* Mensen die de trein uitstappen en pal voor de uitgang hun koffer-op-wieltjes moeten gaan neerzetten, uitklappen (dat hadvat dan) en om zich heen gaan kijken welke kant ze op zullen lopen. Sowieso mensen die een in- of uitgang blokkeren.
* Mensen die zien dat de trein vol is, maar toch hun tas naast zich laten staan. Wil je dan met alle geweld dat ik je vraag of ik er mag zitten?
* Gillende kinderen in het openbaar, met ouders die er dan glimlachend bij staan kijken. Vooral in restaurants
* De zwervers van Grunn CS naar het Academie/Harmoniegebouw, Minstens 3, waarvan er eentje standaard begint te schelden als je 'nee' zegt.
*'Mag-ik-jou-wat-vragen?'- jongens- of meisjes. Nee, je mag me niks vragen.
* Mensen die zich laten leiden door onderbuikgevoelens. Mijn ex-schoonmoeder (die chronisch ziek is) had daar een handje van, in de trant van: "Ja, we gaan nu elke avond een glaasje wijn drinken, want dat is goed voor je." Zegt wie? Hoe weet je dat? Heeft de huisarts dat soms tegen je gezegd? En dan zo'n lege blik terugkrijgen.
* Mensen die willen dat jij je minder 'slim' of minder 'beschaafd' voordoet omdat zij niet weten hoe het wel hoort. Zo had ik laatst voor mijn werk contact met een man die ik niet ken, dus ik sprak hem aan met 'meneer', en mijn mailtjes begon ik ook zo (Geachte meneer..). Kreeg ik zo'n mail terug: Tuurlijk mevrouw Anne, doe ik wel hoor meis. Noem me maar Henk voortaan.

Ik ken jou niet, ik heb je nooit gezien, je bent twintig jaar ouder, ik wíl jou geen Henk noemen.
* Mensen die alleen vragen stellen om te laten zien hoe slim ze zijn.
"Is het niet zo dat in 1585...."