Dit is het vierde deel van ons thuisblijversverslag
(pas op: dit is een erg lang verslag voor de wat luiere lezers onder ons
Inmiddels is het weer even geleden dat we een berichtje achter lieten. Nou dit had een hele goede reden, namelijk het volgende. We waren met de trein van Agra naar Jaipur gegaan met de trein. Dit ging allemaal lekker, op het station nog een Chai-thee gedronken en daarna ingestapt. Rond 12:30 kwamen we in Jaipur aan, jeetje dat is pas een drukke stad. Chaos alom en heel veel mensen, auto's en scooters om ons heen. Nou goed wij dus een guesthouse uitgezocht en daarna Jaipur verkennen en we eten even een broodje bij de Mc Donalds.
Jack geeft aan een beetje last van d'r buik te hebben als we bij de "Hawa Mahal" aankomen. Dit is het palijs van de winden, hier huisden vroeger het vrouwelijk personeel van de Koninklijke familie en ze mochten alleen door de kleine raampjes naar buiten kijken.
Ondertussen begint Lekzzz ook wat buikloop te krijgen en moest dus ook continue naar de wc. De rest van de tijd worden we nog gefilmd voor een loklae tv-station en daarna ontmoeten we nog een local die super gastvrij is. Hij brengt ons met zijn chauffeur naar een apotheek om wat neusspray te halen, niet voor de buikloop maar voor de luchtwegen te bevrijden van alle smog.
Goed we gaan verder en verder maar besluiten toch nog wat avondeten naar binnen te werken. Hierbij eten we Thali, het gerecht waar je zoveel mag eten als je wilt. Het smaakt goed en Lekzzz eet dan ook erg veel, misschien te veel.
Aansluitend zijn we het zat en gaan we naar het Guesthouse. In de kamer gaat het slechter en rend Lekzzz te pas en te onpas naar de wc, Jack heeft wat meer geluk. Na een gebroken nacht is het nog hetzelfde en we besluiten in de kamer te blijven, aangezien het Jack beter vergaat haalt zij wat koekjes e.d om wat binnen te krijgen. Een aardige Fransman geeft ons een kop thee en we vragen hoe hij er aan komt. Het schijnt dus dat je in de winkels losse elementen van een waterkoker kan kopen. Deze hang je in een beker en hup...heet water. We bedenken ons geen minuut en kopen er ook eentje. Wat theezakjes, suiker en oploskoffie.Hiermee vermaken we ons tot de volgende ochtend.
Om 06:00 uur in de ochtend beld Jack met de reisdokter, deze is in Nederland gevestigd en geeft adviezen bij bepaalde calamiteiten. De dokter zegt dat we het nog wel 24 uur mogen aankijken maar als Lekzzz dan van het toilet komt dan wilt hij erg graag naar het ziekenhuis, een ziekenhuis waar je overigens niet vrolijk van wordt
De dokter spreekt erg goed Engels en weet al meteen wat te doen. Na een cocktail van 2 injecties en wat medicijnen gaan we weer naar het hotel. Hier beleven we een zeer ontspannen dag waarin niets moet. De volgende ochtend gaat het al een stuk beter met Lekzzz en Jack heeft al haast geen last meer. We besluiten om 09:30 uur de bus naar Pushkar te pakken.
We nemen een iets luxere bus zodat we lekker kunnen zitten. Nou het zitten is oke maar er stappen continue locals in en uit. Aangekomen in Pushkar lopen we met een venter mee naar zijn hotel, het ziet er redelijk uit maar veel te ver bij het centrum vandaan. We lopen weg en Jack zegt we gaan hier rechts. We belanden bij een geweldig Guesthouse met een binnenplaatsje, schoon douche en toilet en een geweldig bed met matrassen. De eigenaar is erg trots op zijn onderkomen en behandeld ons ook heel gastvrij. Zelfs als Jack gaat inchecken i.p.v Lekzzz (die nog buikkrampen heeft) vind hij het geen probleem.
We zijn nu anderhalve dag in Pushkar en het is hier fantastisch. We kunnen ons helemaal gek shoppen aan kleding en verder hebben we nog niet veel gedaan. Wat kleding en 2 zilveren ringen slaan we in en we ontmoeten een aardige juwelier. Blijkt dat de goed man een familiewinkeltje heeft op de vismarkt in Groningen. Hij geeft ons een kaartje mee en zegt dat we die daar moeten laten zien, krijgen we korting ofzo. Kortom een erg leuk gebaar.
Inmiddels ook weer het eerste vaste voedsel naar binnen gewerkt. Roti (soort pannekoek) met allerlei groente er tussen. Het bevalt goed.
Na ruim een week in India beginnen we veel te beseffen. De buikloop heeft ons tot rust gemaand en je kan zelf niet bealen hoe je wilt reizen. Het lijkt er meer op dat India zelf bepaald hoe je op reis gaat. We laten ons leiden door de tijden die er zijn, zo kan je niet echt plannen hoe lang een busreis of treinreis is. De beambte zegt 4 uur en vervolgens duurd het 7 uurtjes. Kortom we vinden het land fantastich en de bezienswaardigheden ook. We zien ook ontzettend veel armoede waarbij je maar niet kan begrijpen dat armoede en rijkdom zo dicht bij elkaar leven.
We doen ons best qua foto's alleen is de verbinding niet altijd snel genoeg.