AD(H)D en aanverwante stoornissen bij kinderen.

We hebben inmiddels de diagnose ADHD gehad... ik heb eerst eenuur met die spych zitten praten terwijl Damienin de gang met de lego aan het spelen was en om de haverklap binnenkwam om te laten zien wat hij gemaakt had en daarna is de psych met Damien gaan praten en is daarna nog even mt hem naar d speelruimte geweest aar hij met Damien een potje tafelvoetbal heeft gedaan en een potje "zaalvoetbal" .
Damien kwam zwaar bezweet terug iig... Daarna hebben we nog met de psych zitten praten en daar kwam dus al meteen het hoge woord eruit dat Damien dus ADHD heeft.
Vrij klasiek... hij scoorde nl op alle criteria behalve 1... hij vertoont geen agressiviteit. Gelukkig maar alleen wat niet is kan nog komen en de arts vond dat wij er vrij op tijd bij waren om er voor Damien een zo goed mogelijk leven van te maken.
Momenteel wort dit alles wat hij bevonden heeft in het team besproken daar en dan krijgen wij weer een oproep om te praten over het hoe en wat nu... Dat gesprek vind dan plaats tussen de psych, mij vriend en ik en mijn ex en zijn vriendin.
Om voor Damien de meest stabiele leefomgeving te bieden.. voor zover dat kan met gescheiden ouders in dit geval.
Gelukkig gaat het onderlinge overleg tussen mij en mijn ex erg goed op dit moment dus daar zijn geen problemen te verwachten.
HEt is dus nog even afwachten maar het gaat allemaal de goede kant op.

Ik ben erg blij met het stempeltje want nu kan er wat aan gedaan worden voor die kleine jongen.
Damien vind het allemachtig interressant dat hij ADHD heeft en loopt dit aan iedereen te vertellen die het maar wil horen ( en ook iedereen die het niet wil horen )
Maar hij vind het wel erg fijn dat hij binnenkort van de drukte in zijn hoofd af is.

quote:

Op zaterdag 5 mei 2007 13:10 schreef Angel22 het volgende:
We hebben inmiddels de diagnose ADHD gehad... ik heb eerst eenuur met die spych zitten praten terwijl Damienin de gang met de lego aan het spelen was en om de haverklap binnenkwam om te laten zien wat hij gemaakt had en daarna is de psych met Damien gaan praten en is daarna nog even mt hem naar d speelruimte geweest aar hij met Damien een potje tafelvoetbal heeft gedaan en een potje "zaalvoetbal" .
Damien kwam zwaar bezweet terug iig... Daarna hebben we nog met de psych zitten praten en daar kwam dus al meteen het hoge woord eruit dat Damien dus ADHD heeft.
Vrij klasiek... hij scoorde nl op alle criteria behalve 1... hij vertoont geen agressiviteit. Gelukkig maar alleen wat niet is kan nog komen en de arts vond dat wij er vrij op tijd bij waren om er voor Damien een zo goed mogelijk leven van te maken.
Momenteel wort dit alles wat hij bevonden heeft in het team besproken daar en dan krijgen wij weer een oproep om te praten over het hoe en wat nu... Dat gesprek vind dan plaats tussen de psych, mij vriend en ik en mijn ex en zijn vriendin.
Om voor Damien de meest stabiele leefomgeving te bieden.. voor zover dat kan met gescheiden ouders in dit geval.
Gelukkig gaat het onderlinge overleg tussen mij en mijn ex erg goed op dit moment dus daar zijn geen problemen te verwachten.
HEt is dus nog even afwachten maar het gaat allemaal de goede kant op.

Ik ben erg blij met het stempeltje want nu kan er wat aan gedaan worden voor die kleine jongen.
Damien vind het allemachtig interressant dat hij ADHD heeft en loopt dit aan iedereen te vertellen die het maar wil horen ( en ook iedereen die het niet wil horen )
Maar hij vind het wel erg fijn dat hij binnenkort van de drukte in zijn hoofd af is.

die drukte blijft toch ? maar wordt aangewerkt dat hij met die drukte kan leven of vergis ik me daar enorm in nu?

Niet als hij aan de medicijnen gaat... dan neemt de drukte in zijn hoofd af, dan wordt het beter georganiseerd zeg maar. ADHD wordt naar alle waarschijnlijkheid veroorzaakt door een stofje wat mist in de hersenen. Dat wordt dus niet aangemaakt. Met de medicijnen (ws toch ritalin) wordt dat stofje vervangen en dan kan alle drukte beter georganiseerd worden waardoor hij makkelijker en rusiger wordt en niet meer zo impulsief (lees een gevaar voor zichzelf en anderen) is.

Dat is trouwens iets wat ik vergeten ben te melden... ADHD schijnt erfelijk te zijn... en laat ik nu ( juist omdat we er veel mee bezig zijn) een heleboel dingen herkennen van hem in mezelf...
Al is dat impulsieve bij mij niet zo desastreus lijkt mijn zoon toch heel erg veel op mij... Ik ben zelf niet van plan dit te laten onderzoeken want ik heb een prima leven en functioneer verder prima in deze maatschappij.

Angel misschien heb je iets aan dit topic? ADHD/ADD Deel 8
Voornamelijk voor en door volwassenen maar er staan veel linkjes en info. Misschien heb je er iets aan?

Ik heb dus sinds kort de diagnose ADD _{(AD(H)D zonder het hypergedeelte zeg maar)}
Ik herken veel van mezelf hoe ik vroeger was in Wilyan. Ik heb gemeld op zijn school dat ík het heb en dat ik wel herkenningspunten bij hem zie. Maar ook dat ze zich er nu niet te druk over hoeven/moeten maken. Hij is nu nog maar net vier en mag van mij nog rustig lekker kleuteren. Maar als ze echt opmerken dat het problemen geeft als hij heel vaak niet opzit te letten en/of wegdroomt dat ze dan even aan de bel mogen/moeten trekken.


Kleine vraag..
Zou de TT aangepast mogen worden in "AD(H)D en aanverwante stoornissen bij kinderen"?
Heeft iemand hier problemen mee? Het is iets algemener en dekt de lading helemaal toch?
_{(ODD is namelijk maar één van de mogelijke bijkomstigheden, er zijn er nog meer. (ODD, OCD (dwangmatige handelingen), Dyslexie, Dyscalculie, Angst, Enuresis (bedplassen) en nog wat meer)}

*schopje*

Angel hoe gaat het nu bij jullie?
Ik ben wel benieuwd of Damien al medicatie heeft en hoe hij er op reageert.

En hoe gaat het nu bij Oblivion en Syzo?

Bij Oblivion gaat het goed!
Hij is lekker om het weekend weg naar de boerderij en ik moet zeggen dat het steeds beter gaat met mijn hatseflatsje!
Soms komt het "rare" gedag nog wel boven, maar lang niet zoveel meer.
Die gewoonte wordt nu langzaam maar zeker doorbroken.
Hij wordt natuurlijk ook steeds ouder.
Wel had hij nieuwe medicijnen erbij, maar die deden helemaal niks, dus snel mee gestopt.
Het is leuk om te zien dat hij bijvoorbeeld geen ruzie meer maakt met zijn vriendje als er ik erbij ben.
Ze lossen steeds meer samen op in tegenstelling tot een half jaar geleden...

Helaas gaat het niet zo best op school, zijn concentratie is zo bar slecht....
Dus misschien dat hij 1 op 1 les gaat krijgen een paar dagen per week.
Maar eerst gaat er een gezintherapeut naar kijken.
We zijn al 1 keer geweest en de lieve man had het moeilijk met hem.
Het plan is om het vreemde gedrag een naam een te geven, of een draak, stier, flipmonster etc etc...
Vaak krijgen kinderen dan door dat ze door dit "ding" dus in de problemen komen.
En door dit "ding" dus te doorgronden kunnen ze het weg gaan sturen.
Om het maar even droog te melden: Je hebt er geen reet aan....

Hoe gaat het met de rest? Meiden laat eens van je horen....

Hier staat alles stil... momenteel zitten we nog steeds te wachten tot jeugdzorg eindelijk reageerd op mijn talloze telefoontjes en mailtjes.... Zelf langsgaan heb ik ook al gedaan maar je krijgt gewoon geen poot aan de grond lijkt wel.
De situatie gaat hier gewoon door zoals altijd...
Om knettergek van te worden maar goed... we houden vol.... de aanhouder wint zeg ik dan maar....

Had ik een hele tekst getikt.. Forum te druk, dus post weg-foetsie-kwijt.

Nou ja poging tot nog een keer..

Angel da's weer mooi k.u.t. dat je moet wachten. Zo schiet het niet echt op.

Oblivion ik snap hem denk ik wel met dat doorgronden.
Hij moet het gaan zien als iets apart, iets losstaands en dat is waarschijnlijk ook wat moeilijk omdat het een gevoel/ophoping van emoties (die er vaak in één keer uit komt) is.

Ow enne...

quote:

Op zondag 6 mei 2007 15:30 schreef Noli. het volgende:

Kleine vraag..

Zou de TT aangepast mogen worden in "AD(H)D en aanverwante stoornissen bij kinderen"? (o.i.d.)
Heeft iemand hier problemen mee? Het is iets algemener en dekt de lading helemaal toch?
_{(ODD is namelijk maar één van de mogelijke bijkomstigheden, er zijn er nog meer. (ODD, OCD (dwangmatige handelingen), Dyslexie, Dyscalculie, Angst, Enuresis (bedplassen) en nog wat meer)}

Aangepast

Onze oudste zoon (6) heeft vanochtend van de kinderpsychiater ook de diagnose ADHD gekregen.

De klachten begonnen eigenljik sinds hij op school zit.
De school begon te klagen over zijn gedrag. Niet omdat hij druk is (want dat is hij eigenlijk helemaal niet daarom ben ik ook nog steeds verbaasd over deze diagnose) maar omdat hij gedragstoornissen vertoond.
Problemen met zijn sociaal emotionele ontwikkeling.
Problemen met zijn grove motoriek.
Problemen met zijn gedrag in een kringsituatie (clownesk gedrag, niet luisteren, rare geluiden maken en zo de lachers op zijn hand krijgen).
Hij komt ook weleens thuis met klachten dat hij gepest wordt en wil dan niet naar school. Andere dagen vindt hij het weer geweldig op school.

We zijn al door allerlei medische onderzoeken heen gegaan;
Fysiotherapeut vond hem verder niet abnormaal
Kinderarts in ziekenhuis ook niet.

Hij had 2 A scores op zijn kleuter CITO toets dus is er een onderzoek gedaan naar zijn intelligentie (vertoont hij vervelend gedrag omdat hij zich verveelt misschien?) maar dat liep ook niet helemaal lekker omdat hij op een gegeven moment gewoon niet meer mee deed. Kenmerk van hem is namelijk ook dat als hij ergens geen zin in heeft, of hij vind het niet leuk, of het interesseert hem niet hij het bijltje erbij neer gooit en dus gewoon niks doet.
Erg vervelend voor een school natuurlijk en problematisch voor de toekomst. Ook zonde van zijn capaciteiten die daardoor kunnen gaan dalen.

Thuis merken wij eigenlijk niet zo veel. Misschien kleine dingetjes. Hij is bijvoorbeeld snel uitgekeken op activiteiten. Vind niet iets echt heel leuk. Is angstig ingesteld voor hoogtes of vallen (speeltuinen, fietsen enzo). Ook zwemmen vormt nu een probleem.
Het enige dat hij leuk vind is lezen. Hij moet nog naar groep 3 maar hij kan al gewoon lezen. Ook moeilijke woorden. Wij zijn daar helemaal niet met hem mee bezig maar hij is daarin autodidact.
Driftig of druk is hij helemaal niet.

Omdat de school blijft klagen zijn we 2 maanden geleden in samenspraak met de huisarts naar een psychiater gegaan.

En nu dan deze diagnose.

De arts had het ook over medicatie maar we weten nog niet wat we nu gaan doen. Na de vakantie gaan we terug voor een behandelplan en dan kijken we wel verder.

Het komt vast wel goed. Het is een geweldig kind. Zijn ogen schitterde altijd uit zijn hoofd en we merken dat dit de laatste tijd minder is en dat beangstigt ons dus we moeten hier wel wat mee....
en dan nu hopen dat we het juiste doen...

Jeetje Lily, kan me voorstellen dat het dan helemaal een soort van rauw op je dak valt als je het zelf eigenlijk niet zo zag.

Ben benieuwd met wat voor plan men gaat komen idd. Het is we belangrijk dat hij zijn lol in school behoudt.

Ja, nou ja, rauw op mn dak. We zijn al een tijdje met vanalles bezig. Het is alleen zo dat het nooit van ons uit was gekomen zeg maar. Wij hebben nooit iets door gehad. Het komt echt uit de schoolsituatie waardoor we zijn gaan dokteren.

Hij gaat sinds 1 mei naar de BSO. Als ik daar vraag hoe het gaat krijg ik te horen; prima hoor, het is een van de rustigste jongens die we hebben. Dan denk ik weer; hoe kan dat nou toch?

Het gaat dus echt om (groep)situaties waarin er dingen van hem verlangd worden waar hij geen zin in heeft ofzo...

Maar ik heb altijd gedacht dat als er iets is dan wil ik het graag weten, dan kun je er wat mee

(ik las net de post van Yoni in dit topic en dat geeft me dan weer een goed gevoel )

[ Bericht 10% gewijzigd door lily op 04-07-2007 19:09:03 ]

oi lily, wat moeilijk en lastig! en is het dan wel echt adhd? is daar een test voor?
wat rot voor hem voornamelijk zeg.
wat medicatie betreft, ik ben er geen enorme voorstander van, maar ook geen tegenstander. een achterneefje van me heeft ook adhd en hij krijgt medicijnen op de dagen dat ie naar school moet, zodat het op school beter gaat. thuis krijgt ie ze niet, dat vinden mijn neef en zijn vrouw niet nodig.

Tja, Belana, ik weet het natuurlijk ook niet. De diagnose is van een kinderpsychiater dus je moet ergens je vertrouwen leggen.

En wat betreft de medicatie; dat vinden wij dus ook het moeilijkste om in te beslissen. Wij zijn er in eerste instantie ook geen voorstander van maar wat als het voor hem nu een uitkomst is? Wat als het op school nu een stuk makkelijker voor hem wordt? Dit zijn beslissingen die toch grote gevolgen voor de toekomst kunnen hebben...

moeilijk heh

Lees je wel goed in over medicatie Lily, als ik zo brutaal mag zijn. Ik heb onlangs eens iets gelezen over met name orgaanschade die zou kunnen optreden, en daar ben ik best van geschrokken.
Een vriendin van mij werkt met ADHD ers en ze zijn nu bezig om iedereen zo veel mogelijk van de medicatie af te halen, extreme gevallen uitgezonderd.

Ja, dat zullen we zeker doen, Leah

Ik las net ook al van alles waar ik toch niet zo heel vrolijk van werd.
Ik vind de situatie eigenlijk niet ernstig genoeg.....nu

als ik jouw verhaal lees lijkt het me ook helemaal niet zo ernstig eigenlijk. vandaar dat ik vroeg of er een test voor is, omdat ik me afvraag hoe tot een dergelijke diagnose gekomen wordt. natuurlijk moet je je vertrouwen ergens leggen, dat snap ik hoor. ik vind het gewoon ook een moeilijk onderwerp. Van Liam wordt er nu al vaak geroepen "ow die heeft vast adhd..." en dan denk ik.. maar kan een kind dan niet "gewoon" druk zijn meer tegenwoordig? ik vind dat zo lastig, weet niet goed wat ik daarvan allemaal moet denken.
kijk als Damon echt moeilijkheden heeft of krijgt, dan wil je als papa en mama toch iets doen waardoor dat verbeterd, maar poeh, moeilijk hoor, om te beslissen wat dat dan moet zijn.
ik leef met je mee!

Wat ik ervan begrepen heb, is dat er eigenlijk geen diagnose gesteld kan worden voordat ze 8 zijn.

Misschien is een second opinion een optie?

Een second opinion trekt me op zich wel, alleen, we hebben er eigenlijk even genoeg van...

genoeg van alle gesprekken met school, kinderartsen, fysiotherapeut, GGD, weer school, huisarts, weer school, orthopedagoge, weer school en nu uiteindelijk psychiater (dit laatste is buiten de school om trouwens).

eigenlijk willen we even niks, gewoon weer als vanouds genieten van ons kind, want dit alles brengt spanningen, ongewild, bij het hele gezin

we hebben overmorgen eindelijk vakantie, even genieten met z'n viertjes, en daarna zien we wel...

Je hebt een pm trouwens .

Geniet idd eerst maar eens even lekker van jullie vakantie, kan me goed voorstellen dat je even niets wilt.

Lily wat moeilijk, zeker omdat je in bepaalde situaties zo weinig aan hem merkt. Nou weet ik wel dat ADHD niet alleen maar staat voor enorm druk gedrag, maar dat er zeker ook andere dingen aan de hand kunnen zijn, maar dat is wel het beeld wat bij het gros van de mensen leeft.
Laat het maar even rustig zakken, dat is een goed plan. Er is nog tijd genoeg om een definitief etiketje op te plakken.
Sterkte!

Ik kan het me zo goed voorstellen Lily dat dit je zo koud op je dak valt.... Ik heb zelf vandaag eindelijk een gesprek gehad bij de jeugdzorg met de ADHD specialiste daar. Om eerst even op jouw verhaal in te haken van wat ik vandaag te horen heb gekregen is dat een heleboel aanvberwante stoornissen heel dicht liggen bij ADHD ook hoeft de hyperactiviteit niet voor te komen ik zou toch als ik jou was verder gaan kijken dan je neus lang is. Zeker als jullie zelf al zeggen dat hij al helemaal niet zo druk is als dat school doet vermoeden.

NU even mijn verhaal... wij zijn dus ( ik, mijn ex en zijn vriendin... mijn vriend was niet mee ivm werk) vandaag op gesprek geweest bij de ADHD specialiste. Om even een lang verhaal kort te maken is er vandaag dus definitief uitgesproken dat Damien ADHD heeft.
Nou fijn, dan weten we dat... ( wisten we al maar goed) en nu???????????
We krijgen voor eind Augustus een oproep voor een "proefmaand-ritalin groep" dat houdt in dat nog zeven anderen kinderen met hun ouders ook worden uitgenodigd op die datum en dat wij dan alle info krijgen over het hoe en wat met Ritalin. De kinderen worden dan mijn zijn 8en in een speelruimte gezet als de ouders die info krijgen... leuk van die hypertjes bij elkaar...
Maar goed dan krijgen we dus text en uitleg en dan krijgen we een soort van dagboek mee. Daar moeten we dus het gdrag van Damien in de dankomende vier weken invullen, ook mijn ex krijgt zo'n dagboek en school ook.
Je hebt dan 4 weken... week 0, week1, week 2, week 3, in week 0 krijgt hij nog helemaal nix dan moeten we het gdrag van hem van die week invullen. In die week kunnen we drie potjes bij de apotheek ophalen, de potjes 1,2 en 3. Aan de hand van lengte, leeftijd en gewicht wordt een "startdosering"bepaald en een iets hogere dus laten we voor het gemak even uit gaan dat er in 1 van die potjes 5 mg ritalin zit, in 1 van de potjes een placebo en in 1 van de potjes 10 mg.
In week 1 krijgt hij dan potje 1 enzovoorts, maar WIJ weten dus niet wat wat is... aan de hand van het dagboek moet dus duidelijk gaan worden wat wel en geen effect heeft bij Damien.
Eind september hebben we dan weer een gesprek bij die ADHD specialiste en dan wordt de definitieve dosering bepaald als alles goed gaat natuurlijk.
Daarbij staan wij nu ingeschreven op een wachtlijst voor de "barkley-methode" om te leren omgaan met een kind met ADHD en dat in te passen in het gezin.

Dus al met al is het nog steeds wachten maar nu wel op concrete dingen.

Dat het zo lang geduurd heeft allemaal heeft te maken met dat onze contactpersoon ziek is geworden en dus voorlopig niet terug komt. Door fouten bij de jeugdzorg is er geen nieuwe aangesteld waardoor niemand mij iets kon vertellen afgelopen weken/maanden. Ik ben vorige week weer langsgeweest en heb daar letterlijk met mijn vuist op tafel geslagen dat er NU wat moet gaan gebeuren omdat zowel wij als dat kind gillend gek worden.
Dat heeft dus geholpen....
Wel een 1000 maal excuses gekregen.

Jeetje, wat een gedoe nog, Angel22.

Maar ja, van de andere kant, het wordt wel grondig aangepakt. Dat klinkt wel weer goed.

Dit artikel wil ik jullie niet onthouden, doe ermee wat je wilt, maar het schokte mij nogal.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ADHD-medicatie: medische megablunder
Nieuws van: Persbericht Apotheker Fernand Haesbrouck
Publicatiedatum: 18 mei 2007

Het nieuwe boek 'ADHD-medicatie: medische megablunder' is nu ook in Nederland verkrijgbaar. Dit is het eerste boek dat eens niet handelt over alle mythen rondom ADHD, maar dat het werkingsmechanisme van de gebruikte medicatie errond aantoont en uitlegt.

De actieve stof in Ritalin en Concerta, is een cocaïneproduct waarvan de amfetaminewerking psychotisch maakt. Het chronisch dwangmatig psychotisch maken heeft in veel gevallen tot gevolg dat corrigerend met antipsychotica (neuroleptica) moet behandeld worden of dat zelfs psychiatrisch moet opgenomen worden.

De internationale literatuur vermeldt dat het werkingsmechanisme van die medicatie onbekend is, net zoals ook de werking van de Prozac-stof Strattera bij ADHD niet gekend zou zijn.

Dit boek legt uit waarom het werkingsmechanisme voor patiëntjes, ouders en schooldirecties beter onbekend blijft en toont aan dat het chronisch gebruik van stimulantia ook een prijs heeft. Over die medicatie weten dokters alleen maar dat ze er niets over weten, vandaar dat men deze geneeskunde dan ook evidence based medicine is gaan noemen.

In Belgie heeft dit boek reeds veel stof doen opwaaien en ook in Nederland begint de discussie op gang te komen.
Dit boek zal zorgen voor heftige discussies over het gebruik van medicatie tegen ADHD vooral nu FDA in februari zeer zwaar heeft gewaarschuwd voor psychotische nevenwerkingen en mogelijke sterfgevallen ermee.

De auteur, Fernand Haesbrouck, is een Belgisch apotheker in psychiatrische ziekenhuizen en raakte gealarmeerd doordat in de laatste vier jaren de psychiatrische ziekenhuizen te maken kregen met een verzesvoudiging van de opnamen van verslaafde en karaktergestoorde methylfenidaatpatienten. Methylfenidaat is de werkzame stof in Ritalin en Concerta. Die verslaving en de karakterstoornissen waren alleen te wijten aan het chronisch gebruik van methylfenidaat, terwijl men de bevolking liever voorhoudt dat de aandoening voor dat soort ongemakken verantwoordelijk zou zijn. Vandaar dan ook ook de ernstige waarschuwing van FDA begin dit jaar.
www.megablunder.net - 1 jun 2007

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik had ook al zoiets gelezen.

De psychiater vertelde dat Ritalin onder de Opiumwet viel en verwant aan amfetamine . Maar verzekerde ons dat het niet verslavend was e.d.

jeetje zeg
ik wist wel al dat het niet zo goed is als men wil doen geloven, maar dit is nog veel ernstiger.

lily, gaan jullie maar even lekker genieten van jullie vakantie!

Lily heb je het idee dat het hele labeltje AD/HD niet bij Damon past?
Van alle andere herkenningspunten zie je verder niks bij hem? Want AD/HD is natuurlijk niet alleen het drukke gedrag.

quote:

Als je ADHD hebt kun je van veel verschillende dingen last hebben. Een verdeling die gemaakt kan worden is de volgende:
- aandachtsproblemen of concentratieproblemen
- impulsiviteit
- hyperactiviteit

Daarnaast zijn er bij ADHD ook vaak problemen met de

- tijdsbeleving

Deze verschijnselen hoeven niet allemaal voor te komen, er zijn verschillende typen ADHD.

quote:

De termen ADHD en ADD worden in medialand regelmatig door elkaar gehaald ter verwijzing naar ADHD. (ADD met hyperactiviteit) Ook wel Alle Dagen Heel Druk genoemd. Dit is niet helemaal correct omdat niet iedereen met ADHD hyperactief of druk is. In alle volledigheid spreken we ook wel over AD/HD.


Er zijn 3 typen bekend:

1. Alleen concentratieproblemen (“onoplettend”)
ADD - Attention Deficit Disorder.

2. Concentratieproblemen / hyperactiviteit / impulsiviteit / snel driftig
ADHD - Attention Deficit Hyperactivity Disorder.

3. Ook een combinatie van beide typen is mogelijk. Vaak omschreven als
AD / HD - Gecombineerde type.

Ik heb zelf ADD, de versie zonder hypergedrag. Ik was nooit druk, juist eerder het tegenovergestelde! Ik was een rustig kind, een dromer, zo erg dat ik in de klas als het me niet meer boeide ik afwezig naar buiten ging kijken en mijn gedachten de vrije loop liet gaan. Ik kan bijvoorbeeld niet goed tegen plotselinge veranderingen. Voorbeeld: We gaan een dagje uit iets leuks doen, er komt iets tussen en op het laatste moment gaat het niet door.. Als ik daar erg naar uitkijk en het gaat ineens niet meer door dan heb ik daar erg veel moeite mee. Ik kan dat niet snel genoeg verwerken en mijn humeur kan dan spontaan omslaan naar niveau vriespunt.
Alles rondom mij is bijna altijd chaos, maar ik heb dan ook alleen maar chaos in mijn hoofd.

Wat Yoni ook al zei er is prima mee te leven! Het toverwoord is idd wel STRUCTUUR. Ik weet eigenlijk pas sinds kort dat ik het heb maar jeetje wat had ik het graag eerder geweten. Dan was óók ik vast minder vaak en minder hard op mijn bek gegaan. Ik heb verder geen medicatie we proberen het hier nu op structuur te redden en dat gaat aardig goed! Ik zou eerst wel naar een een cursus van het GGZ (ADHD - Een volwassen aanpak) maar die moet ik helaas afzeggen.

quote:

Checklist voor ouders
ADD Kinderen 4 t/m 12 jaar

Het individu

- Het kind voelt zich “anders” dan andere kinderen
- Het kind heeft veel en snel wisselende gedachten
- Het kind wil graag aan de verwachtingen van de omgeving voldoen
- Het kind is lief, erg zachtaardig en soms wat (te?) emotioneel
- Het kind trekt zich de meningen van anderen sterk aan
- Het kind is creatief / heeft een aantal zeer sterke punten
- Het kind doet vrijwel alles op het laatste moment
- Het kind is erg gevoelig voor externe invloeden
- Het kind heeft een sterk ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid
- Het kind handelt veel vanuit het gevoel
- Het kind analyseert veel
- Bovengemiddelde hoeveelheid positieve stimulans / bemoediging nodig
- Het kind kijkt de kat uit de boom
- Het kind heeft onmiskenbaar opstartproblemen bij saaie dingen
- Het kind kan vrij plotseling van stemming wisselen (jantje lacht, jantje huilt)
- Het kind raakt snel teleurgesteld heeft hoge verwachtingen
- Het kind heeft onmiskenbaar activering / opstart problemen bij saaie dingen
- Het kind kan erg obsessief met iets leuks bezig zijn (Hyperfocus bv. de feestdagen))

Concentratieproblemen


- Het kind lijkt soms in een eigen wereldje te leven
- Het kind is vaak wat afwezig / dromerig
- Het kind staart soms in het niets
- Het kind lijkt in een gesprek soms dwars door je heen te kijken
- Het kind vergeet veel dingetjes / voert opdrachten onvolledig uit
- Het kind kan slecht wachten
- Het kind maakt je zinnen voortijdig af of praat dwars door je heen
- Het kind neemt erg veel details uit zijn omgeving waar (kijk een vlieg)
- Het moeilijk kunnen scheiden van hoofd en bijzaken
- Het kind heeft soms een vreemde volgorde van werken
- Het kind is traag met reageren / heeft een fractie bedenktijd nodig
- Het kind kan doen alsof het luistert maar in gedachten volledig afwezig zijn


Sociaal


- Het kind is wat eenzaam
- Het kind kan slecht aansluiting vinden bij leeftijdsgenoten
- Het kind gaat liever om met wat oudere kinderen
- Het kind wil er graag “bij horen”
- Het kind heeft weinig vrienden
- Het kind is vaak het slachtoffer van pesten
- Het kind is onzeker over (aspecten van?) zich zelf


School

- Het kind is intelligenter dan het schoolwerk / cijfers doen geloven
- Het kind leert gemakkelijker als een opdracht wordt gevisualiseerd
- Het kind heeft moeite met rekenen
- Het kind heeft moeite met netjes blijven schrijven
- Het kind maakt soms veel spelfouten
- Het kind maakt veel dingetjes niet helemaal af
- Het kind is in kring gesprekken niet erg participerend / is meer een luisteraar
- Het kind reageert het beste op gerichte opdrachten


Thuis

- Het kind laat vaak spullen rond slingeren
- Het kind heeft een rommelige kamer
- Het kind gaat opruim klusjes uit de weg
- Het kind overschat vrijwel altijd de tijd die het heeft


Hobby / Sport


- Het kind doet liever individuele spelletjes / sporten
- Het kind trekt zich soms graag terug
- Het kind is soms wat impulsief
- Het kind zoekt het gevaar op

Ik wil echt niet zeggen dat dan maar ADD heeft omdat hij niet "hypert' ofzo. Maar AD(H)D is gewoon zoveel meer dan alleen druk gedrag.

[ Bericht 2% gewijzigd door Noli. op 05-07-2007 10:28:01 ]

quote:

Op donderdag 5 juli 2007 10:19 schreef Noli. het volgende:
Lily heb je het idee dat het hele labeltje AD/HD niet bij Damon past?

Ik wil echt niet zeggen dat dan maar ADD heeft omdat hij niet "hypert' ofzo. Maar AD(H)D is gewoon zoveel meer dan alleen druk gedrag.

Nou, ik weet niet of het bij hem past want ik weet er nog niet veel van. Ik heb me er eerder niet in verdiept.
En inderdaad denk je dan in eerste instantie: heh, ADHD? dat gaat toch om drukke kinderen?

Maar die checklist van jou; daar herken ik dus wel veel in....

Skupske omhoog....

Zo er valt weer wat te melden op het ADHD-front hier.
Vanaf a.s. zaterdag gaan we starten met de blinde proef. DWZ ik kan morgen drie doosjes bij de apotheek halen doosje 1,2 en 3.
In twee van de doosjes zit ritalin 10 of 15 mg ( is de meest gebruikte hoeveelheid zeg maar) en in 1 doosje zit een placebo.
De doosjes hebben een inhoud van een week en dan is het kijken waarop hij reageerd.
Normaal gaat het drie weken achter elkaar maar bij Damien week op week af ivm dat de psych zo vol zit met afspraken dat we anders na afloop weer drie weken moeten wachten voor een afspraak en nu sluit het aan op de laatste week proef.
Wij hebben ook papieren gekregen om in te vullen, ook voor school, bso en mijn ex om dus te kijken op welk doosje hij het beste reageerd. Naderhand hebben we dus een afspraak bij de zielenknijper en gaan we dus kijken wat er in welk doosje zat. Ik krijg van de apotheek een gesloten envelop mee daarin staat in welke week hij wat krijgt en die mag alleen na de proef geopend worden door de psych. Of in uiterste noodgeval als er andere medicijnen moeten worden toegediend die eventueel niet samen zouden kunnen gaan met ritalin.

Eindelijk schot in de zaak.........

Lily, als ik jouw verhaal hoor, moet ik heel sterk denken aan een onderpresteerder. Het is nou niet direct dat ik denk aan AD(H)D. Mij lijkt het zinvol om een intelligentietest af te nemen. Als ik die lange checklist bekijk, herken ik daar ook best veel van mezelf, Wouter en Sterre in, maar dat hangt in ons geval samen met hoogbegaafdheid, niet met ADD. Niet dat ik een dokter ben hoor, ik kan het zomaar helemaal mis hebben, maar ik begrijp uit jouw informatie niet goed dat de diagnose 'dus' ADHD is.

Jeutje zeg. Ik ben onder de indruk en ik moet glimlachen nu ik weer eens achter de feiten aan hobbel, ik lees net onderstaand artikel:

quote:

Op woensdag 4 juli 2007 21:47 schreef Leah het volgende:
Dit artikel wil ik jullie niet onthouden, doe ermee wat je wilt, maar het schokte mij nogal.

...

ADHD-medicatie: medische megablunder
Nieuws van: Persbericht Apotheker Fernand Haesbrouck
Publicatiedatum: 18 mei 2007

En heb eerder op de avond gepost, en afgelopen week gepost in het AD(H)D topic over mijn psychische toestanden na mijn Ritalin gebruik: ADHD/ADD Deel 8

quote:

Op woensdag 29 augustus 2007 20:57 schreef melonovy het volgende:
Nou, dan mijn story maar even, ik heb 2 maanden ritalin geslikt, ik heb er euforische momenten mee beleefd, maar na verloop van tijd werd de werking merkbaar minder. In overleg met de psychiater mocht ik de dosering verdubbelen, maar dat resulteerde in panische en achterdochtige/ paranoide toestanden, met als gevolg onzeker, zeer introvert, en somber, tot depri aan toe, uit het niets, om niets. Na een consult, gesprekken met mijn naasten en zelf nagedacht over de hele meute heb ik besloten te stoppen met de ritalin om af te kicken en te ondervinden wat het met me doet als ik het niet slik. Ik registreer alles, ben heul moe geweest van het 'zonder ritalin de dag doorkomen' maar voel me na een paar dagen al minder somber, wel slaperig (licht narcoleptisch) dat komt toch wel meer naar voren.

Nu is het dus overwegen wat verder te doen, het slaperige belemmert me, maar de psychische dieptepunten, met een psychose op de loer (ritalin maakt de drempel naar psychose lager) zie ik ABSOLUUT niet zitten en is zeker niet wenselijk.
Afgesproken met de psychiater dat ik mijn stemmingen (die ook nogal wisselen), mijn ADDklachten en de achterdochtige en overbezorde toestanden registreer en bijhoud over een periode van 3 weken, om inzicht te geven wat het allemaal met me doet.
Die nare toestanden heb ik gelukkig niet meer gehad, hopelijk blijven die weg nu ik niet meer slik, het hoort helemaal niet bij me, heel eng dat ik dat had...

En verder ga ik naar een haptonoom om te ondervinden of zij mij kan helpen om wat dichter bij mijn gevoel te komen, zit soms zo vast, kan slecht mijn gevoelens en emoties verwoorden, of er iets mee doen, misschien dat zij een weg kan vinden, of er een vorm aan kan geven, of what ever. Ben benieuwd, ik heb de doorverwijzing binnen, nu nog even er achteraan bellen.

Ritalin sloeg wel aan hoor, het heeft ook wel goede werkingen gehad op mijn slaperigheid en de hoeveelheid prikkels die op me af kwamen etc. Maar mijn psychische toestanden wegen echt wel veel zwaarder in de beslissing om te stoppen!!! Ik heb zelfs nog overwogen om anti-despressiva te slikken tegen de somberheid (veroorzaakt door de Ritalin)

Ik ga toch steeds meer achter mijn besluit staan om te stoppen met die zooi slikken en mijn persoonlijkheid met alle ups en downs te nemen zoals het is. Dan maar een kutschie eerste klas

En dan ben ik een volwassen vrouw en kan ik het een en ander enigzins herkennen, benoemen, relativeren. Er zullen zat kids zijn die in vergelijkbare situaties terecht komen waarbij het niet gesignaleert wordt. Eng hoor.

Ik ben er uiteraard best wel veel mee bezig geweest, het slikken van de ritalin was ook echt als proef om te kijken wat het met me deed.

Maar ik ben er ook van overtuigd dat je meer kan doen als ouder in het belang van je kind, hier een opsomming van onderwerpen waar ik zelf ook veel mee bezig ben:
Denk aan voeding (gezond, geen kleurstoffen, beperkt suiker, water, vaker vis)
Structuur, regels, ritme, dit biedt houvast, grenzen en zorgt voor rust.
Verminder chaos in de leefruimte, dat vermindert ook chaos in het hoofd.
Veel bewegen, zorg voor balans.
Ruimte om zich te ontplooien, geen volle agenda's waarin geen tijd is om kind te zijn.
En veel liefde & vertrouwen. Zeker voor kindjes die al anders zijn en daardoor misschien vaker worden afgewezen.

jee lily, ik had je bericht over Damon nog helemaal niet gelezen. kan me voorstellen dat dat erg schrikken was/is. ben benieuwd hoe het nu gaat en hoe jullie er nu in staan!

melonovy, wat een griezelige ervaringen, kan me voorstellen dat dit niet iets is voor jou om voor langere tijd te slikken. goed dat je er mee gestopt bent!

angel, succes deze weken, wel goed dat ze 't zo testen vind ik, om te kijken wat het nu echt voor hem doet.

Ik ben ook wel benieuwd hoe het nu bij familie Lily gaat.
Heb je je al wat meer ingelezen? Nog navraag of een second opinion gedaan?

Angel ik ben benieuwd hoe het met Damien zal gaan.

Mel ik had je post al in het andere topic gelezen (maar steeds maar vergeten iets te posten, er kwam steeds iets tussen door )
Ik ben best geschrokken, wat heftig man!

Je tips zijn helemaal en ik raad ze iedereen aan!
Vooral over het eten. Ik doe nu een beetje dat Sonja Bakker gebeuren, eet daardoor gezonder (vast ritme/regelmaat, veel fruit, minder suiker en best veel vis) en ik merk dat sinds ik zo eet ik toch best een stuk beter in m'n vel zit. Dingen met veel kleursfoffen hadden we hier toch al niet in huis dus die krijgen ze vrijwel niet. ^{(Fristi en Chocomel zijn alleen bij heel hoge uitzondering toegestaan. Tjonge jonge wat gaan ze dáár van stuiteren zeg! )}
Letten op je voeding kan zoveel voordeel hebben!

Hebben jullie even

Afgelopen tijd;

We hebben een aantal gesprekken gehad met psychiater, huisarts en orthopedagoog (waar hij eerder "in behandeling" is geweest).
De diagnose is en blijft nog steeds ADHD en de symptomen verergeren. Nu ook thuis.
Damon weet zich geen raad met zijn gedrag en wij en zijn broertje ook niet. Hij snapt ook niet wat er met hem aan de hand is. Daar is hij gewoon te jong voor. Als hij ouder wordt zal hij er zelf mee moeten leren omgaan maar het stukje gedragstherapie is nu aan ons.
Als je hem op momenten vraagt waarom hij zo doet of waarom hij juist iets niet doet dan zegt hij; ik weet het niet, ik weet het gewoonweg niet.

We zijn na lang beraad toch begonnen met ritalin. We zitten nog in de experimentele fase. Wekelijks komen we bij de kinderpsych en krijgen opvoedtips hoe met hem om te gaan. Dit is voor ons best zwaar. We moeten ineens heel anders met hem omgaan en dat is best moeilijk en vreet energie.

Over de werking van de ritalin heb ik sterke twijfels.
Ik heb niet het idee dat het veel voor hem doet. Ook op school is het nog niet duidelijk of het iets voor hem doet. ‘ s morgens gaat het bijvoorbeeld minder goed dan ’s middags terwijl hij 2 doseringen heeft gehad. Maar goed; zoals ik al zei: experimentele fase.

De structuur aanbieden werkt wel. De tips van de psych werken goed. Het is een proces en voor iedereen wennen maar het gaat best goed.

Ook op school gaat het langzaam beter. Hij vindt het erg leuk in groep 3 en hij krijgt uitdagingen aangeboden. Zijn leesniveau is getest en erg hoog bevonden en hier wordt goed op ingespeeld.
Hij wordt wel vaker alleen gezet maar niet als straf maar zodat hij (en dan ook de anderen kinderen) zich beter kunnen concentreren.

Er is de afgelopen 2 jaar voornamelijk op hem gemopperd op school en ook kreeg hij altijd de schuld en straf.
Dit heeft van alles met hem gedaan. Hij heeft een houding van; het zal allemaal wel, wat maakt het uit ik heb het toch altijd gedaan!
Hij is ook bang om te falen terwijl zijn capaciteiten erg hoog liggen maar kiest daardoor toch voor het veilige.

Ze zijn er totaal verkeerd mee omgegaan en dat is nu eindelijk tot ze doorgedrongen. Hij wordt nu positief bejegend en goed gedrag wordt beloond.

We (wij als ouders, de school, de juf(fen), de orthopedagoog en de psych) hebben nu 1 doel voor ogen en staan op 1 lijn en dat voelt prettig. Voor het eerst sinds hij op school zit…..
_{nu maar hopen dat het zo blijft maar hey, positief blijven}


Op de BSO gaat het trouwens gewoon goed.
Gisteren ging ik hem halen en toen zei een leidster heel moederlijk tegen Damon; dag jong, tot vrijdag.
En tegen mij: wat is het toch een lieve jongen. Ik zeg dus: echt? Ja; het is toch zo’n schatje; altijd zo lief en beleefd. Dat mag ook eens gezegd worden.

Wat was dat heerlijk om te horen……..

[ Bericht 1% gewijzigd door lily op 04-09-2007 11:16:09 ]

Fijn om 'even' van jullie te horen.
Klinkt trouwens als een goede aanpak en fijn dat iedereen op één lijn zit.

Maar herkennen jij of je man ook iets van julliezelf in de AD(H)D-symptomen?
Als dat zo is (is het eerst waarschijnlijk ronduit kut (sorry)) maar scheelt het misschien iets omdat er dan iemand snapt hoe zijn hersens/gedachtengang werkt.

Ik zie soms dingen bij Wilyan die ik makkelijk op kan vangen omdat ik weet hoe hij denkt maar waar Michiel moeite heeft om er mee om te gaan.

quote:

Sterk staaltje appart denkwerk van Wilyan:
Wilyan noemt zijn achterneefje Brian Molenkind..

Waarom? Brian is moeilijk dus zegt ie Draaien.. Draaien vind ie op een of andere manier ook moeilijk. Dussss....
Brian -> Draaien -> wieken van een molen draaien ook -> Molenkind.

_{(onderhand heeft Brian of Draaien nu toch wel de overhand gekregen.. )}

Dit is zo'n voorbeeld waarvan Michiel iets heeft van: "Hoe in godsnaam komt hij daar nou weer bij?" en ik heb geen enkele uitleg nodig en snap precies wat hij bedoelt.

Ik heb hier een tijdje niet echt meegelezen, dus lees nu pas die checklist van Noli. Jeetje wat is dat herkenbaar zeg! Ik weet nu natuurlijk hoe het zit, maar als ik terugdenk aan hoe ik als kind was, dan beschrijft die lijst echt wel dat meisje van toen en ook nu is 'ie nog erg van toepassing Blijft soms toch nog wel confronterend.

lily, goed om te horen dat de problemen nu zo positief worden opgepakt. Een positieve benadering helpt echt zo ontzettend. Juist omdat het voor iemand met AD(H)D zo frustrerend is om te falen in dingen die voor iedereen zo vanzelfsprekend zijn.

Ik merk bij mezelf ook zooo ontzettend dat het helpt als mensen me complimentjes geven en stimuleren in plaats van te confronteren met de zaken waar ik níet goed in ben. Want die frustratie, dat negatieve, dat gevoel van falen, mislukt zijn, dát is het ergste van allemaal! Ik ben zo blij dat er ook positieve benaderingen zijn te vinden, want ADHD is niet alléén maar negatief

Wat dat betreft blijf ik dit een heerlijk stukje vinden om te lezen. Want het is waar!
Ik wil dat ouders dus ook vooral op het hart drukken, probeer naast het aanleren van structuur/routines ook die positieve zaken te benadrukken en te stimuleren.

quote:

Op dinsdag 4 september 2007 12:11 schreef Noli. het volgende:
Maar herkennen jij of je man ook iets van julliezelf in de AD(H)D-symptomen?

Ik niet maar mijn man misschien wel. Hij snapt hem meer, kan ook wel meer van hem verdragen.

Over ADHD hebben we eerder gewoon nooit nagedacht. Het schijnt in grote mate erfelijk te zijn maar dan nog hebben we zoiets: huh, wie dan?
Terwijl ik als goed nadenk (en nu ik er meer over weet) symptomen herken bij mijn man (maar dan in lichte vorm). Maar goed; iedereen heeft uiteindelijk wel iets van die symptomen.

ingewikkeld hoor en tegelijkertijd wil ik het ook niet te ingewikkeld maken, wat maakt het uit

Damon is ons kind. We houden zielsveel van hem en zullen alles doen om hem zo goed mogelijk, en zo liefdevol mogelijk in een veilige omgeving groot te laten worden.
Maar aangezien we hem niet kunnen opsluiten zal dat in samenspraak met zijn omgeving moeten gebeuren en school heeft daarin een hele grote rol.

Iemand met AD(H)D is niet raar, ziek, gek, dom of niet aardig/lief.
Hij of zij denkt alleen op een andere manier.

Dat is iets waar de omgeving vaak even aan moet wennen. Maar met goede hulp (en die heb je volgens mij) en wat simpele aanpassingen, tips en trucs kom je een heel eind met ADHD.
(zonder dat het te ingewikkeld word )

Wat de psych ons uitlegde is dat mensen met ADHD een stofje in de hersenen ( weet de naam even niet meer) in mindere mate wordt aangemaakt en de ritalin zorgt ervoor dat er meer stimulatie is om dat stofje aan te maken waardoor de chaos in het hoofd minder wordt.

MEnsen met ADHD denken wel hetzelfde maar zien alleen het overzicht in de gedachten niet en daarom daarbuiten ook niet. Waardoor ADHD soms best gevaarlijk kan zijn omdat gevolgen van acties ook niet te overzien zijn voor iemand met ADHD. Dit is natuurlijk per persoon verschillend.

Ik denk echt niet op de zelfde manier als imand zonder AD(H)D.

Neem volgend voorbeeld:

quote:

Ik betrapte me er gister toevallig op dat ik op dat moment had onthouden hoe ik in godsnaam op een onderwerp kwam waar we het absoluut niet over hadden. Meestal ben ik die hele link meteen alweer kwijt. Het sprong niet zomaar in m'n gedachten, maar het was zeker wel heel in de verte gelinkt aan het onderwerp waar we het dat moment over hadden. Het volgende gebeurde in m'n hoofd:
We hadden het over een auto die hier op nat wegdek erg hard door de bocht ging, ik zag hem al helemaal het huis op de hoek rammen.
- Ik dacht aan het feit dat m'n rijinstructeur altijd zei dat ik niet zo door de bochten moest vliegen
- Daardoor dacht ik aan de bosweggetjes die we altijd reden met lessen
- Door m'n rijlessen heb ik veel van de omgeving hier gezien
- We zijn ook een paar keer langs Center Parcs gereden
- Vorig jaar zijn we in november in Center Parcs geweest en dat beviel erg goed
Vervolgens zeg ik 2 seconden nadat we het over de door de bocht scheurende auto hadden tegen m'n vriend: "We gaan dit jaar zéker in november weer naar Center Parcs!" En hij kijkt me aan van: waar haal je dat toch weer vandaan?
Superblij

Deze en dat aparte denkwerkje van Wilyan zijn dus goede voorbeelden van hoe ik denk en ik ben niet de enige AD(H)D'er die zo denkt.
Het lijkt mij dat een 'normaal' mens niet op deze manier denkt want anders hadden ze me in mijn leven wel vaker meteen begrepen en nooit zo raar aan gekeken of ik gek was.

_{(hoe vaak kun je denk in een paar zinnen zetten! )}

Iemand met ADHD denkt inderdaad niet op dezelfde manier nee Al is het alleen al omdat we aan zoveel dingen tegelijk kunnen denken

Dat gevolgen van acties niet te overzien zouden zijn, vind ik onzin en een nogal nare benadering. Iemand met ADHD doet dingen vaak erg impulsief, maar dat is niet omdat de gevolgen niet te overzien zouden zijn. Sterker nog, bepaalde dingen worden zover door geanaylseerd dat de gevolgen alleen maar pijnlijk duidelijk worden. Als je er vanuit zou gaan dat een ADHD'er geen gevolgen kan overzien, zou dit betekenen dat je hem/haar nauwelijks alleen kunt laten of zelfstandig kunt laten zijn.

Het probleem is veel meer dat volle hoofd. En zo ervaar ik het ook echt. Ik denk nooit 'niks', mijn hoofd draait altijd door.

_{ik zit nu een beetje op mijn stokpaardje weer hoor. Want ik word zo moe van al die super negatieve manieren om ADHD te verwoorden, te beschrijven, uit te leggen. Het IS niet alleen negatief, het heeft ook veel positieve kanten. Doe daar wat mee. ADHD'ers zijn namelijk hele leuke mensen}

[ Bericht 18% gewijzigd door Chell op 05-09-2007 09:05:23 ]

Ja idd! Met veel humor ook

Ook zoiets handigs en misschien ook wel een goede tip voor hier.
Alles altijd in beelden zien. Wat ook in de quote in die post van mij hierboven staat.

quote:

Het volgende gebeurde in m'n hoofd:
We hadden het over een auto die hier op nat wegdek erg hard door de bocht ging, ik zag hem al helemaal het huis op de hoek rammen.

Moppen zie je al helemaal voor je! _{Vandaar dat AD(H)D'ers soms harder om grappen (lijken te) lachen.}
Alleen enge of pijnlijke verhalen kun je dus ook helemaal voor je zien..

Als een AD(H)D-kindje iets niet lijkt te begrijpen probeer het te visualiseren.
Laat een plaatje zien van wat je bedoelt of doe het voor. Een beeld is voor een ADHD'er vaak beter te begrijpen dan woorden. Vaak snappen ze het dan in één keer!

quote:

Op woensdag 5 september 2007 08:58 schreef Yoni het volgende:
Dat gevolgen van acties niet te overzien zouden zijn, vind ik onzin en een nogal nare benadering. Iemand met ADHD doet dingen vaak erg impulsief, maar dat is niet omdat de gevolgen niet te overzien zouden zijn. Sterker nog, bepaalde dingen worden zover door geanaylseerd dat de gevolgen alleen maar pijnlijk duidelijk worden.

Ik ben een boek aan het lezen over kinderen met ADHD geschreven door een systeemtherapeut in de kinder- en jeugdpsychiatrie.
Hij schrijft ook dat kinderen met ADHD niet aan gevaar denken. Impulsief reageren waardoor er gevaarlijke situaties kunnen onstaan. Ze zijn snel overmoedig.

Voorbeeld: Je kunt honderd keer zeggen; “denk na voordat je de straat op rent er kan een auto aankomen”, maar als de bal over de straat rolt volgt het kind onmiddellijk. De prikkel bereikt de cognitieve bestanden “pas op, misschien auto” niet.

Ik denk dat Angel22 dat bedoelt.

En voor kinderen gelden denk ik ook andere maatstaven dan voor volwassenen...

Ik denk dat ze er juist wel aan denken. Alleen is je hoofd zo vol en ben je op dát moment alleen bezig met die bal dat je het alsnog vergeet. Pas als ze die auto zien denken ze weer "Oja! Ik moest oppassen voor die auto's."
Tenminste zo ging het bij mij wel.

Even wat quotje's van www.levente.nl

quote:

AD(H)Ders nemen informatie wel op en begrijpen dit vaak prima maar het verwerken ervan duurt langer. De informatie blijft hangen in een tijdelijke opslag ruimte zoals bij computers. De inhoud van dit werk-geheugen helpt je (slecht?) om te gaan met emoties/situaties in het hier en nu. De ruimte is beperkt en kan overladen worden.

quote:

De hersenen gaan sneller dan het moment. Het kind denkt vooruit of alweer aan andere dingen, in een poging zijn of haar gedachten te overzien (zodat het de belangrijkste dingen uit kan filteren) Hierdoor hebben ze moeite met het beantwoorden van een onverwachte vraag. ADDers doen op zo'n moment voordat ze denken en hebben daarna pas de tijd om te bedenken of ze dat nu wel hadden moeten doen.

quote:

Het kind heeft meer tijd nodig om nieuwe input te verwerken en overziet het hier en nu pas enkele seconden later. (Altijd maar die sorry's achteraf... hoor ik mijn moeder nog zeggen) De hersenen nemen meer prikkels op uit de omgeving en hebben dus meer tijd nodig om de informatie te verwerken.

Ik kan het niet zo heel goed verwoorden maar ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel.
Je hoort echt wel dat het gezegd is en je weet ook heus wel wat er bedoeld word alleen ben je twee seconden later weer beig met iets anders en ben je het weer 'vergeten'

quote:

Op woensdag 5 september 2007 11:51 schreef Noli. het volgende:
Ik denk dat ze er juist wel aan denken. Alleen is je hoofd zo vol en ben je op dát moment alleen bezig met die bal dat je het alsnog vergeet.

Dus denken ze er op "het moment supreme" zal ik maar zeggen niet aan wat dus voor gevaarlijke situaties kan leiden.

quote:

Op woensdag 5 september 2007 11:51 schreef Noli. het volgende:
Ik kan het niet zo heel goed verwoorden maar ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel.
Je hoort echt wel dat het gezegd is en je weet ook heus wel wat er bedoeld word alleen ben je twee seconden later weer beig met iets anders en ben je het weer 'vergeten'

Ik snap wat je bedoelt en ik herken dit in Damon...

Ik wil hier graag reageren, maar ik vind het moeilijk de juiste woorden te vinden. Lily ik vind dat je heel liefdevol over Damon schrijft, en het feit dat jullie er zoveel aan doen om zijn leven makkelijker te maken vind ik heel knap.
Het is best moeilijk om al die aanpassingen te doen maar je doet het met liefde voor je kind, en dat vind ik heel mooi om te lezen.

wat lief dat je dit schrijft

en dit:

quote:

Op woensdag 5 september 2007 19:47 schreef Lois het volgende:
Het is best moeilijk om al die aanpassingen te doen maar je doet het met liefde voor je kind

Zoals jij als geen ander zal weten is dit juist het makkelijke gedeelte. Je houdt gewoon zoveel van je kind, en het hoort zoveel bij jou dat je het niet anders zou willen.
Hmm, klinkt ook weer raar maar waarschijnlijk begrijp je wel wat ik bedoel...

Week 1 van de proef is afgelopen vrijdag afgesloten... Volgens mij was het de placebo want ik merkte iig geen verschil....
School , vaders en de bso ook niet trouwens......

Zaterdag weer beginnen met week 2 ... kijken wat die brengt...