Wat stukjes uit mijn reisverhaaltje over een week Peking waar ik (we) met Shoestring zijn geweest in de week van kerst 2006...
De eerste middag is vrij te besteden. Wij trekken erop uit in de kou (het vriest enkele graden en er staat een koude wind) en bekijken de buurt waarin ons hotel gelegen is. We komen o.a. op een marktje met veel chinezen en weinig toeristen (eigenlijk zijn we gewoon de enige toeristen). Toeristen zijn er sowieso weinig in de stad merken we later…waarschijnlijk vanwege de kou. Op het marktje zien we allerlei etenswaren: levende en dode vis (koppen van vissen worden gewoon bewaard of verkocht om te worden opgegeten)…ongedefineerde stukken vlees…groente (prei...paksoi...chinese kool) en fruit (mandarijnen...bananen...zelfs aardbeien! en dat in die kou!).
’ s Avonds (kerstavond) eten we in een lokaal tentje tegenover het hotel en dan merken we meteen hoe het restaurant-gebeuren gaat: de serveerster blijft bij je tafel staan en je moet meteen keuzes gaan maken. Uiteindelijk bestellen we allemaal – met handen en voeten- voor onszelf (wat achteraf allemaal heerlijk blijkt te zijn) maar dat is niet echt de Chinese manier van eten. Het is de bedoeling veel verschillende dingen te bestellen waar iedereen gewoon van eet. Eigenlijk wisten we dat al wel uit de boekjes maar toch voelde het even vreemd…zeker als de serveerster echt in je nek staat te hijgen (nou ja..bij wijze van) en zenuwachtig heen en weer loopt. En het eten met stokjes gaat ons allemaal behoorlijk goed af…vinden we zelf
![]()
.
Ook valt al snel de ‘spuug’ gewoonte van Chinezen op; ze spugen echt overal: buiten; in de bus; in het vliegtuig…Bah! Het liefst zitten er nog dikke klodders snot bij want snuiten in een zakdoek is onbeleefd! Smakken en slurpen merken we wat minder maar gebeurt op zich wel.
Na het eten gaan we naar het Rainbow hotel dat aan ons hotel grenst (je kunt binnendoor er naar toe lopen). Het Rainbow hotel is vrij luxe en is dan ook ingesteld op een ‘toeristisch’ feest als Kerst.
Er staat een grote kerstboom binnen en alles is versierd met lichtjes en glitters. Er komt een grote groep chinese meisjes binnenlopen. Ze hebben lange witte (engelenachtige) jurken aan en een kerstmuts (het ziet er nogal ' schaapachtig' uit door die stomme kerstmanmutsen). Vervolgens zingen ze een reeks van kerstliedjes: zowel engels als chinees al is dat moeilijk uit elkaar te houden
![]()
.
Verder heb ik hele stukken informatie geschreven over alle toeristische bezienswaardigheden maar die zal ik hier maar achterwege laten. Wat ik met name mooi vond was de tempel van de hemel; het uitzicht vanaf de chinese muur; tempel van de witte wolken (!!!); een acrobatiekshow (waar o.a. ook erg jonge kinderen meededen); verboden stad; lama tempel en niet te vergeten het zomerpaleis.
Met name de Tempel van de witte wolken waar we op eigen houtje naar toe zijn geweest was prachtig: rustige en vredige sfeer; op dat moment zijn we de enige toeristen en voelen we ons bijna onzichtbaar. De Taoistische monniken waren net bezig met gezangen en dat voelde toch wel heel bijzonder!
De Mingtombes vond ik ook niet echt heel boeiend net als de tempel van Confucius (werd gerestaureerd). Mijn ouders vertelden dat toen zij hier 5 jaar geleden waren ze ook een weg met allerlei dierenbeelden hebben bezocht (zoals ook wel in de algemene reisgidsen stond) en dat dat toen nog wel mooi was om te zien...maar dat stond in deze reis dus niet op het programma. Bovendien was het leuk van hen te horen wat er in 5 jaar allemaal al veranderd was...
‘Grappige’/opvallende dingen:
- vrouwtje dat op straat zit te naaien in de vrieskou (te triest voor woorden)
- Chinezen die verwachten dat we Chinees kunnen lezen: Als we vragen wat iets is zeggen ze: kijk lees dan wat er op de kaart staat! (en wijzen daarbij chinese tekst aan omdat Engels ontbreekt) Uhm…we kunnen dat niet lezen?
- Toe/uitgelachen worden om onze manier van eten en ons uiterlijk. Ze lachen op een grappige manier en moeten ook weer lachen als wij lachen dat ze om ons lachen.
- over alle hoofden kunnen kijken in de supermarkt
- Ze kennen geen fooi en kijken heel verbaasd als je fooi geeft.
- hutongs worden massaal afgebroken voor nieuwe wegen en gebouwen. Voor deze oude gebouwen en het puin staan grote doeken ter afleiding(?) Grote tegenstellingen op sommige grote straten: links grote moderne en nieuwe gebouwen...aan de overkant hutongs die nog net niet op instorten staan....
- Vaak voelt het alsof Chinezen haast hebben (bijv. doordat ze blijven staan bij je tafel tot je bestelt hebt) ook al hoeft dat niet altijd zo te zijn
- Taxi nemen van 20 minuten kost ongeveer 2 euro. Chinees ontbijt in ons hotel was 1 euro (maar ook niet echt lekker); in het buurhotel was het 4 euro (westers/chinees). Luxe uit eten kun je voor een euro of 4.
- hotpot eten was best lekker maar chinese fondue thuis was nog wel even zo lekker (iets meer smaak thuis of we hadden toch een scherper basisvocht moeten nemen)
Het leven is een spel, speel het! (moeder Theresa) * Play is the highest form of research. (Albert Einstein) * Alles wat je aandacht schenkt, groeit. * En zo niet? Dan toch!