Vorige week kwam ik er achter dat mijn vriendin kanker heeft. Ze begon met roken toen ze 12 was (ze is nu 22). De dokter zei dat ze nog maar ongeveer 3 maanden te leven heeft. De afgelopen dagen heeft ze alleen maar gehuild, en ik wist niet echt hoe ik hier mee om moest gaan, daarom heb ik haar dan ook maar niet meer teruggebeld. Ik weet dat het een slechts is om zoiets te doen, maar ik kon niet echt omgaan met de emoties.
Vandaag kwam ik erachter dat ze zelfmoord heeft gepleegd, door slaappillen in te slikken. Ze hebben nog geprobeerd om haar maag leeg te pompen maar het was te laat.
Ik ben naar de wake gegaan en het was allemaal zeer bedompt, om depressief van te worden. Het was moeilijk om in de omgeving te zijn van haar familie, haar moeder beschuldigd mijn van haar dood en maakt dit ook duidelijk. Daarom ben ik maar naar mijn ouders huis gegaan om daar maar koffie te gaan drinken op weg naar mijn appartament. En tevens om wat advies te krijgen over wat te doen? Mijn moeder vertelde me dat ik moest verhuizen ... verhuizen met mijn tante en oom naar bel air.
Ik fluitte voor een taxi, en toen deze dichterbij kwam, zag ik dat er op het nummerbord fresh stond en een dobbelsteen in de spiegel had. Het enigste wat ik kon zeggen was dat deze taxi zeldzaam was, maar ik dacht vergeet het yo home to bel air. Ik kwam aan bij het huis rond een uur of 7 of 8 en riep naar de taxichaffeur: yo ben thuis, smell je later. I keek naar mijn koninkrijk, eindelijk was ik er, om te zitten op troon als de prins van bel air.