Het grote kleine babietjes topic deel 103

Thies! Moonah... succes!
Ondeugende Ronja, tut tut tut

Kendahl moddert ook maar door met signalen van tandjes, maar we zien nog niets. Nu wel weer verhoging, zeer schrale plekken op billen en wangen. Lang leve de zinkzalf en de uierzalf! Hij is ontzettend aan het kauwen op alles. Vanochtend dus een witte boterham geroosterd, zodat het niet zo plakkerig wordt. Heerlijk vond hij het, zat wel helemaal onder de kruimels en stukjes.
Verder is hij wel te genieten, zolang hij maar lekker bezig is en af en toe geknuffeld/gekieteld wordt

_{stiekem ook wel blij dat mijn tepels niet worden blootgesteld aan een bijtende Ken}

4 maanden!? Mén! Ik hoop maar dat hij er niet al te veel last van heeft Moonah.. En jij ook niet
Meneertje hier is al 9 maanden en nog steeds geen tandjes.. Bij Mams kwamen ze pas met 11 maanden.

hier ook nog lang geen tandjes in zicht, Liam had met 6 maanden de eerste geloof ik. ik kan nog wel even genieten van dat tandenloze bekkie

sterkte ermee moonah, ik hoop dat Thies braaf is

Thies een tand
Misschien kan je zo'n hockeybitje voor hem aanschaffen? Blijven je lolo's heel

Wow Thies en Ronja met tandjes. Arme mama's.

Over de luiers, iemand interesse in bijna 2 pakken huggies maatje 3? Ik heb ze hier maar ze bevallen helemaal niet. Jetske heeft er blijkbaar de anatomie niet voor, ze heeft 4 luiers omgehad en bij twee konden we alles verschonen.

En ik wil ook dat die volgende tand doorkomt, dit vnd ik zo zielig, veel poepen veel kauwen, veel huilen. Laat 'm nou maar gewoon komen

En Thies, vlotterd, nu al een tand. Ronja had er toch al een? Wat schrijf je dat lief op van dat kattekwaad Owlet

Tandjes sucken dus!

Thies, lief klein eentandig bengeltje

quote:

Op zondag 11 februari 2007 12:01 schreef Moonah het volgende:
Whhaaahhhhh!! Thies krijgt een tand!
En het kind is pas net 4 maanden....
Arme tietjes van mij.

Randy was 8 dagen (nee, geen typfout!) oud toen hij zijn eerste tand kreeg, dus herken je angst Moonah! Zorgen dat je je pinknagels kort houdt, zodat je die elk moment in het mondje kan steken (of kin naar beneden drukken) om je arme tepels te bevrijden! Goed duidelijk "Nee!" roepen, hoewel je dat wel spontaan zal doen, hihihi! Mijn ervaring is -met zowel Randy als Tinka- dat ze een paar dagen achter elkaar een keer bijten en dat het dan afgelopen is. Na een tijdje (2 maanden ofzo) hadden ze nog eens zo'n periode. Verre van leuk, het doet zo'n pijn dat je de tepel er nog nauwelijks in durft te steken, maar ach... het is tijdelijk!

quote:

Op zondag 11 februari 2007 22:43 schreef Mammietje het volgende:

[..]

Randy was 8 dagen (nee, geen typfout!) oud toen hij zijn eerste tand kreeg,

Ouch!
Dat heb ik nog nooit gehoord! Staat hij in het Guiness Book of Records?

Dames, dank voor jullie medeleven.
Ik merk nu wel dat ik er alerter op ben dat hij niet gaat spelen met mijn tepels. Voorheen liet ik hem nog wel eens lekker tutteren , maar dat is nu wel een beetje afgelopen.... En mijn pink is idd in continue staat van paraatheid!

En Jets, huppekee, vooruit met die volgende tand!!!

Ive heeft nu alweer een tijdje tandjes (1,5 maand), maar heeft mij nog nooit gebeten. Hij is blijkbaar erg braaf!
We hebben nu etosluiers en sindsdien is er nog geen doorlek-ongeval geweest.

quote:

Op maandag 12 februari 2007 11:43 schreef cattie het volgende:
We hebben nu etosluiers en sindsdien is er nog geen doorlek-ongeval geweest.

Hier vanmorgen voor het eerst!
Maar dat kwam natuurlijk omdat Pappa gisteravond de luier om had gedaan

quote:

Op maandag 12 februari 2007 11:05 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ouch!
Dat heb ik nog nooit gehoord! Staat hij in het Guiness Book of Records?

Nee, mijn schoonbroer misschien wel, hij is namelijk geboren met 2 tanden!

Hier zorgt tandje 2 voor veel meer pijn bij Cas dan tandje 1. Gisteravond lag hij plots te gillen en probeerde zijn hele hand in zijn mond te stoppen. Dan lijkt hij alsof hij de pijn uit de kaak wil trekken ofzo. Chamodent helpt wel iets, vanmiddag had hij weer zo'n pijn. En toen hij de druppels kreeg werd hij gelijk wat rustiger.

Aah, wat sneu voor Cas!! Tandjes die doorkomen zijn niet leuk..

Arme tandekrijgende ukkies

Yppy alles goed daar met jou en anna ?

Wanneer ga je eigenlijk voor het eerst met een kleintje naar de kapper. Of in ieder geval laat je zijn haren knippen? Mikael heeft raar haar. Is na de geboorte niet uitgevallen en op sommige plekken heel lang en op sommige plekken heel kort. Tis haar waar ik niks mee kan. Zal zijn haar mooier worden als ik het laat knippen?

Ik heb hier alleen de pony van arwen bijgeknipt. en het babypluis.. maar is het niet nog te kort om het bij te laten knippen

quote:

Op maandag 12 februari 2007 15:30 schreef _evenstar_ het volgende:
Ik heb hier alleen de pony van arwen bijgeknipt. en het babypluis.. maar is het niet nog te kort om het bij te laten knippen

Nee daarom. Hij heeft op sommige plekken heel lang. Lange plukken en korte plukken naast elkaar zeg maar. Ziet er een beetje uit als een clown maar dan blond

quote:

Op maandag 12 februari 2007 15:25 schreef MeNicole het volgende:
Wanneer ga je eigenlijk voor het eerst met een kleintje naar de kapper. Of in ieder geval laat je zijn haren knippen? Mikael heeft raar haar. Is na de geboorte niet uitgevallen en op sommige plekken heel lang en op sommige plekken heel kort. Tis haar waar ik niks mee kan. Zal zijn haar mooier worden als ik het laat knippen?

Als Mika een beetje kan zitten kan je gerust met hem naar de kapper gaan. Persoonlijk vind ik het wel mooier als ze de eerste keer naar de kapper zijn geweest gewoon klein beetje modelletje erin en het lijkt direct weer voller.

Hier een fotootje om een beetje duidelijk aan te geven:


Die haren die recht op staan die krijg ik dus niet plat en zijn heel lang. Maar er zitten ook rare plukken tussen die heel kort zijn en dus plat ligt En dan heeft ie van die rare pukken over zijn oren aan de ene kant en aan de andere kant is het veel korter. Beetje komisch gezicht

Ik vind hem er ook wel heel lief uitzien met dat haar!

Ik ben met Lotte vanmorgen naar het CB geweest, alles was in orde madam heeft de 2e serie prikken gehad en ligt nu te slapen. (wat een flinke naaldjes zitten er trouwens aan de prikken das toch zielig?)
Ze woog 5475 jippie en gaat goed op de middelste lijn mee. Daar ben ik erg blij mee aangezien ikzelf nooit op die lijn heb gezeten.
Alleen ze drinkt heel traag (of nee in 2 stappen) en doet daar dus lang over, maar ja dat is Lotte.

Vanaf wanneer zetten jullie trouwens je kindjes in de buggy en niet meer in de wandelwagenbak? eff nieuwschierig is, mag Lotte van de arts al in de buggy doen. Zolang ze maar niet te lang in de wipper ligt dan is er een heleboel goed...

*Officiële melding in dit topic maakt*

Milo is alweer 9 dagen oud. Wat gaat dat toch enorm hard als je meer dan een week lang in je eigen wereldje leeft en je dan pas beseft dat er buiten het Milo-universum nog meer te beleven valt De kraamverzorgster is inmiddels de deur uit en sinds gisteren staan we er alleen voor. Geen tips en adviezen meer van onze vraagbaak, maar gewoon afgaan op onze eigen intuitie. Het is heerlijk en we genieten van elk moment samen. Milo is zo'n tevreden en geduldig ventje en hij huilt alleen als hij buikkrampjes of honger heeft. Milo eet trouwens als een bootwerker. Zijn flesje (sinds vanavond 100 cc)heeft hij in no-time leeg en meestal valt hij dan onmiddelijk weer in slaap. Boeren of mondjes teruggeven doet meneer niet. Hij is waarschijnlijk zo gulzig dat hij dat zonde van het voedsel vindt. Alles moet op, tot de laatste druppel . In de eerste paar dagen werden we behoorlijk geleefd door het voedingsschema en probeerden we in de tussenliggende uren zelf wat te slapen of regeldingen te regelen. Toch lijkt het alsof we sinds gisteren het ritme wat meer onder controle hebben in plaats van dat het ons controleert. Overdag en 's avonds ligt Milo nog in de box in de woonkamer te slapen en 's nachts ligt hij in het reiswiegje naast me op de slaapkamer. Vanmiddag hebben we hem als experiment in zijn eigen kamertje laten slapen en dat was meer een beproeving voor Slaapmama dan voor Milo Ik kan nog maar moeilijk verder bij hem vandaan zijn dan een paar meter en kan soms niet wachten tot hij wakker wordt voor zijn volgende voeding zodat ik hem weer lekker kan knuffelen

quote:

Op maandag 12 februari 2007 17:58 schreef Slaapmeisje het volgende:
*Officiële melding in dit topic maakt*

Milo is alweer 9 dagen oud. Wat gaat dat toch enorm hard als je meer dan een week lang in je eigen wereldje leeft en je dan pas beseft dat er buiten het Milo-universum nog meer te beleven valt De kraamverzorgster is inmiddels de deur uit en sinds gisteren staan we er alleen voor. Geen tips en adviezen meer van onze vraagbaak, maar gewoon afgaan op onze eigen intuitie. Het is heerlijk en we genieten van elk moment samen. Milo is zo'n tevreden en geduldig ventje en hij huilt alleen als hij buikkrampjes of honger heeft. Milo eet trouwens als een bootwerker. Zijn flesje (sinds vanavond 100 cc)heeft hij in no-time leeg en meestal valt hij dan onmiddelijk weer in slaap. Boeren of mondjes teruggeven doet meneer niet. Hij is waarschijnlijk zo gulzig dat hij dat zonde van het voedsel vindt. Alles moet op, tot de laatste druppel . In de eerste paar dagen werden we behoorlijk geleefd door het voedingsschema en probeerden we in de tussenliggende uren zelf wat te slapen of regeldingen te regelen. Toch lijkt het alsof we sinds gisteren het ritme wat meer onder controle hebben in plaats van dat het ons controleert. Overdag en 's avonds ligt Milo nog in de box in de woonkamer te slapen en 's nachts ligt hij in het reiswiegje naast me op de slaapkamer. Vanmiddag hebben we hem als experiment in zijn eigen kamertje laten slapen en dat was meer een beproeving voor Slaapmama dan voor Milo Ik kan nog maar moeilijk verder bij hem vandaan zijn dan een paar meter en kan soms niet wachten tot hij wakker wordt voor zijn volgende voeding zodat ik hem weer lekker kan knuffelen

springt even uit lurkstand voor slaapmeisje.

wat klink je heerlijk verliefd
Geniet er van!

quote:

Op maandag 12 februari 2007 17:58 schreef Slaapmeisje het volgende:
*Officiële melding in dit topic maakt*

Milo is alweer 9 dagen oud. Wat gaat dat toch enorm hard als je meer dan een week lang in je eigen wereldje leeft en je dan pas beseft dat er buiten het Milo-universum nog meer te beleven valt De kraamverzorgster is inmiddels de deur uit en sinds gisteren staan we er alleen voor. Geen tips en adviezen meer van onze vraagbaak, maar gewoon afgaan op onze eigen intuitie. Het is heerlijk en we genieten van elk moment samen. Milo is zo'n tevreden en geduldig ventje en hij huilt alleen als hij buikkrampjes of honger heeft. Milo eet trouwens als een bootwerker. Zijn flesje (sinds vanavond 100 cc)heeft hij in no-time leeg en meestal valt hij dan onmiddelijk weer in slaap. Boeren of mondjes teruggeven doet meneer niet. Hij is waarschijnlijk zo gulzig dat hij dat zonde van het voedsel vindt. Alles moet op, tot de laatste druppel . In de eerste paar dagen werden we behoorlijk geleefd door het voedingsschema en probeerden we in de tussenliggende uren zelf wat te slapen of regeldingen te regelen. Toch lijkt het alsof we sinds gisteren het ritme wat meer onder controle hebben in plaats van dat het ons controleert. Overdag en 's avonds ligt Milo nog in de box in de woonkamer te slapen en 's nachts ligt hij in het reiswiegje naast me op de slaapkamer. Vanmiddag hebben we hem als experiment in zijn eigen kamertje laten slapen en dat was meer een beproeving voor Slaapmama dan voor Milo Ik kan nog maar moeilijk verder bij hem vandaan zijn dan een paar meter en kan soms niet wachten tot hij wakker wordt voor zijn volgende voeding zodat ik hem weer lekker kan knuffelen

Herkenbaar .

Gaat goed meid?