OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ja dat snap ik, maar ze probeert die angst te relativeren, dus wat voegt het dan toe als jij haar erop wijst dat die kans dus wel reeel aanwezig is?quote:
Niet vervelend bedoeld hoor, maar ik denk dat Bar intelligent genoeg is om zich dat ook wel te realiseren, alleen is het natuurlijk statistisch gezien wel erg onwaarschijnlijk dat ze een 2e kindje op dezelfde manier zal verliezen, en ik denk dat het haar helpt om zich daarop te focussen en dat te rationaliseren ipv zich op die hele kleine kans blind te staren dat ze 2 keer zoiets vreselijks mee moet maken, denk je niet?
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Volgens mij lees jij het net iets anders dan dat Bluezz bedoelde Vivi. Volgens mij bedoelde Bluezz het ook om te relativeren...
***
Oh ja? Hmz..m'n hersens zullen wel verweken dan...ik kon gisteren het woord 'detacheren" ook al niet meer normaal uitsprekenquote:Op donderdag 25 januari 2007 13:11 schreef Brighteyes het volgende:
Volgens mij lees jij het net iets anders dan dat Bluezz bedoelde Vivi. Volgens mij bedoelde Bluezz het ook om te relativeren...
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Niet je hersens moeten verweken, laat dat nou maar aan iets anders over. 
Het voegt niets toe.quote:Op donderdag 25 januari 2007 13:08 schreef Vivi het volgende:
Ja dat snap ik, maar ze probeert die angst te relativeren, dus wat voegt het dan toe als jij haar erop wijst dat die kans dus wel reeel aanwezig is?
Niet vervelend bedoeld hoor, maar ik denk dat Bar intelligent genoeg is om zich dat ook wel te realiseren, alleen is het natuurlijk statistisch gezien wel erg onwaarschijnlijk dat ze een 2e kindje op dezelfde manier zal verliezen, en ik denk dat het haar helpt om zich daarop te focussen en dat te rationaliseren ipv zich op die hele kleine kans blind te staren dat ze 2 keer zoiets vreselijks mee moet maken, denk je niet?
Ik probeer alleen mijn visie en ervaring te geven in de hoop dat het helpt.
Sorry als het verkeerd valt, wat BE ook zei, dat is al helemaal niet mijn bedoeling.
[ Bericht 5% gewijzigd door Blues op 25-01-2007 15:47:45 ]
Nee joh, zo zwaar bedoel ik het niet hoor, ik begreep het verkeerd wrsquote:Op donderdag 25 januari 2007 14:47 schreef Bluezz het volgende:
[..]
Het voegt niets toe.
Ik probeer alleen mijn visie en ervaring te geven in de hoop dat het helpt.
Sorry als het verkeerd valt, wat BE ook zei, dat is al helemaal niet mijn bedoeling.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik begreep je wel hoor Bluezz
Moussy daar heb ik ook al aangedacht, als ik dan toch voor een 2de zou gaan, mag het van mij ook wel rond de overlijdensdatum van Thijs zijn...
Maar aan de andere kant brr dat lijkt me ook een raar idee (nu nog dan toch)
Goed ik ga dit nu even laten bezinken, en even laten rusten.
Mijn gevoel zegt genoeg,maar mijn verstand ook, en zolang die niet samen op 1 lijn zitten...
Moussy daar heb ik ook al aangedacht, als ik dan toch voor een 2de zou gaan, mag het van mij ook wel rond de overlijdensdatum van Thijs zijn...
Maar aan de andere kant brr dat lijkt me ook een raar idee (nu nog dan toch)
Goed ik ga dit nu even laten bezinken, en even laten rusten.
Mijn gevoel zegt genoeg,maar mijn verstand ook, en zolang die niet samen op 1 lijn zitten...
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Wij hoopten al op een kindje, voordat Es overleed. Dat verlangen is gebleven. Had eerste weken het gevoel, nu wordt ik nog niet zwanger, ons kindje komt na jaar.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Bar, mag ik het dan gewoon vragen? Heeft je besluit iets met dit topic te maken?
Als je geen antwoord wil geven, moet je me maar gewoon negeren.
Als je geen antwoord wil geven, moet je me maar gewoon negeren.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Wat ik hier wel zou kunnen toevoegen ondertussen,is dat ik er achter gekomen ben dat je idd nog van een ander kindje kunt houden.
Nu ging het wel niet om een eigen kindje, maar zondag heb ik een aantal uurtje mogen oppassen op een 14 maand oud meiske en dat meisje heeft werkelijk mijn hart gestolen
Ze was ziekjes, en daardoor heel hangerig naar mij toe, wat inhield dat ik haar de hele tijd om me heen had, of ze sliep in mijn armen, of toen we van de stoet afkwamen haar armpjes om me heen legde haar hoofdje op mijn buik en dan gewoon even genieten.
Daarna is ze op de bank in slaap gevallen
Het waren ontzettend fijne uren, heb ervan genoten en hield op een bepaalde mannier van haar, en toen wist ik dat ik dat ook weer voor mijn eigen kinderen zou kunnen gaan voelen.
Nu ging het wel niet om een eigen kindje, maar zondag heb ik een aantal uurtje mogen oppassen op een 14 maand oud meiske en dat meisje heeft werkelijk mijn hart gestolen
Ze was ziekjes, en daardoor heel hangerig naar mij toe, wat inhield dat ik haar de hele tijd om me heen had, of ze sliep in mijn armen, of toen we van de stoet afkwamen haar armpjes om me heen legde haar hoofdje op mijn buik en dan gewoon even genieten.
Daarna is ze op de bank in slaap gevallen
Het waren ontzettend fijne uren, heb ervan genoten en hield op een bepaalde mannier van haar, en toen wist ik dat ik dat ook weer voor mijn eigen kinderen zou kunnen gaan voelen.
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Dat is fijn Bar, dat je dat nu weet en dat je dat vertrouwen kunt hebben.
Ik zag de foto met jou met dat meisje en dat zag er inderdaad heel innig uit.
Ik zag de foto met jou met dat meisje en dat zag er inderdaad heel innig uit.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Buikje rommelde, de bevalling zat er aan te komen, maar wilde niet doorzetten. Denk dat ik het onbewust tegen hield. Ze is de dag na de 1e sterfdag geboren. Dit kindje wilde een "eigen" datum, als verjaardag.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Ah joh Humpeltje, wat een bescheiden berichtje zo. Ik hoop dat het goed met jullie gaat en dat je tijd en ruimte hebt om te genieten en te verwerken. Gefeliciteerd!
bar ik las in het rammelaarstopic de stand van zaken: goed besluit en wie weet hoe snel 't dan toch zal gaan..! in elk geval fijn om van die hormonen af te zijn.
Humpeltje, gefeliciteerd met de geboorte van Thamber. Veel geluk!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Humpeltje, van harte gefeliciteerd met Thamber. Mooi gezegd, dat ze haar eigen datum wilde hebben.
Wat een ongelooflijke week moet dit zijn geweest voor jou, met de herdenking en de naderende geboorte tegelijkertijd.
Ik wil jullie heel veel geluk toewensen met zijn allen
Wat een ongelooflijke week moet dit zijn geweest voor jou, met de herdenking en de naderende geboorte tegelijkertijd.
Ik wil jullie heel veel geluk toewensen met zijn allen
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Humpeltje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ontroerend en eigenwijs, nú al.
Inderdaad haar eigen datum........
Heel erg gefelicteerd Humpeltje, wat zal jij traantjes hebben...en nog misschien wel...van geluk én van verdriet....
Maar in godsnaam Humpeltje, het is je nóg een maal gegund, een nieuw leven, een nieuw persoontje en áltijd het zusje van je eerste kindje....
Later ga je foto's met haar bekijken en vertel je alles over je verdriet en je geluk wat je nu weer hebt gekregen....
Nogmaals, h e e l e r g v e e l g e l u k!!!!
Ontroerend en eigenwijs, nú al.
Inderdaad haar eigen datum........
Heel erg gefelicteerd Humpeltje, wat zal jij traantjes hebben...en nog misschien wel...van geluk én van verdriet....
Maar in godsnaam Humpeltje, het is je nóg een maal gegund, een nieuw leven, een nieuw persoontje en áltijd het zusje van je eerste kindje....
Later ga je foto's met haar bekijken en vertel je alles over je verdriet en je geluk wat je nu weer hebt gekregen....
Nogmaals, h e e l e r g v e e l g e l u k!!!!
Humpeltje, van harte gefeliciteerd met Thamber, heel veel geluk gewenst
Thoughts arrive like butterflies.
Red de zeehond!
Red de zeehond!
Humpeltje, een meisje erbij! Heel hartelijk gefeliciteerd met Thamber. Je berichtje is zo ingetogen, ik hoop dat jullie alle emoties een goede plek kunnen geven.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Welkom Thamber! Je hebt een heel bijzonder beschermengeltje!
Barreke:
Barreke:
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Gefeliciteerd Humpeltje. Bijzondere naam en toch op een bijzondere en eigen datum. Nu al een slim kind.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Humpeltje van harte met de geboorte van Thamber heel veel geluk gewenst en heel veel sterkte met de verschillende gevoelends die denk je nu waarschijnlijk door je heen gaan
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Gefeliciteerd Humpeltje met Thamber Ik gooi er jompels tegenaan omdat jullie mooie nieuwe meiske dat ook verdient! Want ze is geboren
En een dikke kus voor ook al die andere momenten
En een dikke kus voor ook al die andere momenten
Gefeliciteerd Humpeltje! Wat een prachtige naam Thamber!
Miel - 09-05-2003
Jip - 03-01-2005*
Nora - 12-07-2006
Jip - 03-01-2005*
Nora - 12-07-2006
Humpeltje gefeliciteerd met Thamber het heeft nog best even gerommeld zo bij je he? ik meen te herinneren dat je zei op de 17e? dat je al weeen had maar het tegenhield met je gevoel.
Humpeltje gefeliciteerd met Thamber. Fijn hoor, een meisje met haar eigen datum, lekker eigenwijsje
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Humpeltje, gefeliciteerd met de geboorte van Thamber
Wat prachtig dat ze een eigen begindatum heeft gekozen.
Wat prachtig dat ze een eigen begindatum heeft gekozen.
DancingPhoebe op <a href="http://forum.fok.nl/topic/1352192/3/51#73971988" target="_blank" >23/10/09</a>:[/b]
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
Gefeliciteerd met de geboorte van Thamber.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Humpeltje als je er zin en behoefte aan hebt, laat je kleine meid eens showen
nogmaals van harte
nogmaals van harte
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
kippevel bij verhaal van ts
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Na een (lijkt wel) mensenleven in tijd een reactie. Om te beginnen een gefeliciteerd voor Thamber, je hebt een toppie gezin uitgezocht en dito mooie datum om geboren te worden!
Er is al veel genoemd aan pro's en con's in dit topic mbt een 'nieuw en vers' beebje na een overlijden. Ik kom denk ik misschien toch ook iets toevoegen aan het geheel, een soort extra vervelende dimensie misschien. Dat is het iig wel voor ons. Net als slaapmeisje hier indertijd ook zwanger geworden na een aantal IVF behandelingen uiteindelijk zwanger geworden van een prachtige dochter. Na een best wel lange zwangerschap van meer dan 41 weken is ze geboren maar ook enkele minuten voor haar geboorte overleden. Totaal niet te bevatten en toch, ja toch ondanks dat het zo kort geleden is (december vorig jaar) willen we nu 'alweer' denken aan behandelingen om weer zwanger te worden. En nee nooit of te nimmer kan welk kind dan ook een vervanging voor onze dochter zijn of worden. Zij was een heel erg mooi, super gewenste meid die helemaal haar eigen ikje is en altijd zal zij ons eerste kindje zijn en blijven. Geen enkel kind zal haar ooit kunnen vervangen. Wat ik echter wel heel erg zeker weet is dat een broertje of zusje voor haar ons ook minstens net zo gewenst is en zal zijn. Ook is een nieuwe zwangerschap voor ons geen manier om een depressie oid te ontvluchten. Onmogelijk want depressies kun je niet ontvluchten! Die komen wanneer het jou het minste uitkomt in je leven en houden echt nergens rekening mee. Dankzij goede gedegen professionele hulp zijn wij het grootste gat weer uitgekropen waar we ingeworpen zijn na haar geboorte en overlijden. Met de dag hebben we het gevoel dat we sterker worden, en juist mede daarom ook zijn we sterk genoeg ook weer voor nieuwe behandelingen. Niemand die dat voor ons kan aanvoelen of kan beoordelen. En toch.........komt het stukje wat ik kom toevoegen aan het 'discussie-topic'.........denken ziekenhuis en hoofd van de afdeling dat zij dit voor ons moeten bepalen.......Waarom!? Een ieder die op 'natuurlijke wijze' door eenvoudigweg te stoppen met anticonceptie zwanger kan raken neemt deze beslissing ook 100% samen met zijn tweetjes (minimum aantal personen noodzakelijk om zwanger te worden dan he ) en is in die zin dus dan 'slechts' afhankelijk van de natuur. Echter lopen wij (mijn man en ikzelf en ws met ons nog meer stellen welke met hulp alleen zwanger kunnen worden) dus tegen dat 'extra' muurtje op.
Sommige dagen hebben wij het gevoel dat we bijna op onze knieën moeten gaan smeken of ze ons bij Gods gratie een behandeling willen gaan geven.
Dit is puur uit gevoelsmatige kant geschreven uiteraard! Kinderen wensen is altijd een gevoelskwestie natuurlijk net als dat ikzelf vind dat het ook iets egoistisch is. Niet naar bedoeld maar vanuit de niet-gevoelskant bekeken wordt er natuurlijk niet een kindje geboren/gemaakt zonder de wens van de ouders in de meeste gunstige gevallen, een kindje 'maakt' zichzelf niet dat gebeurd pas na de geboorte.
Net als het hele ziekenhuisgebeuren wat bij ons dus meespeelt, ook uit 'nuchter' en niet gevoels-oogpunt bekeken zie ik wel de 'logica' in van de artsen. Zoals zij zelf aangeven hebben zij niet alleen verantwoording aan ons af te leggen maar blijkbaar ook aan een ethische comissie. Daarbij moeten zij maar 'gokken' hoe wij ervoor staat emotioneel en geestelijk gezien. Stel wij zouden daarover liegen (niet dat we daar ook maar enigszins wat mee opschieten) en we zouden bv een miskraam te verwerken krijgen of God verhoedde een slechte screeningsecho en een kindje laat in de zwangerschap moeten verliezen dan krijgen we dat er ook nog eens bovenop. Echter al die scenario's spoken nu natuurlijk ook al door onze hoofden. En wij gaan ook zeker niet over 1 nacht ijs echter de dag na de bevalling van ons meisje zeiden wij al tegen elkaar dat wij echt zeker weten nog een kindje wilden! Een kindje waarvoor wij wel mogen gaan zorgen, waar mijn man wel een vader voor kan zijn (niet dat hij dat niet is van haar maar voor een man ligt het toch nog weer anders dan voor een vrouw aangezien wij de baby dragen en al redelijk snel ook een soort van contact hebben in de buik) zoals we ook in ons hoofd hadden voor onze dochter. Ons toekomstplaatje is voorgoed veranderd, in die toekomst is altijd een plekje wat is gereserveerd voor onze dochter en zoals iemand anders (weet zo gauw niet meer wie maar prachtige uitleg!) al schreef ons hart heeft altijd dat plekje voor haar en zal alleen nog maar groeien om zo nog meer plek te maken voor een broertje of zusje van haar!
*en ja ws komt mijn nick een aantal van jullie wellicht bekend voor aangezien ik ook in mijn zwangerschap ben wezen posten hier echter heb nooit de moed gevonden om de 'afloop' te komen posten *
Er is al veel genoemd aan pro's en con's in dit topic mbt een 'nieuw en vers' beebje na een overlijden. Ik kom denk ik misschien toch ook iets toevoegen aan het geheel, een soort extra vervelende dimensie misschien. Dat is het iig wel voor ons. Net als slaapmeisje hier indertijd ook zwanger geworden na een aantal IVF behandelingen uiteindelijk zwanger geworden van een prachtige dochter. Na een best wel lange zwangerschap van meer dan 41 weken is ze geboren maar ook enkele minuten voor haar geboorte overleden. Totaal niet te bevatten en toch, ja toch ondanks dat het zo kort geleden is (december vorig jaar) willen we nu 'alweer' denken aan behandelingen om weer zwanger te worden. En nee nooit of te nimmer kan welk kind dan ook een vervanging voor onze dochter zijn of worden. Zij was een heel erg mooi, super gewenste meid die helemaal haar eigen ikje is en altijd zal zij ons eerste kindje zijn en blijven. Geen enkel kind zal haar ooit kunnen vervangen. Wat ik echter wel heel erg zeker weet is dat een broertje of zusje voor haar ons ook minstens net zo gewenst is en zal zijn. Ook is een nieuwe zwangerschap voor ons geen manier om een depressie oid te ontvluchten. Onmogelijk want depressies kun je niet ontvluchten! Die komen wanneer het jou het minste uitkomt in je leven en houden echt nergens rekening mee. Dankzij goede gedegen professionele hulp zijn wij het grootste gat weer uitgekropen waar we ingeworpen zijn na haar geboorte en overlijden. Met de dag hebben we het gevoel dat we sterker worden, en juist mede daarom ook zijn we sterk genoeg ook weer voor nieuwe behandelingen. Niemand die dat voor ons kan aanvoelen of kan beoordelen. En toch.........komt het stukje wat ik kom toevoegen aan het 'discussie-topic'.........denken ziekenhuis en hoofd van de afdeling dat zij dit voor ons moeten bepalen.......Waarom!? Een ieder die op 'natuurlijke wijze' door eenvoudigweg te stoppen met anticonceptie zwanger kan raken neemt deze beslissing ook 100% samen met zijn tweetjes (minimum aantal personen noodzakelijk om zwanger te worden dan he ) en is in die zin dus dan 'slechts' afhankelijk van de natuur. Echter lopen wij (mijn man en ikzelf en ws met ons nog meer stellen welke met hulp alleen zwanger kunnen worden) dus tegen dat 'extra' muurtje op.
) en is in die zin dus dan 'slechts' afhankelijk van de natuur. Echter lopen wij (mijn man en ikzelf en ws met ons nog meer stellen welke met hulp alleen zwanger kunnen worden) dus tegen dat 'extra' muurtje op. Sommige dagen hebben wij het gevoel dat we bijna op onze knieën moeten gaan smeken of ze ons bij Gods gratie een behandeling willen gaan geven.
Dit is puur uit gevoelsmatige kant geschreven uiteraard! Kinderen wensen is altijd een gevoelskwestie natuurlijk net als dat ikzelf vind dat het ook iets egoistisch is. Niet naar bedoeld maar vanuit de niet-gevoelskant bekeken wordt er natuurlijk niet een kindje geboren/gemaakt zonder de wens van de ouders in de meeste gunstige gevallen, een kindje 'maakt' zichzelf niet dat gebeurd pas na de geboorte.
Net als het hele ziekenhuisgebeuren wat bij ons dus meespeelt, ook uit 'nuchter' en niet gevoels-oogpunt bekeken zie ik wel de 'logica' in van de artsen. Zoals zij zelf aangeven hebben zij niet alleen verantwoording aan ons af te leggen maar blijkbaar ook aan een ethische comissie. Daarbij moeten zij maar 'gokken' hoe wij ervoor staat emotioneel en geestelijk gezien. Stel wij zouden daarover liegen (niet dat we daar ook maar enigszins wat mee opschieten) en we zouden bv een miskraam te verwerken krijgen of God verhoedde een slechte screeningsecho en een kindje laat in de zwangerschap moeten verliezen dan krijgen we dat er ook nog eens bovenop. Echter al die scenario's spoken nu natuurlijk ook al door onze hoofden. En wij gaan ook zeker niet over 1 nacht ijs echter de dag na de bevalling van ons meisje zeiden wij al tegen elkaar dat wij echt zeker weten nog een kindje wilden! Een kindje waarvoor wij wel mogen gaan zorgen, waar mijn man wel een vader voor kan zijn (niet dat hij dat niet is van haar maar voor een man ligt het toch nog weer anders dan voor een vrouw aangezien wij de baby dragen en al redelijk snel ook een soort van contact hebben in de buik) zoals we ook in ons hoofd hadden voor onze dochter. Ons toekomstplaatje is voorgoed veranderd, in die toekomst is altijd een plekje wat is gereserveerd voor onze dochter en zoals iemand anders (weet zo gauw niet meer wie maar prachtige uitleg!) al schreef ons hart heeft altijd dat plekje voor haar en zal alleen nog maar groeien om zo nog meer plek te maken voor een broertje of zusje van haar!
*en ja ws komt mijn nick een aantal van jullie wellicht bekend voor aangezien ik ook in mijn zwangerschap ben wezen posten hier echter heb nooit de moed gevonden om de 'afloop' te komen posten *
*
Oh Tajno, ik weet nog wel dat je postte in je zwangerschap. Wat vreselijk dat het zo is afgelopen! Ik krijg er tranen van in mijn ogen. En wat rot dat de dokters jullie (nog?) niet willen behandelen. Ik weet verder ook niet wat te zeggen, maar heel veel sterkte met alles!
Dank je Cattie, we komen er wel hoor. Het is misschien wat cru gesteld maar onze dochter geeft ons zoveel 'kadootjes' haar geboorte is het grootste geschenk wat ons ooit is gegeven en met haar overlijden is ons niet alleen maar enorm veel afgenomen maar ook gegeven. We leren onze echte vrienden kennen, mensen die letterlijk dag en nacht voor ons klaarstaan evenals familie, elke dag leren we weer meer. Oa heel veel dingen waarderen en op waarde schatten, alles wat ons wel gegeven is, goede gezondheid, goede vrienden, onze familie en zo nog veel meer. Allemaal van onschatbare waarde en zo zien we haar verlies niet alleen maar als verlies. Ik ben niet echt gelovig oid maar ik weet heel zeker dat waar ze ook is ze het goed heeft, ik vermoed zelfs misschien nog wel beter dan wij haar ooit ook maar hadden kunnen geven en voor haar hadden kunnen wensen.
En voor wat betreft de dokters....we hebben nu pas 1 gesprek gehad. We zijn daarna 'als case' in het team in de bespreking meegenomen wat daaruit is gekomen zullen we eind deze maand horen in een nieuw gesprek. Het zal en is voor zover ons is verteld 'slechts' 1 keer( is al teveel) eerder gebeurd dat ouders hun kindje op deze wijze zo kort na de zwangerschap zijn verloren dus een echt protocol bestaat er niet voor. We kunnen op het moment dan ook weinig anders dan afwachten. De enige dag enorm frustrerend en op andere dagen kan ik er redelijk nuchter onder zijn.
En grote griebels ik zie enorm veel rare zinnen en spelfouten......ben lekker bezig zal wel aan het tijdstip liggen of zo
En voor wat betreft de dokters....we hebben nu pas 1 gesprek gehad. We zijn daarna 'als case' in het team in de bespreking meegenomen wat daaruit is gekomen zullen we eind deze maand horen in een nieuw gesprek. Het zal en is voor zover ons is verteld 'slechts' 1 keer( is al teveel) eerder gebeurd dat ouders hun kindje op deze wijze zo kort na de zwangerschap zijn verloren dus een echt protocol bestaat er niet voor. We kunnen op het moment dan ook weinig anders dan afwachten. De enige dag enorm frustrerend en op andere dagen kan ik er redelijk nuchter onder zijn.
En grote griebels ik zie enorm veel rare zinnen en spelfouten......ben lekker bezig zal wel aan het tijdstip liggen of zo
tajno wat een verschrikkelijk nieuws... na al dat wachten zo'n groot verdriet, wat erg....
wat een moeilijke tijd moeten jullie gehad hebben (en nog), ik krijg er helemaal buikpijn van nu ik het lees. heel veel sterkte en ik hoop dat de artsen jullie toch snel groen licht geven voor een nieuwe start in 't ivf-proces. (en natuurlijk dat het dan snel weer raak is). eigenlijk stom dat zij dat voor jullie mogen bepalen. anderen kunnen ook zelf kiezen wanneer ze weer een poging gaan doen. maar goed, ik begrijp ook wel dat het vanuit de beste beschermende bedoelingen is.
wat een moeilijke tijd moeten jullie gehad hebben (en nog), ik krijg er helemaal buikpijn van nu ik het lees. heel veel sterkte en ik hoop dat de artsen jullie toch snel groen licht geven voor een nieuwe start in 't ivf-proces. (en natuurlijk dat het dan snel weer raak is). eigenlijk stom dat zij dat voor jullie mogen bepalen. anderen kunnen ook zelf kiezen wanneer ze weer een poging gaan doen. maar goed, ik begrijp ook wel dat het vanuit de beste beschermende bedoelingen is.
Ach Tajno, ik heb indertijd gevolgd wat je schreef over het zwanger worden en hoe blij je was toen het eindelijk lukte. Wat afschuwelijk dat dat zo enorm gewenste meisje maar zo kort bij jullie was. Ik hoop dat er heel snel een gezond broertje of zusje voor haar komt.
mooi he, alles
Tajno, wat een verschrikkelijk, verdrietig verhaal. Wat erg dat jullie je dochter meteen weer kwijt moesten raken. En wat moeilijk dat je nu weer afhankelijk bent van anderen in jullie beslissing. Ik hoop dat het 'team' inziet dat jullie heel graag een kans krijgen op een broertje of zusje van jullie dochter en dat ze er van harte aan zullen meewerken om die kans te doen slagen. Sterkte en succes.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
|
|
