(on) begrip over stoornissen/aandoeningen en dergelijke

Je hebt gelijk. (Ook tvp trouwens. )

Wat overigens voor mij het geval was een paar jaar geleden, toen ik erg in de knoop zat wou ik niemand ermee lastig vallen. Ik sneed mijzelf toen ook en heb dat idd op fok gepost, aandachtstrekkerij, ja misschien wel.
Maar dan toch echt om het vol te kunnen houden dat ik het in mijn dagelijks leven voor iedereen verborgen hield, je moet zoiets toch kwijt... Dan liever op een forum dan op school om zo maar te zeggen.

Ik weet niet of dat vaker op fok gebeurd, maardat was voor mij toen het geval.

Verder verschool ik mij vroeger nooit achter mijn "stroornisjes" en merk dat ik dat nu soms wel doe, maar dat heeft voordelen en nadelen.
Het grote voordeel is dat als je verschuilt achter je stoornis je zelfbeeld minder geschaad wordt, je voelt je als bijv. niet je huis uit durft (daar heb ik overigens heul geen last van) natuurlijk een ontzettende lafaard. Waardoor je nog meer in je schulp kruipt.
Als je denkt ik heb deze stoornis, dat wil niet zeggen dat ik een waardeloos mens bent, denk je toch iets positiever over jezelf.

Ik zeg niet dat ergens achter verschuilen goed is, maar soms is het oko belangrijk om jezelf niet verantwoordelijk voor alles te stellen, omdat je het dan nooit kan "winnen".

Omdat mensen die het niet meegemaakt hebben/meemaken het niet kunnen begrijpen/aanvoelen. Of ze weten zich geen houding te geven ten opzichte van een bepaalde afwijking. Je merkt toch heel vaak dat mensen zich geen houding weten te geven bij mensen met bijvoorbeeld downsyndroom of een andere handicap.
De meeste mensen met een handicap hebben liever ook niet de hele tijd gezanik over die handicap en willen gewoon liever normaal omgaan met anderen, zonder medelijden o.i.d. Probleem is dat het voor niet-gehandicapten dan moeilijk is om echt maar gewoon in een keer de knop om te zetten en doen of 't normaal is. Als je wat langer met iemand met een handicap omgaat, merk je al dat het vanzelf naar de achtergrond verdwijnt.

Dat is ook de reden dat er een beetje lacherig wordt gedaan als er bijvoorbeeld iemand met maar één been of een misvormd hoofd langsloopt. Het is niet echt uitlachen maar meer een soort nervositeit omdat ze zich geen houding weten te geven. Net zoals dat mensen altijd nakijken naar mensen in een rolstoel bijvoorbeeld. Het is anders en hoe ga je daar mee om...

quote:

Op zaterdag 10 maart 2007 19:45 schreef Mustard_Man het volgende:

[..]

Ik word liever uitgescholden voor vieze kankerlijer dan voor pvv stemmer. dan voel ik mij inderdaad aangevallen.

verder snap ik ook helemaal niet hoe:
[..]

te maken heeft met mijn post:
[..]

Volgens mij is er echt geen logisch verband.
ik heb het gevoel dat je echt helemaal naast het punt wat ik probeer te maken kijkt.

hier voor de zekerheid een samenvatting:
1. er zijn 387363563573465543 soorten "stoornissen"
2. zo goed als iedereen heeft er minstens één.
3. "stoornis"-huillies moeten kappen met alles op hun "stoornis" schuiven en zelf verantwoordelijkheid nemen.
4. het is geen fucking ziekte, zo ben je. alleen jijzelf kan het veranderen.
5. niet janken dat anderen het niet begrijpen of medelijden hebben. lekker boeiend. iedereen heeft zo zijn eigen problemen.

Je gaat wel wat makkelijk voorbij aan het feit dat sommige aandoeningen wel een paar gradaties zwaarder zijn dan andere. Bovendien heeft iedereen een bepaalde grens van wat 'ie aankan. Dat er op dit moment honderden mensen geamputeerde benen hebben, betekent niet dat iemand met enkel een geamputeerde voet zich maar gelukkig moet voelen. Wie ben jij om te bepalen dat zo iemand het makkelijk heeft?

Uit jouw stuk begrijp ik dat jij gewoon niet lastig gevallen wil worden met andermans problemen.

1. En een paar puistjes zijn minder erg dan misvormde benen. Er zijn gradaties en de ene afwijking is niet alleen fysiek zwaar maar ook psychisch. Je gaat me toch niet vertellen dat je een man zonder benen en armen en een zware vorm van acne even erg vindt als een jongen met eczeem.
2. Zie 1.
3. Natuurlijk moet je met zo'n stoornis leren leven, maar sommigen hebben het nu eenmaal makkelijker dan anderen qua afwijkingen. Dan vind ik 't van jouw kant te makkelijk om dan maar te zeggen dat ze maar gewoon moeten stoppen met 'huilen'. Soms zijn er inderdaad mensen waarvan je denkt: "Sjeesus, als je daar al over ligt te janken..." Dan nog. Misschien heeft die persoon wel meer problemen en is 't de combinatie van factoren en hoe de familie erop heeft gereageerd.
4. Je maakt een grapje zeker? Niet alles kan je zelf veranderen. Je mag jouw woorden van mij herhalen in een kankerkliniek, kijken of je dat durft.
5. Je zit hier in R&P en dan komen mensen het van zich af schrijven. Je hoeft de topics niet te lezen. Gewoon op straat zullen mensen jou niet aanspreken over hun problemen, iedereen houdt de schone schijn wel op t.o.v. de buitenwereld. Als jouw vrienden/vriendinnen echter met een probleem zitten, dan lijkt 't me toch wel logisch dat je daar naar luistert. Je bent immers vriend om elkaar te helpen als dat nodig is.

Mea culpa als 't niet zo is, maar ik krijg hier toch een vrij egoïstisch beeld van jou, Mustard_Man. Je vindt dat iedereen problemen heeft en dat iedereen daarom maar gewoon moet doen alsof alles koek en ei is. Je wil een van buitenaf gezien perfecte samenleving/omgeving en van binnenin een soort beerput van kutgevoelens. Juist als je bij wat mindere dingetjes wat van je afschrijft kun je erger voorkomen. Of wil je dat R&P vol komt te staan met zelfmoordgedachtes? Liever een pubertje hier en daar met klachten over z'n puistjes.

Hoop niet dat dit stuk voor jou mosterd na de maaltijd is, maar je dat je je ook daadwerkelijk iets empathischer kunt opstellen in je leven.

gr,

SH

Ik sta achter TS.

quote:

Op zondag 11 maart 2007 01:16 schreef SuperHarregarre het volgende:

[..]

Je gaat wel wat makkelijk voorbij aan het feit dat sommige aandoeningen wel een paar gradaties zwaarder zijn dan andere.

natuurlijk generaliseer ik een beetje, maar het ging me gewoon vooral om de grote jankballen op diverse fora en ook irl van die aandachttrekkertjes.

quote:

Bovendien heeft iedereen een bepaalde grens van wat 'ie aankan. Dat er op dit moment honderden mensen geamputeerde benen hebben, betekent niet dat iemand met enkel een geamputeerde voet zich maar gelukkig moet voelen. Wie ben jij om te bepalen dat zo iemand het makkelijk heeft?

ik beweer nergens dat zo iemand het makkelijk moet hebben.

quote:

Uit jouw stuk begrijp ik dat jij gewoon niet lastig gevallen wil worden met andermans problemen.

net zoals 99% van de wereldbevolking. waar dit topic dus overgaat.

quote:

1. En een paar puistjes zijn minder erg dan misvormde benen. Er zijn gradaties en de ene afwijking is niet alleen fysiek zwaar maar ook psychisch. Je gaat me toch niet vertellen dat je een man zonder benen en armen en een zware vorm van acne even erg vindt als een jongen met eczeem.
2. Zie 1.

eerlijk? ze kunnen beiden aan mn aids geinfecteerde pik likken. figuurlijk dan.

quote:

3. Natuurlijk moet je met zo'n stoornis leren leven, maar sommigen hebben het nu eenmaal makkelijker dan anderen qua afwijkingen. Dan vind ik 't van jouw kant te makkelijk om dan maar te zeggen dat ze maar gewoon moeten stoppen met 'huilen'. Soms zijn er inderdaad mensen waarvan je denkt: "Sjeesus, als je daar al over ligt te janken..." Dan nog. Misschien heeft die persoon wel meer problemen en is 't de combinatie van factoren en hoe de familie erop heeft gereageerd.

je gaat er direct van uit dat ik niet van zulke "stoornissen" heb of heb gehad? volgens verschillende psychiaters van vroeger heb ik een hoop van die "stoornissen". maar ik geloof er allemaal geen fuck van.
aan de dingen die mij dwars zaten heb ik hard aan gewerkt en heb ik ondertussen grotendeels verworpen. verder hou ik niet van de vuile was buiten hangen dus idd ik vertel het eigenlijk nooit iemand. en terecht. fuck stoornissen.

quote:

4. Je maakt een grapje zeker? Niet alles kan je zelf veranderen. Je mag jouw woorden van mij herhalen in een kankerkliniek, kijken of je dat durft.

ik heb het toch godverredomme niet over lichamelijke ziektes. ik heb het over psychische "stoornissen".

quote:

5. Je zit hier in R&P en dan komen mensen het van zich af schrijven. Je hoeft de topics niet te lezen. Gewoon op straat zullen mensen jou niet aanspreken over hun problemen, iedereen houdt de schone schijn wel op t.o.v. de buitenwereld. Als jouw vrienden/vriendinnen echter met een probleem zitten, dan lijkt 't me toch wel logisch dat je daar naar luistert. Je bent immers vriend om elkaar te helpen als dat nodig is.

dit topic gaat over dat de buitenwereld hun problemen vaak niet begrijpt of respecteerd. waarom zouden ze? iedereen heeft problemen maar om nou met iedereen rekening te houden is ook niet te doen.

quote:

Mea culpa als 't niet zo is, maar ik krijg hier toch een vrij egoïstisch beeld van jou, Mustard_Man. Je vindt dat iedereen problemen heeft en dat iedereen daarom maar gewoon moet doen alsof alles koek en ei is. Je wil een van buitenaf gezien perfecte samenleving/omgeving en van binnenin een soort beerput van kutgevoelens. Juist als je bij wat mindere dingetjes wat van je afschrijft kun je erger voorkomen. Of wil je dat R&P vol komt te staan met zelfmoordgedachtes? Liever een pubertje hier en daar met klachten over z'n puistjes.

fuck puistjes. fuck zelfmoordgedachtes. mensen die zelfmoord willen plegen: DOE HET! vies kutgespuis. niemand zal je missen!
ik heb echt geen respect voor mensen die de makkelijke weg nemen en zelfmoord willen plegen.

quote:

Hoop niet dat dit stuk voor jou mosterd na de maaltijd is, maar je dat je je ook daadwerkelijk iets empathischer kunt opstellen in je leven.

gr,

SH

emphatie is voor sukkels.

[ Bericht 100% gewijzigd door De-oneven-2 op 11-03-2007 13:43:11 ]

Hilter had ook een persoonlijkheidsstoornis.

Wanneer gaan we eens begrip tonen voor zijn stoornis?

quote:

Op zondag 11 maart 2007 05:35 schreef De-oneven-2 het volgende:

Mijn quoten zal wel niet goed werken...

Je zei; empathie is voor sukkels.

Interessant Verklaar je nader!

quote:

Op zondag 11 maart 2007 03:32 schreef Mustard_Man het volgende:
je gaat er direct van uit dat ik niet van zulke "stoornissen" heb of heb gehad? volgens verschillende psychiaters van vroeger heb ik een hoop van die "stoornissen". maar ik geloof er allemaal geen fuck van.
aan de dingen die mij dwars zaten heb ik hard aan gewerkt en heb ik ondertussen grotendeels verworpen. verder hou ik niet van de vuile was buiten hangen dus idd ik vertel het eigenlijk nooit iemand. en terecht. fuck stoornissen.

Hoe moeilijk is het om jezelf eens niet als lichtend voorbeeld te zien voor anderen? Er lopen hier 16 miljoen mensen rond, en die verschillen. Ook in het omgaan met problemen. De een relativeert het, de ander post op een forum erover, de ander gaat richting vrienden ermee.

Er is geen universele oplossing, en dat jij denkt dat je 'fuck stoornissen en houd je bek'-houding er één is die gevolgd dient te worden is slechts een blijk van een walgelijk gebrek aan empathie.
Kritisch staan tegenover mensen met bepaalde vormen van stoornissen: prima. Verwachten dat ze zelfredzaam zijn: ook goed. Moet zelfs aangemoedigd worden.
Maar alles op één hoop gooien, puur en alleen door het feit dat jij geen geduld ervoor hebt? Nee.

quote:

ik heb het toch godverredomme niet over lichamelijke ziektes. ik heb het over psychische "stoornissen".

Het zijn beiden aandoeningen, met beiden een ziektebeeld, en een manier van behandelen.
Geen verschil. Klaar.

Oh. En de volgende 'lik mijn aids-pik'-testostron-opmerking is er één teveel.
Laatste waarschuwing.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2007 18:44 schreef Mustard_Man het volgende:

[..]

nee, daar denk ik helemaal niet aan. kortzichtigheid je moeder.
(sorry, ik heb een agressiestoornis )

ik heb het ook gewoon over al die mensen die zogenaamd oh zo zielig zijn omdat ze bijvoorbeeld het huis niet uit durven. stop met alles afschuiven op je "stoornis" en neem zelf verantwoordelijkheid. geef gewoon toe dat je een watje bent en doe er wat aan.

waarom zou de hele wereld zich aan de 2897398733646443 "stoornissen" moeten aanpassen?

Ja ok, er zijn veel mensen die vast ook zelf de verantwoordelijkheid kunnen nemen, maar lang niet iedereen.

quote:

Op zondag 11 maart 2007 03:32 schreef Mustard_Man het volgende:
net zoals 99% van de wereldbevolking. waar dit topic dus overgaat.

Da's t probleem... Mensen zien niet meer dat ze in een samenleving leven... Hoe meer
er sprake is van een massamaatschappij, des te troebeler het beeld wordt welke functie
iedereen bekleed, sociaal, beroepsmatig, of slechts alleen decoratief...

Er ontstaat zo enorme vervreemding tussen mensen... Hoeveel mensen weten meer van hun buren
dan het alleen het huisnummer?

Die vervreemding zorgt snel voor een ver van mijn bed en als ik het maar niet ben gedachte...
Zo'n situatie zorgt dus weer voor meer mensen met problemen omdat ze van niemand op
aan kunnen en overgeleverd zijn aan onpersoonlijke instanties...

Iedereen leeft in een eigen wereld en heeft daar ook recht op, maar vergeet niet dat er ook
in die wereld meer mensen leven dan jijzelf... Als je goed bent voor die andere mensen, dan
zijn die mensen goed voor jou... Dus t is een win-win situatie als je een btje stil staat bij de
mensen om je heen...

quote:

emphatie is voor sukkels.

Dan ben ik met trots een sukkel...

Ik was net bij de bakker, alwaar de bakker aan mij vroeg waarom ik iedere dag om 11 uur brood kom halen. Of ik geen school heb.
Nu kan ik uiteraard zeggen dat ik ziek ben en daardoor geen school heb, maar om het net zo makkelijk te houden zeg ik dat ik gestopt ben met school omdat ik niet weet wat ik wil.
Ik moet heel vaak liegen omdat de waarheid gewoonweg niet begrepen zal worden. Maar dat pakt dan verkeerd uit, zo begon ze over beroepkeuzetesten. Ik heb er al duizend gedaan, ik weet ook niet wat ik wil dus zo'n grote leugen is het niet. Echter hield ze haar mond niet meer en begon te ratelen over de zorg, eigen bedrijf, managment en zelfs buschauffeur. "Is dat dan niet wat voor je?" blaatte het schaap en het enigste wat ik wou doen is haar opsluiten in haar eigen broodoven om haar dood te laten branden in haar eigen lichaamsvet.

Wie liegt over zijn stoornissen en/of aandoeningen vanwege het onbegrip en de onwetendheid?

Hoe red jij je uit zulke situaties? Ik probeer ze te ontlopen, maar als een hongerige leeuw storten onwetende huisvrouwen en bakkerswijven zich op mijn miserie om zich daarna handwrijvend te bedenken hoe zielig het is voor jou en hoe fijn voor zichzelf.

quote:

Op maandag 12 maart 2007 09:54 schreef B-FliP het volgende:

[..]

Da's t probleem... Mensen zien niet meer dat ze in een samenleving leven... Hoe meer
er sprake is van een massamaatschappij, des te troebeler het beeld wordt welke functie
iedereen bekleed, sociaal, beroepsmatig, of slechts alleen decoratief...

achja, tiswat.

quote:

Er ontstaat zo enorme vervreemding tussen mensen... Hoeveel mensen weten meer van hun buren
dan het alleen het huisnummer?

vast een hoop. toevallig weet ik wel heel veel van mijn buren en eigenlijk de halve straat.

quote:

Die vervreemding zorgt snel voor een ver van mijn bed en als ik het maar niet ben gedachte...
Zo'n situatie zorgt dus weer voor meer mensen met problemen omdat ze van niemand op
aan kunnen en overgeleverd zijn aan onpersoonlijke instanties...

de psychologen waar ik in contact ben geweest waren mij juist veel te persoonlijk. en "overgeleverd" mn kont, die mensen doen hun best om mensen te helpen en dit is de manier waarop je over ze praat?

quote:

Iedereen leeft in een eigen wereld en heeft daar ook recht op, maar vergeet niet dat er ook
in die wereld meer mensen leven dan jijzelf... Als je goed bent voor die andere mensen, dan
zijn die mensen goed voor jou... Dus t is een win-win situatie als je een btje stil staat bij de
mensen om je heen...

wie is er dan oh zo slecht voor die mensen? NIEMAND. dat zijn jullie eigen hersenspinsels.

quote:

[..]

Dan ben ik met trots een sukkel...

quote:

Op maandag 12 maart 2007 11:15 schreef moelan0e het volgende:


Wie liegt over zijn stoornissen en/of aandoeningen vanwege het onbegrip en de onwetendheid?

ik hang nooit de vuile was buiten, dat is namenlijk niet netjes. waarom zou je sowieso in godsnaam je problemen aan de bakker af willen vegen?

quote:

Op maandag 12 maart 2007 11:26 schreef moelan0e het volgende:
Hoe red jij je uit zulke situaties? Ik probeer ze te ontlopen, maar als een hongerige leeuw storten onwetende huisvrouwen en bakkerswijven zich op mijn miserie om zich daarna handwrijvend te bedenken hoe zielig het is voor jou en hoe fijn voor zichzelf.

hersenspinsels. misschien moet je eens stoppen met jezelf oh zo zielig te voelen en niet alle schuld op je stoornis of alle andere mensen schuiven.

quote:

Op maandag 12 maart 2007 11:15 schreef moelan0e het volgende:
Ik was net bij de bakker, alwaar de bakker aan mij vroeg waarom ik iedere dag om 11 uur brood kom halen. Of ik geen school heb.
Nu kan ik uiteraard zeggen dat ik ziek ben en daardoor geen school heb, maar om het net zo makkelijk te houden zeg ik dat ik gestopt ben met school omdat ik niet weet wat ik wil.
Ik moet heel vaak liegen omdat de waarheid gewoonweg niet begrepen zal worden. Maar dat pakt dan verkeerd uit, zo begon ze over beroepkeuzetesten. Ik heb er al duizend gedaan, ik weet ook niet wat ik wil dus zo'n grote leugen is het niet. Echter hield ze haar mond niet meer en begon te ratelen over de zorg, eigen bedrijf, managment en zelfs buschauffeur. "Is dat dan niet wat voor je?" blaatte het schaap en het enigste wat ik wou doen is haar opsluiten in haar eigen broodoven om haar dood te laten branden in haar eigen lichaamsvet.

Wie liegt over zijn stoornissen en/of aandoeningen vanwege het onbegrip en de onwetendheid?

t Was waarschijnlijk gewoon een onderwerp voor de bakker om een gesprek op gang te brengen
omdat op tijdstip als 11:00 waarschijnlijk saai is met weinig klanten... Als ik geen behoefte heb aan
een dergelijke conversatie geef k korte en ontwijkende antwoorden...

Je kan in allerlei situaties zitten waarin het niet gewenst is als iemand vraagt hoe t met je gaat
omdat je t niet met ze wil delen... Dat is jouw goed recht...

Om antwoord te geven op je vraag:

Ik lieg er niet over, maar als t niet ter sprake hoeft te komen en ik er geen behoefte aan heb dan
begin ik er iig niet over... Ik heb ADHD trouwens wat ik overigens niet als een aandoening ervaar,
ik ben er mee opgegroeid en weet niet beter dan dat ik ben hoe ik ben... Wel heeft t me wat
antwoorden gegeven op vragen die ik had over waarom ik me voel zoals ik me soms voel, en
de mate waarop ik prioriteiten stel, en hoe m'n gedachten af en toe the funny walk doen...

Maar natuurlijk is dat een heel andere situatie...

Nog een vraag aan jou: Schaam jij je voor je ziekte/aandoening?

quote:

Op maandag 12 maart 2007 11:50 schreef Mustard_Man het volgende:
de psychologen waar ik in contact ben geweest waren mij juist veel te persoonlijk. en "overgeleverd" mn kont, die mensen doen hun best om mensen te helpen en dit is de manier waarop je over ze praat?

Dat blijft hetzelfde... Die persoon wordt ervoor betaald om die houding aan te nemen en
emotionele diarree op te vangen...

quote:

wie is er dan oh zo slecht voor die mensen? NIEMAND. dat zijn jullie eigen hersenspinsels.

Alleen omdat jij het niet ervaren hebt betekent dat niet dat het niet bestaat... Dat zou ff mooi zijn...
En wil jij beweren dat iedereen het zichzelf aandoet? Wake up... Natuurlijk zullen er
wat aandachtshoeren bij zijn, maar er zijn weldegelijk veel mensen die door trauma's en
of een bepaalde gebeurtenissen/ervaringen of een aandoening het spoor bijster raken...

quote:

Op maandag 12 maart 2007 11:50 schreef Mustard_Man het volgende:

[..]

achja, tiswat.
[..]

vast een hoop. toevallig weet ik wel heel veel van mijn buren en eigenlijk de halve straat.
[..]

de psychologen waar ik in contact ben geweest waren mij juist veel te persoonlijk. en "overgeleverd" mn kont, die mensen doen hun best om mensen te helpen en dit is de manier waarop je over ze praat?
[..]

wie is er dan oh zo slecht voor die mensen? NIEMAND. dat zijn jullie eigen hersenspinsels.
[..]


[..]

ik hang nooit de vuile was buiten, dat is namenlijk niet netjes. waarom zou je sowieso in godsnaam je problemen aan de bakker af willen vegen?
[..]

hersenspinsels. misschien moet je eens stoppen met jezelf oh zo zielig te voelen en niet alle schuld op je stoornis of alle andere mensen schuiven.

dude ik heb dus chronische eczeem, en ook wat psychische dingen maar dat ziet niet iedereen, weet je hoe vaak je naar je kop krijgt: je moet niet krabben daar krijg je het van
dan doen mensen alsof het je eigen schuld is, dat doet best pijn...

en psychologen zijn best aardige lui, en die kunnen alleen helaas ook niet alles en dat soms best teleurstellend...
en ja te koop lopen met? gedeelt leet is half leed, daarbij is zelfs bewezen dat praten over problemen het helpt ze te genezen (als het over ziektes in het brein gaat), omdat je dan het allemaal helderde krijgt bijvoorbeeld.
Het is toch jammer dat er soms zo verkeerd op wordt gereageerd omdat mensen niet begrijpen dat je het gewoon wil delen. Net zoals je het zou delen als je auto ergens tegen aan is geknald of er ineens een kras op zit, dat wil je dan toch aan mensen vertellen?

Het valt eigenlijk in dezelfde catagorie als reuma, ms, migrane.. en een aantal varianten van kanker..
je ziet het niet, maar toch is het er.

quote:

Op maandag 12 maart 2007 11:50 schreef Mustard_Man het volgende:

ik hang nooit de vuile was buiten, dat is namenlijk niet netjes. waarom zou je sowieso in godsnaam je problemen aan de bakker af willen vegen?
[..]

hersenspinsels. misschien moet je eens stoppen met jezelf oh zo zielig te voelen en niet alle schuld op je stoornis of alle andere mensen schuiven.

Ik schuif alle schuld op mijzelf, en dat is de reden waarom ik zo zielig ben. Als je me dan gaat beoordelen jongeman, doe het dan goed. Ik hou niet van zulke grappen.

Ik heb eens een uur (!) bij de opticien gezeten omdat ze mij alles vertelde over haar scheiding, de dood van haar zus en de drie kinderen waar zij nu voor zorgt waarvan er een gehandicapt is. Nuja, allemaal tragisch.

quote:

Op maandag 12 maart 2007 12:03 schreef B-FliP het volgende:

[..]

t Was waarschijnlijk gewoon een onderwerp voor de bakker om een gesprek op gang te brengen
omdat op tijdstip als 11:00 waarschijnlijk saai is met weinig klanten... Als ik geen behoefte heb aan
een dergelijke conversatie geef k korte en ontwijkende antwoorden...


Nog een vraag aan jou: Schaam jij je voor je ziekte/aandoening?

Geen kortere ontwijkende antwoorden als die ik op haar toonbank heb gelegd. Ze kent mijn moeder, en toen ik weg liep zei ze:'Doe de groetjes aan je mama.' En ook van deze grap hou ik niet. Mijn moeder vind haar ook een trut.

Ik schaam me er niet voor, enkel weten vrienden en familie het. Maar ik moet al vroeg in een 'nieuwe relatie' mijn vreemde gedrag verklaren. Zo had ik eens een eerste date met een jongen, hij had een film gekocht en die keken we samen. Toen hij naar de keuken liep heb ik al zijn boeken uit de boekenkast getrokken en op de grond gegooid. Want ze moeten niet op alfabet, maar op kleur. Dat is zoveel leuker. Daar kon hij nog wel om lachen, maar toen ik op de tweede date stampvoetend was omdat hij mij haatte hoewel hij zei van niet, moest ik even uitleggen dat ik vlagen van bijzondere onredelijkheid bezit die je gewoon negeren moet en niet persoonlijk moet nemen.
Er kwam nooit meer een derde date