Hoi Wenneke,
Noortje is op een leeftijd dat ze ontdekt dat ze een eigen persoonlijkheid is/heeft en dat ze ook los van jou een mening kan hebben of dingen kan doen/laten. Kinderen spelen daarmee en dat is goed voor hen ontwikkeling, ze komen los van je. Het ene kind heeft het wat sterker dan een ander. Eigenlijk moet je het als compliment opvatten dat ze zich kennelijk veilig genoeg bij je voelt om zich zo af te zetten tegen je: ze heeft dus door dat je toch wel van haar blijft houden. Mooi verhaal, maar daar heb je geen klap aan: het voelt heel anders natuurlijk.
Gelukkig heeft mijn Randy het niet zo sterk als jouw Noortje gehad, maar ook hij roept regelmatig: "Dat moet Papa (oma, opa, etc.) doen!" en heeft ook periodes gehad dat hij met van alles dwars lag. Jij hebt het over 'achter het behang plakken' en dat dat niet bevordelijk werkt, maar bij mij was dat gevoel juist wel de oplossing. En ook wel logisch misschien; door boos te worden, geef je een grens aan (waar het kind naar zoekt?). 2 manieren die bij mij werkten:
1) Ik zeg als hij dwars ligt: "We kunnen het gezellig doen en we kunnen het minder gezellig doen" als hij iets weigert en wacht daarbij even de reactie af. Er gebeurt dan wat IK wil (of dat nu in de kinderwagen is, schone luier of wat dan ook); Randy werkt mee óf hij werkt tegen en ik word chagrijnig en het gebeurt onder dwang (tenslotte ben ik nog steeds sterker dan hem!). Tegenwoordig kiest hij altijd voor gezellig, dat gaat een stuk sneller en... gezelliger! Als ik het zeg, weet hij dat het toch wel gaat gebeuren en kiest hij eieren voor zijn geld!
2) Ik 'plak hem achter het behang' en laat hem ff in zijn sop gaar koken. Voorbeeldje: als hij alleen door papa uit bed wil worden gehaald of als hij gewoon gigantisch dwars ligt bij het verschonen, zeg ik dat ik hem terug zet in zijn bed omdat ik het zo niet leuk vind en vraag of dat is wat hij wil. Ligt hij daarna nog dwars, dan voeg ik ook de daad bij het woord en ga ik even weg. Of gaat hij op de gang / in de hoek, afhankelijk van de situatie, ik wil zijn bed niet als strafplek gebruiken. Afkoelperiode voor ons allebei en even later probeer ik het vrolijk (desnoods net alsof!) nog een keer.
Ik weet niet hoe oud Noortje is, ik ga uit van tussen de 1,5 en 2 jaar. Ik weet niet of ze ook echt ZEGT dat ze je stom vindt, maar daar zou ik persoonlijk wel wat van zeggen dan. Staat papa je bij eigenlijk en gaat hij mee in je 'straf' (op wat voor manier dan ook) of is hij daar te gevleid voor dat hij in een beter blaadje staat?
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Als schrijvende snap ik wel dat je niet zo veel over dit onderwerp kon vinden, want het lijkt net of Randy altijd strontvervelend is zo (en ik een strenge bitch!)! En hij kan ook zo verschrikkelijk lief zijn, net als Noortje ongetwijfeld!