Ik ben behoorlijk in de war

En nu ben ik in de war, want gisteren leek het alsof je geen gevoelens voor haar hebt, en uit je epistel van vanmorgen lees ik tussen de regels door dat je de mogelijkheid van het hebben van een relatie met haar niet uitsluit? "stel dat we iets beginnen samen, dan woont zij in Maastricht en ik 3 uur verderop".
Ik zou zeggen: de keuzes die je maakt, bepaal je zelf. Ik heb relaties gehad met mannen en vrouwen en de laatste jaren heb ik een relatie met 1 en dezelfde man. Het een sluit het ander niet uit, dus als je haar wel op die manier toelaat in je leven, zou ik zeggen: "veel plezier en genot samen", maar ga niet aan andere mensen advies vragen als je (zoals wel blijkt uit je laatste post) het antwoord zelf al weet.
Volgens mij ben je gewoon bang voor je eigen gevoelens naar je vriendin toe.

Laat je niet zo onder druk zetten door haar. Ze had gewoon de trein moeten nemen. Je hoeft nu helemaal geen antwoord te geven op wat je wel of niet voor haar voelt. Neem even je tijd, zet dingen op een rij en bepaal dan wat je echt voelt.

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 10:26 schreef Re-Joyce het volgende:
Update

Fijn dat jullie samen gepraat en gehuild en geslapen hebben...

Wat anderen hier wel al aangaven gisteren is dat je duidelijk moet zijn... Nu heb je haar
geen antwoord gegeven over ofdat je nu wel of niet van dat soort gevoelens voor
haar hebt of kan hebben... Dat geeft hoop op iets dat misschien niet is...

Als dit wel is dan moet je hier natuurlijk ook niet omheen draaien, maar als dat niet zo
is dan moet je dat wel goed uitspreken...

Wat ik wel denk is dat er geen sprake meer is van een verloren vriendschap...

Veel plezier nog en smakelijk eten voor zo..

quote:

Op dinsdag 20 februari 2007 14:21 schreef Re-Joyce het volgende:
Bedankt voor de lieve reacties (een enkeling daargelaten).

Een paar mensen hebben gezegd dat ik naar haar toe moet gaan. Mijn probleem is dat ik niet goed durf.
Ze heeft een paar sms-jes gestuurd met de vraag of ik haar wil bellen, en daar ben ik nu de moed voor aan het verzamelen.

Ik heb je O.P. ook gelezen. Tja, het is nogal " awckward" voor je lijkt mij. Wetende dat zij met 'meer' oog naar jou
kijkt dan andersom.
Maar Ik zou ook niet weten wat ik moest doen.
Maar ik denk, omdat jullie toch zoveel geven om mekaar als vrienden, dat jullie wel een weg vinden om door te gaan
met mekaar als vrienden. Het zal in begin vast wel een raar gevoel bij opwekken als zij in de buurt is.
Maar dat slijt wel denk'
Het lijkt me duidelijk voor haar ook dat jij geen wederzijds sexuele gevoelens koestert. Dus..
Als jullie doorgaan als vrienden kan het best lukken.

En wie weet kunnen die sexuele gevoelens van jou kant, later, als nog komen.
(maar als je echt zeker weet dat je niet lesbisch bent, dan zal dat wel niet..)

Ik ben een jongen (ook uit Purmerend weliswaar) en heb ook welles meegemaakt dat een man notabene
verliefd op me werd.
Hoe dat ging? Hij kwam naast me zitten, en ik met me hoofd elders, denkend aan andere dingen,
En hij zegt zo van: ' Ik ben verliefd op je'

Ik schrok me rot. Als man zijnde is dat wel even schrikken, dus ik kan jou reactie wel begrijpen.
Gelukkig heeft ie me iig. niet getongt... Als echt hetero (man) zijnde is dat echt een nono (God forbid)

Sterkte!

[ Bericht 1% gewijzigd door Lipton-Anubis op 21-02-2007 11:22:32 ]

dit topic is waardeloos zonder pics
OT: Wat een nare situatie

Laat je niet te makkelijk aanpraten dat je verliefd op haar bent... dat komt uit de toon van je berichten helemaal niet naar voren en het zou een beetje flauw zijn tegenover je vriendin om zomaar eens te gaan proberen, of het wellicht wat kan worden. Als je nog nooit gevoelens hebt gehad voor een meisje lijkt het me sterk dat je nu ineens wel bi of lesbisch bent namelijk. Kan me voorstellen dat je zoiets denkt te voelen maar laat je gutfeeling je niet voor de gek houden.

Breng haar naar het station, neem even afstand, geef haar nu geen hoop en kijk hoe je je de komende week voelt als alles een beetje bezonken is, lijkt me het verstandigste. Stort je niet overhaast ergens in als je zo erg twijfelt, dat is niet eerlijk omdat die twijfels er van haar kant niet zijn!

Fijn dat het gesprek goed is gegaan, maar ik zou even wat afstand nemen voordat je voor jezelf beslist waar je nu precies bang voor bent. Naar mijn mening is het als volgt: niemand is compleet hetero, en het zou best kunnen dat je gedeeltelijk op vrouwen zou kunnen vallen, maar het lijkt me in dit geval erg lastig om de vriendschap los te koppelen van je gevoelens voor haar. Ook heb ik het gevoel dat ze je een beetje onder druk zet en dat werkt zelden goed bij het op een rijtje zetten van je gevoelens.

Ik wil je wel een compliment geven, je bent duidelijk geweest en je denkt er constructief over na, maar blijf opletten dat je geen uitspraken doet waar je later spijt van krijgt, neem je tijd!

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 11:28 schreef Ms.Poes het volgende:
Verhaal

Zeg, is dit niet al de tweede keer in korte tijd dat we dezelfde mening hebben?

Is het dan niet meer een 'zuster-liefde' ?
Of wil je d'r zoenen en samen heimelijke genoegens opzoeken?

quote:

Op dinsdag 20 februari 2007 12:20 schreef jogy het volgende:
Probeer er geen olifant van te maken .

Idd. Maar volgende keer wel even op je hoede zijn voor je met haar "het bed induikt" .

/edit: heb je al gedaan dus... Vind het niet zo verstandig eigenlijk

[ Bericht 9% gewijzigd door Beroepsgokker op 21-02-2007 12:16:22 ]

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 11:51 schreef Re-Joyce het volgende:

Dat is het hem nou juist, ik weet niet wat ik voor haar voel. Vandaag ben ik er niet zo zeker van of ik niet ook wat voor haar voel, maar het is wel zo, dat ik geen vlinders heb, of op een andere manier hals over kop verliefd ben ofzo.
Vanmorgen wakker worden naast haar was niet raar, en stiekum kan ik me wel voorstellen zo samen te wonen enzo, maar ze is mijn beste vriendin. We kennen elkaar al bijna 10 jaar en hebben heel vaak samen gelogeerd en gekampeerd en noem maar op. Zoals ik al zeg, het voelt meer als een goede vriendschap dan iets anders. Alsof ze een zus is, hoe afgezaagd dat ook klinkt.

Als je allebei geen gevoelens tov de ander hebt kun je best samen wonen, als de ene meer voor de andere voelt dan andersom dan krijg je vroeg of laat een conflictsituatie, jij voelt je schuldig omdat je niet verliefd bent en zij voelt zich rot omdat jij niet voor haar voelt wat zij voor jou voelt.
Jullie zijn al 10 jaar vriendinnen, je hebt toch een band samen, wat jou betreft is die vriendschappelijk, zij zal dat ook hebben maar er speelt bij haar nog meer mee, ik denk dat je daar heel helder en zorgvuldig in moet zijn.
Maak haar aub heel snel heel duidelijk dat je van haar houd als vriendin maar geen vlinders voelt, dat je haar als maatje niet kwijt wilt maar dat er verder niets in zit.
Sterkte.

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 11:51 schreef Re-Joyce het volgende:
Zoals ik al zeg, het voelt meer als een goede vriendschap dan iets anders. Alsof ze een zus is, hoe afgezaagd dat ook klinkt.

Dat je wel kan voorstellen dat je met haar samen zou kunnen wonen zegt niets omdat
jullie al zo lang goede vriendinnen zijn... Ik zou ook zo met bepaalde vrienden een jaar
op wereldreis kunnen of samen kunnen wonen... Dat wil verder helemaal niet zeggen
dat ik me tot ze aangetrokken voel op een andere manier dan vriendschappelijk/broederlijk...

Natuurlijk kan ik niet weten wat jij voelt bij haar, maar als het zusterliefde is, dan zou ik
dat haar wel duidelijk maken...

Volgens mij cijfer je jezelf een beetje weg en probeer je je vriendin niet te kwetsen. Vandaar dat je maar 'wanhopig' aan het kijken bent of je toch niet meer voor haar voelt en het zo kan 'oplossen'.

Natuurlijk kun je je wel voorstellen hoe het is om samen te wonen als je elkaar al zo lang kent. Ik heb ook een goede vriend van me die ik al meer dan 10 jaar ken waarmee ik bijna in Amsterdam een huis had gedeeld, niet omdat we andere gevoelens voor elkaar hebben dan vriendschap, maar omdat het gewoon hardstikke leuk is om een paar jaartjes te gaan stappen, vrouwen te versieren (in ons geval dan) etc. en dan op kruip-afstand te wonen en de kosten te delen! Zoiets als een studentenhuis maar dan met iemand die je al jaren kent!

Je laatste zinnen zijn belangrijk: het voelt als een goede vriendschap en alsof ze een zus is. Dat vat het wel een beetje samen denk ik.

Zoen d'r anders een keertje goed en in een romantische sfeer. Dan weet je wel of het opwindend/lekker is of dat je er niet warm of koud van wordt. Misschien dat je dan plotseling ook ineens kriebels krijgt .

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 12:25 schreef Beroepsgokker het volgende:
Zoen d'r anders een keertje goed en in een romantische sfeer. Dan weet je wel of het opwindend/lekker is of dat je er niet warm of koud van wordt. Misschien dat je dan plotseling ook ineens kriebels krijgt .

Goh, ja, laat haar even met de verliefde gevoelens van haar beste vriendin gaan spelen terwijl ze eigenlijk al wel weet wat de uitkomst is. Beetje dom advies imho, dit zou echt ontzettend egoïstisch zijn.

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 12:20 schreef Re-Joyce het volgende:
Terwijl ik mijn haar zat te doen heeft ze hier gelezen. Ze was niet blij. Als ik mijn gevoelens zo makkelijk kon delen met een groep volslagen vreemden, en zo moeilijk met haar dan klopte er iets niet. Ze is inmiddels op weg naar maastricht. Ze was erg droevig na ons gesprek vanmorgen. Ik heb haar gezegd meer tijd nodig te hebben, en zij vond dat dat al een antwoord was. Als ik hetzelfde voor haar voelde als zij voor mij, dan had ik het volgens haar nu wel geweten. Ze wilde me niet verder onder druk zetten, dus is ze naar huis gegaan.
Ze zei nog dat ze me lief vond en dat ze begreep waarom ik twijfelde, maar dat ik vriendschap en liefde wel uit elkaar kon houden als ik verliefd zou zijn.
Ik heb alleen maar gehuild en geknikt, ze gaf me nog een zoen op mijn wang en toen ging ze weg.

bah, ik heb me in tijden niet zo ellendig gevoeld...

Sterkte! Ik moet je zeggen dat de opmerking over een 'gevoelens delen met een groep volslagen vreemden' wel kort door de bocht is. JUIST omdat je de mensen op dit forum niet kent kun je erover praten: had je het moeten opkroppen dan? Of moeten vragen aan je familie of (wederzijdse) vrienden? Je werd nogal geconfronteerd met iets waar je totaal niet op gerekend had en moeilijk kon bevatten.

Verder neem ik aan dat de uren die jullie uren gepraat hebben ook wel inhoud zullen hebben gehad en je met haar meer hebt gedeeld dan met ons. Maar: misschien dat ze het wel juist zag dat liefde en vriendschap inderdaad wel uit elkaar te houden zijn voor je! En dat ze de goede stap heeft gezet door even afstand te nemen.

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 12:20 schreef Re-Joyce het volgende:
Terwijl ik mijn haar zat te doen heeft ze hier gelezen. Ze was niet blij. Als ik mijn gevoelens zo makkelijk kon delen met een groep volslagen vreemden, en zo moeilijk met haar dan klopte er iets niet. Ze is inmiddels op weg naar maastricht. Ze was erg droevig na ons gesprek vanmorgen. Ik heb haar gezegd meer tijd nodig te hebben, en zij vond dat dat al een antwoord was. Als ik hetzelfde voor haar voelde als zij voor mij, dan had ik het volgens haar nu wel geweten. Ze wilde me niet verder onder druk zetten, dus is ze naar huis gegaan.
Ze zei nog dat ze me lief vond en dat ze begreep waarom ik twijfelde, maar dat ik vriendschap en liefde wel uit elkaar kon houden als ik verliefd zou zijn.
Ik heb alleen maar gehuild en geknikt, ze gaf me nog een zoen op mijn wang en toen ging ze weg.

bah, ik heb me in tijden niet zo ellendig gevoeld...

Ik denk dat ze gelijk heeft, als jij dergelijke gevoelens voor haar zou hebben zou dat er in die 10 jaar wel uit zijn gekomen.
Ik denk dat jullie in gesprek moeten blijven en kijken wat er met haar gevoelens tov jou gebeurt als jullie met elkaar om blijven gaan, dit is voor haar natuurlijk wel even zuur, haar hoop is in de grond geboord, nu heeft ze echter wel duidelijkheid en kan ze ermee om leren gaan.
We worden allemaal wel eens verliefd op iemand die niet hetzelfde voor jou voelt, dat betekent toch niet dat je die persoon nooit meer recht aan kunt kijken?
Ik denk dat je het beste kunt proberen de draad van jullie vriendschap weer op te pakken en niet constant praten over wat er met carnaval is gebeurd, het kan best zijn dat jullie band alleen maar sterker word nu dit allemaal uit de weg is, het kan ook dat het contact stilaan verwaterd, iig sterkte en veel wijsheid toegewenst!

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 12:25 schreef Beroepsgokker het volgende:
Zoen d'r anders een keertje goed en in een romantische sfeer. Dan weet je wel of het opwindend/lekker is of dat je er niet warm of koud van wordt. Misschien dat je dan plotseling ook ineens kriebels krijgt .

En wat nou als ze het voor het moment wel even lekker/leuk vindt en een dag later zoiets heeft van: "nou, het is toch niet mijn ding en ik prefereer mannen"?

Dan is de vriendschap ZEKER kapot....
_{(tenzij je misschien wellicht samen vantevoren overlegd dat experimenteren wel spannend is maar dat het geen gevolgen moet hebben. Dan moet je er echter wel zeker van zijn dat je je hier beide aan kunt houden!)}

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 12:20 schreef Re-Joyce het volgende:
bah, ik heb me in tijden niet zo ellendig gevoeld...

Da's begrijpelijk, en dat zij teleurgesteld is is ook begrijpelijk... Niet dat jij daar iets aan kan doen (je
moet zeker niet denken dat dat aan jou ligt), want ze is teleurgesteld dat jij niet hetzelfde voelt als
zij, en niet in jou als persoon of voor iets wat je fout gedaan hebt...

En ja, open zijn met vreemden op t net is zeker niet voor iedereen even normaal... Maar vaak is een
anoniem gesprek met vreemden heel verhelderend... Dat ze de vergelijking ging maken dat je dat niet
met haar zo kon doen vind ik wel appels en peren... Je hebt behoefte om erover te praten onafhankelijk
van haar, alleen hebt waarschijnlijk niet de personen om je heen met wie je dit zo kan of durft te bespreken...

Mocht je behoefte hebben om er nog verder over te praten op MSN, reageer dan in m'n fotoboek
dan geef k je mn adres...

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 12:20 schreef Re-Joyce het volgende:
Terwijl ik mijn haar zat te doen heeft ze hier gelezen. Ze was niet blij. Als ik mijn gevoelens zo makkelijk kon delen met een groep volslagen vreemden, en zo moeilijk met haar dan klopte er iets niet. Ze is inmiddels op weg naar maastricht. Ze was erg droevig na ons gesprek vanmorgen. Ik heb haar gezegd meer tijd nodig te hebben, en zij vond dat dat al een antwoord was. Als ik hetzelfde voor haar voelde als zij voor mij, dan had ik het volgens haar nu wel geweten. Ze wilde me niet verder onder druk zetten, dus is ze naar huis gegaan.
Ze zei nog dat ze me lief vond en dat ze begreep waarom ik twijfelde, maar dat ik vriendschap en liefde wel uit elkaar kon houden als ik verliefd zou zijn.
Ik heb alleen maar gehuild en geknikt, ze gaf me nog een zoen op mijn wang en toen ging ze weg.

bah, ik heb me in tijden niet zo ellendig gevoeld...

Jullie zijn wel vaak aan het huilen zeg. Los van je eventuele twijfelgevoelens of je iets met een vrouw wil, denk ik niet dat jullie 2 echt elkaars type lover zijn. Het is 80% angst en verdriet en onbegrip en frustratie en dingen niet kunnen uitspreken de afgelopen dagen. Een beetje een raar begin van een relatie - het zou wel anders zijn als er echt een spark was denk ik. Mocht je eventueel overwegen ook eens met vrouwen te willen experimenteren, dan zou ik dat niet met haar doen. Wat mij betreft staat je keus dus beter vast: voorlopig gewoon vriendinnen blijven, en er voor haar zijn natuurlijk, maar niet al teveel twijfelen; daardoor houd je haar ook in de cyclus van hoop en wanhoop..

[ Bericht 0% gewijzigd door eleusis op 21-02-2007 13:02:55 ]

quote:

Op woensdag 21 februari 2007 15:08 schreef Re-Joyce het volgende:
Iedereen bedankt voor de tijd om alles te lezen, en de reacties. Je zou het niet zeggen misschien, maar het heeft me wel erg geholpen. Ik heb net nog met haar gebeld om haar te zeggen dat ze nog steeds mijn maatje mag zijn als ze dat nog wil. Natuurlijk wilde ze dat, maar ze wil nu even alleen zijn.
Nu ik weet dat ze verliefd is op mij wil ze graag wat tijd om te verwerken dat het niet wederzijds is.
In de zomer zouden we samen naar barcelona gaan, en dat gaat voorlopig gewoon door.
Ik hoop dat we voor die tijd weer een beetje naar elkaar toe gegroeid zijn, maar dat is een kwestie van afwachten.

Ik denk dat dit topic daarmee klaar is. Bedankt iedereen.

Fijn dat je er wat aan hebt gehad, en veel succes! (en kijk eens wat verder op het forum, er is meer te vinden dan problemen )