Het peutertopic [2-4 jaar] deel 4

Stiekumerd, wat zei de huisarts en hoe is het vannacht gegaan met Benthe?

Welkom Jordy

Gisteren naar HA met Benthe, en wat deed ze het daar goed. Luisterde goed naar de dokter zonder waterlanders. Maar ze heeft pseudo-kroep gehad en ze hoorde niets raars meer. Haar keeltje was wel een beetje rood. Maar vannacht is er niets gebeurd, dus we hopen maar dat het eenmalig was.

Nou gelukkig maar Stiekemurd, hopelijk is het idd maar een eenmalig iets.

Jordy is druk bezig met zijn nieuwe speelgoed ondekken, wat is dat toch leuk om te zien

Ja Jordy, jarig zijn is geweldig! Gefeliciteerd nog familie Jordy!!

Welkom Jordy

Dank jullie wel!

Vanmorgen samen met Léon zijn toekomstige school bezichtigd. Wat is hij dan nog lekker klein zeg! Eerst wist hij niet hoe hard hij naar binnen moest lopen, maar toen kwam de directeur naar ons toe en hij kroop veilig tussen mij en de wandelwagen. De man was lang en Léon is klein. Toch zijn het vrienden geworden. Hij wist precies hoe hij Léon moest ontdooien, dat was zo vertederend. (ook door het lengte-verschill)
Een school die wat Dalton-principes heeft overgenomen, maar verder hun eigen gang gaan. Met een heerlijke ruime hal vol speelgoed, muziek, boeken en plekjes waar je je fijn in kunt gaan nestelen. Een lokaaltje met alle stoeltjes in een kring klaar voor het kringgesprek en klauterhok/rek en alle namen op de muur met kleine taakjes en vol kleine kunstwerkjes.
Een school die vooral warmte uitstraalt en waar Léon rode wangen en stralende ogen van kreeg. Léon die braaf ( ) bij mama op schoot zat toen ze koffie gingen drinken met de directeur en op zijn beurt wachtte met praten ( ). Nog even ben je dan bang dat er wel iets moet gebeuren waardoor dit idyllische plaatje verstoord zou raken. Speelgoed wat hij niet op zou willen ruimen, of het speelplein niet af zou willen. Maar niks, hij gaf netjes iedereen een hand en ging keurig met mama mee.
Hand in hand ,terwijl hij vol zit van wat hij gezien heeft en over zijn woorden struikelt.
Hij gaat het daar nog heel fijn krijgen, wat een fijn gevoel is dat.

Wat lief Dutchie...wat een lief verhaal

Dutchie wat een mooie omschrijving geef je. Dat moet gewoon echt een geweldige school zijn....

*wordt herinnerd aan het feit dat ze nog moet bellen voor Fleur*

Dat klinkt heel goed Dutchie
Wij gaan begin maart bij een paar scholen op gesprek waarschijnlijk, dan heeft m'n man vakantie en kunnen we tenminste samen gaan kijken.
Gek idee he, dat ze het komend schooljaar al naar school zullen gaan?

Wat klinkt dat leuk zeg. Wij hadden een intakegesprek bij Kai's toekomstige school toen hij een maand of 20 was. Heel gek om met zo'n klein mannetje naar zo'n groot gebouw te moeten.

Heeft iemand nog tips over hoe om te gaan met kinderangsten? Kai ziet overal "pokies". Eerst was het alleen op zijn slaapkamer als hij in bed lag maar nu zitten ze bijvoorbeeld ook al bij opa en oma in de gang. Hij wordt er echt heel angstig van en ik vind dat zo zielig.

Boeken kopen die over monsters gaan en de angst relativeren. Hier helpt dat wel een beetje.
En maar telkens de spoken wegjagen. Ik weet niet of je huisdieren hebt, maar bij mij hielp het heel goed om te zeggen dat de wolven (onze spoken zijn wolven)nooit bij ons naar binnen durfden omdat onze kat die ging wegjagen.

Ik heb het arme beest 1 keer door het kattenluikje geduwd toen er weer wolven voor de deur stonden en daarna heel uitbundig gespeeld dat alle wolven keihard wegrenden.

quote:

Op maandag 5 februari 2007 14:25 schreef livelink het volgende:
Ik heb het arme beest 1 keer door het kattenluikje geduwd toen er weer wolven voor de deur stonden en daarna heel uitbundig gespeeld dat alle wolven keihard wegrenden.

(hielp het?)

Ja hoor, hielp heel goed. Als de wolven nu binnen willen komen, roepen de kinderen zelf al dat ze Kimba op hen af gaan sturen als ze niet weggaan.

Geweldig verhaal Livelink. Boe roepen helpt hier wel heel goed tegen de slangen in de tuin en ook de pokies vertrekken dan wel maar voor ik er achter ben dat er weer eentje zit is Kai al zielig in een hoekje gedoken. Dat boek is inderdaad wel een goede tip.

Ik heb weleens gehoord als je een kind een waterpistool of plantenspuit geeft oid dat je dat het kind de controle terug geeft over de pokies.
Je doet er bijv. pokiesweggaanwater in en dan kan hij ze zelf weg spuiten.
Misschien is dat iets M@x?

Iris was vorige week ineens hartverscheurend aan het snikken. Heel bezorgd vroeg ik wat er was en kreeg het volgende antwoord:
" ik wil zo graag als engeltje geboren zijn, dan had ik vleugels"
...... oke..... ik stond even met het pedagogische zweet in mijn handen.....
Lang gesprek gehad en beloofd dat ik zou zorgen voor vleugels, als ik die kon vinden in Amsterdam. (volgens Iris heeft Amsterdam alles, ik kom immers met van alles thuis wat ik in mijn pauze koop.)
Een collega van mij had nog een tas vol prinsessenspul over en daarbij zaten toevallig ook vleugels.
Iris helemaal enthousiast vrijdag, deed gelijk de vleugeltjes om toen ik thuis was. Klom vervolgens bovenop de bank en sprong er keihard vanaf.
Heel droog hoorde ik vervolgens "deze doen het niet hoor mam"

Dat had ik nou niet verwacht kinderlogica

M@x, je kan ook toverspuitdrank maken! Plantenspuit vullen met water, paar drupjes van jouw parfum er in en voor hij gaat slapen wat spuiten. Pokies en andere enge monsters zijn namelijk heel erg bang voor mama's en durven dan echt niet meer te komen! Voor pokies onderweg kan je wat op een doekje spuiten! Even wapperen met het doekje en weg zijn alle pokies!

Ik maak alvast even wat notities voor als we hier boemannen krijgen.

Iris, lieve mafkees.

M@x, ik weet niet of jullie lidzijn van de bieb, maar daar hebben ze ook boekjes waarmee je ze kunt leren omgaan met hun angsten. Succes.

Iris

M@x ik ken ook alleen het waterpistool-oplossing dat werkte hier goed. _{alleen halverwege de nacht je bed uitgroepen worden omdat de mosters terug waren en het waterpistool leeg was wat minder}

[ Bericht 17% gewijzigd door Anitra op 06-02-2007 00:26:24 ]

Hahaha, ik lach me slap hier om de pokie-wegjaagverhalen!
Wij hebben nog geen last van pokies, maar merk dat Randy wel steeds vaker angstig wordt van dingen waar hij geen grip op heeft, dus ik maak ook alvast aantekeningen!
_{*schrijft ff op de to-do-list:
*kat leren niet hysterisch te doen als ie onverwacht buiten wordt gezet!
*kat leren te jagen i.p.v. zichzelf te laten verjagen (of tenminste te doen alsof!
*waterpistool kopen die aansluitbaar is op de waterkraan!}
Doet me eraan denken: ik heb Randy het begrip "gevaarlijk" proberen uit te leggen met 'gevaarlijke leeuw' door te doen alsof ik dat toch wel erg eng vond. Sindsdien zag hij regelmatig een 'valuku leeuw' buiten, eerst om mama te plagen, later meer als mededeling... Ze zaten zelfs bij papa in de auto volgens hem als die aan het werk was! Nog later kon de valuku leeuw ook zelf autorijden en daar sprong ik meteen op in door te zeggen dat ie op vakantie ging! We hebben hem niet terug gezien!

Pokies...
Heel sneu, maar ook echt té schattig!

Poeh, Léon krijgt dus logopedie. Er was alleen 1 voorwaarde (die we van mijlenver al aan zagen komen, maar struisvogelpolitiek is soms wel zo prettig voor de sfeer in huis): de speen moet weg. Nu zijn we dus sinds vrijdag Léon aan het voorbereiden dat hij straks zonder speen moet gaan slapen. Vrijdag is het zover. Blgh... Volgens mij kunnen we beter vooruit gaan slapen, want dat worden me een paar nachten doorhalen.
Dan zeg je tegen hem: "Léon nog maar een paar nachtjes slapen en dan ga je zonder speen slapen hè?"
Léon proestend van het lachen: "Nee!!"
"Je bent toch al een grote jongen?"
"Nee, ik ben een kleine baby."
"Julian, Maud en Donald (om maar wat van zijn helden te noemen) slapen ook zonder speen."
"...., nu nog niet hè?"
"Nee vrijdag pas, oké?"
"Tuuuuuurlijk!"
Het klinkt zo makkelijk, maar dat is het niet volgens mij. Hij mag dan wel iets uitzoeken in de speelgoedzaak als hij 3 dagen zonder speen geslapen heeft. We hebben zelfs een kinderplanbord voor dit hele gedoe gekocht.
Maar ik zie er best tegenop.

Jeetje, ben benieuwd, Dutchie. Hopenlijk valt het mee...

_{David heeft nooit een speen gehad (wilde hij niet) dus wij blijven voor deze perikelen bespaard}

Wij zijn duimen aan het afleren, maar dies erg lastig om weg te leggen

Ze heeft nu al een lichte overbeet door het duimen aldus de tandarts, en we hebben haar nu zover dat ze in bed mag duimen. Zodra ze dus ook overdags haar duim in haar mond doet roepen we dat het bedtijd is

Lune had ook altijd een speentje, maar ze begon hem kapot te kauwen rond haar derde verjaardag. Toen hebben we samen nog één keer een nieuwe speen gekocht en de voorwaarde eraan gesteld dat we na deze geen nieuwe speen meer zouden kopen. Dat wist ze heel goed en toen na een paar weken de speen weer kapot was heeft ze hem zelf in haar tonnetje op slaapkamer gedaan. Toen werd ie er snachts natuurlijk weer uitgehaald, dus de volgende dag speen in de afvalton beneden gegooid en toen zonder. De eerste avond was best even moeilijk, toch zoeken in bedje waar de speen was, even huilen, maar gelukkig hebben Storm en Sverre ook geen speen, dus Lune ging nu als een hele grote meid slapen die geen speen meer nodig had. Na een week taalde ze eigenlijk ook niet meer maar en na twee weken heb ik het woord speen volgens mij niet meer gehoord. Hopelijk gaat het bij jullie ook meevallen Dutch en gaat Léon gauw wennen aan slapen zonder speen.