Zwangerschap en geboorte deel 276

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 21:08 schreef Fendy het volgende:

[..]

Tof, maar vanwaar dat jullie kind de werktitel "Bompie" heeft.

Dat is een lang verhaal, maar om een lang verhaal kort te maken ... Wij verzinnen wel vaker dingen in onze eigen thuistaal en zo kunnen we bijna een woordenboek vullen met eigen woorden. Hier het verslag van het ontstaan van Bompie:

Ik ben niet zo goed in achteruit inparkeren met onze grote Ford Mondeo Stationwagen. Toen ik dat een keer moest doen, was ik een beetje onzeker en zei tegen Slaapvriendje: "ik weet nooit zo goed tot wanneer ik door moet gaan". Waarop Slaapvriendje zei: "nou gewoon, tot het bompie". (=zo'n betonnen opstaand geval aan het einde van een parkeerplaats). Zo gezegd, zo gedaan. Toen we een aantal jaar bezig waren in de medische malle molen voor ons project Baby, waren we op een gegeven moment zo ontzettend moegestreden dat we ons afvroegen hoe lang we nog door zouden moeten gaan. We keken elkaar aan en besloten "tot het bompie" te gaan. En dat is dus nu ons eigenwijze Bompie

Volgen jullie het nog of ben ik nu compleet aan het wartalen?

Oh, wat een leuk verhaal!

pfft, dat kan een zware bevalling worden

Je wartaalt niet Ik vind het wel ontroerend eigenlijk...

Jullie zijn tot het Bompie gekomen Ik zeg, baren dan maar

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 23:08 schreef Moonah het volgende:
Oh, wat een leuk verhaal!

Echt wel.

_{wij hadden pino}

Leuk verhaal idd Slaapmeisje!

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 23:06 schreef Slaapmeisje het volgende:

[..]

Dat is een lang verhaal, maar om een lang verhaal kort te maken ... Wij verzinnen wel vaker dingen in onze eigen thuistaal en zo kunnen we bijna een woordenboek vullen met eigen woorden. Hier het verslag van het ontstaan van Bompie:

Ik ben niet zo goed in achteruit inparkeren met onze grote Ford Mondeo Stationwagen. Toen ik dat een keer moest doen, was ik een beetje onzeker en zei tegen Slaapvriendje: "ik weet nooit zo goed tot wanneer ik door moet gaan". Waarop Slaapvriendje zei: "nou gewoon, tot het bompie". (=zo'n betonnen opstaand geval aan het einde van een parkeerplaats). Zo gezegd, zo gedaan. Toen we een aantal jaar bezig waren in de medische malle molen voor ons project Baby, waren we op een gegeven moment zo ontzettend moegestreden dat we ons afvroegen hoe lang we nog door zouden moeten gaan. We keken elkaar aan en besloten "tot het bompie" te gaan. En dat is dus nu ons eigenwijze Bompie

Volgen jullie het nog of ben ik nu compleet aan het wartalen?

Kristalhelder en helemaal duidelijk
Leuk verhaal ook

Prachtverhaal Slaapmeisje!
Bompie wacht echt wel tot het bompie voor hij wil komen!

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 22:40 schreef Moonah het volgende:

[..]


_{Thies is van 10-10. Die is helemaal super!}

Bompie

wat een mooi verhaal

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 22:40 schreef Moonah het volgende:

[..]


_{Thies is van 10-10. Die is helemaal super!}

_{Kendahl is van 08-07-06}

Bompie Echt een geweldig verhaal om later nog eens aan Bompie te vertellen

He slaapmeisje, wat een leuk verhaal zeg. Hier hebben we een kleine frutsel.

Fendy en slaapmeisje allebei morgen dan maar. Kwart voor 7 's ochtends is de maan officieel echt vol..

Mijn hoofdpijn is al flink gezakt, nu alleen nog een klein restje. Hopelijk trekt dat vandaag nog weg.

wij hier dan maar voor 05-06-'07

(nee hoor! laat maar eerder komen)

Leuk bompie-verhaal!
maar; waarom post jij nog ??

Voor de al langer zwangeren of uit-gezwangerden: wanneer hebben jullie je bompie/frutsel/baby/blob/uk/kleine/etc voor het eerst voelen bewegen?

Ik heb namelijk gisteren en eergisteren voor het eerst heel licht een soort onregelmatig 'tikken' in m'n buik gevoeld en ik kon het gevoel niet echt thuis brengen (dus niet onrustige darmen ofzo ), maar het lijkt me zo vroeg om een bewegende blob te kunnen zijn (nu bijna 15 weken)? Alhoewel ik het wel hoop enzo

Jellyrose, ik heb pinda ook al heel erg vroeg 1 keer gevoeld, rond de 13 weken. Puur toeval, maar overduidelijk dat het hem/haar was. Daarna was het heel erg lang weg.
En sinds deze week, 17 weken, voel ik hem weer heel af en toe, maar dan eigenlijk met meer twijfel of het pinda wel echt is.
Dus het zou kunnen, indien je placenta niet aan de voorzijde zit...

Ik voelde hem met 14 weken en mijn placenta ligt aan de voorkant.
Dus het zou kunnen!

Slaapmeisje, wat een leuk bompieverhaal.

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 10:55 schreef jellyrose het volgende:
Voor de al langer zwangeren of uit-gezwangerden: wanneer hebben jullie je bompie/frutsel/baby/blob/uk/kleine/etc voor het eerst voelen bewegen?

Ik heb namelijk gisteren en eergisteren voor het eerst heel licht een soort onregelmatig 'tikken' in m'n buik gevoeld en ik kon het gevoel niet echt thuis brengen (dus niet onrustige darmen ofzo ), maar het lijkt me zo vroeg om een bewegende blob te kunnen zijn (nu bijna 15 weken)? Alhoewel ik het wel hoop enzo

Ik met 13 weken! Toen een paar weken niets en toen met 20 weken "echt"

Bompie..... Wat een fijn verhaal.
En wat voelen jullie je kindjes al vroeg. Heerlijk!

Ik weet niet meer precies wanneer ik Bompie voor het eerst écht voelde, maar het was in ieder geval vrij laat. Ergens rond de 21e week ofzo had ik het vermoeden en later werd het steeds duidelijker.

ik voelde Amber pas met 23 weken geloof ik. Placenta lag aan de voorkant..

Volgens mij voelde ik de tweeling 4 weken geleden voor het eerst ? Rond de 17e week dus, ik ben nu 21 weken !

Ik voelde ons kleine ukje voor het eerst met 18 weken

We hebben het bed maar vast op klossen gezet....jemig. Wat is dat hoog
Ik ben zowat een springplank nodig om in bed te komen
Als ik in bed zit dan kan ik niet eens met mijn tenen de grond aanraken
Is dat wel normaal?

Mooi Slaapmeisje dat Bompie het nog naar zijn zin heeft bij je, en dat jij het allemaal nog trekt.
Leuk verhaal ook over het ontstaan van Bompie's naam

Ka-Stone, dat lijkt me echt irritant, wetend dat ze van allerlei dingen gaan uithalen bij je om de bevalling op gang te brengen, en dat je vantevoren weet dat het niet gaat helpen!!

ons bed staat ook al op klossen. Onwijs hoog, we moesten zo hard lachen de eerste nacht. Ik kan net bij de grond als ik op het randje zit. Ik moet zeggen, ik vind het wel een verademing...