en nu niet denken dat ik dat wil ofzo, maar ik vroeg het me af na reacties van mensen toen iemand zelfmoord had gepleegt
quote:Dat meen je niet?
Op dinsdag 15 januari 2002 19:23 schreef FoN het volgende:
Absoluut niet. Ik wou dat ik het zelf kon. Soms.
quote:Is toch niet nodig?
Op dinsdag 15 januari 2002 19:28 schreef FoN het volgende:[..]
Romnie?
..Mmaar het blijft duidelijk minder prettig als een naaste persoon zelfmoord pleegt. Het idee dat je iemand verloren bent, die je niet hebt kunnen helpen is erg frustrerend en de woede omdat die persoon er voor heeft gekozen je te verlaten is groot. Helemaal omdat hij/zij het zelf in de hand had...en als eht ergste verriet voorbij is en de ergste pijn is gegaan wordt er beseft datje zelf blij mag zijn met het feit dat jij er ngo wel bent en dat je, ondanks alles gelukkig bent en steun hebt aan anderen, die hetzelfde voelen of het zelfde hebben gevoeld
quote:Mmm... Ik weet niet... Iedere keer dat ik opsta wordt ik were keihard onderuitgeschopt. Ben bang dat het nooit ophouddt en dat ik voor niks vecht.
Op dinsdag 15 januari 2002 19:29 schreef mrcool het volgende:[..]
Is toch niet nodig?
Bovendien (als er niemand 'in je leven' is) bezorg je er een hoop buitenstaanders een hoop last mee.
bijvoorbeeld iemand die voor de trein springt: de machinist is overstuur & moet in therapie, de reizigers komen te laat op hun werk/afspraak. politie, ambulance etc moet uitrukken om de boel op te ruimen/af te zetten. schoonmaakploegen moeten ruimen, etc etc Dat kost zowiezo al handenvol geld, ongeacht de emotionele schade die je bij die buitenstaanders losbrengt.
Dus wat dat betreft: ja, egoistisch.
Aan de andere kant ben en blijf je baas over je eigen leven en wat je ermee doet, en is 'egoistisch' een nogal zware term. Je mag en moet soms gewoon aan jezelf denken, en wat 't beste voor je is.
Zelfmoord is imho overigens nooit the way2go ....
quote:
Op dinsdag 15 januari 2002 19:31 schreef bl0emetjE het volgende:
dat vind ik heel mooi gezegd mariekje......
quote:Zo moet je niet denken.
Op dinsdag 15 januari 2002 19:31 schreef FoN het volgende:[..]
Mmm... Ik weet niet... Iedere keer dat ik opsta wordt ik were keihard onderuitgeschopt. Ben bang dat het nooit ophouddt en dat ik voor niks vecht.
quote:Maakt niet uit hoe het wel of niet moet, zo voelt het.
Op dinsdag 15 januari 2002 19:33 schreef mrcool het volgende:[..]
Zo moet je niet denken.
quote:Ok. Maar dat vind ik toch jammer. Je gevoel is van jezelf natuurlijk, daar kan niemand iets aan doen.
Op dinsdag 15 januari 2002 19:38 schreef FoN het volgende:[..]
Maakt niet uit hoe het wel of niet moet, zo voelt het.
quote:Je doet het dus puur en alleen voor jezelf, zonder te denken aan je omgeving. Niets mis mee, je hebt het volste recht om voor jezelf op te komen, maar dat is dus wel egoistisch.
Op dinsdag 15 januari 2002 19:55 schreef Catkin_ het volgende:
Ik vind het absoluut niet egoistisch... Je hebt lef nodig hoor om uit het leven te stappen. Voor de nabestaande is het moeilijk, maar het is je eigen leven en als je niet meer kan denk ik dat je het recht hebt om er een einde aan te maken. Als je elke dag ongelukkig bent en niemand je begrijpt.....
Het is een nooduitgang die gekozen wordt. Wordt deze nooduitgang gekozen dan spelen andere mensen geen rol.
Op het moment dat iemand zelfmoord pleegt dan denken ze niet aan anderen en niet aan zichzelf.
Er is dan eigenlijk helemaal geen ego aan bod.
Je denkt niet aan jezelf en je denkt niet aan anderen. Alleen maar aan de daad die je gaat doen.
) ] als je alleen doorleeft vanwege anderen, terwijl je er zelf van overtuigd bent dat je zo niet en op geen andere manier verder wil leven?Denk dat zelfmoorden sowieso niet allemaal binnen 1 hokkie passen, en dus ook niet in het hokje egoistisch, maar goed.
aan de ene kant wel, maar aan de andere kant leef je voor jezelf en niet omdat andere mensen pijn zouden hebben als jij er niet meer bent.
ik vind het wel een beetje egoistisch als je bijvoorbeeld voor de trein springt, ik vind niet dat je die conducteur/mensen in de trein dat aan kan doen.
quote:Precies. En als je het leven echt niet meer aankan, heb je het recht om te beslissen ermee te stoppen, vind ik. Van iemand verwachten dat deze blijft leven, terwijl diegene dat niet meer wil, alleen omdat je niet zonder diegene zou kunnen, vind ik pas egoistisch (hier is trouwens al eens een discussie over geweest op fok).
Op dinsdag 15 januari 2002 20:01 schreef Dlocks het volgende:
Je leeft in eerste instantie voor jezelf en in tweede instantie voor anderen.
quote:Maar geld voor veel mensen niet 'liever iets dan niets', als ze zelf zo'n gebrek aan aandacht hebben dat ze door hun eigen 'ongeluk' jou om aandacht moeten blijven vragen en zelf ook niet meer zonder kunnen.
Op dinsdag 15 januari 2002 20:05 schreef bl0emetjE het volgende:
maar als je blijft leven (voor anderen) en die anderen zijn gelukkig, en jij dood ongelukkig, is het toch ook egoistisch geweest van die anderen om te vinden dat je voor hun moet blijven leven... als ze echt van je houden willen ze toch niet dat je ongelukkig bent?
Ik zelf zou de beweegreden ervan moeten weten en dan pas heb je het recht om zo iemand egoistisch of niet te vinden.
Had diegene zijn leven echt totaal geen zin meer en was hij geboren voor het ongeluk, dan zou er nog wat voor te zeggen kunnen zijn.
Is het alleen maar een makkelijke uitweg, dan zou ik hem egoistisch vinden.
Ikzelf vind zelfmoord een "makkelijke"(voor zover je het makkelijk kunt noemen natuurlijk) manier om weg te lopen van problemen!!! Bijna geen enkel probleem is onoverkomelijk en in die gevallen dat het echt onoverkomelijk is, is euthanasie een uitkomst. Maar dan heb ik het ook echt over onmenselijke omstandigheden en uitzichtloze posities. Anders keur ik het af!!!!!
quote:Als mensen zover zijn dat ze zelfmoord plegen, dan is er allang geen 'makkelijke' uitweg meer...
Op dinsdag 15 januari 2002 20:12 schreef Robar het volgende:
Is het alleen maar een makkelijke uitweg, dan zou ik hem egoistisch vinden.
quote:..Hoe weet jij dat al die problemen van mensen die zelfmoord hebben gepleegd niet onoverkomelijk zijn
Bijna geen enkel probleem is onoverkomelijk en in die gevallen dat het echt onoverkomelijk is, is euthanasie een uitkomst.
Ik vind niet dat je dat kan beweren.btw= Euthanasie is in dit verband het zelfde als zelfmoord. Euthanasie is in de meeste gevallen een vervroegde, vrijwillige dood...dat is bij zelfmoord toch owk zo?
quote:Wanneer is een positie onmenselijk?..Wanneer is een positie uitzichteloos? Als er sprake is van erstig lichaamlijk lijden? Hoe kan je een zelfmoord afkeuren...Jij ken toch het gevoel niet van degene, die uit het leven is gestapt...
Maar dan heb ik het ook echt over onmenselijke omstandigheden en uitzichtloze posities. Anders keur ik het af!!!!!
Maar het is je eigen leven dus mag je ermee doen wat je wilt...het is de makkelijkste uitweg voor sommigen dus...die kans moet er zijn.Alleen je doet er natuurlijk altijd veel mensen verdriet mee en niet iedereen zal het snappen.Daarom vinden ze het misschien egoïstisch als je het zou doen...
Hmm,wel een moeilijk onderwerp eigenlijk zo...
Het is gewoon een klotedaad.
Van mensen die echt depressief zijn snap ik het wel een beetje, al ben ikzelf een figuur van 'hup, schouders eronder, middelvinger ertegen en doorgaan', maar dat schijnt nuchter te heten.
Maar soms lijkt het alsof iedereen die een beetje een dipje heeft het alleen meteen roept. En dat vind ik nogal dom... en zo makkelijk...
Ja, je kiest als het ware voor jezelf, dus zo zou je het egoistisch kunnen noemen, maar ja... wat maakt het uit hoe je het noemt.
Trouwens vind ik dat euthanasie niet vergelijkbaar is hoor, met zelfmoord.
quote:Zelfmoord plegen is niet egoistisch. Het juist niet doen is in mijn optiek egoistisch. Dit heeft mij er namelijk altijd van weerhouden zelfmoord te plegen; mijn eigen egoistische narcisme. Een jaar geleden, tijdens mijn "depressieve puberperiode", had ik het gevoel alsof ik door kwade tentakels de dood ingetrokken werd. Wanneer je hier aan toe zou geven en dus voor de dood kiest, is het niet jouw eigen keuze, maar pure onmacht. Jouw "zijn" kan het niet meer controleren en daarom kiest deze voor het einde. Wanneer je in zo'n situatie juist voor het leven kiest, ben je egoistisch.
Op dinsdag 15 januari 2002 19:21 schreef bl0emetjE het volgende:
vinden jullie iemand die zelfmoord pleegt egoistsich?en nu niet denken dat ik dat wil ofzo, maar ik vroeg het me af na reacties van mensen toen iemand zelfmoord had gepleegt
Iemand die mijn gedachtengang begrijpt?
Ik vind het opzich niet egoistisch, want het is natuurlijk je eigen leven...
maarja..wat te denken van je ouders, familie, vrienden,
die zullen er misschien wel kapot van zijn...
Ik weet het eigenlijk niet..aan de ene kant ja, maar aan de andere kant ook weer nie..
Luister, ik kan best begrijpen dat mensen niet meer verder willen als ze een lange tijd dag in dag uit een klotetijd hebben.. Niks om naar uit te kijken, alles is k*t.. Tuurlijk kan ik me dan voorstellen dat je dan denkt: Wat doe ik hier nog? Wat heb ik hieraan?
Maar.. Hoe kun je zeker weten dat je hele leven niks waard is als je dat leven niet volmaakt? Dat is voor mij de reden geweest om nooit langer dan een seconde aan zo'n 'oplossing' te denken.. Want het is geen oplossing, het is een uitweg.. En tot anders bewezen is leven we nog altijd maar 1 keer en dus ben ik van plan om dat leven helemaal vol te maken, om dan te kunnen bepalen of het wat is geweest..
Ik vind het een moeilijk onderwerp, omdat ik me nog nooit zo rot heb gevoeld dat zelfmoord een serieuze oplossing leek.. En misschien zie ik het zo wel juist omdat ik het zo slecht nog niet heb.. Maar zolang het niet het aller-, allerlaatste alternatief is, en dat is het nooit, zal ik er nooit voor kiezen..
een vriendin van mij was der oeder aan zelfmoord verloren...zelf was ze net een pubertje, haar vader na 2 weken hertrouwt...kind verpest aan drank en drugs...ze wist nog nix van het leven zeg maar, hele gesprekken mee gehad, het gaat nu gelukkig beter met der...
maar toch...dat vind ik echt egoistisch...
quote:Beste M.a.r.i.e.k.j.e , je hoeft het natuurlijk niet met me eens te zijn, maar lees wel goed wat ik zeg he!!!
Op dinsdag 15 januari 2002 20:59 schreef M.a.r.i.e.k.j.e het volgende:[..]
1 Als mensen zover zijn dat ze zelfmoord plegen, dan is er allang geen 'makkelijke' uitweg meer...
[..]2 ..Hoe weet jij dat al die problemen van mensen die zelfmoord hebben gepleegd niet onoverkomelijk zijn
3 btw= Euthanasie is in dit verband het zelfde als zelfmoord. Euthanasie is in de meeste gevallen een vervroegde, vrijwillige dood...dat is bij zelfmoord toch owk zo?
[..]4 Wanneer is een positie onmenselijk?..Wanneer is een positie uitzichteloos? Als er sprake is van erstig lichaamlijk lijden? Hoe kan je een zelfmoord afkeuren...Jij ken toch het gevoel niet van degene, die uit het leven is gestapt...
En voor het geval het niet duidelijk was zal ik het nu nog duidelijker proberen uit te leggen ok!!
Punt 1. In sommige gevallen is er heus wel een uitweg, maar is die uitweg voor hun te moeilijk of willen ze dat niet meer. Vaak kunnen ze ook niet de steun vinden die ze nodig hebben om ukt de put te komen. Ik ben het met je eens dat dit voor lang niet alle mensen geld, maar wel voor een gedeelte ervan! Ik zeg ook niet dat er een makkelijke uitweg is, maar dat zelfmoord vaak de "makkelijkste" (voor zover je het makkelijk kunt noemen natuurlijk) is.
Punt 2. Waarom kan ik dat niet beweren????
Zoals ik al eerder zei is zelfmoord vaak de "makkelijkste" uitweg, maar niet de enige!!! Alleen zijn vaak die mensen te moe en te erg in de war door weet ik veel wat voor problemen om zich eruit te vechten!! Ik zeg niet dat die mensen een verkeerde keuze maken, daar kan ik niet over oordelen, ik kan wel zeggen dat er misschien andere uitwegen waren!
Punt 3. Ik bedoelde ook wat jij nu zegt!!!
Punt 4. Ik weet niet wat onmenselijk is, ik voel dat niet, dat voelt de persoon die eronder lijdt. Ik keur zelfmoord niet af, alleen een zelfmoord die niet nodig is, waar niet goed genoeg bij nagedacht is en waar een andere uitweg zeer zeker de mogelijkheid was!
Ik vind het wel egoistisch omdat je als je dat wilt/doet, dan kies je zelf voor de makkelijkste uitweg (dat geloof je dan in ieder geval), maar de mensen die je achter laat, vrienden, ouders, familie, etc. Daar denk je dan niet aan, stel je voor wat een klap dat voor hun is...
Maar als je zelfmoord pleegt met het idee van ik heb het wel gezien hiero, ik heb het leuk gehad, het is mooi geweest en ik wil niet doodgaan als zielige dementerende bejaarde die niks meer zelf kan, dan vind ik er echt niets mis mee.
Ik zie mezelf eerlijk gezegd ook geen 80 worden hoor.
Dat het de makkelijkste uitweg is vind ik zelf onzin. En dat zeg ik uit eigen ervaring. Als dat zo was had ik nu nietmeer geleefd.
Kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken, maar het is juist de mensen die nog wel van je houden en die je pijn gaat doen, waardoor het zo vreselijk moeilijk is.
Heb er 6 jaar lang naar verlangt om te stoppen, altijd geprobeerd om de zin te zien van het leven. Het laatste half jaar was een hel voor me. Was echt de weg kwijt, en geloof me je kan echt niet weten hoe diep je kan gaan daarin als je er zelf niet geweest bent. Je twijfelt aan jezelf en de omgeving.
Je durft haast niet hardop te zeggen, iedereen vind je dan aandacht trekker en dat mensen je ook nog is zielig en triest vinden is laatste wat je wilt.
Het is een manier van aandacht trekken, das waar, maar meer een noodkreet naar anderen "help me alst je blieft hier uit..."
en tsja zullen mensen zijn die het misbruiken... maar als je zo iets ernstigs misbruikt, dan moet je ook wel erg in de troubles zitten.... Als je denkt dat dat de enige manier is om nog aandacht te krijgen....
Ik zei het alleen op het internet... was op internet anoniem en het raakte me niet zo wat ze zeiden, ze kende me toch niet... bleek dat ik niet de enige was en dat alleen gaf me weer heel veel kracht om door te zetten.
Ben nu uit het dal en das groot deel omdat ik nu stapel verliefd ben op een jonge en die jonge ook op mij... 
Was niet van ene op andere dag, heb halfjaar tegen die verliefdheid gevochten omdat ik geen kans voor ons zag, want ik zag nergens de zin van in. Werd toch ongeluk...
Maar uiteindelijk heb toch me er aan over gegeven en heel langzaam begin ik nu in te zien dat me situatie niet hopeloos is, heb nog lange weg te gaan maar het begin is er...
Ben nog heel vaak bang dat op een ochtend wakker word en het maar een mooie droom blijkt te zijn, heb nog steeds moeite met geloven dat me vriend echt van me houd... (heb daarvoor relaties gehad die niet van me hielden, maar alleen wouden laten zien hoe mooi leven kon zijn 
De ergste reden om een relatie te hebben is wel dat iemand met je gaat omdat je zielig word gevonden 
)
Maar ja... gaat stapje voor stapje beter...
en tsja als mensen dan zeggen over egoistisch en aandacht trekken... dan voel ik me opstandig worden. "Als ze toch eens wisten..."
Egoistisch kan je op vele manieren bekijken en is hier al vaker gezegd. Moeilijk is het wel...
En iedereen kan het over komen... iedereen heeft een grens met hoeveel die kan verwerken in een korte tijd...
quote:Das dus naar mijn idee veel te simpel bekeken. Het begint met 1 probleem en in korte tijd krijg je er nog heel wat bij zodat je over je grens zit wat je kan verwerken.
Op woensdag 16 januari 2002 18:37 schreef Renegade het volgende:
Zelfmoord als nooduitgang als je problemen hebt is idd egoistisch.
Als je zo een grens berijkt heb kan je in een diep dal komen die je alleen kan begrijpen als je zelf is mee gemaakt hebt.
Ik snap best dat vele niet begrijpen dat sommige zelfmoord plegen als nood oplossing, omdat dat eigenlijk pas te bevatten is als je zelf erin zit... en geloof me dat gaat echt niet om een paar lage school cijfers vaak is het al iets wat heel veel jaar speelt.
Gepest zijn is denk ik wel 1 van de bekendste... En dan nieteens het pesten opzich, maar de gevolgen die het hebben, zelf vertrouwen weg, vertrouwen in anderen, etc. etc.
Je gaat je wat afstandelijker opstellen tegen over anderen en dat bevordert je populairiteit niet.
Tot je in een isolement zit. Als je daar in zit kan je straat vrees krijgen, alles willen ontlopen etc.
Tot je wereld zo klein is als je kamertje...
En dat gebeurd erg vaak... en kunnen ook andere redenen als pesten zijn, maar vaak is het een combinatie van dingen... Te veel op 1 moment dat je het niet meer kan vatten.
quote:JA!!
Op dinsdag 15 januari 2002 19:21 schreef bl0emetjE het volgende:
vinden jullie iemand die zelfmoord pleegt egoistsich?en nu niet denken dat ik dat wil ofzo, maar ik vroeg het me af na reacties van mensen toen iemand zelfmoord had gepleegt
Vaak zien ze dan niet meer in wat ze hun omgeving aan zouden doen als ze zelfmoord plegen en is de stap om zelfmoord te plegen voor hun een obsessie geworden 
Twitter: @BuikschuiverNL
Xbox Live: Buikschuiver
Oscar, jij mag mijn landgoed als ik kom te overlijden. - Monkyyy
quote:Dit vind ik een hele goeie, hier ben ik het helemaal mee eens. Vindt het een beetje aso om op voorhand van iemand te zeggen dat ie egoïstisch is omdat ie zelfmoord pleegt, voor je de situatie kent. Dus het verschilt dan nog per persoon denk ik.
Op dinsdag 15 januari 2002 20:03 schreef Roonaan het volgende:
Denk dat zelfmoorden sowieso niet allemaal binnen 1 hokkie passen, en dus ook niet in het hokje egoistisch, maar goed.
Maar egoïstisch vind ik het niet. Ook niet bij mensen die er niet genoeg over hebben nagedacht. Ik vind het eerder jammer en spijtig. Want ik kan best begrijpen dat zelfmoord een uitweg is, maar mijn uitweg voor zulke situaties is er gewoon schijt aan hebben. Ik zou geen zelfmoord kunnen plegen. Nooit. Want ik zou dan een gevoel hebben dat ik iets heb gemist. En als ik dan toch echt zelfmoord zou willen plegen omdat het echt zo'n uitzichtloze situatie zou zijn, dan zou ik nog een laatste poging doen om mezelf er vanaf te helpen, van dat idee.
Er is altijd nog wel iets wat je wilt doen. Heb gewoon een grote schijt aan iedereen en ga heel ergens anders wonen waar je altijd al van gedroomd hebt ofzo, waar je nietand kent, en waar niemand jou kent. Dat zou ik doen.
quote:En als dat ook niet helpt? Je kan daar niet oneindig lang mee doorgaan. Op een bepaald moment kan je gewoon niet meer. Zelfs de "sterkste" persoon trekt het op den duur niet. Wat doe je dan?
Op donderdag 17 januari 2002 16:07 schreef r0pe het volgende:[..]
Ik zou geen zelfmoord kunnen plegen. Nooit. Want ik zou dan een gevoel hebben dat ik iets heb gemist. En als ik dan toch echt zelfmoord zou willen plegen omdat het echt zo'n uitzichtloze situatie zou zijn, dan zou ik nog een laatste poging doen om mezelf er vanaf te helpen, van dat idee.
Er is altijd nog wel iets wat je wilt doen. Heb gewoon een grote schijt aan iedereen en ga heel ergens anders wonen waar je altijd al van gedroomd hebt ofzo, waar je nietand kent, en waar niemand jou kent. Dat zou ik doen.
Vandaag te horen gekregen dat iemand die ik kende van de therapie dood is door zelfmoord .
Nog steeds zeg ik nee , het is niet egoistisch , voor degene was er geen uitweg meer , waar die voor leefde was weg .
Deze man was schizofreen , hij leefde voor zijn werk en toen die te horen kreeg dat die ook dat niet meer kon , was het de druppel .
Hij was bij zijn moeder en heeft toen zelfmoord gepleegd , zijn moeder vond hem .
Zelfs zijn familie begreep hem , en die begreep dat voor hem het leven te zwaar was , en rust nodig had .
Hij kon gewoon niet meer .
Ik denk het zelf ook , degene die wil rust en vaak betekent dood rust , alles is over .
quote:Eindelijk iemand die er hetzelfde over denkt als ik. Zelfmoord IS het toppunt van egoisme. Dit bedoel ik nie negatief ofzo, maar het is gewoon zo
Op dinsdag 15 januari 2002 19:26 schreef Tijn het volgende:
Ja, tis zo'n beetje het meest egoistische wat je kunt doen. Maar dat wil niet zeggen dat ik het compleet afkeur, soms wou ik dat ik zelf wat egoistischer was.
quote:Idd. het ego speelt geen enkele rol meer.
Op dinsdag 15 januari 2002 19:59 schreef yingyang het volgende:
Ik vind zelfmoord niet egoistisch.Het is een nooduitgang die gekozen wordt. Wordt deze nooduitgang gekozen dan spelen andere mensen geen rol.
Op het moment dat iemand zelfmoord pleegt dan denken ze niet aan anderen en niet aan zichzelf.
Er is dan eigenlijk helemaal geen ego aan bod.
Je denkt niet aan jezelf en je denkt niet aan anderen. Alleen maar aan de daad die je gaat doen.
