabbergasted. Hoe kan ik vertellen over onze vakantie, terwijl ik helemaal zit te shaken over het nieuws van jou.
Ik kan alleen maar denken aan je uitgerekende datum, 21 december. Trek er 9 maanden vanaf, en je komt op 21 maart. Need I say more?
21 maart. Danyel's sterfdag. De eerste lentedag. Lente, nieuw leven. Nieuw leven!!!!
Het kijkt natuurlijk niet zo nauw, maar toch. Ik vind het zo bijzonder. En ik ben zo gelukkig voor jullie.
Ontzettend heel erg van harte gefeliciteerd. Duizend keer
Ik ben verder niet helemaal bijgelezen. Waar hangt Barreke uit?
mvp? hoe was Ierland?
Onze vakantie was voor 95% fijn en voor de rest best moeilijk. Zoveel fijne dingen die we liever met zijn 3'tjes hadden gedaan... Vanochtend om 4.30 uur thuisgekomen. Al met al, heerlijk genoten. Veel te kort, zo'n weekje.
We zijn bruin, moe, voldaan, uitgerust, aangedikt, maar ook blij weer thuis te zijn.
... ♥ ik mis je ♥
Phluphje, welkom thuis weer
Fijn dat het bijna helemaal goed was! Ik heb aan je gedacht.
Fijn dat het bijna helemaal goed was! Ik heb aan je gedacht.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Welkom thuis Phluphy
Ik moest gisteravond ineens denken aan onze terugreis van de Kempenhaege BE.
BE's navigator bleef maar aanhouden "hier naar rechts" terwijl bij elke zijstraat een verbodsbord stond. BE en ik werden er helemaal zenuwachtig van, eiindelijk een straat gevonden waar we wel in mochten en die ook nog naar rechts ging
Straat was alleen een beetje groot woord, het was meer een paadje.... een soort veepaadje... met kuilen zo groot waar koeien met succes verstoppertje konden spelen.
BE had haar handjes eraan vol om alle gaten te vermijden, en af en toe keken we achterom om te zien of we geen essentiele onderdelen lieten liggen
Het was leuk
Ik moest gisteravond ineens denken aan onze terugreis van de Kempenhaege BE.
BE's navigator bleef maar aanhouden "hier naar rechts" terwijl bij elke zijstraat een verbodsbord stond. BE en ik werden er helemaal zenuwachtig van, eiindelijk een straat gevonden waar we wel in mochten en die ook nog naar rechts ging
Straat was alleen een beetje groot woord, het was meer een paadje.... een soort veepaadje... met kuilen zo groot waar koeien met succes verstoppertje konden spelen.
BE had haar handjes eraan vol om alle gaten te vermijden, en af en toe keken we achterom om te zien of we geen essentiele onderdelen lieten liggen
Het was leuk
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Volgens mij ben ik ook over dat paadje gereden toen met Sugar en Phluph
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
