Geloof in (N)iets

quote:

Op woensdag 12 december 2007 14:28 schreef Dwerfion het volgende:

[..]

Het afwijzen van een Godsbeeld omdat de heilige geschriften je niet overtuigen, is mogelijk. Je kunt dan redenen hebben om dat Godsbeeld af te wijzen. Dat kan prima. Dat zou ik niet als geloof willen zien.

Er lijken echter allerlei atheisten te zijn die zeggen dat er uberhaupt geen goden zouden bestaan. Dat is dan weer een heel ander verhaal. En daar ging het mijns inziens om in de posts hierboven.

Alle godsbeelden zijn gebaseerd op dezelfde soort onduidelijke niet te verifieren heilige geschriften. het kan toch niet zo zijn dat je wel godsbeelden mag afwijzen maar dan toch er 1 moet overhouden omdat er anders sprake is van geloof (volgens anderen).Welk godsbeeld moet dat dan zijn?

Elke atheist weet best wel dat hij niet kan bewijzen dat er geen god is, idioten daargelaten. Maar waarom zou de atheist in het dagelijks gesprek, of in de discussie zijn mening heel zwak moeten houden?

Mijn overtuiging is dat de kans op supernatuurlijke wezens minimaal klein is, zeker die van de bekende religies. De kans dat er iemand op deze aarde is die er uberhaupt iets zinnigs over kan zeggen, vooral ook in de zin van leefregels, hiernamaalsen is net zo klein. Het zou kunnen, maar waarom er van uit gaan omdat er allerlei oude mannen met baarden en jurken dit allemaal beweren?

Maar praat ik met een gelovige die mij vraagt 'bestaat god?'; dan zeg ik nee. En is hij het daar niet mee eens, dan vraag ik hem beleefd dat dan eens aan te tonen.

' Extraordinary claims demand extraordinary evidence'

En gelovigen zijn vergeten dat hun claims 'extraordinary' zijn.

Want eigenlijk, geef toe, is het allemaal wel verdomd makkelijk, die ondoorgrondelijke god. Alles en niets valt er aan op te hangen, criticasters zijn gewoon ongelovige thomassen, tuurlijk zit het precies zoals elke gelovige (totaal verschillend) beweert.

Als laatste heb ik nog wat vragen. Ik kan me best voorstellen dat je rekening houdt met iets supernatuurlijks. Maar de mate waarin allerlei mensen menen die onkenbare god toch te kennen, is mij een raadsel.
Waarom heb jij een speciale status bij god dat jij wel precies weet hoe en wat? Waarom moeten wij jou (elke gelovige mag reageren) in een discussie over god(en) serieus nemen?

quote:

Op woensdag 12 december 2007 14:28 schreef Dwerfion het volgende:
Het afwijzen van een Godsbeeld omdat de heilige geschriften je niet overtuigen, is mogelijk. Je kunt dan redenen hebben om dat Godsbeeld af te wijzen. Dat kan prima. Dat zou ik niet als geloof willen zien.

Er lijken echter allerlei atheisten te zijn die zeggen dat er uberhaupt geen goden zouden bestaan. Dat is dan weer een heel ander verhaal. En daar ging het mijns inziens om in de posts hierboven.

Ik kan jou dezelfde vraag stellen als floris.exe: jij weet toch ook dat er geen kabouters bestaan? Dat kun je ook niet bewijzen. (Is dat dan een geloof btw?) Toch denk ik dat je er in je leven bar weinig rekening mee houdt dat ze evt. wel zouden kunnen bestaan. Dat is dus van 'dezelfde orde' als religie. En toch denk je dat de het ene niet bestaat en het andere wel.

Het probleem is volgens mij (en dat is al vaker gezegd in dit soort topics) dat gelovigen geloof als het vanzelfsprekende zien, als het referentiekader, als het 'nulpunt' en dat je dus moeite moet doen zeg maar je daar van af te zetten, een stap terug zeg maar (en dus een actieve bezigheid). Waar atheļsten van het niet-bestaan van iets uitgaan tot het tegendeel bewezen is (logisch toch? waarom met God/Allah etc. dan niet?) en geloof dus juist een stap extra is (en dus een actieve bezigheid).

Vanuit die verschillende referentiekaders hebben aangedragen argumenten nooit dezelfde waarde voor de verschillende partijen en kan je dus ook niet 'normaal' discussiėren.