Leren schrijven

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:30 schreef OllieA het volgende:
Dan draag ik je onmiddellijk voor als de nieuwe Kluun!

Te laat, voor die post had je mij al voorgedragen

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:34 schreef broer het volgende:
Hoe voelt dat, JAM, al die mensen die je aan het schrijven willen hebben?

Ze lijken m'n moeder wel. Die roept altijd: 'JAM! Is dat verhaal van je nu al eens klaar?' Ik schrijf soms bij m'n ouders thuis en dan draai ik een printje van een pagina of drie en dat laat ik ze dan lezen. Er zwerven door dat hele huis allemaal delen van korte verhalen. M'n vader zegt altijd: 'Ik vind het...ik vind het...', en daarna roept'ie allemaal namen van schrijvers die ik allemaal kut vind. Dan denk ik: 'Oh, shit.' Laatst zei hij: 'Ik vind het...Hermans.' Hij denkt dat hij me daarmee motiveert. Hij heeft wel meer van dat soort grollen. Vanavond nog begon hij over de een of andere jongeman die twintig uur per week bij hem op het ministerie werkte, ik kom uit een nest van rijksambtenaren, en de rest van de week Artificiele Intelligentie studeert aan de Univ. van Utrecht. Daarmee wil hij zeggen; 'JAM, is dat niets voor jou? De rijksambtenarij en een studie?' Ik denk dan: 'Fuck it. Ik bezorg brieven in Laakkwartier. Ik neuk een meisje met een kop waar je nog niet eens tegen aan zou willen pissen, maar met het geilste kutje en de mooiste tieten die Den Haag in de afgelopen 21 jaar heeft gezien. Ik vind het wel best zo. Laat me met rust.' Ik zeg dan: 'Ja, wellicht. Zeg, zal ik even koffie maken?' M'n moeder, dat is een lijp wijf uit Osdorp, prachtige vrouw, ze was ooit lerares Nederlands en had zo'n zwaar accent dat haar leerlingen op dictees TELEFAUN en SON opschreven (waar hebben we dat eerder gehoord?), heeft dat door en zegt: 'Maak jij maar even koffie, JAM, doe er maar een neutje naast.', en dan heb ik weer rust aan m'n kop.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:38 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

We proberen, vrij vergeefs, een muis te vangen.

We? Mis ik iets? Je zit toch niet aan het een of andere wijf vast, he? .

Maarten Biesheuvel kampt momenteel met writer's block. Ook.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:41 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Te laat, voor die post had je mij al voorgedragen

Echt waar? Wat ben ik ook een lul.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:41 schreef JAM het volgende:
Ik neuk een meisje met een kop waar je nog niet eens tegen aan zou willen pissen, maar met het geilste kutje en de mooiste tieten die Den Haag in de afgelopen 21 jaar heeft gezien.

Wat is er met het meisje met de spleetogen gebeurd?

Ook? Wie nog meer?

Je kopieert jezelf, JAM. In het diepste van jezelf ben je helemaal niet ongelukkig. Je suburbane gebrek aan leedwezen -- schrijf dáár dan over.

We hebben er allemaal mee te maken..

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:46 schreef broer het volgende:

[..]

Wat is er met het meisje met de spleetogen gebeurd?

Niks. 't Gaat goed met haar hoor. .

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:47 schreef JAM het volgende:
Niks. .

O, dat bestaat gewoon naast elkaar.

Ja, sorry, ik ben te ouderwets om dat in één keer te begrijpen.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:47 schreef JAM het volgende:
Ook? Wie nog meer?

Ik.
Laat ik er dan na de inspirerende kaft van Abxyz* een nieuwe titel tegenaan knuppelen; ik heb nu toch genoeg wijn op. Het is weliswaar geen homo-erotische kunst, JAM (waarvoor ik idd nog altijd een bijdrage schuldig blijf), maar niettemin erg vermakelijk. Nu ja, of niet natuurlijk. Het draait allemaal om een mysterieuze candy bar. Althans als ik de auteurs goed begrepen heb. Ja, u hoort het goed: de auteurs. In principe zouden zij niet onder hoeven doen voor een Nicci French, ware het niet dat in dit geval af en toe sprake is van conflicting interests en heksenconventies. Laat ik er niet al te veel woorden aan vuil maken, maar zij doen mij denken aan een Dick Burton (ik mag Dick zeggen) en een Liz Taylor (iedereen maar haar Liz noemen) in Who's afraid of Virginia Woolff. Niet letterlijk, natuurlijk, want zijn stem, hoewel hij er een aardige impression van kan doen, heeft lang niet de gedragenheid van een Burton. En zij heeft niet het figuur van de gedrongen, een beetje op een trol gelijkende, Taylor. Verre van dat. Wel misschien heeft zij iets van de impulsiviteit van een Taylor, maar omdat dit niet topic #zoveel is in R&P waarin een puisterige auteur zich quasi-de hemel verzoekend afvraagt hoe je met vrouwen (i.e. adolescente meisjes) dient om te gaan, laten we dit verder buiten beschouwing. Wat alleen maar goed is, want ook schrijver dezes heeft geen clue hoe je dat moet doen. *schaamrood op de kaken heeft. Maar goed, Burton is dus wel het schoolvoorbeeld van een actor's actor. Dwz dus een acteur die nimmer de Method-acting van Stanislawsky heeft gevolgd om toch geloofwaardig op het publiek over te komen. Wat mij betreft een stuk geloofwaardiger iig dan de Bobby de Niro's en de Al Pacino's van deze wereld. Het is nl. helegaar niet noodzakelijk om terug te keren naar je eigen emoties om toch iemand te spelen die net door zijn vrouw is verlaten. Dat zou bijv. betekenen dat je nooit een wife beater kunt spelen zonder zelf ooit wife beater te zijn geweest, om maar een zijstraat te noemen. Nee, alles is mogelijk. "The world is yours", om maar eens iets uit de film Scarface aan te halen, waarvan fatima zich overigens terecht afvroeg waarom pre-adolescenten van het mannelijke geslacht hierdoor zo worden aangetrokken. (Leuke vraag btw hoeveel keer zegt Al Pacino "fuck" in de versie van 1983?) Wil jij dat ik een uitgebluste veertiger ben zoals George of een zuigerige Martha? Ik ben je man of vrouw. Geef mij een text en ik ben degene die jij wilt dat ik ben... Het komt in de buurt van het spelen met de iteejeriaanse meta-realiteiten. Op dat kruisvlak speelt zich het verhaal van de mysterieuze candy bar af. Na een kortstondige vakantie op een Zuid-Europees eiland gaan een ietwat murw gebeukte veertiger en een ravissante beauty met elkaar samenwonen in de portiersloge van een oud landgoed. Je vraagt je meteen al af hoe zij elkaar ooit hebben leren kennen... Nou, via de duistere inetwegen dus blijkbaar. We worden doodgegooid met de ietwat shallow-achtige gedachten die de veertiger erop na houdt en de wat al te pastisch-achtige romantische noties die de ravissante beauty weet te reproduceren. Ondertussen wordt één en ander doorspekt met de spruitjesgeur van een erotische acrobatiek die nog het meest weg heeft van een gaap gaap Wolkers of Ik-Jan Cremer. We lezen nog net niet dat hij zijn eerste vingerkootje van zijn wijsvinger in het poepgaatje van de hoogblonde schoonheid inbrengt of dat zijn ballen tijdens het neuken ritmisch tegen de billen slaan van die zelfde hoogblonde schoonheid, die hij btw op de Arcadische vlakte van Corfu in vervoering heeft gebracht. (Hoe dat blijft een raadsel, natuurlijk). Puke, puke (mda Holden Caulfield) Ja, wel wordt er ergens naar Wolkers verwezen hoor. Jawel. Onze veertiger vreest nl. dat als hij echt eerlijk en natuurgetrouw verslag zou doen van al zijn belevenissen op dat eiland dat zijn lezertjes dan een Turks Fruit-erlebnis zullen krijgen. You're kidding me, aren't you? Hoe het zij, op het landgoed leren ze een opzichter/manusje-van-alles kennen, die ex-commando is en Dirk (?) heet, en die langzaam verandert van een sympathische Bursche in een angstaanjagende gluiperd van weergaloze proporties. U ziet een Ray Liotta, in een dertien in een dozijn filmpje, zeker ook al voor u? De blondine wordt langzaam paranoïde, niet alleen vanwege Dirk, ook omdat elke keer als zij staat te douchen de lamp in de badkamer ermee op houdt en omdat de zoon van de eigenaar van het landgoed op Peter Timoffeef lijkt. Want ziet u, het nevenplot verhaalt over een briljante jongeman in een weigerachtig lichaam, die ooit de portiersloge bewoonde en wiens verdriet in het huis is blijven hangen, waardoor de Garbo'eske blondine enigszins jumpy wordt. Het is nl de hypersensitieve vrouwelijke protagonist van dit verhaal die over de feilloze antenne beschikt om dit soort leed, dat ergens in het universum zweeft, op te pikken. Doet mij wat aan Rosemary's baby denken, maar à la. (U hoort de muziek al die altijd bij die domme blonde snol haar nachtprogramma op rtl5 gedraaid wordt als u een plaatje moet raden dat u binnen 5 milliseconde wrs. al ziet?) Tussendoor wordt er overigens op zeer zeer vermakelijk wijze commentaar geleverd door iemand die daarvoor speciaal een kloon heeft aangemaakt, maar eigenlijk al een kloon van zichzelf is, hoewel ze daarvan geen flauw vermoeden heeft, & haar rijke schare van dolende ridders, die de term kadaverdiscipline een geheel nieuwe betekenis geven. Geheel nieuw iig aan hoe dat bij de Nazi's moest worden uitgelegd hè. (De 2de WO moet er nu eenmaal in zitten, niet waar?). Whoehahahahaha, wat hebben de lezertjes achter de schermen gelachen zeg. O, ja en over de persoon van Dirk moet ik toch nog even, tusen ons, opmerken dat hij meer wegheeft van pak 'm beet een brute ongeletterde seksgod die wrs. geklompt en wel allerlei vrouwen in de omgeving IJ. plezieren dan een ex-commando turning serial killer, maar dit uiteraard terzijde, want ik verdenk de auteurs ervan zijn karakter ietwat vertekend te hebben weergeven ter wille van het verhaal... Okee, terug naar dat verhaal dus. De apotheose van Ray Liotta meets Rosemary's baby voltrekt zich uiteraard tijdens het familiefeest t.g.v. de 75ste verjaardag van de pater familias van de ongelukkige snik familie in het oude landhuis. Het zij overigens opemerkt dat deze persoon antroposoof is, wink, wink. Tja, hoe kan ik het beste uitleggen wat er zich vervolgens afspeelt? Welke rijke literaire traditie evenaart hetgeen wat vervolgens aan de orde gesteld wordt: hyper-realisme, hyper-naturalisme? Multatuli, Ollie? Existentialisme op een verknipte manier, JAM? Het is iig duidelijk dat het vage voorgevoel van de hoogblonde schoonheid niet geheel en al op vrouwelijke overgevoeligheid gestoeld was of op zoiets alledaags als pms (=post-menstruatie syndroom), hoewel er wel bloed vloeit. Zoveel is zeker. Enfin, omlangs had Netwerk er nog een reportage over, meen ik. De veteranen zijn nl. een soort tikkende tijdbom onder onze samenleving oid. Waarmee we dus belanden bij Born on the 4th of july. Overigens heb ik Ron Kovacs, om wie dit verhaal draait, ooit eens IRL ontmoet, in 1981 in de grote stad A. Echt waar! We hebben hem toen de oude Teijl Uijlen Spieghel ingedragen. De wat oudere lezertjes onder ons weten misschien nog wel dat je via een trap daar naar binnen moest gaan. Er wordt dus gehakt en gezaagd tijdens het familiefeest, niet à la Tien kleine negertjes, van de onvolprezen Agatha Christie, nee, echt van dik hout zaagt men planken. De Texas chainsaw massacre is hier bij vergeleken een picknick voor koorknapen. Even spant het er nog om. Zullen de murw gebeukte veertiger en de ravissante blondine in staat zijn om de evil doër te ontmaskeren en het boek naar een happy end te tillen? Helaas. Ook de uitgebluste veertiger en de ravissante blondine worden in kleine mootjes gehakt en daarna in een koffer geplaatst. Deze koffer wordt niet in een Amsterdamse gracht gegooid, maar gewoon in bewaring gegeven bij het CS van de grote stad A. Zelfs het kluisnummer wordt bekend gemaakt. Nummer 69. Ach, best leuk dat een roman eindigt met een soixante-neuf, niet waar?
*sounds like The Abiss

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:47 schreef Ringo het volgende:
Je kopieert jezelf, JAM. In het diepste van jezelf ben je helemaal niet ongelukkig. Je suburbane gebrek aan leedwezen -- schrijf dáár dan over.

We hebben er allemaal mee te maken..

Ik ben ook niet langer dan een half uur per dag ongelukkig. Dat is het godverdommewatishetkoudenikhebnikstezuipenenikhebniksterokenennoumoetikweerdiekouinnaardewinkel...-half uurtje.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:45 schreef OllieA het volgende:
Echt waar? Wat ben ik ook een lul.

Ik had verwacht dat je zou zeggen: 'Nee hoor, jij ging al op voor de Carry Slee-trofee.'

207. 207 keer, Ryan3. .

quote:

Op maandag 8 januari 2007 01:58 schreef JAM het volgende:
207. 207 keer, Ryan3. .

Views?

Voordat ik ga slapen: hoe gaat het trouwens met RG? Alweer ettelijke maanden geleden dat ik haar heb gezien (maar slechts in de mysterieuze krochten van de stad die zich DH noemt en dan nog volgens onnavolgbare regels van Toeval en verdere wraakgodinnen).

Het zou me deugd doen wannneer ik haar zou ontdekken, al is het dan in een glimp van een ver topic; gewoon, nietszeggend, om mijn geheugen gerust te stellen.

Ik zie haar zo nu en dan fietsen...koffie drinken bij de Zwarte Ruiter... Daar houdt het wel bij op.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:05 schreef JAM het volgende:
Ik zie haar zo nu en dan fietsen...koffie drinken bij de Zwarte Ruiter... Daar houdt het wel bij op.

Dat is genoeg... meer dan genoeg. Ik ben het bangst voor voor ineenstortende universa.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:05 schreef JAM het volgende:
Ik zie haar zo nu en dan fietsen...koffie drinken bij de Zwarte Ruiter... Daar houdt het wel bij op.

Ach, dat was in de tijd dat Ringo nog een bloemenkind was, en geen aanhanger van het liberalisme.

Kosmische winters...

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:07 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Ach, dat was in de tijd dat Ringo nog een bloemenkind was, en geen aanhanger van het liberalisme.

Zo is dat. De tijd groeit -- en verliest haar haren.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:07 schreef JAM het volgende:
Kosmische winters...

Wist je trouwens dat de Zwarte Ruiter een Zeeuws-Vlaamse smokkelaar was.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:08 schreef Ringo het volgende:

[..]

Zo is dat. De tijd groeit -- en verliest haar haren.

Ja, Bill Clinton wordt ook steeds grijzer. Zoals die frigging muis hier in huis, die volgens mij zijn intrek heeft genomen in de behuizing van onze pc. Of rammelt onze pc gewoon, ik weet het niet.

Nee. Daar kan ik heel kort en duidelijk over zijn. Nee, dat wist ik niet.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:08 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Wist je trouwens dat de Zwaete Ruiter een Zeeuws-Vlaamse smokkelaar was.

Ik dacht een scooter-boy uit de Bijlmer.

Anyway, laten we er nog één drinken dan.

Ik ga eens even wat geroosterd brood met pindakaas verzorgen. Dat vind ik werkelijk heel erg lekker.

Weet u, soms denk ik dat Fok!kers een uitstervend diersoort zijn, zoals Neanderthalers of wat mij betreft Cro-Magnon mensen. Alsof de evolutie te snel gaat, en ik een achterblijver ben; een skelet, mummy, nu al, voor degenen die mij grimlachend mogen vinden.

Ik leef godverdomme. Via al mijn onvermoede zenuwen...

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:14 schreef JAM het volgende:
Ik ga eens even wat geroosterd brood met pindakaas verzorgen. Dat vind ik werkelijk heel erg lekker.

Wat, moet-ie een nieuw infuus krijgen of zo, omgedraaid worden om doorliggen te voorkomen of pilletjes slikken.

Daarna; daarna ga ik een ronduit DEBIEL verhaaltje schrijven over een JOOD die zich ten tijde van de bezetting vermomd als een AAP om zo aan de Duitsers te ontkomen en na de oorlog gekocht wordt, als aap, door een man in New York die dat nu eenmaal leuke beesten vindt. Ik laat dat vertalen naar het Japans, want dan heet het SARU NO MONOGATARI (het verhaal van de aap) en dat is natuurlijk prachtig, a-hum, a-hum, kuch, kuch, juist, ja.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:15 schreef Ringo het volgende:
Weet u, soms denk ik dat Fok!kers een uitstervend diersoort zijn, zoals Neanderthalers of wat mij betreft Cro-Magnon mensen. Alsof de evolutie te snel gaat, en ik een achterblijver ben; een skelet, mummy, nu al, voor degene die mij grimlachend mogen vinden.

Ik leef godverdomme. Via al mijn onvermoede zenuwen...

Weet je, hier in huis is al weer een nieuwe generatie Fok!ker tot bloei aan het komen.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:17 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Weet je, hier in huis is al weer een nieuwe generatie Fok!ker tot bloei aan het komen.

Tijd is een aap. En zo hoort het, ...

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:17 schreef JAM het volgende:
Daarna; daarna ga ik een ronduit DEBIEL verhaaltje schrijven over een JOOD die zich ten tijde van de bezetting vermomd als een AAP om zo aan de Duitsers te ontkomen en na de oorlog gekocht wordt, als aap, aan een man in New York die dat nu eenmaal leuke beesten vindt. Ik laat dat vertalen naar het Japans, want dan heet het SARU NO MONOGATARI (het verhaal van de aap) en dat is natuurlijk prachtig, a-hum, a-hum, kuch, kuch, juist, ja.

Prachtige taal idd dat Japans. Zag net weer een stukje van Kill Bill. Ga dat altijd zitten nadoen ook. Heel leuk.

STEL dat het Engels als wereldtaal uitsterft. Wat dan? Ik spreek Engels vooral omdat die taal mij dient als een taal tegenover God; een taal waarin ik mij niet volmaakt, dan wel voldoende uit kan drukken; een acceptabel gebrek tegenover alle onmogelijkheden van de wereld.

STEL dat wij die taal verliezen. STEL dat we allemaal, for God's sake, Japans moeten leren. Of Swahili. Maakt dat ons minder.. bevoorrecht?

Ik meen sowieso niet bevoorrecht te zijn, ook al kan ik een aardig woordje Engels.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:28 schreef JAM het volgende:
Ik meen sowieso niet bevoorrecht te zijn, ook al kan ik een aardig woordje Engels.

Echt niet? Ik wel. Ik voel mij bevoorrecht sinds mijn geboorte; meer een kwestie van plicht dan van keuze. De vraag is vooral: hoe en waarom? Een mystificerende puzzeltocht, maar vooralsnog bevredigend.

God, zeg. Komen hier de diepere gedachten van de nacht samen, of zo?

Klinkt goed, klinkt goed. Het 'waarom' van die vraag zou me echter niet zoveel kunnen interesseren, zoals de meeste waarom/hoezo/voorwat-vragen dat niet kunnen.

Broer, als het een troost is, onderwijl ben ik in het fotoboek wanhopig op zoek naar iets met spleetogen zodat ik wat vieze dingen kan roepen. Heb jij er al een gevonden?
_{Waarom heeft dat fotoboek geen -volgende- knopje?}

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:39 schreef JAM het volgende:
Broer, als het een troost is, onderwijl ben ik in het fotoboek wanhopig op zoek naar iets met spleetogen zodat ik wat vieze dingen kan roepen. Heb jij er al een gevonden?
_{Waarom heeft dat fotoboek geen -volgende- knopje?}

Of een zoek-spleetogen-knopje. Dat leek mij ook wel wat.

Maar inderdaad: dat is wel een beetje een troost voor al dat gelul.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:37 schreef broer het volgende:
God, zeg. Komen hier de diepere gedachten van de nacht samen, of zo?

Join them. Wat heb jij voor onzin te melden? We hebben ruimte voor:

een sterrenwichelaar

een kaartenlegger

een ingewandenlezer

een beurshandelaar

Andere kunstenaars zijn evenmin welkom, mits ze de Waarheid verkondigen.

Niets nog...niets. /

Ik heb een Lad Y Indo te pakken, maar die heeft geen foto. .

Het enige dat ik probeer, ja goddomme, is de ondoorgrondelijkheid te doorgronden. Maar ik heb nog niet eens het tweede seizoen van Lost gezien, dus wat kan ik me daarbij voorstellen, ingodsnaam?

Niets, helemaal niets.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:42 schreef Ringo het volgende:

Andere kunstenaars zijn evenmin welkom, mits ze de Waarheid verkondigen.

'Evenmin' zelfs. Hoe uitnodigend.

Maar ik heb geen Waarheid te verkondigen. En ik ben geen kunstenaar. Dus ik hou me erbuiten.

Lost, prachtige serie. . Er kwam laatst in mijn vorige huis (ik ben daar nu drie dagen weg...drie of vier) een meisje langs met het hele tweede seizoen op DVD... Pas maar op Ringo, of ik ga het allemaal verklappen! .

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:47 schreef broer het volgende:

[..]

'Evenmin' zelfs. Hoe uitnodigend.

Maar ik heb geen Waarheid te verkondigen. En ik ben geen kunstenaar. Dus ik hou me erbuiten.

Mystificerende bullshit. Je laten verleiden door een bijwoord.. hoe doortrapt!!
Natuurlijk heb jij een waarheid. ZELFS ik heb er een. Niet dat ik die ga verklappen. Zij het onder dwang. Maar dan nog.

Zelfs GIJ hebt een waarheid. Maar dan één. Als onder een deken. Waak ervoor.

De enige reden dat ik ga, vandaag, is dat mijn baan verlies, als ik niet ga. Is dat genoeg? Ja, dat is genoeg; behalve dat het feitelijk niet genoeg is om alles te verliezen.

Welterusten.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:25 schreef Ringo het volgende:
STEL dat het Engels als wereldtaal uitsterft. Wat dan? Ik spreek Engels vooral omdat die taal mij dient als een taal tegenover God; een taal waarin ik mij niet volmaakt, dan wel voldoende uit kan drukken; een acceptabel gebrek tegenover alle onmogelijkheden van de wereld.

STEL dat wij die taal verliezen. STEL dat we allemaal, for God's sake, Japans moeten leren. Of Swahili. Maakt dat ons minder.. bevoorrecht?

Je hebt het over 'Engels als wereldtaal' en 'Engels als taal tegenover God'. Dat zijn twee verschillende grootheden. Het sprongetje tussen het 'je onvoldoende kunnen uitdrukken' naar dat dit 'een acceptabel gebrek voor je is tegenover alle onmogelijkheden van de wereld' begrijp ik niet goed. Het lijkt erop alsof je zo 'wereldtaal' en 'taal tegenover God' alsnog aan elkaar probeert te koppelen, maar die koppeling zie ik 'r niet in. Feit is dat de zogenaamde wereldtaal Engels weliswaar overal wordt gebruikt, maar dat iedereen zijn eigen versie ervan maakt. Engels als wereldtaal is eigenlijk een fictie. Jij wilt niet een zakelijk gesprek voeren met een Braziliaan die Engels praat en een Indiër die Engels praat. Een groot deel van de informatie en zeer zeker van ook alle meer subtielere betekenissen die in een taal verscholen liggen, gaat verloren. Wat je overhoudt lijkt op een conversatie tussen Neanderthalers die de taal nog helemaal niet machtig zijn, laat staan er een monotheïstische godsdienst opnahouden.


Als zodanig drukken die Braziliaan en Indiër eigenlijk alleen hun eigen gebrekkigheid aan, niet per se die van de wereld en al helemaal niet tegenover een monotheïstische Godheid. Diepere oorzaak: de wereld is eigenlijk ook een fictie nl. Zoals een wereldtaal dat ook is. Ook zijn de geroosterde boterhammen met pindakaas van JAM, die nodig aan het infuus moeten, omgedraaid moeten worden om doorliggen te voorkomen of een pilletje moeten slikken ficties. Kortom, het maakt niet uit of je nu Engels, Japans of Swahili moet spreken als wereldtaal.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 02:59 schreef Ringo het volgende:
De enige reden dat ik ga, vandaag, is dat mijn baan verlies, als ik niet ga. Is dat genoeg? Ja, dat is genoeg; behalve dat het feitelijk niet genoeg is om alles te verliezen.

Welterusten.

Liggen jullie allemaal nog te SLAPEN of zo? De WEKKER is gegaan! Aan de slag! Dát bedoel ik nou met jezelf af en toe onder dwang ergens toe zetten _{Pas maar op dat je die baan niet alsnog verliest}

quote:

Op maandag 8 januari 2007 08:36 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Liggen jullie allemaal nog te SLAPEN of zo? De WEKKER is gegaan! Aan de slag! Dát bedoel ik nou met jezelf af en toe onder dwang ergens toe zetten _{Pas maar op dat je die baan niet alsnog verliest}

Hey take it easy, ik heb er al een rit van een uur op zitten hoor. Twee dames naar respectievelijk werk en school gebracht. Moet zelf over paar uur aan de slag.

quote:

Op maandag 8 januari 2007 08:43 schreef Ryan3 het volgende:
Hey take it easy, ik heb er al een rit van een uur op zitten hoor. Twee dames naar respectievelijk werk en school gebracht. Moet zelf over paar uur aan de slag.

Ah. Altijd lekker om te horen dat iemand nóg korter heeft geslapen dan ik