R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sterkte.quote:Op woensdag 31 januari 2007 20:26 schreef DuchessX het volgende:
Ik zit even in een behoorlijke dip...mijn vriendin die asperger heeft is vanavond opgenomen. Ze is heel erg depressief. Ze is de laatste tijd in een rap tempo afgegleden. Ik maak me erg veel zorgen. Gelukkig kan ik haar morgen gaan opzoeken
Tsja, mevrouw was toen gepikeerd, ik kreeg een draai om m'n oren van m'n moeder en had absoluut geen idee waar ik dat nou aan verdiend had.quote:
Maar 20 jaar later lach je er om
zeker... maar nieuwe of onbekende dingen eng vinden is niet raar of vreemd... ik vind dat een symptoom wat je in ieder mens terug kan vinden.quote:Op woensdag 31 januari 2007 20:21 schreef archgallo het volgende:
[..]
Asperger is wel wat meer dan dat.
[ Bericht 2% gewijzigd door BarraCupraCuda op 31-01-2007 22:36:53 ]
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
oke komt dit vaker voor bij autisten? mijn broertje is ook autistisch en hij heeft soms wel eens opmerkingen waarvan ik denk "ben je blind ofzo"quote:Op woensdag 31 januari 2007 11:13 schreef EchtGaaf het volgende:
Vaak zie je ook dat Apergers lijden aan prosopagnosia, (letterlijk geen gezichten herkennen).....En dat is wel heel lastig...
als we in de sportschool zijn (ik ga 1x per week met hem sporten) zeg hij af en toe "hey daar is rick" terwijl die persoon echt rick niet is..
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Ik vind wat je schrijft tegenstrijdigquote:Op woensdag 31 januari 2007 22:28 schreef BarraCupraCuda het volgende:
[..]
zeker... maar nieuwe of onbekende dingen eng vinden is raar... ik vind dat een symptoom wat je in ieder mens terug kan vinden.
#geen
typo heb het nu gefixtquote:Op woensdag 31 januari 2007 22:33 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Ik vind wat je schrijft tegenstrijdig
heb het nu gefixt
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Ja, prosopagnosia komt zeker voor bij mensen met Asperger (maar dat hoeft volgens mij niet bij iedereen, immers asperger is immers een syndroom..) . Of dat het ook bij andere vormen van autisme manifesteert, weet ik eerlijk gezegd niet.....Vb ik herken mijn overbuurvoruw niet als ik die ergens tegenkomt op een plek waar ik ze niet verwacht....Echt lullig....quote:Op woensdag 31 januari 2007 22:32 schreef BarraCupraCuda het volgende:
[..]
oke komt dit vaker voor bij autisten? mijn broertje is ook autistisch en hij heeft soms wel eens opmerkingen waarvan ik denk "ben je blind ofzo"
als we in de sportschool zijn (ik ga 1x per week met hem sporten) zeg hij af en toe "hey daar is rick" terwijl die persoon echt rick niet is..
En inderdaad, gezichten verwarren.....prosopagnosia maakt dat je mensen begroet die je voor iemand anders aanziet omdat ze er beetje op lijken.......
Maar as je broerje Asperger heeft, dan heeft zijn gezichtsblindheid waarschijnlijk met zijn autisme te maken......
[ Bericht 2% gewijzigd door EchtGaaf op 31-01-2007 23:37:35 ]
Zo heeft mijn vriendin geen 3- maar 2-dimensionaal zicht. Ze ziet geen diepte. Dit is erg lastig want ze loopt hierdoor bijvoorbeeld vaak tegen dingen aan etc.quote:Op woensdag 31 januari 2007 22:37 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Ja, prosopagnosia komt zeker voor bij mensen met Asperger (maar dat hoeft volgens mij niet bij iedereen, immers asperger is immers een syndroom..) . Of dat het ook bij andere vormen van autisme manifesteert, weet ik eerlijk gezegd niet.....Vb ik herken mijn overbuurvoruw niet als ik die ergens tegenkomt op een plek waar ik ze niet verwacht....Echt lullig....
En inderdaad, gezichten verwarren.....prosopagnosia maakt dat je mensen begroet die je voor iemand anders aanziet omdat ze er beetje op lijken.......
#geen
Hmmmmmm....Dat is volstrekt nieuw voor mij...ik vraag mij of of dit met asperger te maken heeft...????quote:Op woensdag 31 januari 2007 22:40 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Zo heeft mijn vriendin geen 3- maar 2-dimensionaal zicht. Ze ziet geen diepte. Dit is erg lastig want ze loopt hierdoor bijvoorbeeld vaak tegen dingen aan etc.
Het heeft misschien wel te maken dat de informatie in de hersen van 2 beelden niet goed wordt geintergreerd. Integratie (van informatie waartoe dus ook beelden verwerken bijhoren) van informatie vind bij autisten vaak minder goed plaats dan bij mensen zonde autisme.........
Is ze er op onderzocht? Naar mijn idee hoeft het niet perse met autisme van doen hebben......Het lijkt mij wel iets om bij de huisarts na te vragen.....er kan ook sprake zijn van een andere afwijking in de hersenen (kan een heel scala zijn...), of de mogelijkheid dat er iets met de ogen of oogzenuwen aan de hand is....
Heeft ze dat haar hele leven al?? of is het iets van de laatste tijd??
Lijkt mij voldoende aanleiding om hier sowieso naar te laten kijken....Heel raar...
[ Bericht 1% gewijzigd door EchtGaaf op 31-01-2007 23:36:23 ]
Ja, inderdaad, waarom zou ik...doe het dus niet.quote:Op woensdag 31 januari 2007 19:38 schreef Floripas het volgende:
Ga eens op mijn vraag in, CarDani, waarom zou je?
Maar hij krijgt nu wel een soort van cursus weerbaarheid, zodat hij zelf weerbaarder wordt, omdat hij dingen al snel ervaart als tegenslag en er ontzettend mee kan zitten. Aspergers leren op den duur hiermee omgaan. "Men" vermoedt dat veel meer mensen hieraan "lijden" alleen wordt het niet als dusdanig herkent.
Overigens komt narcisme niet bij alle Aspergers voor hoor. Het is iets dat kan voorkomen bij een Asperger. Je hebt het in vele vormen. Daarom is het ook zo lastig omdat het snel "herkenbaar" is. Ze noemen het ook niet voor niets een "mannenziekte". Het komt veel vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.
Het valt bij vrouwen minder op, omdat vrouwen van nature meer empatisch zijn ingesteld dan mannen, maar het komt zeker ook bij vrouwen voor.
Gaat met mijn zoon weer niet zo lekker....waardeloos, want alle aandacht en energie gaat dan naar hem, we hebben nog twee kids....
Ben even vreselijk moe...
Gaat met mijn zoon weer niet zo lekker....waardeloos, want alle aandacht en energie gaat dan naar hem, we hebben nog twee kids....
Ben even vreselijk moe...
Heb jij het boekje "mafkezen" al gelezen? Is echt een aanrader !quote:Op donderdag 1 februari 2007 13:54 schreef Keukenprinsesje het volgende:
Het valt bij vrouwen minder op, omdat vrouwen van nature meer empatisch zijn ingesteld dan mannen, maar het komt zeker ook bij vrouwen voor.
Gaat met mijn zoon weer niet zo lekker....waardeloos, want alle aandacht en energie gaat dan naar hem, we hebben nog twee kids....
Ben even vreselijk moe...
Het is geschreven door een jongen (puber) met asperger.
Heb het liggen, maar ben er nog niet aan toegekomen.quote:Op donderdag 1 februari 2007 14:15 schreef CarDani het volgende:
[..]
Heb jij het boekje "mafkezen" al gelezen? Is echt een aanrader !
Het is geschreven door een jongen (puber) met asperger.
Onze dochter is een boek van Guurtje Leguijt aan het lezen, Heibel in mijn hoofd. Guurtje's zoon heeft Asperger en hij heeft zelf ook een boek geschreven. Onze dochter is twaalf en vidnt het een erg spannend boek ;-)
Ik ben zelf ook wel een boek aan het lezen, maar het ligt al een poosje in een la. Is wel een heel goed boek, ook geschreven door een moeder die Asperger heeft en daar pas achter kwam doordat het bij haar dochter is gediagnotiseerd. Titel weet ik even niet meer.
Heb momenteel een beetje moeite met het constant aanpassen van een depressief kind naar een vrolijk kind en weer in de put. Geef mezelf daar ook de schuld van, omdat het te verklaren is. Teveel andere dingen dan anders voor hem in een week en het gaat weer niet goed :-( Achteraf weer heel goed te begrijpen, maar soms niet te voorkomen en de stille hoop hebben dat hij het wel doorkomt.......
Mijn "rek" is er gewoon evenjes uit momenteel en zeker tegenover onze andere twee kids is dat dan weer niet eerlijk :-(
Niet jezelf de schuld geven, sommige dingen zijn in een gezinssituatie niet te voorkomen..hoe graag je ook wil, en probeert..quote:Op donderdag 1 februari 2007 15:11 schreef Keukenprinsesje het volgende:
[..]
Heb het liggen, maar ben er nog niet aan toegekomen.
Onze dochter is een boek van Guurtje Leguijt aan het lezen, Heibel in mijn hoofd. Guurtje's zoon heeft Asperger en hij heeft zelf ook een boek geschreven. Onze dochter is twaalf en vidnt het een erg spannend boek ;-)
Ik ben zelf ook wel een boek aan het lezen, maar het ligt al een poosje in een la. Is wel een heel goed boek, ook geschreven door een moeder die Asperger heeft en daar pas achter kwam doordat het bij haar dochter is gediagnotiseerd. Titel weet ik even niet meer.
Heb momenteel een beetje moeite met het constant aanpassen van een depressief kind naar een vrolijk kind en weer in de put. Geef mezelf daar ook de schuld van, omdat het te verklaren is. Teveel andere dingen dan anders voor hem in een week en het gaat weer niet goed :-( Achteraf weer heel goed te begrijpen, maar soms niet te voorkomen en de stille hoop hebben dat hij het wel doorkomt.......
Mijn "rek" is er gewoon evenjes uit momenteel en zeker tegenover onze andere twee kids is dat dan weer niet eerlijk :-(
Probeer een klein beetje tijd voor jezelf in te ruimen..
Love can move you..take you deeper everytime
Love can move you..to a place inside your heart
Love can move you..to a place inside your heart
Jep, ik weet het....lukt niet echt de afgelopen tijdquote:Op donderdag 1 februari 2007 15:49 schreef _Cara_ het volgende:
[..]
Niet jezelf de schuld geven, sommige dingen zijn in een gezinssituatie niet te voorkomen..hoe graag je ook wil, en probeert..
Probeer een klein beetje tijd voor jezelf in te ruimen..
Morgen weer een nieuwe dag, met frisse moed weer op en als het dan allemaal weer een beetje "normaal" loopt lukt het wel weer
Wel weer een grappig verhaal van onze dochter van 12: Ze had dictee vandaag (Onverwacht) en moest de volgende zin schrijven:
De jongen lust geen asperges.
Zij was helemaal trots dat we wist hoe ze asperges moest schrijven, alleen toen ik haar vroeg wat ze opgeschreven had, bleek ze "Asperger" opgeschreven te hebben....ze kon er zelf ook wel om lachen gelukkig....
Opname was hard nodig, ze heeft helaas een suïcidepoging gedaan (voor de opname dus)quote:
Ze had het allemaal gepland en ik heb het niet duidelijk genoeg zien aankomen
Ik neem het mezelf kwalijk
#geen
Sterkte!! Je moet jezelf niet schuldig voelen. Moeilijk he, als je ziet dat iemand zo ongelukkig is, je wilt helpen, maar op de een of andere manier komt het niet over......Ik hoop dat ze zich beter gaat voelen. In ieder geval heeft ze een hele lieve vriendin!!quote:Op vrijdag 2 februari 2007 01:25 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Opname was hard nodig, ze heeft helaas een suïcidepoging gedaan (voor de opname dus)
Ze had het allemaal gepland en ik heb het niet duidelijk genoeg zien aankomen
Ik neem het mezelf kwalijk
Ow, wat erg.....Ik hoop maar dat ze haar goed kunnen helpen bij de opname.....Maar neem jezelf NIETS kwalijk hoor. Dit zie je vaak niet aankomen, omdat het vaak lukt om het totaal geheim te houden.......Dit hoor je wel veel vaker......Als iemand werkelijk van plan is om van het leven te beroven, dan zend deze vaak geen signalen uit....Als iemand geen signalen uitzendt, dan kan je ze onmogelijk opvangen.....quote:Op vrijdag 2 februari 2007 01:25 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Opname was hard nodig, ze heeft helaas een suïcidepoging gedaan (voor de opname dus)
Ze had het allemaal gepland en ik heb het niet duidelijk genoeg zien aankomen
Ik neem het mezelf kwalijk
Het is heel erg als het je overkomt, reken maar dat je 1 van de vele bent die van te voren niets heeft gezien......Probeer het jezelf te vergeven, het is niet terecht om jezelf te kwellen....
quote:Op vrijdag 2 februari 2007 10:01 schreef Keukenprinsesje het volgende:
[..]
Sterkte!! Je moet jezelf niet schuldig voelen. Moeilijk he, als je ziet dat iemand zo ongelukkig is, je wilt helpen, maar op de een of andere manier komt het niet over......Ik hoop dat ze zich beter gaat voelen. In ieder geval heeft ze een hele lieve vriendin!!
Thanksquote:Op vrijdag 2 februari 2007 10:24 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Ow, wat erg.....Ik hoop maar dat ze haar goed kunnen helpen bij de opname.....Maar neem jezelf NIETS kwalijk hoor. Dit zie je vaak niet aankomen, omdat het vaak lukt om het totaal geheim te houden.......Dit hoor je wel veel vaker......Als iemand werkelijk van plan is om van het leven te beroven, dan zend deze vaak geen signalen uit....Als iemand geen signalen uitzendt, dan kan je ze onmogelijk opvangen.....
Het is heel erg als het je overkomt, reken maar dat je 1 van de vele bent die van te voren niets heeft gezien......Probeer het jezelf te vergeven, het is niet terecht om jezelf te kwellen....
#geen
Ok nu zal ik wel weer een botte hork zijn maar so be it:quote:
Jij neemt het jezelf kwalijk? Meid hoe haal je het verdorie in je hoofd??? Dit is iets wat iemand anders zelf bedacht heeft en jij hebt daar geen invloed op dus je kan jezelf letterlijk niets kwalijk nemen ... Ook al was het gelukt: het is altijd iemand zijn/haar eigen beslissing en iemand anders kan daar niet eens invloed op hebben
Bovendien: als iemand echt dood wilt dan doet iemand het gewoon en waarschuwt niemand... dus dan zijn er ook geen signalen.
basta.
en dat weet je best want dit gesprek hebben we al eens gehad.. (alleen ben ik nu socialer want ik hou me braaf in )
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Kwestie van me té verantwoordelijk voelen denk ik. Ze wilde me niet (meer) 'lastigvallen' omdat ze er nog steeds heel veel verdriet van heeft en zich nog steeds ontzettend schuldig voelt dat ze me al zoveel heeft belast/pijn heeft gedaan (in het verleden). (En jij weet wel wat ik nog meer bedoel)quote:Op vrijdag 2 februari 2007 12:54 schreef DarkElf het volgende:
[..]
Ok nu zal ik wel weer een botte hork zijn maar so be it:
Jij neemt het jezelf kwalijk? Meid hoe haal je het verdorie in je hoofd??? Dit is iets wat iemand anders zelf bedacht heeft en jij hebt daar geen invloed op dus je kan jezelf letterlijk niets kwalijk nemen ... Ook al was het gelukt: het is altijd iemand zijn/haar eigen beslissing en iemand anders kan daar niet eens invloed op hebben
Bovendien: als iemand echt dood wilt dan doet iemand het gewoon en waarschuwt niemand... dus dan zijn er ook geen signalen.
basta.
en dat weet je best want dit gesprek hebben we al eens gehad.. (alleen ben ik nu socialer want ik hou me braaf in )
#geen
dat je te verantwoordelijk voelen ken ik van je ja
en dat van belasten..? klopt is terecht want dat was ook zo. eniewee je kent mijn mening.
en nu bemoei ik me niet meer met dit topic
en dat van belasten..? klopt is terecht want dat was ook zo. eniewee je kent mijn mening.
en nu bemoei ik me niet meer met dit topic
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Kssst, weg horkquote:Op vrijdag 2 februari 2007 16:16 schreef DarkElf het volgende:
dat je te verantwoordelijk voelen ken ik van je ja
en dat van belasten..? klopt is terecht want dat was ook zo. eniewee je kent mijn mening.
en nu bemoei ik me niet meer met dit topic
Hoi,
ik heb me toch maar, ondanks dat ik mijn bedenkingen heb, me ingeschreven voor het forum bij autsider. Voordat ik bij mijn psycholoog dit aan wil gaan kaarten wil ik daar eerst eens rondkijken of ik me werkelijk kan vinden in de omschrijvingen die ik daar lees, alhoewel het eerste wat me opviel waren de regels over ruzies en meningsverschillen, en ik heb helemaal geen zin om discussies met mensen aan te gaan omtrent dingen die je toch niet kan uitleggen. Dus, evenals EchtGaaf, probeer ik nu mijn verhaal van mijn leven en de dingen zoals ik die ervaar en meemaak proberen op papier te zetten en dit als 1 groot boekwerk te overhandigen aan mijn psycholoog en dan moet hij er verder maar mee zien wat hij er mee doet. Aan de andere kant heb ik begrepen dat ze in zulks geval (ik ben 34) een gesprek met mijn ouders aan willen gaan over hoe ik vroeger was (ik kan me behalve een paar losse flarden niet veel herinneren) en ik ben zo bang dat mijn ouders dat gaan zien als dat ze hebben gefaald in het correct opvoeden van mij en dat ze me dit kwalijk gaan nemen.
Groeten,
Richard
ik heb me toch maar, ondanks dat ik mijn bedenkingen heb, me ingeschreven voor het forum bij autsider. Voordat ik bij mijn psycholoog dit aan wil gaan kaarten wil ik daar eerst eens rondkijken of ik me werkelijk kan vinden in de omschrijvingen die ik daar lees, alhoewel het eerste wat me opviel waren de regels over ruzies en meningsverschillen, en ik heb helemaal geen zin om discussies met mensen aan te gaan omtrent dingen die je toch niet kan uitleggen. Dus, evenals EchtGaaf, probeer ik nu mijn verhaal van mijn leven en de dingen zoals ik die ervaar en meemaak proberen op papier te zetten en dit als 1 groot boekwerk te overhandigen aan mijn psycholoog en dan moet hij er verder maar mee zien wat hij er mee doet. Aan de andere kant heb ik begrepen dat ze in zulks geval (ik ben 34) een gesprek met mijn ouders aan willen gaan over hoe ik vroeger was (ik kan me behalve een paar losse flarden niet veel herinneren) en ik ben zo bang dat mijn ouders dat gaan zien als dat ze hebben gefaald in het correct opvoeden van mij en dat ze me dit kwalijk gaan nemen.
Groeten,
Richard
Hoi Richard,quote:Op zaterdag 3 februari 2007 04:36 schreef RiLo het volgende:
Hoi,
ik heb me toch maar, ondanks dat ik mijn bedenkingen heb, me ingeschreven voor het forum bij autsider. Voordat ik bij mijn psycholoog dit aan wil gaan kaarten wil ik daar eerst eens rondkijken of ik me werkelijk kan vinden in de omschrijvingen die ik daar lees, alhoewel het eerste wat me opviel waren de regels over ruzies en meningsverschillen, en ik heb helemaal geen zin om discussies met mensen aan te gaan omtrent dingen die je toch niet kan uitleggen. Dus, evenals EchtGaaf, probeer ik nu mijn verhaal van mijn leven en de dingen zoals ik die ervaar en meemaak proberen op papier te zetten en dit als 1 groot boekwerk te overhandigen aan mijn psycholoog en dan moet hij er verder maar mee zien wat hij er mee doet. Aan de andere kant heb ik begrepen dat ze in zulks geval (ik ben 34) een gesprek met mijn ouders aan willen gaan over hoe ik vroeger was (ik kan me behalve een paar losse flarden niet veel herinneren) en ik ben zo bang dat mijn ouders dat gaan zien als dat ze hebben gefaald in het correct opvoeden van mij en dat ze me dit kwalijk gaan nemen.
Groeten,
Richard
Ik wens je al veel sterkte toe bij het aangaan van dit alles. Het is idd heftig. Maar ik vind belangrijk dat je jezelf op de eerste plaats zet. Het is wel jouw leven, het belang van je ouders komt echt op de tweede plaats....Je angst dat je ouders het een beetje als falen ziet, kan ik zeer goed begrijpen, ik heb soortgelijke ervaringen....Ze steken gelijk hun kop in het zand en ervaarden dat als een soort dreiging...(willen er niet an)........Niet terecht natuurlijk......Ik zeg altijd zo dat je beter een gebroken been kan hebben en moeten uitleggen, dan dit......
Maar het is goed om het te weten....Je weet namelijk waar je beperkingen liggen.....Maar ook je sterke kanten. Deze maatschappij is soms een beetje lomp met mensen met een handicap...deels bij de gratie dat de arbeidsmarkt economie nooit heeft gewerkt en nooit zal kunnen werken....Aspergers zijn kenniskannonen...maar voordat dit door de maatschappij wordt opgemerkt dan zijn we wel 3 eeuwen verder.....De maatschappij vind ik dan ook achterlijk in die zin dat ze niet of amper ontwikkeld, achterlopend........Maar deze visie zal wel bij mij horen... .......
Wat dat boekwerk betreft......:ga er rustig voor ziiten. Neem er een aantal weken de tijd voor.... Pas op: schrijft het stuk niet toe in de richting van de diagnose. De keerzijde van deze aanpak is namelijk het risico voor een self fulfilling prophecy.......probeer dus wel eerlijk te blijven.....Maar bij diagnostiek doen ze hun eigen testen, dus je kan jezelf eigenlijk ook weer niet in de vingers snijden......
Oja, dat PM maakt ik nog ff in orde. Ik zag in je fotoboek dat je programeur bent.......ting....ting...ting...
Ik ken een asperger, vind het heel moeilijk met zo iemand om te gaan.
Vooral omdat diegene redelijk "normaal" overkomt, alleen zijn gedrag dat dus echt niet is...
Heel moeilijk, ook om te zien welk verdriet hij anderen aandoet.
Vooral omdat diegene redelijk "normaal" overkomt, alleen zijn gedrag dat dus echt niet is...
Heel moeilijk, ook om te zien welk verdriet hij anderen aandoet.
Heh, dat zei ik in de tijd dat ik in de ziektewet zat in verband met een depressie die bijna een jaar lang duurde.quote:Op zaterdag 3 februari 2007 11:58 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Ik zeg altijd zo dat je beter een gebroken been kan hebben en moeten uitleggen, dan dit......
Ik zal mijn fotoboek eens bij moeten werken, inmiddels ben ik van baan veranderd en heb nu als functieomschrijving "virus analist"... Die kwartjes zijn wel hard aan het vallen nu ja, als ik zo terugkijk naar m'n werkverleden, vooral omdat het ook zo'n beetje het enige is waar in ik uit blink.quote:Wat dat boekwerk betreft......:ga er rustig voor ziiten. Neem er een aantal weken de tijd voor.... Pas op: schrijft het stuk niet toe in de richting van de diagnose. De keerzijde van deze aanpak is namelijk het risico voor een self fulfilling prophecy.......probeer dus wel eerlijk te blijven.....Maar bij diagnostiek doen ze hun eigen testen, dus je kan jezelf eigenlijk ook weer niet in de vingers snijden......
Oja, dat PM maakt ik nog ff in orde. Ik zag in je fotoboek dat je programeur bent.......ting....ting...ting...
Nou, succes met dit alles en benieuwd of en en zo ja wat er uitkomt.quote:Op maandag 5 februari 2007 18:15 schreef RiLo het volgende:
[..]
Heh, dat zei ik in de tijd dat ik in de ziektewet zat in verband met een depressie die bijna een jaar lang duurde.
[..]
Ik zal mijn fotoboek eens bij moeten werken, inmiddels ben ik van baan veranderd en heb nu als functieomschrijving "virus analist"... Die kwartjes zijn wel hard aan het vallen nu ja, als ik zo terugkijk naar m'n werkverleden, vooral omdat het ook zo'n beetje het enige is waar in ik uit blink.
Ben vandaag begonnen een boek over autisme te lezen (Autisme verteld. Verhalen van anders zijn). Het zijn verhalen van mensen die een autistische inslag hebben. Heel herkenbaar allemaal.
hoe bedoel je?quote:
laat maar ik snap 'm al
[ Bericht 18% gewijzigd door ki_ki op 09-02-2007 22:18:10 (trage reactie! haha) ]
da's zo!quote:Op vrijdag 9 februari 2007 22:18 schreef Juup© het volgende:
[..]
Lees jouw eigen sig maar.
C18H27NO3 is bestanddeel van chilipepers
Ik heb een relatie met een borderliner die enigszins autist is. Al merk je van het autisme eigenlijk niets. Het is meer de borderline die de overhand heeft. Soms irritant: ruzie's om niets, ineens omslaan, zij mag dingen wel die ik van haar niet mag, bang om verlaten te worden maar wel kijken hoe ver ze kan gaan. Soms heb ik er echt genoeg van, maar dan opeens kom ik thuis en heeft ze schoongemaakt, geeft ze me een biertje en zegt ze dat ze zich belachelijk gedragen heeft en dat het haar spijt. Ze staat altijd net op tijd op om het te redden. Nu is het maar goed dat ik een hoop doorzettingsvermogen heb en dat ik het haat om iets op te moeten geven, maar toch. Ze kan ook heel erg opgaan in iets en dan geen oog meer hebben voor mij. Als ik haar op de pc laat, dan hoef ik niets te zeggen, want dan hoort ze het toch niet.
Ik moet haar soms heel erg remmen in bepaalde dingen, zoals drugs en drank. Het is soms echt heel erg vermoeiend. Maar ik ben altijd nog heel blij dat het autisme tot een minimum beperkt is.
Ik moet haar soms heel erg remmen in bepaalde dingen, zoals drugs en drank. Het is soms echt heel erg vermoeiend. Maar ik ben altijd nog heel blij dat het autisme tot een minimum beperkt is.
Dr. Cameron: How would you describe my leadership skills?
Dr. Gregory House: Nonexistent... otherwise, excellent.
Dr. Gregory House: Nonexistent... otherwise, excellent.
nou, ik ben echt heel blij dat mn vriend autist is en niet borderliner. ik heb met een borderliner samengewoond eerder en dat was vele malen meer vermoeiender dan samenleven met een autist. autisten en hun buien zijn goed in te schatten en goed op in te spelen, borderliners zijn naar mijn ervaring een en al onvoorspelbaarheid.quote:Op vrijdag 9 februari 2007 22:26 schreef Poncho het volgende:
Ik heb een relatie met een borderliner die enigszins autist is. Al merk je van het autisme eigenlijk niets. Het is meer de borderline die de overhand heeft. Soms irritant: ruzie's om niets, ineens omslaan, zij mag dingen wel die ik van haar niet mag, bang om verlaten te worden maar wel kijken hoe ver ze kan gaan. Soms heb ik er echt genoeg van, maar dan opeens kom ik thuis en heeft ze schoongemaakt, geeft ze me een biertje en zegt ze dat ze zich belachelijk gedragen heeft en dat het haar spijt. Ze staat altijd net op tijd op om het te redden. Nu is het maar goed dat ik een hoop doorzettingsvermogen heb en dat ik het haat om iets op te moeten geven, maar toch. Ze kan ook heel erg opgaan in iets en dan geen oog meer hebben voor mij. Als ik haar op de pc laat, dan hoef ik niets te zeggen, want dan hoort ze het toch niet.
Ik moet haar soms heel erg remmen in bepaalde dingen, zoals drugs en drank. Het is soms echt heel erg vermoeiend. Maar ik ben altijd nog heel blij dat het autisme tot een minimum beperkt is.
Heh, had zojuist mn vriend aan de telefoon, hij is een weekje in frankrijk met iemand. ik helemaal sip, want ja, hij is weg! Maar is dan ook weer typisch iets voor hem om het gesprek aan de telefoon zo te houden alsof hij bij de albert heijn staat om te vragen of we nou nog wc papier nodig hadden of niet. En dan, hij: "Nou, dan spreken we elkaar volgende week weer." ik zwaar emo: "Okay ", "Oke, doei! *klik*"
", "Oke, doei! *klik*"en ik echt " MIJN AFSCHEID! WAT DOE JE!"
MIJN AFSCHEID! WAT DOE JE!"
Zo herkenbaar en mooi.quote:Een kapot vijfhoekje.
In de wereld van puntige vierkantjes, werd eens een vijfhoekje geboren. Vijfhoekjes waren jammer genoeg niet gewenst bij de puntige vierkantjes. De vierkantjes zeiden `We breken er wel een hoekje af, dan is het ook een vierkantje`. Dat ging niet zo makkelijk als ze dachten. Ze timmerden erop los, maar het lukte niet om er een vierkantje van te maken. Het vijfhoekje was nu flink beschadigd. De puntige vierkantjes waren teleurgesteld over het resultaat. Ze gaven het puntige vierkantje dan maar een grote houten plank, een houten vierkant, met twee kijkgaten erin. Het vijfhoekje moest voortaan altijd die plank voor zich uit dragen, om op een vierkantje te gelijken. Zo kon het zich jarenlang in de wereld van de vierkantjes bewegen. Dat vonden de vierkantjes best aanvaardbaar.
Het vijfhoekje werd moe van altijd met die grote zware plank te zeulen. Het bleef maar zoeken en zoeken naar een oplossing om ooit een echt vierkantje te worden. Na lange tijd kwam het uitgeputte vijfhoekje een paar wijze afgeronde vierkantjes tegen. Die zagen er veel vriendelijker uit dan de puntige vierkantjes.
`Hoe kan ik ooit nog een echt vierkantje worden?` vroeg het vijfhoekje. `Jij? Een vierkantje? Maar… jij bent gewoon een vijfhoekje!` zei een van de afgeronde vierkantjes. `Leg die plank eens even neer…` De andere afgeronde vierkantjes zagen het nu ook. `Ja! Jij bent gewoon een vijfhoekje! Jij hoeft toch niet te doen alsof jij een vierkantje bent! Jij hebt alleen maar een hoekje meer dan ons, daar is niks mis mee. We kennen er nog zulke, hoor!`
Bij de afgeronde vierkantjes mocht het kapotte vijfhoekje dat zware stuk hout eindelijk weggooien. Een paar puntige vierkantjes hadden dat van ver gezien, en zeiden: `Oei, nu gaat het heel erg slecht met het vijfhoekje, het lukte altijd zo goed met die plank!` Maar het vijfhoekje wist wel beter.
[ Bericht 0% gewijzigd door Juup© op 09-02-2007 23:11:55 ]
Je verwacht heel romantisch een mooi sentimenteel afscheid en dan krijg je dat. Zo herkenbaar:quote:Op vrijdag 9 februari 2007 22:36 schreef releaze het volgende:
[..]
nou, ik ben echt heel blij dat mn vriend autist is en niet borderliner. ik heb met een borderliner samengewoond eerder en dat was vele malen meer vermoeiender dan samenleven met een autist. autisten en hun buien zijn goed in te schatten en goed op in te spelen, borderliners zijn naar mijn ervaring een en al onvoorspelbaarheid.
Heh, had zojuist mn vriend aan de telefoon, hij is een weekje in frankrijk met iemand. ik helemaal sip, want ja, hij is weg! Maar is dan ook weer typisch iets voor hem om het gesprek aan de telefoon zo te houden alsof hij bij de albert heijn staat om te vragen of we nou nog wc papier nodig hadden of niet. En dan, hij: "Nou, dan spreken we elkaar volgende week weer." ik zwaar emo: "Okay ", "Oke, doei! *klik*"
en ik echt " MIJN AFSCHEID! WAT DOE JE!"
*klaar zit voor kusje*
'Nou, tot over 2 dagen hé. Werkse!'.
Het is inderdaad vermoeiend. Maar nu ondertussen kan ik er goed mee overweg. Als ze uit haar naad gaat dan laat ik haar gewoon gaan. Goed beargumenteren is ook een pré. Dan wilt ze best wel overstag gaan. Ze weet wanneer ze te ver gaat, maar ze kan het niet stoppen. Ik word elke week wel een keer gedumpt. Je raakt er echt aan gewend. Ze weet zelf ook wat voor opofferingen ik ervoor heb moeten maken. Ze waardeert me echt. De reden waarom we eigenlijk coke gebruiken is zodat we eens echt eerlijk tegen elkaar zijn:
'Ik wil je niet kwijt. Ik houd zoveel van je.'
'Blijven we hier nog een hele tijd samen wonen?'
Dat zijn van die momenten waarop ik echt haar waardeer. Ze weet ook de dag erna wat ze gezegd heeft en ze staat er nog volledig achter, maar anders komt het er niet uit. En bij mij ook niet, aangezien ik ook een verbitterde slet ben. Ik zal altijd achter haar staan en haar volledig steunen, maar soms wat tijd voor jezelf (zoals nu) kan heel erg fijn zijn. Al kan ik niet wachten tot ze straks weer thuis is.
Dr. Cameron: How would you describe my leadership skills?
Dr. Gregory House: Nonexistent... otherwise, excellent.
Dr. Gregory House: Nonexistent... otherwise, excellent.
ik wil niet omgaan met lastige mensen of ze nu asperge hebben of komkommer zal mij een worst wezen eerlijk gezegd
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
quote:Op vrijdag 9 februari 2007 22:59 schreef zhe-devilll het volgende:
ik wil niet omgaan met lastige mensen of ze nu asperge hebben of komkommer zal mij een worst wezen eerlijk gezegd
ik vind hem wel sterkquote:
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Zijn die diagnoses officieel gesteld?quote:Op vrijdag 9 februari 2007 22:26 schreef Poncho het volgende:
Ik heb een relatie met een borderliner die enigszins autist is.
Ik bedoel je bent autist of niet en niet 'enigszins'
#geen
quote:Op zaterdag 10 februari 2007 11:18 schreef kriele het volgende:
Enigzins autist, dan zal ze wel PDD-NOS bedoelen.
#geen
De term PDD wordt losgelaten op mensen die kenmerken vertonen van autisme, maar niet gekwalificeerd kunnen worden als een 'volledige' autist. Vroeger noemde men dit autistiform, volgens mij.quote:
Wat ik daarmee bedoel is dat het echt een officieel vastgestelde borderliner is, die trekjes vertoont van een autist. Al hebben de meeste borderliners dit vanwege de structuur die ze nodig hebben. Zodra ik haar die structuur dan ook wil bieden dan hoeft het opeens niet en ik moet er geen rekening mee houden bla bla bla.quote:Op zaterdag 10 februari 2007 02:03 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Zijn die diagnoses officieel gesteld?
Ik bedoel je bent autist of niet en niet 'enigszins'
Vandaag ben ik het echt weer even zat. Ik ben vroeg opgestaan, heb boodschappen gedaan, ben naar bakker Bart geweest voor een vers broodje brie voor haar als ontbijt, heb dat op bed bezorgd inclusief lekker glaasje vruchtendrank en het enige wat ze dan kan doen ik zeiken over het feit dat er een vriendin langs is geweest die zij niet mag. Hop, meteen weer ruzie. Ik begin er nu gewoon tegenop te kijken, maar we hebben een (duur.. particulier) appartement en dus moet ik soms echt gewoon toegeven. Alleen kan geen van beiden dit betalen. Soms heel erg lastig, al weet ik dus wel dat we gezellig als vriendjes het heel leuk zouden kunnen hebben, aanegzien ze dan niet haar borderline op mij uitwerkt.
Dr. Cameron: How would you describe my leadership skills?
Dr. Gregory House: Nonexistent... otherwise, excellent.
Dr. Gregory House: Nonexistent... otherwise, excellent.
Thanksquote:Op zaterdag 10 februari 2007 12:06 schreef kriele het volgende:
[..]
De term PDD wordt losgelaten op mensen die kenmerken vertonen van autisme, maar niet gekwalificeerd kunnen worden als een 'volledige' autist. Vroeger noemde men dit autistiform, volgens mij.
Heb het nog even ergens opgezocht:
6. Wat is een Pervasieve ontwikkelingsstoornis Niet Anderszins Omschreven (PDD-NOS)?
In feite gaat het om een restcategorie die slechts zeer summier omschreven is.
In de huidige DSM-IV wordt de term Pervasive Developmental Disorder Not Otherwise Specified
(PDD-NOS), oftewel Pervasieve ontwikkelingsstoornis Niet Anderszins Omschreven (Pos.NAO), als
volgt omschreven: “er zijn ernstige tekorten in de sociale interactie of in de communicatie of er
zijn stereotiepe gedragingen, interesses en activiteiten. De persoon beantwoordt echter niet aan de
criteria van de Autistische stoornis of verwante stoornissen”.
Onder deskundigen is veel discussie ontstaan over deze omschrijving omdat ook personen die in één
van de drie hierboven genoemde gebieden stoornissen vertonen de classificatie PDD-NOS kunnen
krijgen. Volgens deskundigen leidt dit tot een onverantwoorde verruiming van het begrip PDD-NOS.
Inmiddels hebben onderzoekers aangetoond dat PDD-NOS zinvol onderscheiden kan worden van
andere stoornissen als men de regels voor de classificatie zodanig aanscherpt dat er aan tenminste
drie tot vijf criteria op de drie gebieden (sociale interactie, communicatie en beperkte, zich
herhalende stereotiepe patronen van gedrag) voldaan moet worden, waarvan in elk geval één op
het gebied van de sociale interactie.
In de herziene DSM-IV, de vijfde druk, die in mei 2000 is verschenen, is de omschrijving, ondanks
geruchten hierover, (nog) niet aangepast.
#geen
|
|
