quote:
'Ik wil serieus worden genomen'
Door CHRIS VAN NIJNATTEN
MADRID - We hangen over het balkon en Ruud van Nistelrooy wijst naar het silhouet van Madrid. Om precies te zijn naar de plaats waar de Spaanse hoofdstad iets weg heeft van Manhattan. Er schieten kantoortorens uit de grond.
,,Da’s precies waar Real zijn trainingscentrum had,’’ zegt de spits. ,,Ze hebben het verkocht, losten daarmee de schulden af en kochten Zidane.’’ Hier is de sky écht de limit. Hij betreurt het dat de Fransman hier niet meer rondloopt. ,,Ondanks een contract van een jaar stopte hij er helaas mee.’’
Verder is er geen vuiltje aan de lucht. Oké, het valt niet mee om nog landskampioen te worden. En de Champions League is alweer passé. Maar als voetbal je wereld is, dan is Real Madrid het dak van die wereld. En daar loopt Van Nistelrooy, dag in dag uit, balletjes te trappen met Beckham, Cannavaro, Guti, Sergi Ramos, Cicinho. Ook als de zon er niet schijnt, schijnt daar tóch de zon.
,,Maar ik word nooit wakker met de gedachte: ik ben iets bijzonders, hier stapt zo meteen een icoon uit zijn bed. Zo voel ik me nooit. Ik zit wel eens op Beckham te letten, zie hoe mensen op hem reageren. Het doet hem weinig. Als je met hem praat, denk je nog geen seconde dat híj ook maar één seconde denkt dat hij iets meer is dan jij. Soms hang ik wel de vedette uit. Mooi pak aan, dan moet het een keer voor de club of voor een sponsor. Maar het omgekeerde heb ik ook. Dan ben ik ineens dat geklik van die mobieltjes beu of ik geef een keer geen handtekening.’’ Maar het genieten overheerst. ,,Zoals Beckham een bal raakt, dat kan er maar één. Soms lukt het hem niet, maar dat mag. Ik wil vooral genieten van dat ik hem het goed zie doen.
,,Begrijp je? Daar gaat het om, niet om wat hij niet kan. Waarom focussen op wat mis ging? Dat hoor ik te vaak. Daarom kijk ik graag naar Holland Sport. Daar willen ze niet zelf scoren of een vooroordeel bevestigen. Die duiken enthousiast in de kano waarmee een medaille is gewonnen. Ze zijn niet sikkeneurig maar blij met wat sport te bieden heeft. Alleen positief zijn hoeft niet, kritiek is prima. Maar die verzuring? Weg ermee!’’
Behalve genieten is spelen voor Real ook gewoon werken. ,,We zien onszelf hier niet als galactisch of zo.’’ Maandagavond, net met het vliegtuig terug uit Nederland, zat hij om halftwaalf al bij de pedicure van de club. ,,Ik had een ontsteking onder mijn teennagel, prik erin, een vulkaan, pffft. Ik wilde er snel vanaf, want zondag wil ik spelen tegen Gimnástic. Ik voel me hier volledig vrij. Ik voetbal hier veel meer. Ik ben ooit als jong ventje gekomen als een sierlijke speler, werd daarna een doelpuntenmachine en hier ben ik weer aan het voetballen geslagen. Dat geeft veel plezier. Zo wil ik echt heel lang doorgaan. Een keiharde beuk geven en in dezelfde wedstrijd een gevoelig kaatsje, na een gave aanname. Hier voetbal ik zoals kinderen voetballen.’’
Waar staat hij in zijn carrière? ,,Weet ik eigenlijk niet. Tegen Barcelona haalde ik zaterdag mijn top. Maar ik ben nog niet klaar, ik kan verder. Naar wat? Kampioen worden, Champions League. Een EK en WK speelde ik al. De Olympische Spelen in Peking zou geweldig zijn.’’
Is dat serieus? Foppe de Haan, Olympisch bondscoach, had het er zondag over bij Studio Voetbal. ,,Met Foppe heb ik een grappig contact. We stuurden hem en zijn vrouw een geboortekaartje van onze dochter Moa. Hij stuurde een brief terug. Er is een rode draad van dat soort contacten tussen hem en mij. Wel leuk. In zijn briefje had hij het ook over de Spelen. Ik zie het wel zitten. Serieus hè! Als Foppe me daar bij wil hebben, dan kom ik graag.’’
De affectie voor het Olympisch elftal is puur en heeft niets te maken met zijn relatie tot het Nederlands elftal. Het was ook niet de bedoeling om het daar weer eens over te hebben. Maar de sportman Van Nistelrooy zit het dwars dat hij er niet meer bij is. ,,Het is toch ook jammer dat het zo gelopen is? Ik wilde een schone lei. Als Van Basten had gezegd: ‘We beginnen opnieuw, alle vertrouwen’, dan was ik gekomen. Er is een misverstand ontstaan de laatste keer dat hij in Madrid was. Ik zou iets geëist hebben, maar dat is volledig onjuist. Ik wilde weten hoe hij mij heeft zitten. Of hij echt verder wilde met me. Ik wilde meer dan alleen maar ‘zand erover’. Dáár waren we trouwens in twee minuten uit. Toen was het voor hem klaar, maar voor mij niet. Ik vroeg om vertrouwen en hij kon me dat niet geven. Hij bleef zeggen dat hij me geen garantie kon bieden. Maar ik vroeg niet om een garantie. Die krijg je nergens. Je wil alleen weten of ze je graag willen hebben. Dat was de impasse. Op een gegeven moment hield het op, het was langs elkaar heen praten. Ik begreep het niet en mijn zaakwaarnemer Rodger Linse snapte er ook niks van. Misschien lag het anders dan we dachten. Maar ik had het goed begrepen. Er was gewoon geen vertrouwen. Punt.’’
Maar waar zit hem dat gedoe nu eigenlijk in, hoe ontstaat zoiets? ,,Dat is de beste vraag van dit moment. Het heeft misschien wel met mijn ego te maken. Waarom zou ik dat vertrouwen willen horen? Luister, als je absoluut top wil presteren, is er een basis van vertrouwen nodig. Anders haal je net die top niet. Daarom werkte het niet geweldig op het WK. Ik vond ook dat hij mij afserveerde na het WK. Hij had me effe niet meer nodig. Dat wist ik al lang. Het houdt me nog steeds bezig. Het is toch ook jammer?’’
Juist vanwege de sfeer op het WK wilde Van Nistelrooy, dat áls hij terugkeerde er ook helemaal geen vuiltjes meer mochten liggen. ,,Aan Van Bommel zag ik toen dat het met mij zo niet moest gaan. Die was afgeserveerd, toen er weer bij en het zat daarna nooit meer echt goed. Daar had ik dus geen trek in. Dan wordt het een complete frustratie.’’ Zou er een verband zitten in de conflictjes die hij heeft met trainers? ,,Wat denk jij?’’ Trainers moeten wél heel erg onvoorwaardelijk voor Van Nistelrooy kiezen.
,,Mmm, ik kan het niet accepteren als iets niet gaat zoals ik het wil. Niet alleen omdat ik nu de scorende spits van Real Madrid ben. Ik had het ook toen Foppe de Haan daags voor mijn eredivisiedebuut in de wedstrijd van Heerenveen tegen NAC tien namen op het bord zette en zei dat hij twijfelde over de spits. De hele nacht had ik me zó op liggen naaien. Wat is dat nou voor een keus? Ik speelde vervolgens de sterren van de hemel. We wonnen met 2-1, ik scoorde. Misschien was het slimheid van Foppe. Maar ik kan dan zó boos worden, ik snap dat dan niet. Bij Van Basten was de twijfel echt. Ik baalde daar verschrikkelijk van. De discussie zoek ik niet bewust. Soms krijg je die. Met Alex Ferguson bij Manchester United niet. Achteraf had ik ook naar hém toe moeten stappen.
,,Het eergevoel speelt dan op. Ik reageer fel. Als jonge jongen bij vv. Nooitgedacht ook. Wachten jullie maar! Weet je wel, dat gevoel. Het zit in me. Niet verongelijkt, éérder overtuigd van mijn kwaliteiten dan een ander en ik heb steeds gelijk gekregen in dat gevoel. Vechten tegen de twijfel. Voetbal is voor mij veel meer dan alleen maar plezier. Ik wil altijd vechten voor meer. Ik wil vooruit en geniet eigenlijk nooit van wat ik achter me heb. Ik wil meer geven en kan dat alleen maar brengen als ik het volledige vertrouwen voel. Ik wil serieus worden genomen. Noem het ego, dat mag, maar probeer zonder een sterk ego hier eens overeind te blijven.
,,Capello, mijn trainer hier, is gewoon op een prettige manier zakelijk. Die beoordeelt, geeft feedback, is erg scherp, hij verwacht elke dag alles van je. No nonsens, wie het ook is. Hij heeft parallellen met Ferguson. Twee echte bazen. De meest ervaren trainers ter wereld van dit moment en misschien wel ooit. Capello won in 1994 al de EC 1 met AC Milan. Absolute top, net als Ferguson. Dat is wat. En allemaal met van die extreem gedreven types net als ik. Mooi om te zien hoe die mensen werken. Daar word je beter van. Je vindt ook rust bij dat soort trainers. Dan kun je aan de gang. Capello vindt mijn probleem met het Nederlands elftal niet zijn pakkie-an, maar hij begrijpt er helemaal niks van.
,,Het is geen onderwerp verder. Bij mij zit het wel diep, ja. Ik probeer het te beredeneren. Maar dat is toch juist goed? Het is makkelijk om te zeggen: ‘ja, zo ben ik nu eenmaal.’ Daar heb ik een hekel aan. Iemand slaan en dan zeggen: ‘zo ben ik’. Alsof je je daarmee alles kan veroorloven. Ik zoek uit wat me drijft, ook als het tot een conflict leidt. Ik heb dat soort gedachten allemaal nodig. Want ik ben dan wel een prof, ik ben niet ijskoud. Als je absoluut top wil zijn, heb je alles en iedereen nodig om daar te komen. Ik dan hè. Om bij het Nederlands elftal net zo goed te zijn als bij PSV, United en Real heb ik dus de onvoorwaardelijke steun van de bondscoach nodig. Dat hebben spitsen vaak. Kijk naar Klaas Jan Huntelaar bij Ajax. Ik zag de twijfel toeslaan. Die onbevangen, jeugdige Klaas Jan. Die scoorde veel. De Klaas Jan die zich druk ging maken, stokte even.
,,Ik ben echt blij dat ik dertig ben. Als ik nu acht jaar zou zijn, ik zou het niet redden. Nu weet ik alles, toen gelukkig niet. Ik kan nog best vijf jaar door. Maar ik zou morgen niet graag als 23-jarige wakker willen worden. Natuurlijk weten we met zijn allen dat het voetbal heel erg belangrijk is geworden, er hangt veel vanaf, de financiële belangen zijn immens en de impact is enorm. Over de hele wereld dragen ze shirts met mijn naam erop. Ik weet het. Maar laten we wel het spel blijven spelen, hè! Gewoon lol hebben om een goeie trap en verder geen politiek. De kunst is om vrij te zijn in je hoofd en tóch te weten hoeveel mensen naar je zitten te kijken. Als je dat combineert, dan geef je het mooiste wat je in huis hebt. Het veld oplopen in Barcelona, oh, rillen. En er dan nog twee inschieten ook. Kicken. Die kick móet je ook willen scoren, wil je boven jezelf uit willen stijgen. Mijn job hier is topprestaties leveren, dat moeten we niet vergeten.’’