FOKdieetclub, Deel 131

Was ik vanmorgen helemaal vergeten Valt niet mee, om 1.30 in bed en om 7 uur er alweer uit

Iedereen nog een fijn en vooral gezond 2007 gewenst!

Veel sterkte voor degenen die nare berichten hebben gehad

Dieettechnisch is Portugal vrij aardig verlopen, geen schade maar ook niet afgevallen

dat is mooi Rewimo, dat zijn de goede vakanties..

Ik moet over 3 kwartier even bloed geven, ben ik iig heel kort even een halve kilo afgevallen.. Ik ben nu dus nog even flink aan het drinken, zodat ik voldoende vocht binnenheb...

Neee!!


Geen vissen in een kom

Koop dan een kleine rechthoekige bak ofzo, maar geen kom.

hmmm ben weer een kilo aangekomen, maar ja met de kerst en oud en nieuw vind ik de schade dan nog wel meevallen

Mijn goede voornemen is trouwens heel verstandig en rustig af te vallen (wijsheid komt met de jaren).

Wat straks wel raar is dat ik deze week nog mijn hele familie zal zien, maar niemand gelukkig nieuwjaar kan wensen. Of kan dat wel op een begrafenis? Mijn oom is gisteren overleden. Redelijk plots, want het ging net weer heel erg goed met hem. Hij was al wel ongeneeslijk ziek.

Oei Isa, da's niet leuk... Gecondoleerd meis

Ik ken het wel... heel raar, mijn schoonmoeder is op 3 januari overleden (alweer 7 jaar geleden...) en dan zie je ineens een heleboel mensen die je in een normale situatie heel vrolijk een 'gelukkig Nieuwjaar' gewenst zou hebben. We hebben het bij een sober, 'dankjewel voor de condoleance en nog de beste wensen' gehouden toen... een beetje gefluisterd bijna...

isa, gecondoleerd, wat vervelend joh.... Ik weet ook niet hoe ik het zou doen ja..

zo, ik ben weer goedgekeurd en dus een half litertje bloed armer... Maar wat een shitweer zeg, ik ben natgeregend op weg naar huis toe, en die regen was me een partij koud!

Isa, gecondoleerd Rare situatie ja, ik zou me er maar niet te druk over maken op voorhand, meestal lost zich dat vanzelf wel op... Sterkte!

Ik heb 343 foto's

quote:

Op dinsdag 2 januari 2007 12:38 schreef Isabeau het volgende:
Mijn goede voornemen is trouwens heel verstandig en rustig af te vallen (wijsheid komt met de jaren).

Wat straks wel raar is dat ik deze week nog mijn hele familie zal zien, maar niemand gelukkig nieuwjaar kan wensen. Of kan dat wel op een begrafenis? Mijn oom is gisteren overleden. Redelijk plots, want het ging net weer heel erg goed met hem. Hij was al wel ongeneeslijk ziek.

gecondoleerd isa, ik ken het gevoel, oud en nieuw was ook echt niet echt leuk dit jaar voor ons, tante wou haar laatste oud en nieuw met zijn allen vieren, maar ja je wenst haar wel een gelukkig nieuwjaar en na een tijdje barst ze in tranen uit want ze was wel haar man verloren dat jaar en dan nu zelf ongeneeslijk ziek.

denk zelf dat je de beste wensen kan zeggen, beter dan gelukkig nieuwjaar, maar het is gewoon een moeiijk punt. zal in ieder geval aan je denken

Sterkte Isabeau!

quote:

Op dinsdag 2 januari 2007 13:21 schreef Rewimo het volgende:
Ik heb 343 foto's

Ik heb Germ

gecondoleerd Isa

Ymme, zonde van die kom, waar doe je de vissen nu in?

Mijn schade van de feestdagen: ik zit nog steeds op 95kg. Ik had me al ruim een maand niet gewogen, dus geen idee of ik ben aangekomen. Ik zal het zo ook invullen zodat ik weer in het lijstje kom. En nu weer met frisse moed proberen af te vallen.

Wat asociaal ymme Haar hond zorgt voor de schade en dan lekker snel doorlopen....

Oh, en voor de nieuwe mensen in de dieetclub twee gouden dieetregels:
1. Elk dieet werkt als je het maar de rest van je leven kunt volhouden (en bij heel veel dieten is dat niet te doen...)
2. Afvallen doe je als je minder energie binnen krijgt dan je verbrandt. Dat is alles. Afvallen heeft weinig te maken met verhoudingen van eiwitten en koolhydraten, pillen slikken of dat bepaalde voedingsmiddelen vet zouden afbreken. Allemaal onzin.

Nu van mezelf nog ontdekken waarom ik na een zeer eenvoudige en succesvolle periode van afvallen weer terugval in oude (slechte) gewoontes.

quote:

Op dinsdag 2 januari 2007 14:45 schreef Isabeau het volgende:
Wat asociaal ymme Haar hond zorgt voor de schade en dan lekker snel doorlopen....

Oh, en voor de nieuwe mensen in de dieetclub twee gouden dieetregels:
1. Elk dieet werkt als je het maar de rest van je leven kunt volhouden (en bij heel veel dieten is dat niet te doen...)
2. Afvallen doe je als je minder energie binnen krijgt dan je verbrandt. Dat is alles. Afvallen heeft weinig te maken met verhoudingen van eiwitten en koolhydraten, pillen slikken of dat bepaalde voedingsmiddelen vet zouden afbreken. Allemaal onzin.

Nu van mezelf nog ontdekken waarom ik na een zeer eenvoudige en succesvolle periode van afvallen weer terugval in oude (slechte) gewoontes.

ehm isa, volgens mij omdat je het allemaal toch iets te veel deed, zodat het niet vol te houden was, maar dat is mijn idee erover..
Ik heb zo'n zin om te snoepen, ik probeer bij die kast weg te blijven, maar het wil nog niet echt lukken.. Ik denk dat ik zo maar even een pot thee ga zetten, en nog een boterham smeren....

quote:

Op dinsdag 2 januari 2007 14:48 schreef teigan het volgende:
ehm isa, volgens mij omdat je het allemaal toch iets te veel deed, zodat het niet vol te houden was, maar dat is mijn idee erover..
Ik heb zo'n zin om te snoepen, ik probeer bij die kast weg te blijven, maar het wil nog niet echt lukken.. Ik denk dat ik zo maar even een pot thee ga zetten, en nog een boterham smeren....

ik heb wel mijn eigen theorie, maar dat is alleen maar de theorie (gesteund door wetenschappelijk onderzoek, dat dan weer wel) en ik heb geen flauw idee hoe dat in de praktijk te voorkomen. Je verliest geen vetcellen bij het lijnen, die maak je alleen leeg. Vetcellen zijn veel gecompliceerder dan je zou denken en maken een enorme hoeveelheid verschillende hormonen aan waarmee ze je hersenen signalen kunnen geven. Als je op een gegeven moment héél erg veel vetcellen hebt leeggemaakt dan kunnen er heel veel signalen richting je hypothalamus gaan waar het signaal "eet eens wat meer joh! je verhongert!!" binnenkomt. Vervolgens geven je hersenen je een enorme behoefte aan voedsel en dat is precies wat ik ervaarde. Na maandenlang zonder problemen af te vallen kreeg ik een ongelofelijke craving naar koolhydraten en vet. Ik voelde me net een junkie... De grootste fout die ik vervolgens maakte is dat ik erin bleef hangen en niet na een paar weken mezelf een trap onder m'n hol gaf om de schade verder te beperken.

Misschien dat juist langzamer afvallen het probleem ook kan voorkomen. Ik deed dan wel geen crashdieet en at gewoon gezond, ik kreeg wel weinig energie binnen (meestal rond de 1200 kcal, nog 200-400 kcal meer dan Sonja Bakker ) en ik bewoog ook heel erg veel. Maar goed, ik zal proberen het nog wat rustiger aan te doen.

quote:

Op dinsdag 2 januari 2007 14:55 schreef Isabeau het volgende:

[..]

ik heb wel mijn eigen theorie, maar dat is alleen maar de theorie (gesteund door wetenschappelijk onderzoek, dat dan weer wel) en ik heb geen flauw idee hoe dat in de praktijk te voorkomen. Je verliest geen vetcellen bij het lijnen, die maak je alleen leeg. Vetcellen zijn veel gecompliceerder dan je zou denken en maken een enorme hoeveelheid verschillende hormonen aan waarmee ze je hersenen signalen kunnen geven. Als je op een gegeven moment héél erg veel vetcellen hebt leeggemaakt dan kunnen er heel veel signalen richting je hypothalamus gaan waar het signaal "eet eens wat meer joh! je verhongert!!" binnenkomt. Vervolgens geven je hersenen je een enorme behoefte aan voedsel en dat is precies wat ik ervaarde. Na maandenlang zonder problemen af te vallen kreeg ik een ongelofelijke craving naar koolhydraten en vet. Ik voelde me net een junkie... De grootste fout die ik vervolgens maakte is dat ik erin bleef hangen en niet na een paar weken mezelf een trap onder m'n hol gaf om de schade verder te beperken.

Misschien dat juist langzamer afvallen het probleem ook kan voorkomen. Ik deed dan wel geen crashdieet en at gewoon gezond, ik kreeg wel weinig energie binnen (meestal rond de 1200 kcal, nog 200-400 kcal meer dan Sonja Bakker ) en ik bewoog ook heel erg veel. Maar goed, ik zal proberen het nog wat rustiger aan te doen.

ja, vooral dat bewegen viel mij toen op. Je wandelde elke dag toen iets van 3 uur, en dan tikt natuurlijk goed aan qua beweging, maar lijkt mij toch lastig vol te houden..
Jouw theorie klinkt op zich niet zo gek hoor, ik kan ook tijden zonder snoep en vette dingen, maar de laatste maanden wilde het echt niet. Heel raar... Ik ben de afgelopen 2 maanden ook weer langzaam aan het aankomen, en ik vind het ergens vreselijk, maarja, die trek is zo sterk(en het slechte gevoel over mijzelf ook, en dat maakt ook dat ik meer wil eten, laat iedereen maar zien dat ik walgelijk ben, door dik te zijn... ) Ik heb mezelf een soort van trap gegeven nu, ik ga me er weer tegen verzetten, en dan zien hoe het de komende tijd gaat..
Ik heb trouwens geen flauw idee hoeveel calorieën ik op een dag binnenkrijg, ik blijf gewoon maar aan de eetlijst vasthouden, hoeveel het ook soms lijkt voor mij, en dan maar weer even verderzien..
Je kan het, dat heb je al laten zien, maar probeer nu de gulden middenweg te vinden tussen snel en veel afvallen, en snel en veel aankomen... (maarja, dat is heel makkelijk gezegd natuurlijk, zo simpel gaat het meestal niet..)

quote:

Op dinsdag 2 januari 2007 14:55 schreef Isabeau het volgende:

[..]

ik heb wel mijn eigen theorie, maar dat is alleen maar de theorie (gesteund door wetenschappelijk onderzoek, dat dan weer wel) en ik heb geen flauw idee hoe dat in de praktijk te voorkomen. Je verliest geen vetcellen bij het lijnen, die maak je alleen leeg. Vetcellen zijn veel gecompliceerder dan je zou denken en maken een enorme hoeveelheid verschillende hormonen aan waarmee ze je hersenen signalen kunnen geven. Als je op een gegeven moment héél erg veel vetcellen hebt leeggemaakt dan kunnen er heel veel signalen richting je hypothalamus gaan waar het signaal "eet eens wat meer joh! je verhongert!!" binnenkomt. Vervolgens geven je hersenen je een enorme behoefte aan voedsel en dat is precies wat ik ervaarde. Na maandenlang zonder problemen af te vallen kreeg ik een ongelofelijke craving naar koolhydraten en vet. Ik voelde me net een junkie... De grootste fout die ik vervolgens maakte is dat ik erin bleef hangen en niet na een paar weken mezelf een trap onder m'n hol gaf om de schade verder te beperken.

Misschien dat juist langzamer afvallen het probleem ook kan voorkomen. Ik deed dan wel geen crashdieet en at gewoon gezond, ik kreeg wel weinig energie binnen (meestal rond de 1200 kcal, nog 200-400 kcal meer dan Sonja Bakker ) en ik bewoog ook heel erg veel. Maar goed, ik zal proberen het nog wat rustiger aan te doen.

Beweeg je dan niet teveel tov je inname? Je brengt de inname omlaag tot een gezond niveau, wat al lager is dan je lichaam gewend is, en dan ga je ook nog meer bewegen, waardoor je lichaam nog meer moet afzien, ineens meer energie leveren met minder inname.