wie heeft ervaring met beelddenken?

Dit soort zaken zijn natuurlijk nooit goed te vergelijken, aangezien je geen andere denkwijze kent dan die van jezelf. Je weet dus nooit of er echt een verschil zit tussen wat de ene hier omschrijft als het woord "stoel" en de ander als het ding waar je op gaat zitten zelf.

Mensen met dyslexie schijnen overigens wat meer visueel te denken.

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 21:05 schreef Frezer het volgende:
Dit soort zaken zijn natuurlijk nooit goed te vergelijken, aangezien je geen andere denkwijze kent dan die van jezelf. Je weet dus nooit of er echt een verschil zit tussen wat de ene hier omschrijft als het woord "stoel" en de ander als het ding waar je op gaat zitten zelf.

Inderdaad, daar ben ik het wel mee eens.

Als ik iets gezien heb kan ik het zolang ik het mij kan herinneren dat ik het ooit gezien heb je alles vertellen over hoe het er uit ziet .... moet je jezelf maar eens zoiets vragen

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 21:12 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Als ik iets gezien heb kan ik het zolang ik het mij kan herinneren dat ik het ooit gezien heb je alles vertellen over hoe het er uit ziet .... moet je jezelf maar eens zoiets vragen

Ligt eraan hoeveel bier ik gezopen heb destijds en op het tijdstip dat je het vraagt.

iedereen denkt in beelden, sommige mensen dus blijkbaar niet in taal. om je daar nou "anders" over te voelen gaat iets te ver

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 21:16 schreef Flashwin het volgende:
iedereen denkt in beelden, sommige mensen dus blijkbaar niet in taal. om je daar nou "anders" over te voelen gaat iets te ver

Ik ben dyslectisch en voel mij zeker anders maar vooral door de dingen waar je "last" van hebt die met het dyslectisch zijn meekomen

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 19:49 schreef Godshand het volgende:
bij muziek komen er zelden beelden...

Ik zie juist complete concerten Ook als ik niet weet wie het zingt..

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:09 schreef lady-wrb het volgende:

nu ik heb het vermoeden dat ik beelddenker ben.

Waarom krijg ik nu opeens het beeld voor me dat de slachtoffermaffia weer een nieuwe kutsmoes heeft bedacht om mensen 'uniek' te verklaren, terwijl ze eigenlijk nauwelijks anders zijn dan de massa?

woorden zijn ook beelden trouwens.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:57 schreef Oblivion het volgende:

[..]

Ja, maar als ik nou zeg acclimatiseren? Wat denk je dan?
Sorry die vraag is voor een niet beelddenker...

Een wandelaar op een hoge bergtop (à la dat mannetje bij Prijzenslag, dat over het randje donderde als er te veel foute antwoorden kwamen haha - weet iemand dat eigenlijk nog?). Blauwe lucht, besneeuwd topje, bergschoenen, korte broek, hoed met veer en een bruine rugzak - lol.

Volgens mij is beelddenken ook gewoon iets wat in gradaties komt. Veel mensen denken waarschijnlijk deels in woorden, deels in beelden. Wel heb ik altijd problemen gehad met mensen die zeiden 'je denkt in woorden', bijvoorbeeld bij het leren van een taal zeiden ze dat je denkt in woorden en dat je die woorden dan niet moet gaan vertalen. Dat begreep ik niet, ik dacht dan, 'wat stom, je denkt niet in woorden, je denkt in gedachten!'. Misschien dat ik daarom zelf ook weinig omschakelproblemen heb met taal. Wel ben ik iemand die - zeker in conflictsituaties of bij het verwerken van nieuwe gegevens - meer tijd nodig heeft om een antwoord te geven of betoog op te bouwen. Ik 'zie' bijvoorbeeld wel het probleem in een bepaald verhaal, maar ik krijg gewoon het verband niet goed uitgelegd. Dat is denk ik mijn grootste 'probleem', verbanden uitleggen. Ik 'zie' ze, maar ik weet vaak niet de naam voor zo'n verband. Meestal komt het er dan op neer dat ik iets zeer chaotisch drie keer vertel, totdat eindelijk iemand die blijkbaar vergelijkbaar denkt mij snapt, en het dan uitlegt aan de rest van de groep.

Ik ben zelf ook iemand die erg gericht is op details. Ik zie allemaal kleine plaatjes met een heleboel lijntjes ertussen, als ik dingen probeer te verbinden met elkaar. Alleen die grote cirkel die er omheen staat, die zie ik pas als iemand me erop wijst. Aan de andere kant, als ik eenmaal een mooie indeling heb blijft het ook goed hangen. Alleen het 'frame' moet me wel geboden worden, of ik moet het met veel pijn en moeite zelf maken. Zo had ik met rijtjes bij latijn altijd het probleem, dat zodra ik een nieuwe tijd leerde, ik alle andere rijtjes 'kwijt' was. Kreeg ik het futurum exactum, dan moest ik het futurum simplex ook weer leren. Kreeg ik het meervoud, dan moest ik dat tegelijkertijd met het enkelvoud ook weer leren. Gek genoeg had ik het vorig jaar met Russisch makkelijker toen we de naamvalsuitgangen per geval moesten leren, dus niet per rijtje maar per situatie. Toen kon ik het wél onthouden.

Als ik me ontspan en ik lig bijv. in bed muziek te luisteren, dan zie ik daarbij soms ook kleuren op de maat van de muziek of 'bewegingen' (dat wil zeggen, visuele activiteit zonder kleur of patroon, ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen... ik 'zie' heel vaak zonder kleur of patroon, en ik denk dus vaak zonder woord/beeld/geluid, naar mijn idee dus 'in gedachtes', een soort 'mentale beelden' of zo. Vroeger had ik niet door dat er beelden tussen zaten. Pas sinds ik er op Fok over las, merkte ik dat ik vaak gewoon beelden voor me heb, die echt door m'n hoofd heen flitsen en behoorlijk gedetailleerd zijn.

80% van de vrouwen hebben last van beelddenken.

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 20:50 schreef neee het volgende:
Ik snap niet hoe mensen alles kunnen zien met letters en woorden. Stel je ontmoet een persoon, je kan zijn uiterlijk toch niet opslaan in woorden. En als je hem dan tegenkomt die woorden vergelijken met zjin uiterlijk? Ik krijg altijd een beeld van hoe hij er de vorige keer uitzag naast me, en vergelijk dan.
Ben ik nu een beelddenker?

Ik sla geen dingen op in letters en woorden, ik zie ze niet. Ik hoor ze wel.

En als ik iemand ontmoet, onthoud ik natuurlijk zijn gezicht. Zo'n probleem is dat niet hoor. Zoals beelddenkers ook woorden onthouden, zo onthouden woorddenkers ook beelden. Het gaat er alleen om wat er primair naar voren komt als je een korte gedachtenflits hebt.

quote:

Ik kan ook overigens vrij goed tekenen. (Volgens sommigen dan toch) Ik vind het vrij normaal, je hebt toch een beeld bij je. Je hoeft het maar over te tekenen, ik snap niet dat sommige mensen totaal niet kunnen tekenen. Nu ik het bestaan van woord-mensen mij bekend is, zal ik er maar begrip voor opbrengen. Wat een saaie wereld hun hoofd seg!

Tekenen kan ik ook. Ik ben alleen gewend ontwerpend te tekenen: ik zet een paar lijnen op papier. Klopt het, dan ga ik ermee verder. Klopt het niet, begin ik opnieuw. Zo kom ik vanzelf tot een resultaat.

En het is niet saai in mijn hoofd hoor! Ik heb altijd een gesprekspartner bij me, ik onthoud heel vaak emoties en bijv. geuren. Alleen, zoals ik eerder al zei, zijn het bij mij in eerste instantie woorden die me te binnen schieten. Ga ik me verder concentreren, dan krijg ik de beelden er ook bij. Het is niet alsof ze er niet zijn, ze zijn alleen minder op de voorgrond dan bij beelddenkers.

quote:

Op zondag 17 december 2006 11:06 schreef innovative het volgende:
Ik sla geen dingen op in letters en woorden, ik zie ze niet. Ik hoor ze wel.

Dus stel: Je moet een verhaaltje vertellen over wat je gister beleefd hebt.
Een beelddenker ziet dan alles voor zich, en beschrijft alles wat hij ziet? En een woorden-denker die hoort alles in een stem?

Ik vind het maar ingewikkeld. De meeste dingen stel ik me onmiddelijk voor als ik eraan denk (Vb: Boom). Maar toch praat ik zowat heel de dag tegen mezelf (Vb: Hoe loopt hij er nu bij. (Dat stel ik me dus niet voor)). Misschien ben ik toch eerder een woord-denker.
(Ik zou het totaal niet weten, niet dat het veel uitmaakt.)

tvp

quote:

Op zondag 17 december 2006 11:25 schreef neee het volgende:

[..]

Dus stel: Je moet een verhaaltje vertellen over wat je gister beleefd hebt.
Een beelddenker ziet dan alles voor zich, en beschrijft alles wat hij ziet? En een woorden-denker die hoort alles in een stem?

Ik vind het maar ingewikkeld. De meeste dingen stel ik me onmiddelijk voor als ik eraan denk (Vb: Boom). Maar toch praat ik zowat heel de dag tegen mezelf (Vb: Hoe loopt hij er nu bij. (Dat stel ik me dus niet voor)). Misschien ben ik toch eerder een woord-denker.
(Ik zou het totaal niet weten, niet dat het veel uitmaakt.)

als ik moet vertellen wat er gisteren gebeurd is dan hoor ik nieteens gedachten, dan ben ik de gedachte die hardop spreekt, in m'n hoofd is het praktisch stil. Maar als ik in mn hoofd denk over gisteren dan komen er eerst beelden (en stemmen van anderen, gewoon geheugen dus) naar boven en dan is er een voice over die 'ohja dat ook' doet Ik zit nu voor dit stukje ff te oefenen wat je hierboven beschrijft en het eerste wat in me opkomt is de tekst wat héb ik eigenlijk gisteren gedaan? Zo letterlijk, in m'n hoofd. 'ik heb savonds gegeten, wat heb ik gegeten. Plaatje van kaassoufle, ohja, kaassoufle, wat daarvoor? plaatje van film, ohja, ik heb the princess diaries zitten kijken, plaatje van vriendlief en ik op de bank, ohja, we hebben uren geklept, plaatje van me bed, ohja, ik heb uren lang op bed gelegen, plaatje van msn, ohja, ik heb een tijd lang met een vriend van me zitten chatten.'

zoals je ziet komt mn hele dag niet voorbij als een soort van film, de beelden in mn geheugen worden gewoon zo gereproduceert als dat ik ze heb opgeslagen, en dan de verklarende gesproken tekst erbij, in mn hoofd.

Er is denken en geheugen, voor mij zijn dat twee verschillende dingen. Het denken gaat bij mij in tekst (en dingen die veel sneller zijn dan tekst, geen plaatje, maar iets anders, een herkenpunt oid, ik kan het moeilijk omschrijven) en de herinneringen gaan gewoon in mn hoofd alsof het weer gebeurt, voornamelijk visueel, beetje auditief.

quote:

Op zondag 17 december 2006 11:25 schreef neee het volgende:
Dus stel: Je moet een verhaaltje vertellen over wat je gister beleefd hebt.
Een beelddenker ziet dan alles voor zich, en beschrijft alles wat hij ziet? En een woorden-denker die hoort alles in een stem?

Ik vind het maar ingewikkeld. De meeste dingen stel ik me onmiddelijk voor als ik eraan denk (Vb: Boom). Maar toch praat ik zowat heel de dag tegen mezelf (Vb: Hoe loopt hij er nu bij. (Dat stel ik me dus niet voor)). Misschien ben ik toch eerder een woord-denker.
(Ik zou het totaal niet weten, niet dat het veel uitmaakt.)

Hetzelfde als Releaze, hier, als het gaat om vertellen van verhalen etc. Ik wéét ergens gewoon wat ik moet zeggen, dat komt mijn mond (of als ik hier zit te tikken, vingers) uitrollen. Geen enkele moeite.

Als ik bijv. wil vertellen wt ik gisteravond gedaan heb, krijg ik een beeld van een donkere, rokerige poolhal in mijn hoofd. Vervolgens kan ik me de gesprekken voor de geest halen, maar beelden krijg ik er verder niet bij. Het zijn meer emoties, flarden van zinnen die door mijn hoofd schieten.

Hier dus inderdaad ook denken in tekst, en geheugen als combinatie van tekst, beeld, emotie, geur etc. Dat bij elkaar maakt het compleet.

quote:

Op zondag 17 december 2006 03:19 schreef Maeghan het volgende:
Volgens mij is beelddenken ook gewoon iets wat in gradaties komt. Veel mensen denken waarschijnlijk deels in woorden, deels in beelden.

Dat denk ik ook. Ik denk zelf ook veel in beelden maar echt niet altijd en met het leren van een taal heb ik ook niet veel moeite. Ik moet wel vaak opletten met iets uitleggen, dat ik bij het verhaal blijf en geen stukken oversla. Wat ik wel heel erg vervelend vind is dat wanneer ik bijvoorbeeld naar iemand zit te luisteren, het dan lijkt of ik niet op zit te letten terwijl ik dat wel doe maar ondertussen ook het verhaal wat verteld wordt voor me zie En met dingen leren heb ik idd ook graag eerst alles overzichtelijk tot het eind en ga dan vanaf het begin leren

Voor de mensen die er echt geen hol van snappen : Link naar een pagina waar het brijgrijpelijk uitgelegt word.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:27 schreef B-FliP het volgende:
Het is een relatief breed concept als ik dat zo lees...

Ik ben wel een visuele denker, weet niet ofdat dat onder beeld denken valt maar zo klinkt t wel iig...

Bijvoorbeeld alles wat iemand me vertelt of wat ik denk wordt in mijn hoofd omgezet in beelden...
Ik heb dit altijd gehad en kan me niet voorstellen hoe het is om dit niet te hebben...

Heb overigens nooit moeite gehad met taal enzo...

Dat visueel denken heb ik ook.
En met talen ben ik ook wel redelijk goed, alleen met de Nederlandse taal in schrift niet _{(had met gods gratie een 6 op me diploma van de LTS terwijl ik voor Engels een 8 had)}

Ik denk dus echt totaal helemaal niet in beelden. Voor het vormen van een beeld in mijn hoofd moet ik echt moeite doen en vaak lukt het dan ook nog niet. Stel mij dus ook geen vragen als: 'dat truitje dat ik gisteren aanhad....' Geen kans.

Drie weken nadat een vriendin naar de kapper was geweest en zeker 20 cm eraf had laten halen vroeg ik haar of ze naar de kapper geweest was.

Maar een woorddenker? Geen idee. Daar kloppen ook veel dingen niet bij. Talen leren was bijvoorbeeld altijd een ramp. Gramatica, teksten etc. geen probleem, maar..... bij iedere test zat zo'n rij met woordjes, dus daar was de volgende 1 weer.
Tegenwoordig heb ik wel dat als ik bijvoorbeeld engels spreek binnen 5 minuten in het engels denk.

Exacte vakken, geen probleem, zolang ik maar geen formules moest knallen. De spiekmethodes waren hierom perfect ontwikkeld.

Gezichten onthouden...... geen kans. Ik denk dat ik pas de kleur ogen van mijn man wist toen we al 5 jaar bij elkaar waren, terwijl ik ze toch echt vaak genoeg van dichtbij bekeken heb.

Als ik emoties wil onthouden, zonder dat er extra zaken bijkomen, moet ik ze opschrijven en op het moment dat ik ze teruglees komen de gevoelens er weer bij. Maar iets zomaar even terughalen in mijn hoofd? Nee. Dan begin ik te denken aan een bepaalde gebeurtenis en zonder dat ik het wil ben ik binnen een halve minuut alweer aan 10 andere dingen aan het denken, waarna je weer terug bij het begin begint en totaal in een cirkelbewering vastloop.

Dit denken is bijna onuitschakelbaar. Het blijft maar ratelen en is soms best vermoeiend.

Altijd gedacht dat ik niet normaal was, maar na het lezen van dit topic wordt er toch een hoop duidelijk.

ja even
straks terugvinden

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:39 schreef lady-wrb het volgende:
http://www.bureaubezem.nl/Beelddenken/beelddenken.htm

dit is trouwens ook een heel duidelijke link

Echt een enorme kutsite.

ik ben een beeld denker. Boom is gewoon zo ding in een bos. Een fiets is gewoon een fiets zoals dat er uit ziet.

Het is vaak makkelijk bij BV een DVD of CD zoeken. Je geeft de naam op en ik zie hem letterlijk staan. Zoeken is niet nodig pak hem er zo uit. Ik schiet wel mega in de stress als alles verranderd in mijn omgeving. Dan moet ik weer even mijn ronde doen en ik pak ook veel dingen vast.


Als er iets klein in een kamer verranderd is merk ik dat direct op. Dat alles heeft dan ook weer te maken met beeld denken

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 20:56 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Erg intressant onderwerp ik weet er ook alles Ben zelf dyslectisch en ik denk ook in beeldjes. Voor de mensen die er echt alles over willen weten raad ik aan dit boek te gaan lezen :

[afbeelding]

dat is inderdaad een heel erg leuk boek om te lezen. Zeker omdat ik er zelf heel van herken in mij zelf.

mooi voorbeeld is bv dat het mij op valt als er een pen ergens valt. Ik kan je zo vertellen waar, wat het is.
Handig ook als je 2 of 3 gesprekken tegelijk kan volgen

na deel is dat je mega snel afgeleid bent

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 09:24 schreef innovative het volgende:

[..]

Even om het volgende duidelijk te krijgen: niet elke dyslect is beelddenker, en niet elke beelddenker is een dyslect. Het is iets wat vaak samen voor komt, maar kan ook zeker los van elkaar voorkomen.

ik heb het beiden.