quote:
Op zondag 25 februari 2007 18:21 schreef Étoile het volgende:Ok, naast alle (goede) praktische adviezen gooi ik het nog eens over een andere boeg. Je laat in je stukje duidelijk merken dat je je studie niet leuk vindt, dat dat allemaal maar erg moeizaam gaat en het je niets meer doet. Vaak is het zo dat 'koopziekte' (dingen kopen terwijl je eigenlijk weet dat je het niet moet doen etc.) ook te maken heeft met het feit dat iemand niet tevreden is met zichzelf, met zijn leven. Het kopen van een leuke gadget, een avond uit in het casino, verwennerij in de zin van eten kan dan even fijne afleiding zijn, maar uiteindelijk is dat maar van korte duur.
Misschien is het een goed idee om hier eens over na te denken.
Zijn ze bij je studie op de hoogte van hoe je er mee zit? Je zou misschien ook daar eens kunnen praten met een studiebegeleider oid, zodat je ook weer wat positiever bezig kunt daarmee. Uiteindelijk moet/kan je die voldoening namelijk ook wel uit constructieve dingen halen, een leuke baan of studie (switchen?), hobbies, vrienden, een partner.
Iig veel succes met het aanpakken, ik vind het al heel goed dat je het zo op tijd inziet en niet je kop in het zand steekt tot het echt boven je hoofd uit groeit!
Om hier nog even op terug te komen. Ik heb mijn oude woonplaats moeten verlaten door omstandigheden. Zo dus ook mijn vrienden / werk / familie e.d. Waar ik nu woon heb ik dus weinig tot geen vrienden en dat maakt het dus allemaal inderdaad lastiger.
Eigenlijk zit ik dus met mijn gedachten aan de hele andere kant dan hoe het zou moeten zijn, en dat is op de toekomst focussen en bezig zijn met een leuke studie. Ik heb wel een heel leuk baantje, met leuke collega's e.d. Maar het probleem daar weer bij is, dat elke mogelijkheid tot werken neem ik aan. Ik werk me kapot, en me dag ziet er eigenlijk meer uit als werken en slapen.
Werken geeft me op dit moment gewoon een gevoel dat ik even op niets concentreer. Het geld en de gedachten die er even niet zijn zijn de belangrijkste redenen dat ik zoveel werk.
En zo ook met het casino, het is niet eens een verslaving, want ik kan zo 2 weken lang achter mekaar werken en geen tijd hebben voor het casino. Het is meer dat dat het enige is wat ik momenteel leuk vind om af en toe eens te doen. Eindelijk eens wat plezier op een avond. Op dat moment is elk aanbod aannemelijk dan in je eentje in een afgestorven huis te zitten.
Ik zie reacties voorbij komen die richting mijn HBO-niveau e.d gaan, en dat ik het mezelf moet verwijten e.d. Tuurlijk is het mijn eigen schuld, en ik moet mezelf er ook op aankijken, maar daarnaast is en blijft het moeilijk om die stap te zetten, en het ook door te zetten. Als je helemaal alleen leeft, dan heb je niet iemand om je heen die je erbij kan helpen, waardoor je snel genoeg weer de fout in gaat.
Ik wil altijd zo snel mogelijk een resultaat boeken, maar besef nu langzaam aan dat dit probleem op korte termijn niet op te lossen is. Alles zal ik stap voor stap moeten zien op te lossen, en hopelijk gaat het me lukken zonder dat het me nog ongelukkiger maakt dan ik al ben.
Anyway, bedankt voor de reacties nogmaals, zo zie je maar weer dat ik aan sommige dingen niet gedacht had terwijl het wel nodig is