WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Leerde een lieve man kennen. Hij had een zoontje uit eerdere relatie. Zoontje [inmiddels ruim 4] was een paar dagen per week bij hem [ex beeindigde relatie toen ze net zwanger was]. Hij heeft toen hemel en aarde moeten bewegen [meerdere rechtzaken] om zijn kind te mogen zien opgroeien.
Ik had 3 dochters. Heerlijk zo'n groot gezin. We begonnen al snel te verlangen naar nog een kindje. Hij is echt een geweldige papa, ook naar mijn kinderen toe. Een schat van een man. Partner wilde alles meemaken, had zo veel moeten missen in de zwangerschap van zijn zoontje.
Het leven liep anders...
Na 4 maanden brak de hel los. Mijn middelste [kerngezonde en springlevende] dochter werd op een ochtend niet wakker [lag doodziek in coma in bedje, zonder ook maar een enkel signaal vooraf], na 3,5 dagen is de beademing gestopt.
Zoveel verdriet en diepe verbondenheid.
De kinderwens bleef, en na een paar maanden werd ik zwanger.
Zo blij, maar partner reageerde amper, terwijl hij er ook zo erg naar verlangde.
Het overviel hem, hij moest aan het idee wennen enz. Langzaam maar zeker nam hij steeds meer afstand. Zijn zoontje hebben we al 4 maanden niet meer mogen zien [mag niet weten dat hij een zusje krijgt]. We begrijpen niet waarom, we hebben niet eens gedag mogen zeggen. We zijn zo gek op hem, zo vertrouwd dat hij een paar dagen per week bij ons was.
De papa heb ik na heel veel moeite kunnen overhalen om mee te gaan naar 3d echo. Daar heeft hij een half uur volop genoten van ons meisje. Samen een naam bedacht.
Veel dubbele signalen, hij bleef steeds toch contact zoeken, vond buik afwisselend prachtig of reageerde afstandelijk. Heb al het mogelijke geprobeerd om hem bij de zwangerschap te betrekken. Tot voor kort kwam hij ongeveer 2 dagen per week en bleef dan ook slapen. Zegt niet meer van me te houden, maar dat gevoel ook niet geheel weg was.
En nu zal ze over 2 maanden al geboren worden en weet hij nog steeds niet wat hij wil.
Sinds 2 weken is het niet meer mogelijk om contact met hem te krijgen. Weet niet waarom, is niks voorgevallen tussen ons.
Ik begrijp het niet, ook hij wilde zo graag een kindje, en nu ineens niet meer?
Erkennen wil hij niet, omdat hij bang is te moeten betalen voor mijn bijstandsuitkering [heb nog zoveel verdriet om mijn dode kindje, ben nog niet in staat tot werken]. Hij heeft geen geld [geen werk, schulden, beslag], dus lijkt me dat alimentatie zorgen niet nodig zijn voor hem.
Kortom, dit chaotische verhaaltje is wat er vooraf ging.
Mijn vraag is nu, kan ik vaderschap afdwingen? Ik wil zo graag dat mijn kindje in ieder geval op papier een vader heeft. Dat haar bestaan erkent wordt. [Okee, liever emotioneel een papa voor haar, maar indien niet mogelijk, dan papa op papier].
[ Bericht 0% gewijzigd door humpeltje op 23-12-2006 07:57:45 ]
Ik had 3 dochters. Heerlijk zo'n groot gezin. We begonnen al snel te verlangen naar nog een kindje. Hij is echt een geweldige papa, ook naar mijn kinderen toe. Een schat van een man. Partner wilde alles meemaken, had zo veel moeten missen in de zwangerschap van zijn zoontje.
Het leven liep anders...
Na 4 maanden brak de hel los. Mijn middelste [kerngezonde en springlevende] dochter werd op een ochtend niet wakker [lag doodziek in coma in bedje, zonder ook maar een enkel signaal vooraf], na 3,5 dagen is de beademing gestopt.
Zoveel verdriet en diepe verbondenheid.
De kinderwens bleef, en na een paar maanden werd ik zwanger.
Zo blij, maar partner reageerde amper, terwijl hij er ook zo erg naar verlangde.
Het overviel hem, hij moest aan het idee wennen enz. Langzaam maar zeker nam hij steeds meer afstand. Zijn zoontje hebben we al 4 maanden niet meer mogen zien [mag niet weten dat hij een zusje krijgt]. We begrijpen niet waarom, we hebben niet eens gedag mogen zeggen. We zijn zo gek op hem, zo vertrouwd dat hij een paar dagen per week bij ons was.
De papa heb ik na heel veel moeite kunnen overhalen om mee te gaan naar 3d echo. Daar heeft hij een half uur volop genoten van ons meisje. Samen een naam bedacht.
Veel dubbele signalen, hij bleef steeds toch contact zoeken, vond buik afwisselend prachtig of reageerde afstandelijk. Heb al het mogelijke geprobeerd om hem bij de zwangerschap te betrekken. Tot voor kort kwam hij ongeveer 2 dagen per week en bleef dan ook slapen. Zegt niet meer van me te houden, maar dat gevoel ook niet geheel weg was.
En nu zal ze over 2 maanden al geboren worden en weet hij nog steeds niet wat hij wil.
Sinds 2 weken is het niet meer mogelijk om contact met hem te krijgen. Weet niet waarom, is niks voorgevallen tussen ons.
Ik begrijp het niet, ook hij wilde zo graag een kindje, en nu ineens niet meer?
Erkennen wil hij niet, omdat hij bang is te moeten betalen voor mijn bijstandsuitkering [heb nog zoveel verdriet om mijn dode kindje, ben nog niet in staat tot werken]. Hij heeft geen geld [geen werk, schulden, beslag], dus lijkt me dat alimentatie zorgen niet nodig zijn voor hem.
Kortom, dit chaotische verhaaltje is wat er vooraf ging.
Mijn vraag is nu, kan ik vaderschap afdwingen? Ik wil zo graag dat mijn kindje in ieder geval op papier een vader heeft. Dat haar bestaan erkent wordt. [Okee, liever emotioneel een papa voor haar, maar indien niet mogelijk, dan papa op papier].
[ Bericht 0% gewijzigd door humpeltje op 23-12-2006 07:57:45 ]
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Oei, wat een verhaal
Ik kan je helaas geen advies geven hierover, behalve dan dat er misschien in OUD mensen zijn die hier enige ervaring mee hebben, geen idee of zij in dit subforum kijken.
Ik kan je helaas geen advies geven hierover, behalve dan dat er misschien in OUD mensen zijn die hier enige ervaring mee hebben, geen idee of zij in dit subforum kijken.
[b]Op maandag 6 september 2010 00:28 schreef tong80 het volgende:[/b]
GVD Wat moet jij een trotse vader zijn :)
:P
GVD Wat moet jij een trotse vader zijn :)
:P
Door de rechter kan het vaderschap van de verwekker van het kind worden vastgesteld (artikel 207, boek 1 burgerlijk wetboek) Op grond van sub a van die bepaling kan de moeder het verzoek indienen.quote:Op vrijdag 22 december 2006 22:34 schreef humpeltje het volgende:
Mijn vraag is nu, kan ik vaderschap afdwingen?
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
Op grond van artikel 1:394 BW is de verwekker overigens ook verplicht bij te dragen in de kosten van levensonderhoud van het kind.
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
Humpeltje, moeilijk verhaal met heel veel ingewikkelde emoties voor jou, voor hem.
Ik denk dat hij en ook jij misschien wel behoefte hebben aan prate, heel veel praten om te kijken waar de psychische blokkades zitten.
Er is duidelijk sprake van een onverwerkt trauma. Ik denk dat dit heel veel tijd vergt. Wens jullei in ieder geval alle sterkte toe.
Ik denk dat hij en ook jij misschien wel behoefte hebben aan prate, heel veel praten om te kijken waar de psychische blokkades zitten.
Er is duidelijk sprake van een onverwerkt trauma. Ik denk dat dit heel veel tijd vergt. Wens jullei in ieder geval alle sterkte toe.
die foto's op je website van de laatste momenten zijn wel erg pijnlijk om te zien. vooral als ze zo lief in je armen ligt. sterkte er mee.
Argento, bedankt voor de info, ik ga hier zeker iets mee doen.
oYo, praten, daar zijn 2 mensen voor nodig. Heb daar naar mijn gevoel, al het mogelijke in geprobeerd.
oYo, praten, daar zijn 2 mensen voor nodig. Heb daar naar mijn gevoel, al het mogelijke in geprobeerd.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Die foto's zijn heel erg triest.quote:Op vrijdag 22 december 2006 23:28 schreef 7th_wave het volgende:
die foto's op je website van de laatste momenten zijn wel erg pijnlijk om te zien. vooral als ze zo lief in je armen ligt. sterkte er mee.
Ik vraag me serieus af waarom je die foto's op die site hebt gezet
Ik vind het nogal bizar.
Omdat lotgenoten heel veel behoefde aan herkenning hebben.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Denk je niet dat die herkenning er sowieso is zonder die foto's? Ik vind het zelf ook een beetje morbide, foto's met "Nu ga je dood, Nu is ze dood" als onderschrift...ik vind het verschrikkelijk voor je hoor, dat meen ik echt, maar ik vraag me oprecht af wat de toegevoegde waarde daarvan is in jouw optiek?quote:Op zaterdag 23 december 2006 00:10 schreef humpeltje het volgende:
Omdat lotgenoten heel veel behoefde aan herkenning hebben.
En OT: Je kan idd een verzoek tot vaderschapsonderzoek indienen bij de rechtbank. Ik hoop dat jullie elkaar toch weer vinden, in het belang van jullie kindje!
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
En daar zijn deze foto's voor nodig?quote:Op zaterdag 23 december 2006 00:10 schreef humpeltje het volgende:
Omdat lotgenoten heel veel behoefde aan herkenning hebben.
Die foto's geven mij al een vreselijk rotgevoel, laat staan iemand die zelf pas een kindje heeft verloren.
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je zoiets persoonlijks als foto's van je stervende kind wil delen met de hele wereld.
sorry voor het offtopic
De toegevoegde waarde voor mij is het besef hoe dankbaar je moet zijn voor het feit datje kinderen gezond rondhuppelen.quote:Op zaterdag 23 december 2006 00:26 schreef Vivi het volgende:
[..]
Denk je niet dat die herkenning er sowieso is zonder die foto's? Ik vind het zelf ook een beetje morbide, foto's met "Nu ga je dood, Nu is ze dood" als onderschrift...ik vind het verschrikkelijk voor je hoor, dat meen ik echt, maar ik vraag me oprecht af wat de toegevoegde waarde daarvan is in jouw optiek?
Ik vind de foto's en de teksten ontroerend, zo niet hartverscheurend. Morbide vind ik geen vriendelijke kwalificering in dit verband. De betekenis van morbide volgens van dale is "ziekelijk en luguber", je slaat de plank helemaal mis met je opmerking.
Ondanks de vraagstelling aan het einde vind ik WGR geen goede plek, het parallel topic in ouders had beter gepast.
-
Humpeltje,
Ik heb je website bekeken. Heel mooi. Zo is het leven. Zo kan ik me voorstellen dat je het voelt, en dan wil je je kind in je armen hebben. Het is mooi gedaan op je website. Integer en gevoelig. Dit heb je mee gemaakt. In tegenstelling tot voorgangers vind ik dat de foto's wel degelijk een toegevoegde waarde hebben. Want zo gaat het in het echte leven. Heel veel sterkte gewenst.
Helaas kan ik geen antwoord geven op je vraag en je daar ook alleen maar veel sterkte bij wensen en hopen dat de toekomstige vader vader wil zijn. En er ook voor jou wil zijn.
Humpeltje veel kracht, sterkte en wijsheid toegewenst.
Ik heb je website bekeken. Heel mooi. Zo is het leven. Zo kan ik me voorstellen dat je het voelt, en dan wil je je kind in je armen hebben. Het is mooi gedaan op je website. Integer en gevoelig. Dit heb je mee gemaakt. In tegenstelling tot voorgangers vind ik dat de foto's wel degelijk een toegevoegde waarde hebben. Want zo gaat het in het echte leven. Heel veel sterkte gewenst.
Helaas kan ik geen antwoord geven op je vraag en je daar ook alleen maar veel sterkte bij wensen en hopen dat de toekomstige vader vader wil zijn. En er ook voor jou wil zijn.
Humpeltje veel kracht, sterkte en wijsheid toegewenst.
Ik denk dat ze lekker zelf bepaalt of ze fotos van haar kind op haar website zet , het idee alleen al dat ze zich hier daarover zou moeten verdedigenquote:Op zaterdag 23 december 2006 00:26 schreef Vivi het volgende:
[..]
Denk je niet dat die herkenning er sowieso is zonder die foto's? Ik vind het zelf ook een beetje morbide, foto's met "Nu ga je dood, Nu is ze dood" als onderschrift...ik vind het verschrikkelijk voor je hoor, dat meen ik echt, maar ik vraag me oprecht af wat de toegevoegde waarde daarvan is in jouw optiek?
En OT: Je kan idd een verzoek tot vaderschapsonderzoek indienen bij de rechtbank. Ik hoop dat jullie elkaar toch weer vinden, in het belang van jullie kindje!
Dat is dus echt niet het belang van het 'kindje' ...quote:Op zaterdag 23 december 2006 00:26 schreef Vivi het volgende:
[..]En OT: Je kan idd een verzoek tot vaderschapsonderzoek indienen bij de rechtbank. Ik hoop dat jullie elkaar toch weer vinden, in het belang van jullie kindje!
En als het afdwingen van een papieren pappa de kans op een emotionele pappa nu verkleint?quote:Op vrijdag 22 december 2006 22:34 schreef humpeltje het volgende:
Mijn vraag is nu, kan ik vaderschap afdwingen? Ik wil zo graag dat mijn kindje in ieder geval op papier een vader heeft. Dat haar bestaan erkent wordt. [Okee, liever emotioneel een papa voor haar, maar indien niet mogelijk, dan papa op papier].
Vampire Romance O+
Wat denk je nu hiermee te bereiken? Het opzettelijk kwetsen van mensen is leuk ofzo?quote:Op zaterdag 23 december 2006 11:55 schreef UZN het volgende:
-quote verwijderd-
[ Bericht 27% gewijzigd door Sjeen op 23-12-2006 12:31:17 ]
hallo,
ik heb net het verschrikkelijke verhaal gelezen en de tranen staan in mijn ogen.
ik wens je heel erg veel sterkte met het verwerken en wens je alle goeds voor de rest van het gezin.
woorden schieten te kort...
ik heb net het verschrikkelijke verhaal gelezen en de tranen staan in mijn ogen.
ik wens je heel erg veel sterkte met het verwerken en wens je alle goeds voor de rest van het gezin.
woorden schieten te kort...
Zoals Aventura al aangaf, discussie over de website van TS is in dit topic niet aan de orde. Het gaat hier om de vraagstelling of vaderschap al dan niet via gerechtelijke wegen af te dwingen is...
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Jeetje wat een verhaal, ook op je website. Wat een verschrikkelijke situatie! En nu dit? Ik denk dat het voor de pa allemaal wat te snel is gegaan en dat het tijd zal kosten. Ik weet niet of je iemand kan dwingen de papa te zijn op papier. Sterkte in ieder geval
Het is haar website waar zij op zet wat zij wil. Die foto's zullen voor haar ook deel maken van haar verwerkingsproces en als jij er niet naar wilt kijken, dan klik je de website toch gewoon weg. Ik vind de foto's erg confronterend maar ook heel herkenbaar met de teksten er zo bij, het geeft zo goed het gevoel weer.. de machteloosheid en het toekijken hoe je kind in je armen sterft. Uiteraard ben je vast niet gewent te kijken naar overleden personen, maar het morbide vinden? Nee.quote:Op zaterdag 23 december 2006 00:26 schreef Vivi het volgende:
[..]
Denk je niet dat die herkenning er sowieso is zonder die foto's? Ik vind het zelf ook een beetje morbide, foto's met "Nu ga je dood, Nu is ze dood" als onderschrift...ik vind het verschrikkelijk voor je hoor, dat meen ik echt, maar ik vraag me oprecht af wat de toegevoegde waarde daarvan is in jouw optiek?
En OT: Je kan idd een verzoek tot vaderschapsonderzoek indienen bij de rechtbank. Ik hoop dat jullie elkaar toch weer vinden, in het belang van jullie kindje!
Wat een verschrikkelijk verhaal Humpeltje, ik heb gehuild als een kleine kind (moeders zijn nou eenmaal weekdieren) en ik vind je onwijs dapper. De site is mooi, het geeft weer hoe warm je gezin is en daar horen zie foto's ook bij. Maar dit is compleet oftopic. Ik heb werkelijk waar geen idee hoe het zit met het vaderschap afdwingen, ik hoop dat Sem gewoon tijd nodig heeft en later heus wel contact wil met jullie verwachte baby. Sterkte meid!!
Nogmaals... de vraag in dit topic gaat over de mogelijkheid om vaderschap af te dwingen...
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Ontopic: vaderschap afdwingen kan je zeker. Je vraagt via de rechter een vaderschapstest aan.
deze test kost 800 euro, die jullie waarschijnlijk samen moeten betalen. Weigert hij mee te werken dan kan de rechter hem veroordelen tot het betalen van alimentatie.
Technisch heeft het kind dan wel een vader, maar dat betekent niet dat hij dan ook de vaderfiguur is.
Alleen kan dan wel op basis van die test alimentatie worden gevraagd.
[ Bericht 26% gewijzigd door oYo op 23-12-2006 16:20:04 (typo en aanvulling) ]
deze test kost 800 euro, die jullie waarschijnlijk samen moeten betalen. Weigert hij mee te werken dan kan de rechter hem veroordelen tot het betalen van alimentatie.
Technisch heeft het kind dan wel een vader, maar dat betekent niet dat hij dan ook de vaderfiguur is.
Alleen kan dan wel op basis van die test alimentatie worden gevraagd.
[ Bericht 26% gewijzigd door oYo op 23-12-2006 16:20:04 (typo en aanvulling) ]
En die alimentatie duurt niet zoals in het topic uit OUD gemeld werd 12 jaar (dat is een termijn voor partneralimentatie die hier oftopic zou zijn), maar tot de 18de verjaardag van de kleine (met daarna nog 3 jaar een plicht tot onderhoud rechtstreeks aan het kind)quote:Op zaterdag 23 december 2006 16:14 schreef oYo het volgende:
Ontopic: vaderschap afdwingen kan je zeker. Je iest via de rechter een vaderschapstest. Technisch heeft het kind dan wel een vader, maar dat betekent niet dat hij dan ook de vaderfiguur is.
Alleen kan dan wel op basis van die test alimentatie worden gevraagd.
oYo, jij schreef:
Dan kan je beter de titel even veranderen van dit topic.
Kan je me ook uitleggen hoe, als ik iets wil wijzigen, kan dat wel in de tekst en niet in de titel.
Dan kan je beter de titel even veranderen van dit topic.
Kan je me ook uitleggen hoe, als ik iets wil wijzigen, kan dat wel in de tekst en niet in de titel.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
dat is voor users geen mogelijkheid, daarvoor moet je mod of nog belangrijker zijn.quote:Op zaterdag 23 december 2006 17:13 schreef humpeltje het volgende:
oYo, jij schreef:
Dan kan je beter de titel even veranderen van dit topic.
Kan je me ook uitleggen hoe, als ik iets wil wijzigen, kan dat wel in de tekst en niet in de titel.
Sjeen is mod (te herkennen aan dat blauwe kleurtje, en de tekst achter haar naam), en zou dus wel de tekst kunnen veranderen (eventueel op jouw verzoek)
Geef even aan welke titel je wilt... Ik zou iets doen in de trant van 'Vaderschap afdwingen, kan dit?'quote:Op zaterdag 23 december 2006 17:13 schreef humpeltje het volgende:
oYo, jij schreef:
Dan kan je beter de titel even veranderen van dit topic.
Kan je me ook uitleggen hoe, als ik iets wil wijzigen, kan dat wel in de tekst en niet in de titel.
Dan pas ik 'm voor je aan, zodat je in elk geval de kans krijgt op duidelijke en goede adviezen.
Wat de rest van je verhaal betreft, ga eens kijken in het engeltjestopic in Oud. Daar kun je je verhaal op een prettige maniet kwijt...
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Dat topic heeft ze al gevonden, en een heel indrukwekkende post in geplaatstquote:Op zaterdag 23 december 2006 18:40 schreef Sjeen het volgende:
Wat de rest van je verhaal betreft, ga eens kijken in het engeltjestopic in Oud. Daar kun je je verhaal op een prettige maniet kwijt...
Kan ik de vader verplichten zijn kind te erkennen? Is dit wat?quote:Op zaterdag 23 december 2006 18:40 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Geef even aan welke titel je wilt... Ik zou iets doen in de trant van 'Vaderschap afdwingen, kan dit?'
Dan pas ik 'm voor je aan, zodat je in elk geval de kans krijgt op duidelijke en goede adviezen.
Wat de rest van je verhaal betreft, ga eens kijken in het engeltjestopic in Oud. Daar kun je je verhaal op een prettige maniet kwijt...
Ik heb een stukje achtergrond info erbij gezet, om aan te geven, dat het echt een gezamelijke keuze is geweest en niet een "foutje in bed".
Het engeltjestopic heb ik gisteravond al ontdekt.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Betere titel.
Humpeltje, ik denk toch dat je via de vrederechter een dna-test zal moeten aanvragen. Een wetswinkel kan je helpen.
Humpeltje, ik denk toch dat je via de vrederechter een dna-test zal moeten aanvragen. Een wetswinkel kan je helpen.
Titel aangepast... Ik zal het topic sowieso in de gaten blijven houden. Sterkte!
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Op deze topictitel is het antwoord nee
(bij erkenning is sprake van vrijwilligheid, bij gerechtelijke vaststelling hoeft geen sprake zijn van vrijwilligheid).
De vraag van MouseOver is hierbij wel een belangrijke. In hoeverre is het een vorm van rouwverwerking (het hebben van een dochtertje komt wel erg dichtbij opeens, waar die eerst alleen een zoontje had? Bovendien zal haar geboortedag rond die zeer emotionele sterfdatum liggen), waardoor die in de toekomst er wel weer wil zijn voor jullie nog te geboren dochter?
Door nu de hakken in het zand te steken, en een rechter om een uitspraak te vragen kun je je vriend wel eens nog verder van je afhouden dan die al is.
Je hebt als moeder trouwens 5 jaar na de geboorte de tijd om een verzoek tot gerechtelijke vaststelling te doen (in het geval de moeder op de hoogte is van de identiteit en/of verblijfplaats van de vader), puur juridisch heb je nog wel even de tijd om je vriend de tijd te geven dus
(bij erkenning is sprake van vrijwilligheid, bij gerechtelijke vaststelling hoeft geen sprake zijn van vrijwilligheid).
De vraag van MouseOver is hierbij wel een belangrijke. In hoeverre is het een vorm van rouwverwerking (het hebben van een dochtertje komt wel erg dichtbij opeens, waar die eerst alleen een zoontje had? Bovendien zal haar geboortedag rond die zeer emotionele sterfdatum liggen), waardoor die in de toekomst er wel weer wil zijn voor jullie nog te geboren dochter?
Door nu de hakken in het zand te steken, en een rechter om een uitspraak te vragen kun je je vriend wel eens nog verder van je afhouden dan die al is.
Je hebt als moeder trouwens 5 jaar na de geboorte de tijd om een verzoek tot gerechtelijke vaststelling te doen (in het geval de moeder op de hoogte is van de identiteit en/of verblijfplaats van de vader), puur juridisch heb je nog wel even de tijd om je vriend de tijd te geven dus
Weetje, ik vind het zo erg, dat ze straks geboren wordt en vaderloos is. Stel dat er met mij wat gebeurd, wat dan? Niks is zeker in het leven en op mijn pad gebeuren de meest extreme dingen.quote:Op zaterdag 23 december 2006 19:35 schreef frederik het volgende:
Op deze topictitel is het antwoord nee
(bij erkenning is sprake van vrijwilligheid, bij gerechtelijke vaststelling hoeft geen sprake zijn van vrijwilligheid).
De vraag van MouseOver is hierbij wel een belangrijke. In hoeverre is het een vorm van rouwverwerking (het hebben van een dochtertje komt wel erg dichtbij opeens, waar die eerst alleen een zoontje had? Bovendien zal haar geboortedag rond die zeer emotionele sterfdatum liggen), waardoor die in de toekomst er wel weer wil zijn voor jullie nog te geboren dochter?
Door nu de hakken in het zand te steken, en een rechter om een uitspraak te vragen kun je je vriend wel eens nog verder van je afhouden dan die al is.
Je hebt als moeder trouwens 5 jaar na de geboorte de tijd om een verzoek tot gerechtelijke vaststelling te doen (in het geval de moeder op de hoogte is van de identiteit en/of verblijfplaats van de vader), puur juridisch heb je nog wel even de tijd om je vriend de tijd te geven dus
Het zou evt. pas na de geboorte kunnen, dus ik kan nu nog niks ondernemen. En het is nog complexer, ik ben al bijna 1,5 jaar bezig te scheiden van mijn ex-partner. Dat is een eenzijdige scheiding en moest via publicaties in de krant. Er is het een en ander misgegaan en volgens mijn advocaat is dat niet voor de geboorte van ons nieuwe meisje rond.
Dus eerst zal nog een ander gerechtelijk probleem volgen. Mijn kindje zal de naam van mijn ex krijgen, omdat ze binnen het huwelijk geboren zal worden [de jongste 2 hadden ook zijn naam], ook al zijn we uit elkaar en loopt de echtscheiding al 1,5 jaar.
Advocaat heeft toegezegd dit ook te gaan regelen, omdat het fout is van zijn kant. Die hij dan weer probeert te verhalen op de gerechtsdeurwaarder, die de schuld weer bij de krant legt.
Kortom, ik zal nog de tijd hebben, om alle voors en tegens naast elkaar te zetten.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Misschien stap voor stap, een ding tegelijk regelen...
Als ik jou was zou ik de voogdij regelen zodat een familielid de zorg overneemt als er jou wat gebeurt. Dan weet je tenminste dat een persoon met goede bedoelingen de zorgen zal overnemen en niet iemand die er toe gedwongen wordt.
Als ze niet willen, dan brengen ze er ook niets van terecht. Naast het financiele hoef je ook niets te verwachten. Is gewoon de realiteit.
Als ik jou was zou ik de voogdij regelen zodat een familielid de zorg overneemt als er jou wat gebeurt. Dan weet je tenminste dat een persoon met goede bedoelingen de zorgen zal overnemen en niet iemand die er toe gedwongen wordt.
Als ze niet willen, dan brengen ze er ook niets van terecht. Naast het financiele hoef je ook niets te verwachten. Is gewoon de realiteit.
Zeer veel sterkte dan (en met Esmée, en met alles van je andere dochter rondkrijgen binnen 5 jaar).
Met een naamsverandering ben je er nog niet, een gerechterlijke vaststelling van het vaderschap is namelijk niet mogelijk indien een kind twee ouders heeft (erkenning trouwens ook niet).
Voor ontkenning van het vaderschap van je echtgenoot heb je een jaar de tijd (artikel 200, lid 5, burgerlijk wetboek boek 1), welke ontkenning volgens mij losstaat van het nog gehuwd zijn op dat moment (maar pin me daar niet op vast, je advocaat kan daarover info verstrekken)
Met een naamsverandering ben je er nog niet, een gerechterlijke vaststelling van het vaderschap is namelijk niet mogelijk indien een kind twee ouders heeft (erkenning trouwens ook niet).
Voor ontkenning van het vaderschap van je echtgenoot heb je een jaar de tijd (artikel 200, lid 5, burgerlijk wetboek boek 1), welke ontkenning volgens mij losstaat van het nog gehuwd zijn op dat moment (maar pin me daar niet op vast, je advocaat kan daarover info verstrekken)
Ik denk dat die stap (voogdij regelen) een zeer moeilijke stap is voor haar.quote:Op zaterdag 23 december 2006 20:04 schreef oYo het volgende:
Misschien stap voor stap, een ding tegelijk regelen...
Als ik jou was zou ik de voogdij regelen zodat een familielid de zorg overneemt als er jou wat gebeurt. Dan weet je tenminste dat een persoon met goede bedoelingen de zorgen zal overnemen en niet iemand die er toe gedwongen wordt.
Als ze niet willen, dan brengen ze er ook niets van terecht. Naast het financiele hoef je ook niets te verwachten. Is gewoon de realiteit.
Door nu voor een familielid te kiezen zet je emotioneel wel een knop om (dan beslis je namelijk dat die vriend in de toekomst niet geschikt zal zijn als vader, terwijl je bij leven juist hoopt dat die ooit nog eens het licht ziet)
Je zult aan de andere kant wel moeten, die huidige echtgenoot kan ook na het overlijden van haar alsnog ontkennen (mits de termijnen voor ontkennen niet verstreken zijn), maar een verzoek tot een gerechterlijke vaderschapsvaststelling is alleen mogelijk door de vader, moeder of het kind.
Wanneer humpeltje komt te overlijden zonder iets geregeld te hebben loopt ze dus het risico dat die echtgenoot de handen ervanaf trekt, en die vriend de eerste jaren niet als vader is aan te merken (totdat de dochter juridisch wat kan ondernemen tegen hem), en ze dus van pleeggezin en opvangtehuis naar pleeggezin en opvangtehuis heen en weer geslingerd kan gaan worden, terwijl dat voorkomen had kunnen worden als er nu dingen geregeld waren
Ik denk niet dat je zoiets moet afdwingen, zeker niet in de situatie zoals hij nu is... Het verdriet zeker in deze tijd rondom het overlijden van je dochter (die hij ook goed kende...) enorm meespeelt hierin.
Dat hij zijn eigen zoontje om onduidelijke redenen niet meer mag/kan zien speelt ook erg mee.
Wat ik persoonlijk denk is het een soort angst, wat ik je aan zou kunnen raden is praten veel praten, komen jullie er niet samen uit, misschien samen keertje met een psycholoog praten.
sterkte ook in deze dagen
Dat hij zijn eigen zoontje om onduidelijke redenen niet meer mag/kan zien speelt ook erg mee.
Wat ik persoonlijk denk is het een soort angst, wat ik je aan zou kunnen raden is praten veel praten, komen jullie er niet samen uit, misschien samen keertje met een psycholoog praten.
sterkte ook in deze dagen
sterkte ook in deze dagen
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
mag hij zijn eigen zoontje niet meer zien (houdt die moeder hem zeg maar weg), of laat hij zijn eigen zoontje niet meer toe?quote:Op zaterdag 23 december 2006 21:45 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Dat hij zijn eigen zoontje om onduidelijke redenen niet meer mag/kan zien speelt ook erg mee.
Ik krijg namelijk de indruk dat het bij het afstand nemen door hem zelf hoorde, en dat hij zelf dat zoontje niet meer toeliet in het gezin van humpeltje. Vergelijkbaar zeg maar met dat al twee weken niet meer te benaderen zijn van hemzelf
Denk niet dat het komt door het overlijden van Es. Denk dat hij heel bang is om van de baby te gaan houden en haar kwijt te raken. Zijn ex beindigde hun relatie, toen ze 2 maanden zwanger was van hun zoontje. Hij heeft zo moeten vechten om iets mee te mogen maken van de zwangerschap. Denk dat dat bij hem zoveel kapot heeft gemaakt. Hij mag alles meemaken nu, heb naar mijn gevoel alles geprobeerd om hem duidelijk te maken, dat hij van zijn kindje mag gaan houden. Maar hij wil niet. Wel soms bij vlagen, maar er komt geen duidelijkheid.quote:Op zaterdag 23 december 2006 21:45 schreef Bar_en_Mar het volgende:
Ik denk niet dat je zoiets moet afdwingen, zeker niet in de situatie zoals hij nu is... Het verdriet zeker in deze tijd rondom het overlijden van je dochter (die hij ook goed kende...) enorm meespeelt hierin.
Dat hij zijn eigen zoontje om onduidelijke redenen niet meer mag/kan zien speelt ook erg mee.
Wat ik persoonlijk denk is het een soort angst, wat ik je aan zou kunnen raden is praten veel praten, komen jullie er niet samen uit, misschien samen keertje met een psycholoog praten.
sterkte ook in deze dagen
Had dit nooit verwacht, hij is zo gek op kinderen. Zo'n geweldige papa.
Zijn zoontje is een paar dagen per week bij hem, wij [de kinderen en ik] mogen hem ineens niet meer zien. Tot 4 maanden terug, was hij een paar dagen per week bij ons. Hij hoorde ook bij ons gezin.
Praten, erg lastig, hij klapt gelijk dicht, trekt zijn jas en schoenen aan en gaat naar huis. Zo vreemd, we stonden voorheen zo dicht bij elkaar. Heb al voorstel gedaan voor maatschappelijk werk. Hij wil niet, ik heb daar wel gesprekken sinds een maand of 3 a 4.
Tja, en verder, wij kijken uit naar kerst. Een dag naar de mijn familie en een dag naar zijn familie [hebben hem en zijn zoontje al sinds april niet meer gezien]. Ik vind familie wel heel belangrijk. Gelukkig zijn we daar welkom en mag ik dan lekker even genieten van het zwanger zijn. Heb juist zo vaak het gevoel, dat ik me ervoor moet schamen, omdat ik alleen met mijn kinderen ben.
Ik blijf vinden, dat als het ook maar een klein beetje haalbaar is, een kind recht heeft op zijn ouders, maar ook grootouders en andere familie.
Groetjes, Carolien, mama van
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Kimberly {09/03/1993}
Esmée {01/05/2003-20/02/2006}
Vera {09/08/2004} en Thamber {21/02/2007}
Die vaderschapstest regelt nog steeds geen erkenning hoor.quote:Op zaterdag 23 december 2006 21:57 schreef addictivebeat het volgende:
je kan een vaderschapstest laten afdwingen bij de rechter. dan is erkenning automatisch geregeld.
Een gerechterlijke vaststelling van het vaderschap en een erkenning zijn twee verschillende dingen. Welliswaar is in alletwee de gevallen de juridische vader bekend geworden, en zullen de juridische gevolgen vergelijkbaar zijn, emotioneel hoeven de gevolgen echter niet gelijk te zijn.
Erkenning is en blijft namelijk een vrijwillig iets, iets wat een rechter niet kan afdwingen. En dat kan juist voor de band met het kind van belang zijn, ook in de toekomst (ik heb liever een vader die bij zijn volle verstand melding maakt dat ik zijn zoon ben, dan een pa die aan zijn haren voor een rechter gesleept is, en daar te horen heeft gekregen dat een aantal DNA streepjes aangaven dat ik wel zijn nakomeling moet zijn)
|
|
