...met een Asperger

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 20:26 schreef DuchessX het volgende:
Ik zit even in een behoorlijke dip...mijn vriendin die asperger heeft is vanavond opgenomen. Ze is heel erg depressief. Ze is de laatste tijd in een rap tempo afgegleden. Ik maak me erg veel zorgen. Gelukkig kan ik haar morgen gaan opzoeken

Sterkte.

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 21:37 schreef Juup© het volgende:

[..]

Tsja, mevrouw was toen gepikeerd, ik kreeg een draai om m'n oren van m'n moeder en had absoluut geen idee waar ik dat nou aan verdiend had.

Maar 20 jaar later lach je er om

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 20:21 schreef archgallo het volgende:

[..]

Asperger is wel wat meer dan dat.

zeker... maar nieuwe of onbekende dingen eng vinden is niet raar of vreemd... ik vind dat een symptoom wat je in ieder mens terug kan vinden.

[ Bericht 2% gewijzigd door BarraCupraCuda op 31-01-2007 22:36:53 ]

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 11:13 schreef EchtGaaf het volgende:

Vaak zie je ook dat Apergers lijden aan prosopagnosia, (letterlijk geen gezichten herkennen).....En dat is wel heel lastig...

oke komt dit vaker voor bij autisten? mijn broertje is ook autistisch en hij heeft soms wel eens opmerkingen waarvan ik denk "ben je blind ofzo"

als we in de sportschool zijn (ik ga 1x per week met hem sporten) zeg hij af en toe "hey daar is rick" terwijl die persoon echt rick niet is..

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 22:28 schreef BarraCupraCuda het volgende:

[..]

zeker... maar nieuwe of onbekende dingen eng vinden is raar... ik vind dat een symptoom wat je in ieder mens terug kan vinden.

Ik vind wat je schrijft tegenstrijdig

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 22:33 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Ik vind wat je schrijft tegenstrijdig

typo heb het nu gefixt

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 22:32 schreef BarraCupraCuda het volgende:

[..]

oke komt dit vaker voor bij autisten? mijn broertje is ook autistisch en hij heeft soms wel eens opmerkingen waarvan ik denk "ben je blind ofzo"

als we in de sportschool zijn (ik ga 1x per week met hem sporten) zeg hij af en toe "hey daar is rick" terwijl die persoon echt rick niet is..

Ja, prosopagnosia komt zeker voor bij mensen met Asperger (maar dat hoeft volgens mij niet bij iedereen, immers asperger is immers een syndroom..) . Of dat het ook bij andere vormen van autisme manifesteert, weet ik eerlijk gezegd niet.....Vb ik herken mijn overbuurvoruw niet als ik die ergens tegenkomt op een plek waar ik ze niet verwacht....Echt lullig....

En inderdaad, gezichten verwarren.....prosopagnosia maakt dat je mensen begroet die je voor iemand anders aanziet omdat ze er beetje op lijken.......


Maar as je broerje Asperger heeft, dan heeft zijn gezichtsblindheid waarschijnlijk met zijn autisme te maken......

[ Bericht 2% gewijzigd door EchtGaaf op 31-01-2007 23:37:35 ]

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 22:37 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ja, prosopagnosia komt zeker voor bij mensen met Asperger (maar dat hoeft volgens mij niet bij iedereen, immers asperger is immers een syndroom..) . Of dat het ook bij andere vormen van autisme manifesteert, weet ik eerlijk gezegd niet.....Vb ik herken mijn overbuurvoruw niet als ik die ergens tegenkomt op een plek waar ik ze niet verwacht....Echt lullig....

En inderdaad, gezichten verwarren.....prosopagnosia maakt dat je mensen begroet die je voor iemand anders aanziet omdat ze er beetje op lijken.......

Zo heeft mijn vriendin geen 3- maar 2-dimensionaal zicht. Ze ziet geen diepte. Dit is erg lastig want ze loopt hierdoor bijvoorbeeld vaak tegen dingen aan etc.

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 22:40 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Zo heeft mijn vriendin geen 3- maar 2-dimensionaal zicht. Ze ziet geen diepte. Dit is erg lastig want ze loopt hierdoor bijvoorbeeld vaak tegen dingen aan etc.

Hmmmmmm....Dat is volstrekt nieuw voor mij...ik vraag mij of of dit met asperger te maken heeft...????

Het heeft misschien wel te maken dat de informatie in de hersen van 2 beelden niet goed wordt geintergreerd. Integratie (van informatie waartoe dus ook beelden verwerken bijhoren) van informatie vind bij autisten vaak minder goed plaats dan bij mensen zonde autisme.........

Is ze er op onderzocht? Naar mijn idee hoeft het niet perse met autisme van doen hebben......Het lijkt mij wel iets om bij de huisarts na te vragen.....er kan ook sprake zijn van een andere afwijking in de hersenen (kan een heel scala zijn...), of de mogelijkheid dat er iets met de ogen of oogzenuwen aan de hand is....

Heeft ze dat haar hele leven al?? of is het iets van de laatste tijd??

Lijkt mij voldoende aanleiding om hier sowieso naar te laten kijken....Heel raar...

[ Bericht 1% gewijzigd door EchtGaaf op 31-01-2007 23:36:23 ]

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 19:38 schreef Floripas het volgende:
Ga eens op mijn vraag in, CarDani, waarom zou je?

Ja, inderdaad, waarom zou ik...doe het dus niet.
Maar hij krijgt nu wel een soort van cursus weerbaarheid, zodat hij zelf weerbaarder wordt, omdat hij dingen al snel ervaart als tegenslag en er ontzettend mee kan zitten. Aspergers leren op den duur hiermee omgaan. "Men" vermoedt dat veel meer mensen hieraan "lijden" alleen wordt het niet als dusdanig herkent.

Overigens komt narcisme niet bij alle Aspergers voor hoor. Het is iets dat kan voorkomen bij een Asperger. Je hebt het in vele vormen. Daarom is het ook zo lastig omdat het snel "herkenbaar" is. Ze noemen het ook niet voor niets een "mannenziekte". Het komt veel vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

Het valt bij vrouwen minder op, omdat vrouwen van nature meer empatisch zijn ingesteld dan mannen, maar het komt zeker ook bij vrouwen voor.

Gaat met mijn zoon weer niet zo lekker....waardeloos, want alle aandacht en energie gaat dan naar hem, we hebben nog twee kids....
Ben even vreselijk moe...

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 13:54 schreef Keukenprinsesje het volgende:
Het valt bij vrouwen minder op, omdat vrouwen van nature meer empatisch zijn ingesteld dan mannen, maar het komt zeker ook bij vrouwen voor.

Gaat met mijn zoon weer niet zo lekker....waardeloos, want alle aandacht en energie gaat dan naar hem, we hebben nog twee kids....
Ben even vreselijk moe...

Heb jij het boekje "mafkezen" al gelezen? Is echt een aanrader !

Het is geschreven door een jongen (puber) met asperger.

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 14:15 schreef CarDani het volgende:

[..]

Heb jij het boekje "mafkezen" al gelezen? Is echt een aanrader !

Het is geschreven door een jongen (puber) met asperger.

Heb het liggen, maar ben er nog niet aan toegekomen.
Onze dochter is een boek van Guurtje Leguijt aan het lezen, Heibel in mijn hoofd. Guurtje's zoon heeft Asperger en hij heeft zelf ook een boek geschreven. Onze dochter is twaalf en vidnt het een erg spannend boek ;-)
Ik ben zelf ook wel een boek aan het lezen, maar het ligt al een poosje in een la. Is wel een heel goed boek, ook geschreven door een moeder die Asperger heeft en daar pas achter kwam doordat het bij haar dochter is gediagnotiseerd. Titel weet ik even niet meer.

Heb momenteel een beetje moeite met het constant aanpassen van een depressief kind naar een vrolijk kind en weer in de put. Geef mezelf daar ook de schuld van, omdat het te verklaren is. Teveel andere dingen dan anders voor hem in een week en het gaat weer niet goed :-( Achteraf weer heel goed te begrijpen, maar soms niet te voorkomen en de stille hoop hebben dat hij het wel doorkomt.......
Mijn "rek" is er gewoon evenjes uit momenteel en zeker tegenover onze andere twee kids is dat dan weer niet eerlijk :-(

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 15:11 schreef Keukenprinsesje het volgende:

[..]

Heb het liggen, maar ben er nog niet aan toegekomen.
Onze dochter is een boek van Guurtje Leguijt aan het lezen, Heibel in mijn hoofd. Guurtje's zoon heeft Asperger en hij heeft zelf ook een boek geschreven. Onze dochter is twaalf en vidnt het een erg spannend boek ;-)
Ik ben zelf ook wel een boek aan het lezen, maar het ligt al een poosje in een la. Is wel een heel goed boek, ook geschreven door een moeder die Asperger heeft en daar pas achter kwam doordat het bij haar dochter is gediagnotiseerd. Titel weet ik even niet meer.

Heb momenteel een beetje moeite met het constant aanpassen van een depressief kind naar een vrolijk kind en weer in de put. Geef mezelf daar ook de schuld van, omdat het te verklaren is. Teveel andere dingen dan anders voor hem in een week en het gaat weer niet goed :-( Achteraf weer heel goed te begrijpen, maar soms niet te voorkomen en de stille hoop hebben dat hij het wel doorkomt.......
Mijn "rek" is er gewoon evenjes uit momenteel en zeker tegenover onze andere twee kids is dat dan weer niet eerlijk :-(

Niet jezelf de schuld geven, sommige dingen zijn in een gezinssituatie niet te voorkomen..hoe graag je ook wil, en probeert..
Probeer een klein beetje tijd voor jezelf in te ruimen..

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 15:49 schreef _Cara_ het volgende:

[..]

Niet jezelf de schuld geven, sommige dingen zijn in een gezinssituatie niet te voorkomen..hoe graag je ook wil, en probeert..
Probeer een klein beetje tijd voor jezelf in te ruimen..

Jep, ik weet het....lukt niet echt de afgelopen tijd

Morgen weer een nieuwe dag, met frisse moed weer op en als het dan allemaal weer een beetje "normaal" loopt lukt het wel weer

Wel weer een grappig verhaal van onze dochter van 12: Ze had dictee vandaag (Onverwacht) en moest de volgende zin schrijven:
De jongen lust geen asperges.
Zij was helemaal trots dat we wist hoe ze asperges moest schrijven, alleen toen ik haar vroeg wat ze opgeschreven had, bleek ze "Asperger" opgeschreven te hebben....ze kon er zelf ook wel om lachen gelukkig....

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 21:40 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Sterkte.

Opname was hard nodig, ze heeft helaas een suïcidepoging gedaan (voor de opname dus)
Ze had het allemaal gepland en ik heb het niet duidelijk genoeg zien aankomen
Ik neem het mezelf kwalijk

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 01:25 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Opname was hard nodig, ze heeft helaas een suïcidepoging gedaan (voor de opname dus)
Ze had het allemaal gepland en ik heb het niet duidelijk genoeg zien aankomen
Ik neem het mezelf kwalijk

Sterkte!! Je moet jezelf niet schuldig voelen. Moeilijk he, als je ziet dat iemand zo ongelukkig is, je wilt helpen, maar op de een of andere manier komt het niet over......Ik hoop dat ze zich beter gaat voelen. In ieder geval heeft ze een hele lieve vriendin!!

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 01:25 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Opname was hard nodig, ze heeft helaas een suïcidepoging gedaan (voor de opname dus)
Ze had het allemaal gepland en ik heb het niet duidelijk genoeg zien aankomen
Ik neem het mezelf kwalijk

Ow, wat erg.....Ik hoop maar dat ze haar goed kunnen helpen bij de opname.....Maar neem jezelf NIETS kwalijk hoor. Dit zie je vaak niet aankomen, omdat het vaak lukt om het totaal geheim te houden.......Dit hoor je wel veel vaker......Als iemand werkelijk van plan is om van het leven te beroven, dan zend deze vaak geen signalen uit....Als iemand geen signalen uitzendt, dan kan je ze onmogelijk opvangen.....

Het is heel erg als het je overkomt, reken maar dat je 1 van de vele bent die van te voren niets heeft gezien......Probeer het jezelf te vergeven, het is niet terecht om jezelf te kwellen....

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 10:01 schreef Keukenprinsesje het volgende:

[..]

Sterkte!! Je moet jezelf niet schuldig voelen. Moeilijk he, als je ziet dat iemand zo ongelukkig is, je wilt helpen, maar op de een of andere manier komt het niet over......Ik hoop dat ze zich beter gaat voelen. In ieder geval heeft ze een hele lieve vriendin!!

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 10:24 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ow, wat erg.....Ik hoop maar dat ze haar goed kunnen helpen bij de opname.....Maar neem jezelf NIETS kwalijk hoor. Dit zie je vaak niet aankomen, omdat het vaak lukt om het totaal geheim te houden.......Dit hoor je wel veel vaker......Als iemand werkelijk van plan is om van het leven te beroven, dan zend deze vaak geen signalen uit....Als iemand geen signalen uitzendt, dan kan je ze onmogelijk opvangen.....

Het is heel erg als het je overkomt, reken maar dat je 1 van de vele bent die van te voren niets heeft gezien......Probeer het jezelf te vergeven, het is niet terecht om jezelf te kwellen....

Thanks

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 01:25 schreef DuchessX het volgende:

[..]


Ik neem het mezelf kwalijk

Ok nu zal ik wel weer een botte hork zijn maar so be it:

Jij neemt het jezelf kwalijk? Meid hoe haal je het verdorie in je hoofd??? Dit is iets wat iemand anders zelf bedacht heeft en jij hebt daar geen invloed op dus je kan jezelf letterlijk niets kwalijk nemen ... Ook al was het gelukt: het is altijd iemand zijn/haar eigen beslissing en iemand anders kan daar niet eens invloed op hebben

Bovendien: als iemand echt dood wilt dan doet iemand het gewoon en waarschuwt niemand... dus dan zijn er ook geen signalen.

basta.


en dat weet je best want dit gesprek hebben we al eens gehad.. (alleen ben ik nu socialer want ik hou me braaf in )

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 12:54 schreef DarkElf het volgende:

[..]

Ok nu zal ik wel weer een botte hork zijn maar so be it:

Jij neemt het jezelf kwalijk? Meid hoe haal je het verdorie in je hoofd??? Dit is iets wat iemand anders zelf bedacht heeft en jij hebt daar geen invloed op dus je kan jezelf letterlijk niets kwalijk nemen ... Ook al was het gelukt: het is altijd iemand zijn/haar eigen beslissing en iemand anders kan daar niet eens invloed op hebben

Bovendien: als iemand echt dood wilt dan doet iemand het gewoon en waarschuwt niemand... dus dan zijn er ook geen signalen.

basta.


en dat weet je best want dit gesprek hebben we al eens gehad.. (alleen ben ik nu socialer want ik hou me braaf in )

Kwestie van me té verantwoordelijk voelen denk ik. Ze wilde me niet (meer) 'lastigvallen' omdat ze er nog steeds heel veel verdriet van heeft en zich nog steeds ontzettend schuldig voelt dat ze me al zoveel heeft belast/pijn heeft gedaan (in het verleden). (En jij weet wel wat ik nog meer bedoel)

dat je te verantwoordelijk voelen ken ik van je ja
en dat van belasten..? klopt is terecht want dat was ook zo. eniewee je kent mijn mening.

en nu bemoei ik me niet meer met dit topic

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 16:16 schreef DarkElf het volgende:
dat je te verantwoordelijk voelen ken ik van je ja
en dat van belasten..? klopt is terecht want dat was ook zo. eniewee je kent mijn mening.

en nu bemoei ik me niet meer met dit topic

Kssst, weg hork

Hoi,

ik heb me toch maar, ondanks dat ik mijn bedenkingen heb, me ingeschreven voor het forum bij autsider. Voordat ik bij mijn psycholoog dit aan wil gaan kaarten wil ik daar eerst eens rondkijken of ik me werkelijk kan vinden in de omschrijvingen die ik daar lees, alhoewel het eerste wat me opviel waren de regels over ruzies en meningsverschillen, en ik heb helemaal geen zin om discussies met mensen aan te gaan omtrent dingen die je toch niet kan uitleggen. Dus, evenals EchtGaaf, probeer ik nu mijn verhaal van mijn leven en de dingen zoals ik die ervaar en meemaak proberen op papier te zetten en dit als 1 groot boekwerk te overhandigen aan mijn psycholoog en dan moet hij er verder maar mee zien wat hij er mee doet. Aan de andere kant heb ik begrepen dat ze in zulks geval (ik ben 34) een gesprek met mijn ouders aan willen gaan over hoe ik vroeger was (ik kan me behalve een paar losse flarden niet veel herinneren) en ik ben zo bang dat mijn ouders dat gaan zien als dat ze hebben gefaald in het correct opvoeden van mij en dat ze me dit kwalijk gaan nemen.

Groeten,
Richard

quote:

Op zaterdag 3 februari 2007 04:36 schreef RiLo het volgende:
Hoi,

ik heb me toch maar, ondanks dat ik mijn bedenkingen heb, me ingeschreven voor het forum bij autsider. Voordat ik bij mijn psycholoog dit aan wil gaan kaarten wil ik daar eerst eens rondkijken of ik me werkelijk kan vinden in de omschrijvingen die ik daar lees, alhoewel het eerste wat me opviel waren de regels over ruzies en meningsverschillen, en ik heb helemaal geen zin om discussies met mensen aan te gaan omtrent dingen die je toch niet kan uitleggen. Dus, evenals EchtGaaf, probeer ik nu mijn verhaal van mijn leven en de dingen zoals ik die ervaar en meemaak proberen op papier te zetten en dit als 1 groot boekwerk te overhandigen aan mijn psycholoog en dan moet hij er verder maar mee zien wat hij er mee doet. Aan de andere kant heb ik begrepen dat ze in zulks geval (ik ben 34) een gesprek met mijn ouders aan willen gaan over hoe ik vroeger was (ik kan me behalve een paar losse flarden niet veel herinneren) en ik ben zo bang dat mijn ouders dat gaan zien als dat ze hebben gefaald in het correct opvoeden van mij en dat ze me dit kwalijk gaan nemen.

Groeten,
Richard

Hoi Richard,

Ik wens je al veel sterkte toe bij het aangaan van dit alles. Het is idd heftig. Maar ik vind belangrijk dat je jezelf op de eerste plaats zet. Het is wel jouw leven, het belang van je ouders komt echt op de tweede plaats....Je angst dat je ouders het een beetje als falen ziet, kan ik zeer goed begrijpen, ik heb soortgelijke ervaringen....Ze steken gelijk hun kop in het zand en ervaarden dat als een soort dreiging...(willen er niet an)........Niet terecht natuurlijk......Ik zeg altijd zo dat je beter een gebroken been kan hebben en moeten uitleggen, dan dit......

Maar het is goed om het te weten....Je weet namelijk waar je beperkingen liggen.....Maar ook je sterke kanten. Deze maatschappij is soms een beetje lomp met mensen met een handicap...deels bij de gratie dat de arbeidsmarkt economie nooit heeft gewerkt en nooit zal kunnen werken....Aspergers zijn kenniskannonen...maar voordat dit door de maatschappij wordt opgemerkt dan zijn we wel 3 eeuwen verder.....De maatschappij vind ik dan ook achterlijk in die zin dat ze niet of amper ontwikkeld, achterlopend........Maar deze visie zal wel bij mij horen... .......

Wat dat boekwerk betreft......:ga er rustig voor ziiten. Neem er een aantal weken de tijd voor.... Pas op: schrijft het stuk niet toe in de richting van de diagnose. De keerzijde van deze aanpak is namelijk het risico voor een self fulfilling prophecy.......probeer dus wel eerlijk te blijven.....Maar bij diagnostiek doen ze hun eigen testen, dus je kan jezelf eigenlijk ook weer niet in de vingers snijden......

Oja, dat PM maakt ik nog ff in orde. Ik zag in je fotoboek dat je programeur bent.......ting....ting...ting...