DGK verkocht aan de VS

quote:

Reality is 'Golden' for De Mol and ABC

Unscripted mogul John de Mol -- creator of "Fear Factor" and "Big Brother" -- is jumping back into the U.S. reality TV game.

Producer has pacted with ABC to adapt "The Golden Cage," a sudsy skein he describes as "'Big Brother' meets 'Dallas' or 'Dynasty.'" Sale reps his first major Stateside play since leaving Endemol three years ago and launching his Talpa Prods. banner.

ABC reality topper Andrea Wong and senior veepee John Saade aggressively pursued the format rights to "Cage."

While elements of the game could change during development, current format takes 10 people and parks them in a luxury mansion in which they live like millionaires -- think servants, lavish parties and, in the case of the current Dutch skein, prostitutes. The downside: They have limited contact with friends and family, winning visits or time out of the house via competitions.

Whoever can last longest wins the house, as well as a major cash prize.

Because they get to live a lush life, contestants could end up staying in the house for months, if not years. The only way players are dismissed from the game is if they choose to leave, or if every other member of the house agrees to vote them off during twice-monthly "firings."

"I compare it to a Broadway musical: It's an open-ended reality show where nobody knows how long it's going to last," de Mol said. "The format is so bloody simple, you wonder why we haven't thought of it before."

To up the ante, Dutch version of "Golden Cage" required contestants to put up an entrance fee of roughly $14,000 to get on the show (proceeds go to charity). "We want to make sure we're dealing with serious people," he said.

As with "Big Brother," "Golden Cage" contestants will be under 24-hour camera surveillance, with images broadcast on both TV and the Web. De Mol said innovations in cameras and lighting give the show a different feel from most reality skeins.

"It's all on a much higher level. It feels like a drama," he said.

Reality historians will recognize "The Golden Cage" as the original code name for "Big Brother," which de Mol first developed nearly a decade ago in Holland. The "Cage" title ultimately was deemed inappropriate for "Brother," but de Mol resurrected it last year while designing the format for the new show.

"Cage" is airing on Tien, the Dutch broadcast station de Mol launched in August 2005, in part to serve as a platform for launching reality formats.

After taking an eight-month sabbatical, de Mol has plunged back into the development game via Talpa. He's working on several other formats that could be shopped to U.S. broadcasters shortly.

One potential import: "One Million Whats," a quizzer in which contestants know how much they can win (one million) but not the unit in which it's paid (dollars, pesos, sea urchins).

As in past U.S. ventures, de Mol's ABC deal was handled by Jeanne Newman.

quote:

_{John de Mol vraagt zich af wanneer het venijn op is. Sinds de start van zijn zender Talpa (nu Tien) krijgt hij bakken kritiek over zich heen. Mensen kijken zelfs expres niet naar de nieuwe zender ’om te bewijzen dat succes niet te koop is’. Voor het eerst gaat de tv-tycoon openhartig in op de kritiek. „Ik ga nog altijd fluitend naar mijn werk.” Daar is nu extra reden voor. John heeft zijn omstreden tv-concept De Gouden Kooi verkocht aan de VS. De aanhouder wint…}

John de Mol scoort met verkoop ’Gouden Kooi’ aan VS

DE AANHOUDER WINT!

„Tien probeert gewoon goede televisie te maken”

„Ik verspil geen energie aan mijn imago; ik werk”

Unieke tv-geschiedenis. Uit zijn eigen zak begon John de Mol augustus 2005 een nieuwe zender. Het is een jongensdroom van de tv-maker die sinds de verkoop van Endemol, het bedrijf dat hij samen met Joop van den Ende begon, over een bijna onuitputtelijke geldstroom kan beschikken.
Talpa kocht de voetbalrechten, haalde een heel regiment bekende koppen binnen en bestelde uitstekende Nederlandse dramaseries. Mediavoorspellers raakten in hosannasfeer en schreeuwden van de daken dat John Nederland 2 zou verpletteren. Maar de kijkers deden onverwacht iets totaal anders. Nederland, zo bleek uit talloze consumentenpeilingen, zou John de Mol wel eens een lesje bescheidenheid leren.
John de Mol zit achter een berg papier in zijn denktank in Laren. De mediatycoon is koud terug uit Amerika, waar de rode lopers voor de ’tv-genius’ opnieuw zijn uitgerold. In eigen land wordt John al weer langere tijd beschimpt, worden zijn kijkcijfers onder de loep uitgepluisd en elk nieuw project of idee dat hij lanceert, wordt vooringenomen ontvangen.
Hoe denkt hij dat dat komt?
John haalt zijn hand door zijn haar. Benadrukt dat hij eigenlijk geen zin heeft om in de verdediging te gaan, omdat hij zich niet zo voelt. Maar: „Ik ga inderdaad bijna denken dat het aan mijn persoon ligt. Alles wat we bij Tien doen, wordt ontvangen door een hele batterij criticasters. Serieus, het is bijna interessanter om te onderzoeken wat die critici beweegt dan wat mij beweegt.”
Aarzelt: „Een deel van de media heeft bewust bijgedragen aan dat poenerige imago. Er werd ontzettend veel stampij gemaakt over grote geldbedragen die ik zou betalen om mensen weg te kopen. Terwijl ik werkelijk gewoon marktconforme salarissen betaal. Laatst zijn Wendy van Dijk en Robert ten Brink overgegaan van SBS naar RTL. Daar zijn heus ook bedragen met zes nullen mee gemoeid. Je hoort er niemand over… En ik heb ook nooit gezegd dat we meteen een succes zouden zijn. Ik heb steeds de verwachting uitgesproken dat we er ongeveer drie jaar over zouden doen en nog toegevoegd dat ik dacht dat we tien nieuwe programma’s zouden moeten maken om er twee succesvol te laten zijn. Omdat dat altijd zo is. Die nuanceringen zijn in het rumoer ten onder gegaan.”
De kritiek blijft niet mis. John haalde het geliefde voetbal bij Studio Sport weg en veroorzaakte het einde van Kopspijkers door het binnenhalen van Jack Spijkerman. Het maakte mensen boos.
John reageert hoofdschuddend. „Het enige wat ik doe, is proberen goede televisie te maken. En ik omring me daarvoor graag met de beste mensen. Ik doe dat ook nog eens vanuit mijn eigen portemonnee. Ik gooi geen cent belastinggeld over de balk, ik investeer volop in Nederlandse producten. En ik hou met mijn investeringen een belangrijk deel van de entertainmentindustrie aan het werk.”
Gebaart: „Laatst was er weer gezeur over De Gouden Kooi. Hoe lang ik dat programma nog vol hou. Nou, dan ben ik nu extra blij met de erkenning in de VS. We hebben echt een interessante mix kunnen ontwikkelen tussen een reallife soap en een echte soap. Het netwerk ABC heeft het gekocht, dat is toch geweldig. Wij kiezen nu een productiemaatschappij en dan gaan we daar op huizenjacht. Ik ben er trots op dat ik het programma in het grootste televisieland ter wereld, de Verenigde Staten, heb kunnen verkopen. En met andere landen zijn we ook al in gesprek. Dat voelt als Hollands succes, waar ik me niet voor hoef te schamen.”
Is het dan niet moeilijk dat er in eigen land af en toe zo geringschattend wordt gedaan?
Grijnst: „Ik heb een kilometer eelt op mijn ziel gekregen bij Endemol. Met Big Brother onder andere. Voor dat programma ben ik eerst als immoreel de grond ingetrapt. En daarna hing heel Nederland krantenpagina’s met het hoofd van deelnemers Ruud of Bart voor de ramen. Een hype werd het en ik was opeens geniaal. Ik verheug me voor Tien nu op een rustiger jaar waarbij de kwaliteit het gaat winnen van het sentiment. Er zit trouwens ook een technisch verhaal aan vast. ’De kijkcijfers vallen tegen’ wordt me steeds ingewreven. Het komt in mijn overtuiging ook omdat op veel televisies onze zender Tien nog niet is gevonden. Hoe meer nieuwe tv-toestellen worden verkocht, hoe beter het wordt. We zitten daarin nu overal in de automatische voorprogrammering. Over een jaar, twee jaar gaat het dus vanzelf beter.”
Nederland heeft John de Mol verkeerd begrepen?
Zendereigenaar De Mol benadrukt: „Joop van den Ende heeft al een paar keer vol goede bedoelingen tegen me gezegd dat ik aan mijn imago moet werken. Dat het daar allemaal door komt. Maar ik wil daar geen energie aan besteden. Ik ben geen ster, ik ben geen Marco Borsato. Ik gebruik al mijn energie om te werken. Ik zie mezelf meer als een man achter de schermen.
Als iemand me smalend vraagt wanneer mijn geld op is, heb ik de neiging te vragen of hij mee wil in mijn vliegtuig om in mijn Portugese zwembad te zwemmen. Maar dat is natuurlijk niet wat je moet doen in Nederland. Weet je, ik ben geen crimineel; ik heb mijn geld met hard werken verdiend. En ik ben ondernemer, dus ik ben niet aan het rentenieren, maar ik investeer ruim in mensen en creativiteit.” Hij kijkt me doordringend aan: „Kun jij me uitleggen wat daar fout aan is?”
John de Mol denkt even na: „Ik ga fluitend naar mijn werk, want ik ben met geweldige mensen mooie dingen aan het maken. Het belangrijkste is dat ik mijn plezier in tv maken niet laat bederven. En de stroom van negativiteit die we de afgelopen anderhalf jaar over ons heen hebben gehad, heeft ook een positief effect. Binnen het bedrijf heerst echt het wijgevoel. We werken met z’n allen kei- en keihard. Bloed, zweet en tranen, wij tegen de rest van de wereld. Het kan niet anders of uit die gebundelde kracht komen nog meer mooie dingen…”