R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
wat ik lees is dat je het gevoel hebt dat je je mannelijker moet gedragen. dat betekent volgens mij ook dat als het geaccepteerd zou worden - 'normaal' zou zijn je vrouwelijker te gedragen ook als man - dat dat issue uit de weg is toch? ik geef toe, dat het onwaarschijnlijk is dat je door iedereen (sterker nog - zelfs niet door de meesten) geaccepteerd zou worden als je je vrouwelijker gedraagt als man. maar dan kom ik weer terug op mijn stelling dat het vooral de maatschappelijke druk is die meespeelt.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:08 schreef Maisnon het volgende:
[..]
Het is juist zo dat ik mezelf niet zo accepteer, en dat ik juist als ik me aan de maatschappij aan zou moeten passen me als de stoere man moet gaan gedragen
ik geef toe, dat het onwaarschijnlijk is dat je door iedereen (sterker nog - zelfs niet door de meesten) geaccepteerd zou worden als je je vrouwelijker gedraagt als man. maar dan kom ik weer terug op mijn stelling dat het vooral de maatschappelijke druk is die meespeelt.
Weten doe je dat niet. Een geslachtsaanpassende behandeling zag ik meer als een last resort.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 09:30 schreef rainbow2007 het volgende:
Hoe kun je nou van tevoren weten dat je zo gelukkiger gaat worden? Dat is toch onmogelijk.
In praktische zin wel, want niet elke verandering is praktisch. Ik heb echter het gevoel dat ik steeds meer mezelf vind.quote:En heb je dan niet het gevoel dat je door die gedrags- en gevoelsveranderingen een deel van jezelf verliest?
Ik heb echter het gevoel dat ik steeds meer mezelf vind.
Waarom kom je hier steeds mee terug en probeer je anderen in een hokje te duwen? Ben je zo onzeker van jezelf dat je dit gedrag nodig hebt om die onzekerheid te verbergen?quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:09 schreef patricia27 het volgende:
[..]
Voelde je je altijd al vrouw? Of pas de laatste jaren?
--- reactie ingekort ---
blij te horen het lijkt me een mentaal zwaar traject, dus het zal het je wel waard zijn. ik blijf het lastig te vinden om me te verplaatsen in zoiets, het is wat te ver van mijn bed denk ik om me volledig in te kunnen leven.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:17 schreef BetaWolff het volgende:
[..]
Weten doe je dat niet. Een geslachtsaanpassende behandeling zag ik meer als een last resort.
[..]
In praktische zin wel, want niet elke verandering is praktisch. Ik heb echter het gevoel dat ik steeds meer mezelf vind.
geluk is denk ik het belangrijkste dat er per saldo is in je leven; als dit je gelukkiger maakt dan heb je de juiste keuze gemaakt
Ja ik zei trouwens wel wat tegenstrijdigs zie ik nu whehequote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:14 schreef rainbow2007 het volgende:
[..]
wat ik lees is dat je het gevoel hebt dat je je mannelijker moet gedragen. dat betekent volgens mij ook dat als het geaccepteerd zou worden - 'normaal' zou zijn je vrouwelijker te gedragen ook als man - dat dat issue uit de weg is toch? ik geef toe, dat het onwaarschijnlijk is dat je door iedereen (sterker nog - zelfs niet door de meesten) geaccepteerd zou worden als je je vrouwelijker gedraagt als man. maar dan kom ik weer terug op mijn stelling dat het vooral de maatschappelijke druk is die meespeelt.
Nouja het is denk ik gewoon allebei zo. Maar waarom denk je dat het niet ook vanuit jezelf kan komen, waarom moet het de maatschappij zijn? Eerlijk gezegd heb ik nooit veel met "de maatschappij" te maken gehad, ik heb nooit veel met tegenzin moeten doen, alleen wat moeten laten.
Ik ben geen vrouwelijke man, dat ben ik gewoon echt niet, dat wil ik ook niet zijn. Je wordt gewoon nog steeds behandelt als man, niet vanuit een maatschappijkritisch ding maar gewoon hoe de mens nou eenmaal in elkaar zit, onbewust wordt je als man behandeld en hoe vrouwelijk ik me ook draag, ik zal dan nooit "één van de vrouwen" zijn zeg maar.
Je innerlijk en je uiterlijk komen voor jezelf niet overeen. Het is echt niet zo dat ik daar zozeer voor kies ofzo , het is gewoon iets wat ik heb geprobeerd te ontkennen, maar wat er echt zit en wat gewoon onmogelijk is om te onderdrukken.
Ik schrijf trouwens misschien de helt van de tijd iets wat niet logisch is of tegenstrijdig maar dat kan ik niet helpen ik moet er voor mezelf ook vaak op terugkomen, omdat ik het moeilijk vind goed te verwoorden in zoiets als een post op het forum
En dit vraag ik me ook af trouwens Voel je je aangevallen ofzo patricia door mensen die zich niet exact hetzelfde als jou voelen?quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:20 schreef BetaWolff het volgende:
[..]
Waarom kom je hier steeds mee terug en probeer je anderen in een hokje te duwen? Ben je zo onzeker van jezelf dat je dit gedrag nodig hebt om die onzekerheid te verbergen?
Kijken of het een driedubbele post wordt
Kijk, als ik me nu vrouwelijker als man ga gedragen he, tegen echt iedereen, dan zou ik gewoon iets worden waar ik niet bij wil horen, gewoon mannen met supererge vrouwelijke trekjes, dat beeld wil ik niet van mezelf hebben, ik wil mezelf niet man met vrouwelijke trekjes voelen, ik wil gewoon dat het klopt, binnen vrouw, buiten vrouw
Kijk, als ik me nu vrouwelijker als man ga gedragen he, tegen echt iedereen, dan zou ik gewoon iets worden waar ik niet bij wil horen, gewoon mannen met supererge vrouwelijke trekjes, dat beeld wil ik niet van mezelf hebben, ik wil mezelf niet man met vrouwelijke trekjes voelen, ik wil gewoon dat het klopt, binnen vrouw, buiten vrouw
Achteraf gezien was het het waard als ik zie dat ik nu echt leef. Mentaal is het soms best zwaar. Aan de andere kant valt het soms ook erg mee. Ik heb al met al denk ik de wind ook flink mee gehad. Ik heb het contact met familie kunnen behouden, ben niet mijn baan kwijt geraakt, heb relatief weinig klachten gehad van de HRT etc.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:23 schreef rainbow2007 het volgende:
[..]
blij te horen het lijkt me een mentaal zwaar traject, dus het zal het je wel waard zijn.
Dat kan ik goed begrijpen. Ik denk dat het niet in te beelden is hoe het voelt om tot het andere geslacht te behoren dan je lichaam is. Wat misschien wel kan helpen is om na te denken over interseksualiteit; Mensen die geboren zijn met een lichaam dat zowel mannelijke als vrouwelijke kenmerken vertoont. Bij interseksualiteit kiezen de ouders na geboorte vaak een geslacht waarna het kind wordt aangepast. Vaak blijkt zo'n kind uiteindelijk ook genderdysfoor. Misschien is dat een vergelijkbare situatie die beter in te beelden is.quote:ik blijf het lastig te vinden om me te verplaatsen in zoiets, het is wat te ver van mijn bed denk ik om me volledig in te kunnen leven.
Zo zie ik het ook.quote:geluk is denk ik het belangrijkste dat er per saldo is in je leven; als dit je gelukkiger maakt dan heb je de juiste keuze gemaakt
niet teveel draaien he zo blijven we rondjes gaanquote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:26 schreef Maisnon het volgende:
[..]
Ja ik zei trouwens wel wat tegenstrijdigs zie ik nu whehe
Nouja het is denk ik gewoon allebei zo. Maar waarom denk je dat het niet ook vanuit jezelf kan komen, waarom moet het de maatschappij zijn? Eerlijk gezegd heb ik nooit veel met "de maatschappij" te maken gehad, ik heb nooit veel met tegenzin moeten doen, alleen wat moeten laten.
Ik ben geen vrouwelijke man, dat ben ik gewoon echt niet, dat wil ik ook niet zijn. Je wordt gewoon nog steeds behandelt als man, niet vanuit een maatschappijkritisch ding maar gewoon hoe de mens nou eenmaal in elkaar zit, onbewust wordt je als man behandeld en hoe vrouwelijk ik me ook draag, ik zal dan nooit "één van de vrouwen" zijn zeg maar.
Je innerlijk en je uiterlijk komen voor jezelf niet overeen. Het is echt niet zo dat ik daar zozeer voor kies ofzo , het is gewoon iets wat ik heb geprobeerd te ontkennen, maar wat er echt zit en wat gewoon onmogelijk is om te onderdrukken.
Ik schrijf trouwens misschien de helt van de tijd iets wat niet logisch is of tegenstrijdig maar dat kan ik niet helpen ik moet er voor mezelf ook vaak op terugkomen, omdat ik het moeilijk vind goed te verwoorden in zoiets als een post op het forum
zo blijven we rondjes gaan 
ik heb er een tijd terug lang over nagedacht waarom iemand zoiets zou doen. me PROBEREN te verplaatsen in zo'n persoon. je krijgt iets terug dat op een vagina lijkt, iets dat lijkt op borsten, maar in feite zijn het natuurlijk kunstmatige objecten. je krijgt hormonen waardoor je je anders gaat voelen dan je kunt inschatten van te voren. dus hoe kun je ooit voor zoiets kiezen? je weet niet wat je kiest. nu heb ik al een antwoord gehad dat er een beetje op aansloot, namelijk dat het als laatste resort wordt gezien. dan nog blijf ik het gevoel houden dat het vooral is omdat er het gevoel is dat je meisjesachtig bent, en dat dat niet hoort want je bent een jongen. en dat gevoel is volgens mij vooral maatschappelijk bepaald; wat een jongen wel en niet zou moeten doen, denken en dragen. je gevoel dat je je als jongen moet gedragen komt daaruit voort.
nu kan ik me wel voorstellen dat je in deze maatschappij jezelf wilt kunnen zijn, en dat dat niet goed lukt met je vrouwelijke trekken in een mannenlichaam. maar wat nou als het geaccepteerd zou zijn dat je je vrouwelijker gedraagt in een mannenlichaam. zou je dan nog steeds de behoefte hebben aan een kunstmatig gecreeerd geslachtsorgaan? ik kan het me niet voorstellen. nu is dit een wat theoretische punt, omdat je de maatschappij toch niet zo rap verandert, maar het heeft wel met de essentie te maken van het waarom van een geslachtsoperatie.
Het ligt er aan hoe je het bekijkt. Zowel mijn borsten als vagina bevatten geen kunstmatige/niet-lichamelijke objecten. In zoverre niet kunstmatig...quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:33 schreef rainbow2007 het volgende:
ik heb er een tijd terug lang over nagedacht waarom iemand zoiets zou doen. me PROBEREN te verplaatsen in zo'n persoon. je krijgt iets terug dat op een vagina lijkt, iets dat lijkt op borsten, maar in feite zijn het natuurlijk kunstmatige objecten.
Precies weten doe je het niet. Voordat je de behandeling begint wordt je wel herhaaldelijk verteld wat de risico's zijn en er wordt ook verteld wat hormonen kunnen doen. Voor de behandeling teken je ook een behandelingsovereenkomst waar in ook staat vermeld wat hormonen en anti-androgenen (kunnen) doen met je lichaam en psyche.quote:je krijgt hormonen waardoor je je anders gaat voelen dan je kunt inschatten van te voren. dus hoe kun je ooit voor zoiets kiezen?
Het is vooral het gevoel een meisje te zijn. Ik identificeerde en identificeer mezelf met vrouwen, niet met mannen.quote:je weet niet wat je kiest. nu heb ik al een antwoord gehad dat er een beetje op aansloot, namelijk dat het als laatste resort wordt gezien. dan nog blijf ik het gevoel houden dat het vooral is omdat er het gevoel is dat je meisjesachtig bent, en dat dat niet hoort want je bent een jongen.
Het zal vast een rol spelen. nature/nurture dilemma...quote:en dat gevoel is volgens mij vooral maatschappelijk bepaald; wat een jongen wel en niet zou moeten doen, denken en dragen. je gevoel dat je je als jongen moet gedragen komt daaruit voort.
Het is een "als", want het zou inhouden dat mijn hele "ik" anders gevormd zou zijn. Ik denk echter dat ik daar wel voor zou kiezen, omdat ik mezelf niet als man met vrouwelijke trekjes zie, maar als vrouw.quote:nu kan ik me wel voorstellen dat je in deze maatschappij jezelf wilt kunnen zijn, en dat dat niet goed lukt met je vrouwelijke trekken in een mannenlichaam. maar wat nou als het geaccepteerd zou zijn dat je je vrouwelijker gedraagt in een mannenlichaam. zou je dan nog steeds de behoefte hebben aan een kunstmatig gecreeerd geslachtsorgaan?
Geslachtsoperaties worden nog maar kort uitgevoerd. Na enkele tientallen jaren valt er misschien meer over te zeggen, bijvoorbeeld dat de maatschappij is veranderd en tegelijkertijd de prevalentie van genderdysforie is veranderd...quote:ik kan het me niet voorstellen. nu is dit een wat theoretische punt, omdat je de maatschappij toch niet zo rap verandert, maar het heeft wel met de essentie te maken van het waarom van een geslachtsoperatie.
Ik denk dat je je sowieso een beetje meer in de hormoonbehandeling moet verdiepen die borsten komen grotendeels ook natuurlijk hoor, en als je er dan nog een paar maatjes bij wil, ja das een keuze die elke vrouw heeftquote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:33 schreef rainbow2007 het volgende:
[..]
niet teveel draaien he zo blijven we rondjes gaan
ik heb er een tijd terug lang over nagedacht waarom iemand zoiets zou doen. me PROBEREN te verplaatsen in zo'n persoon. je krijgt iets terug dat op een vagina lijkt, iets dat lijkt op borsten, maar in feite zijn het natuurlijk kunstmatige objecten. je krijgt hormonen waardoor je je anders gaat voelen dan je kunt inschatten van te voren. dus hoe kun je ooit voor zoiets kiezen? je weet niet wat je kiest. nu heb ik al een antwoord gehad dat er een beetje op aansloot, namelijk dat het als laatste resort wordt gezien. dan nog blijf ik het gevoel houden dat het vooral is omdat er het gevoel is dat je meisjesachtig bent, en dat dat niet hoort want je bent een jongen. en dat gevoel is volgens mij vooral maatschappelijk bepaald; wat een jongen wel en niet zou moeten doen, denken en dragen. je gevoel dat je je als jongen moet gedragen komt daaruit voort.
nu kan ik me wel voorstellen dat je in deze maatschappij jezelf wilt kunnen zijn, en dat dat niet goed lukt met je vrouwelijke trekken in een mannenlichaam. maar wat nou als het geaccepteerd zou zijn dat je je vrouwelijker gedraagt in een mannenlichaam. zou je dan nog steeds de behoefte hebben aan een kunstmatig gecreeerd geslachtsorgaan? ik kan het me niet voorstellen. nu is dit een wat theoretische punt, omdat je de maatschappij toch niet zo rap verandert, maar het heeft wel met de essentie te maken van het waarom van een geslachtsoperatie.
Ik weet zeker dat ik er dan nog steeds behoefte aan zou hebben. Je begint weer over die geslachtsveranderende operatie maar dat is het niet zo zeer, het is gewoon hoe je behandelt wordt en dat je voor jezelf ook het gevoel hebt dat het klopt. Ik voel me geen man met vrouwelijke trekjes die dat moet laten vanwege de maatschappij. Ik voel me gewoon sterk vrouw. En dat man met vrouweijke trekjes, dat is daar op dit moment het resultaat van.
Nee ik ben absoluut niet onzeker.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:20 schreef BetaWolff het volgende:
[..]
Waarom kom je hier steeds mee terug en probeer je anderen in een hokje te duwen? Ben je zo onzeker van jezelf dat je dit gedrag nodig hebt om die onzekerheid te verbergen?
Zo denk ik er gewoon over. Of mag dat niet
[ Bericht 11% gewijzigd door patricia27 op 13-01-2007 11:18:10 ]
Kan wel merken dat jij er zelf weinig verstand van hebt en kijk op hebt. Anders schrijf je dit niet.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:44 schreef Maisnon het volgende:
[..]
Ik denk dat je je sowieso een beetje meer in de hormoonbehandeling moet verdiepen die borsten komen grotendeels ook natuurlijk hoor, en als je er dan nog een paar maatjes bij wil, ja das een keuze die elke vrouw heeft
Het is allemaal kunstmatig!
Wordt je ook duidelijk op gewezen door het genderteam: "besef goed dat het allemaal kunstmatig is".
Die borsten komen niet grotendeels natuurlijk. Anders was/ben je die pleisters en andere middelen ook niet nodig. Bij biologische vrouwen, daar is het allemaal natuurlijk. Zij hebben geen vrouwelijke hormonen van buitenaf nodig om borsten te krijgen. Tja en als ze later besluiten om kunstmatig hun borsten te laten vergroten, das weer een ander verhaal.
[ Bericht 1% gewijzigd door patricia27 op 13-01-2007 11:30:50 ]
ik heb altijd met dit probleem gelopen, vanaf mijn 7de levensjaar dat ik het weet, en door praten met mijn ouders speelt dit al vanaf mijn 3de levensjaar.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:09 schreef patricia27 het volgende:
[..]
Voelde je je altijd al vrouw? Of pas de laatste jaren?
Hoe kon je anders in godsnaam kiezen toen je nog man was voor beroepsmilitair? Niet echt een typisch vrouwenberoep. Of was dat om je te "bewijzen" als man en om je te bewijzen als stoere hetero bij de meisjes?
Dat noem ik dus categorie stoere ex-hetero's die later ineens zeggen zich vrouw te voelen en vrouw willen worden.
Dan heeft het vrouw voelen en zijn er zeker niet altijd ingezeten bij je.
Dat gaat er bij mij dus echt niet in. Ik ben nooit in zee gegaan met vrouwen. Nu niet en in het verleden ook niet. En ik heb zeker nooit het gevoel gehad dat ik me als man moest "bewijzen" gewoon niet en ook zeker niet bij de meisjes.
Mijn beroep heb ik gekozen omdat ik voor mijzelf wilde bewijzen dat ik een man was en dat mijn gevoel niet klopte.
Heb ook vanaf mijn 20ste drugs gebruikt en voor mijn 20ste aardig wat drank, om mijn gevoelens te kunnen negeren.
Daarbij ook nog eens anti depressiva (ja ik weet geen goede combinatie met drugs en alkohol,maar het leven boeide mij niet echt toen)
Dus alles bij elkaar drugs drank en medicijnen hebben mij aardig "geholpen" tot mijn 30ste en toen was ik al die zooi zat en ben voor mijzelf opgekomen en de grote stap gewaagd.
Beroepskeuze doet er ook niet toe hoe je je voelt, er zijn ook zat vrouwen in het leger, en ik had niet echt een zeer mannelijke functie daaro, ik was technisch specialist verbindingen. Dus hoefde niet echt sterk te zijn.
Ik ben dan ook een 1ste klas gender dysfoor, dus vanaf mijn jeugd er mee geworsteld
2de klas GD is mensen die er op latere leeftijd achterkomen, of travestieten die toch een stap verder willen gaan in het helemaal vrouw zijn
Jaaa ik heb ook FOK PM :P
Je weet heus wel waar ik op doeldequote:Op zaterdag 13 januari 2007 11:21 schreef patricia27 het volgende:
[..]
Het is allemaal kunstmatig!
Wordt je ook duidelijk op gewezen door het genderteam: "besef wel dat het allemaal kunstmatig is".
Die borsten komen niet grotendeels natuurlijk. Anders was/ben je die pleisters en andere middelen ook niet nodig. Bij biologische vrouwen, daar is het allemaal natuurlijk. Zij hebben geen vrouwelijke hormonen van buitenaf nodig om borsten te krijgen.
Maar vanwaar die drang dan om jezelf te bewijzen als man? Je wist toch al van jongs af aan dondersgoed hoe het precies zat met jou? Niet echt verstandig dus. Maar ja, dat is mijn mening.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 11:28 schreef danielluh het volgende:
[..]
ik heb altijd met dit probleem gelopen, vanaf mijn 7de levensjaar dat ik het weet, en door praten met mijn ouders speelt dit al vanaf mijn 3de levensjaar.
Mijn beroep heb ik gekozen omdat ik voor mijzelf wilde bewijzen dat ik een man was en dat mijn gevoel niet klopte.
Heb ook vanaf mijn 20ste drugs gebruikt en voor mijn 20ste aardig wat drank, om mijn gevoelens te kunnen negeren.
Daarbij ook nog eens anti depressiva (ja ik weet geen goede combinatie met drugs en alkohol,maar het leven boeide mij niet echt toen)
Dus alles bij elkaar drugs drank en medicijnen hebben mij aardig "geholpen" tot mijn 30ste en toen was ik al die zooi zat en ben voor mijzelf opgekomen en de grote stap gewaagd.
Beroepskeuze doet er ook niet toe hoe je je voelt, er zijn ook zat vrouwen in het leger, en ik had niet echt een zeer mannelijke functie daaro, ik was technisch specialist verbindingen. Dus hoefde niet echt sterk te zijn.
Ik ben dan ook een 1ste klas gender dysfoor, dus vanaf mijn jeugd er mee geworsteld
2de klas GD is mensen die er op latere leeftijd achterkomen, of travestieten die toch een stap verder willen gaan in het helemaal vrouw zijn
Ik heb mezelf nooit man gevoeld en heb daarom dus ook nooit de drang gehad om me als zodanig te moeten bewijzen.
Want ik wist precies wat er met mij aan de hand was. Ik heb het ook nooit ontkend voor mezelf. Het heeft alleen ook jaren geduurd voor ik er eindelijk wat mee deed.
Ik wist ook al op m'n 7e (of zelfs nog eerder volgens mij) precies wat er met mij aan de hand was.
Drugsgebruik weet ik ook alles van. Ik heb ook geblowd van m'n 16e tot m'n 22ste.
Ik was er er tot m'n 27ste af en heb alleen begin vorig jaar door omstandigheden helaas nog 2 maand geblowd.
Nu raak ik die troep nooit meer aan. Lost niks op dan alleen maar wegvluchten en verschuilen.
[ Bericht 0% gewijzigd door patricia27 op 13-01-2007 11:47:53 ]
Ik heb er niet veel verstand van nee, duh En die kijk er op is gewoon andersquote:Op zaterdag 13 januari 2007 11:21 schreef patricia27 het volgende:
[..]
Kan wel merken dat jij er zelf weinig verstand van hebt en kijk op hebt. Anders schrijf je dit niet.
blowe vindt ik niet echt een drugs, is gewoon softdrugs, bij mij was het echt the hard way, amfetamine, XTC, cocaine
je gata het traject pas aan als je er klaar voor bent.
btw je zegt ergens dat je nog nooit wat met ene vrouw hebt gedaan. Dat speelt bij GD ook niet echt een rol. Ik deed het wel met vrouwen en heb zelfs een kind. Niet dat ik van sex genoot. had er een gruwelijke hekel aan.
Geaardheid speelt geen rol in GD, ik ben bijvoorbeeld BI, de ander is hetero en de ander les.
zolang jij niks van mijn levensloop weet, kan je ook niet oordelen of iets verstandig is of niet.
als in mijn jeugd GD bekend was, was ik echt wel eerder naar buiten gekomen. maar in mijn tijd bestond het wel, alleen was het niet echt bekend.
dat heeft bij mij een grote rol gespeelt bij mijn keus toendertijd
jij hebt jouw ideeen en gevoelens en ik de mijne.
al doende leert men, maar jij bent er anders ook erg laat mee, dus ook niet erg verstandig als je mij vraagt.quote:Maar vanwaar die drang dan om jezelf te bewijzen als man? Je wist toch al van jongs af aan dondersgoed hoe het precies zat met jou? Niet echt verstandig dus. Maar ja, dat is mijn mening.
je gata het traject pas aan als je er klaar voor bent.
btw je zegt ergens dat je nog nooit wat met ene vrouw hebt gedaan. Dat speelt bij GD ook niet echt een rol. Ik deed het wel met vrouwen en heb zelfs een kind. Niet dat ik van sex genoot. had er een gruwelijke hekel aan.
Geaardheid speelt geen rol in GD, ik ben bijvoorbeeld BI, de ander is hetero en de ander les.
zolang jij niks van mijn levensloop weet, kan je ook niet oordelen of iets verstandig is of niet.
als in mijn jeugd GD bekend was, was ik echt wel eerder naar buiten gekomen. maar in mijn tijd bestond het wel, alleen was het niet echt bekend.
dat heeft bij mij een grote rol gespeelt bij mijn keus toendertijd
jij hebt jouw ideeen en gevoelens en ik de mijne.
Jaaa ik heb ook FOK PM :P
Ik wist dondersgoed en al heel vroeg wat een transsexueel was. En ook dat ik het dus zelf was/ben.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 11:48 schreef danielluh het volgende:
blowe vindt ik niet echt een drugs, is gewoon softdrugs, bij mij was het echt the hard way, amfetamine, XTC, cocaine
[..]
al doende leert men, maar jij bent er anders ook erg laat mee, dus ook niet erg verstandig als je mij vraagt.
je gata het traject pas aan als je er klaar voor bent.
btw je zegt ergens dat je nog nooit wat met ene vrouw hebt gedaan. Dat speelt bij GD ook niet echt een rol. Ik deed het wel met vrouwen en heb zelfs een kind. Niet dat ik van sex genoot. had er een gruwelijke hekel aan.
Geaardheid speelt geen rol in GD, ik ben bijvoorbeeld BI, de ander is hetero en de ander les.
zolang jij niks van mijn levensloop weet, kan je ook niet oordelen of iets verstandig is of niet.
als in mijn jeugd GD bekend was, was ik echt wel eerder naar buiten gekomen. maar in mijn tijd bestond het wel, alleen was het niet echt bekend.
dat heeft bij mij een grote rol gespeelt bij mijn keus toendertijd
jij hebt jouw ideeen en gevoelens en ik de mijne.
Dat is echt niet iets wat ik nog maar onlangs weet.
Maar ik heb echt nooit gedacht in de tussentijd van "nou zal ik maar lekker achter de vrouwtjes aangaan". Lekker kindertjes maken. echt niet.
Ik heb mezelf nooit voor de gek gehouden.
Tegenwoordig is het ook gewoon makkelijker allemaal dan eerder. Daarom heb ik vorig jaar dus eindelijk de stap durven zetten. En ik heb nooit getwijfeld over mijn gevoel en wat ik precies ben in die tussenliggende jaren.
We leven in een vrij land, dus het mag. Ik vind het alleen vreemd dat je wanneer je zelf transseksueel bent en daardoor weet dat anderen je niet kunnen begrijpen dat je je eigen onmogelijkheid om andere transseksuelen te kunnen begrijpen als leidraad neemt. Doordat ik weet dat anderen nooit precies zullen kunnen begrijpen wat ik ervaar, ben ik zelf voorzichtig om als ik iemand anders niet begrijp daar meteen een reeks oordelen aan vast te knopen.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 11:10 schreef patricia27 het volgende:
[..]
Nee ik ben absoluut niet onzeker.
Zo denk ik er gewoon over. Of mag dat niet
dus jij beweert dat ik maar heb gedacht, ooh lekker achter de vrouwtjes aan gaan en kindertjes maken.
jij oordeelt hier over mensen die je nog nooit gezien hebt.
wie ben jij om te zeggen dat ik niet verstandig ben, en paar postjes terug tegen maison dacht ik, dat ze er geen verstand van heeft?
GD is zo divers en heeft vele wegen om te bewandelen, jouw weg is nog niet de onze. jouw denkwijze ook niet.
jij oordeelt hier over mensen die je nog nooit gezien hebt.
wie ben jij om te zeggen dat ik niet verstandig ben, en paar postjes terug tegen maison dacht ik, dat ze er geen verstand van heeft?
GD is zo divers en heeft vele wegen om te bewandelen, jouw weg is nog niet de onze. jouw denkwijze ook niet.
Jaaa ik heb ook FOK PM :P
Nee precies daarom. Jullie weg is nog niet de mijne. Jullie denkwijze ook nietquote:Op zaterdag 13 januari 2007 12:03 schreef danielluh het volgende:
GD is zo divers en heeft vele wegen om te bewandelen, jouw weg is nog niet de onze. jouw denkwijze ook niet.
patricia27, je schrijft dat je altijd alles van tevoren wist en precies wist wat er aan de hand was. Kun je je desondanks voorstellen dat praktisch alle andere mensen (dus niet alleen transjes) zichzelf pas na jaren leren kennen, wel eens onzeker zijn, de neiging hebben te roeien met de riemen die ze hebben, geen goddelijke interventie ervaren die zorgt dat ze dingen weten waar ze nog nooit van gehoord hebben en het beste van iets proberen te maken?
En daarbij, ik had me al eerder aangemeld bij het UMCG (toen nog AZG) 7 jaar geleden toen ik 20 was. Heb heel wat gesprekken gehad toen met Dr. Pronk van het genderteam. Heb het op het laatst moment toch afgeblazen omdat ik de stap niet durfde te zetten toen. Maar dat had gewoon te maken met m'n leeftijd. Heb nu met 27 toch weer en hele andere kijk op 't leven en alles.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 11:48 schreef danielluh het volgende:
blowe vindt ik niet echt een drugs, is gewoon softdrugs, bij mij was het echt the hard way, amfetamine, XTC, cocaine
[..]
al doende leert men, maar jij bent er anders ook erg laat mee, dus ook niet erg verstandig als je mij vraagt.
Dus toen was ik er ook al volop mee bezig.
Ja dat kan ik wel jaquote:Op zaterdag 13 januari 2007 12:14 schreef BetaWolff het volgende:
patricia27, je schrijft dat je altijd alles van tevoren wist en precies wist wat er aan de hand was. Kun je je desondanks voorstellen dat praktisch alle andere mensen (dus niet alleen transjes) zichzelf pas na jaren leren kennen, wel eens onzeker zijn, de neiging hebben te roeien met de riemen die ze hebben, geen goddelijke interventie ervaren die zorgt dat ze dingen weten waar ze nog nooit van gehoord hebben en het beste van iets proberen te maken?
Het was niet aanvallend bedoeld en ik heb nergens een oordeel gegeven. Ik stel enkel kritische vragen omdat ik het graag wil begrijpen. Als je als vrouw door het leven gaat, verandert je gezicht toch ook? Je laat je baard weglaseren, je gebruikt make-up, je laat je haar groeien. Ik snap niet wat het verschil is met je neus verbouwen bijvoorbeeld zodat die wat vrouwelijker oogt.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 08:36 schreef Meike26 het volgende:
Beetje een boute uitspraak vind ik. De SRS noemde ik eerder bijzaak. Daarmee bedoelde ik dat er vaak Hoesanna en Hoeree geroepen word over de operatie, maar dat ik persoonlijk nu op dit moment het idee heb dat de RLT veel belangrijker is. Hiermee heb ik me anderhalfjaar kunnen bewijzen en kunnen tonen wie er al die jaren achter dat verlegen jongentje schuil ging. IK leef nu, ik ben sociaal veel actiever en zit gewoon lekker in m'n vel. Dat jij zomaar roept, over iemand anders die je helemaal niet kent:" ..dat ik mezelf niet wil zijn" ,vind ik echt raar en ondoordacht.
De SRS is niet gezichtsbepalend, of je mij nu voor of na de operatie tegenkomt, het verschil zie je enkel als ik naakt ben,dat gebeurt op straat maar zelden/nooit. Een neuscorrectie is wel heel gezichtsbepalend.
Voor jezelf en voor familie, vrienden en collega's zou je toch opeens een ander gezicht hebben. Ik ben daar bang voor dat ik dan mezelf niet meer zie, maar een gecorrigeerde neus met mezelf daaraan vast. En zo is MJ ook begonnen. Nee dan bedank ik hiervoor.
Precies. Fijn dat jij de nuance opmerkt. Ik merk ook dat jij uiterst reflexief en doordacht bentquote:Op zaterdag 13 januari 2007 10:07 schreef BetaWolff het volgende:
Je spreekt in ieder geval niet voor mij. Ik zie Xennia vooral niet precies begrijpen wat GID is, waarbij ze probeert door oprechte vragen te stellen meer inzicht in de materie te krijgen. Soms zijn die vragen confronterend, maar dat is geen negatieve eigenschap voor haar beroep. Mijn VU-psycholoog is ook iemand die er een enigszins confronterende manier op nahoudt. Ik vind dat juist prettig. Je wordt op die manier aan het denken gezet.
Kom op zeg, er zijn toch ook geboren vrouwen die met vrouwen in bed liggen, of zowel mannen als vrouwen geweldig vinden? Houden die zichzelf dan ook voor de gek ofzo? Willen die dan stiekem weer man zijn, omdat ze op vrouwen vallen? Want dat is nu ongeveer wat jij zegt, dat Danielluh geen "echte" vrouw is omdat ze vrouwen ook geil kan vinden. Ga dat even aan dat hele leger biseksuele breezermutsjes vertellen dan, dat zij ook geen vrouw zijn, omdat ze vrouwen leuk vinden... Waarom mag Danielluh dan ineens geen bi meer zijn en houdt ze zichzelf voor de gek? Ze zegt het zelf al, geaardheid heeft niks met genderdysforie te maken.quote:Op zaterdag 13 januari 2007 11:55 schreef patricia27 het volgende:
Maar ik heb echt nooit gedacht in de tussentijd van "nou zal ik maar lekker achter de vrouwtjes aangaan". Lekker kindertjes maken. echt niet.
Ik heb mezelf nooit voor de gek gehouden.
Ik ben zelf nog heel erg zoekende naar wie of wat ik nu ben (ontkenningsfase? ), maar misschien dat ik ook wat kan bijdragen aan deze discussie.
Wat ik begrijp van een heleboel genderdysforen, en wat ik ook zelf wel ervaar, is dat 't lichaam gewoon "fout" voelt. Hoe vaak ik niet in de badkamer voor de spiegel heb gestaan met het gevoel dat "dat ding" er gewoon niet hoort. Dat gevoel had ik als kleuter en heb ik nog steeds. En je hele leven voelt gewoon als strijd tegen 't verder vermannelijken van je lichaam: borst-, buik-, arm- en beenhaar voelt niet ok en je schrikt elke keer als je in de spiegel kijkt of een foto van jezelf ziet.
Dingen als wel of niet 't leger in gaan (wat ik overigens nooit zou kunnen, ik sla echt helemaal dicht als mensen agressief tegen mij doen, maar d'r zijn bijv. genoeg cisgender vrouwen die dat wel kunnen), wel of niet seks hebben pre-transitie (*ril*) of tot wie je je nu aangetrokken voelt lijkt me niet heel erg veel uit te maken. Na lang zoekende te zijn naar wat iemand nu genderdysfoor maakt lijkt me 't antwoord (bot gezegd) heel simpel: hoort 'ie d'r of hoort 'ie d'r niet. Of, zoals Jennifer Reitz stelt: 't levenslange verlangen naar een vrouwelijk lichaam maakt je vrouw, hoe je d'r verder ook over mag denken.
De overige problemen (depressies, paniekaanvallen, persoonlijkheidsproblematiek) zijn ook op andere manieren op te lossen (zij het waarschijnlijk niet permanent). Maar wil een genderdysfoor echt gelukkig zijn dan zit d'r gewoon een geslachtsaanpassing in.
[ Bericht 1% gewijzigd door Hildy op 13-01-2007 17:15:18 ]
Wat ik begrijp van een heleboel genderdysforen, en wat ik ook zelf wel ervaar, is dat 't lichaam gewoon "fout" voelt. Hoe vaak ik niet in de badkamer voor de spiegel heb gestaan met het gevoel dat "dat ding" er gewoon niet hoort. Dat gevoel had ik als kleuter en heb ik nog steeds. En je hele leven voelt gewoon als strijd tegen 't verder vermannelijken van je lichaam: borst-, buik-, arm- en beenhaar voelt niet ok en je schrikt elke keer als je in de spiegel kijkt of een foto van jezelf ziet.
Dingen als wel of niet 't leger in gaan (wat ik overigens nooit zou kunnen, ik sla echt helemaal dicht als mensen agressief tegen mij doen, maar d'r zijn bijv. genoeg cisgender vrouwen die dat wel kunnen), wel of niet seks hebben pre-transitie (*ril*) of tot wie je je nu aangetrokken voelt lijkt me niet heel erg veel uit te maken. Na lang zoekende te zijn naar wat iemand nu genderdysfoor maakt lijkt me 't antwoord (bot gezegd) heel simpel: hoort 'ie d'r of hoort 'ie d'r niet. Of, zoals Jennifer Reitz stelt: 't levenslange verlangen naar een vrouwelijk lichaam maakt je vrouw, hoe je d'r verder ook over mag denken.
De overige problemen (depressies, paniekaanvallen, persoonlijkheidsproblematiek) zijn ook op andere manieren op te lossen (zij het waarschijnlijk niet permanent). Maar wil een genderdysfoor echt gelukkig zijn dan zit d'r gewoon een geslachtsaanpassing in.
[ Bericht 1% gewijzigd door Hildy op 13-01-2007 17:15:18 ]
"That's the thing about the truth. It'll set you free, but first it'll really piss you off!"
Dan is het goed
Welkom Hildy, je gevoelens van vroeger en nu komen vaak overeen met andere, echter wist ik het nooit wat ik precies had en dacht ik gewoon dat ik abnormaal was en zoals je wel vaker hoort, dat je er dan achteraf achter komt dat je NIET de enige bent.
Don't worry, be happy
Welkom Hildy, je gevoelens van vroeger en nu komen vaak overeen met andere, echter wist ik het nooit wat ik precies had en dacht ik gewoon dat ik abnormaal was en zoals je wel vaker hoort, dat je er dan achteraf achter komt dat je NIET de enige bent.
Don't worry, be happy
Al bijna 4 topics volgekletst, heel mannelijk, dus niet
Hebben jullie dat verhaal van 'Je zal het maar hebben' gezien van die vrouw die man werd?
Hebben jullie dat verhaal van 'Je zal het maar hebben' gezien van die vrouw die man werd?
Deze zomer wordt u aangeboden door ... God - Visje (het christelijke zusje van Loesje )
quote:Op zondag 14 januari 2007 13:53 schreef Ludger het volgende:
Hebben jullie dat verhaal van 'Je zal het maar hebben' gezien van die vrouw die man werd?
Vond het nogal kort...
Alleen met je hart kun je goed zien; het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar...
chantalcoolsma.nl
chantalcoolsma.nl
Hij was vorig jaar ook te gast bij een KRO programma: Wat zou jij doen ? (O.i.d.)
Ik heb het niet gezien, maar gezien er nog 2 onderwerpen waren in een programma van 45 minuten, kan ik me wel voorstellen dat het wat kort was ja
Een jaar geleden wilde ik nog elke tv programma zien, maar na het zien van dat KRO programma en MBH 2 keer achter elkaar waarin dan over gesproken werd, vind ik het wel best onderhand.
Ik heb het niet gezien, maar gezien er nog 2 onderwerpen waren in een programma van 45 minuten, kan ik me wel voorstellen dat het wat kort was ja
Een jaar geleden wilde ik nog elke tv programma zien, maar na het zien van dat KRO programma en MBH 2 keer achter elkaar waarin dan over gesproken werd, vind ik het wel best onderhand.
5 minuten maarquote:Op zondag 14 januari 2007 13:53 schreef Ludger het volgende:
Al bijna 4 topics volgekletst, heel mannelijk, dus niet
Hebben jullie dat verhaal van 'Je zal het maar hebben' gezien van die vrouw die man werd?
dus zeer informatief
Jaaa ik heb ook FOK PM :P
Net even bekeken.quote:Op zondag 14 januari 2007 13:53 schreef Ludger het volgende:
Al bijna 4 topics volgekletst, heel mannelijk, dus niet
Hebben jullie dat verhaal van 'Je zal het maar hebben' gezien van die vrouw die man werd?
Ik moet zeggen, ik denk niet dat ik nog gelovig zou kunnen zijn in zijn positie.
Deze is ook wel leuk: http://www.ikonrtv.nl/site/algInfo.asp?oId=276
"Laura is mijn vader"
Wel weer een paar jaar geleden. Chantal moet hem wel kennen. Volgens mij had Chantal deze ook een tijdje op haar site staan destijds.
"Laura is mijn vader"
Wel weer een paar jaar geleden. Chantal moet hem wel kennen. Volgens mij had Chantal deze ook een tijdje op haar site staan destijds.
Geloof het wel... Maar ik moet toegeven dat ik niet meer zo geinteresseerd ben in al die programma's. Nog een paar maandjes en dan sluit ik dat hoofdstuk af. Life goes on...quote:Op zondag 14 januari 2007 14:46 schreef patricia27 het volgende:
Wel weer een paar jaar geleden. Chantal moet hem wel kennen. Volgens mij had Chantal deze ook een tijdje op haar site staan destijds.
Alleen met je hart kun je goed zien; het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar...
chantalcoolsma.nl
chantalcoolsma.nl
Die programma's hebben voor post-ops ook weinig tot geen informatie meer, als ze al informatief waren, dat vodt ik ook nog wel eens goed tegenvallen.
op discovery had je er wel een paar hele goede. Maar op de nederlandse tv was het maar magertjes over dit onderwerp
op discovery had je er wel een paar hele goede. Maar op de nederlandse tv was het maar magertjes over dit onderwerp
Jaaa ik heb ook FOK PM :P
Ben je genderdysfoor of ben je op een ander vlak bezig jezelf te vinden?quote:Op zaterdag 13 januari 2007 17:02 schreef Hildy het volgende:
Ik ben zelf nog heel erg zoekende naar wie of wat ik nu ben (ontkenningsfase? ), maar misschien dat ik ook wat kan bijdragen aan deze discussie.
Link site?quote:Op zondag 14 januari 2007 14:46 schreef patricia27 het volgende:
Deze is ook wel leuk: http://www.ikonrtv.nl/site/algInfo.asp?oId=276
"Laura is mijn vader"
Wel weer een paar jaar geleden. Chantal moet hem wel kennen. Volgens mij had Chantal deze ook een tijdje op haar site staan destijds.
Deze zomer wordt u aangeboden door ... God - Visje (het christelijke zusje van Loesje )
Met de meeste documentaires heb ik een beetje het idee dat er flink mee gemanipuleerd is. Van te voren staat al vast welk beeld neergezet moet worden...quote:Op zondag 14 januari 2007 15:08 schreef danielluh het volgende:
Die programma's hebben voor post-ops ook weinig tot geen informatie meer, als ze al informatief waren, dat vodt ik ook nog wel eens goed tegenvallen.
op discovery had je er wel een paar hele goede. Maar op de nederlandse tv was het maar magertjes over dit onderwerp
http://chantalcoolsma.nlquote:
Alleen gaat mijn weblog niet meer over genderdysforie... Het is wat algemener geworden
Alleen met je hart kun je goed zien; het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar...
chantalcoolsma.nl
chantalcoolsma.nl
Het is vooral dat ik 't gevoel heb mezelf een beetje kwijt te zijn geraakt onderweg naar volwassenheid, en dat ik mezelf nu probeer terug te vinden. Maar aangezien problemen met m'n geslacht en seksualiteit daarin nogal een rol spelen ('t is niet dat ik me vrouw voel, maar vooral eigenlijk geen man) ben ik me daar ook in aan 't verdiepen.quote:Op zondag 14 januari 2007 15:59 schreef BetaWolff het volgende:
[..]
Ben je genderdysfoor of ben je op een ander vlak bezig jezelf te vinden?
Ik merk dat ik een hele hoop herken in de verhalen van genderdysforen, maar ook weer niet alles. Ik had bijv. nooit de behoefte met poppen te spelen; ik speelde met lego want dat vond ik leuk. En ik las veel, maar dan weer typische jongensboeken (de ruimte, de kameleon-serie, stripboeken). Tegelijkertijd stond ik wel altijd heel erg aan de vrouwenkant: feminisme sprak me op jonge leeftijd al heel erg aan en in boeken en films identificeerde (en identificeer) ik me eigenlijk altijd met vrouwelijke karakters (bij sommige films zo sterk dat ik wegloop met 't idee van "verdorie, ik wil haar zijn").
Dus ik ben nog wat zoekende.
"That's the thing about the truth. It'll set you free, but first it'll really piss you off!"
Moet het altijd persee informatief zijn dan?quote:Op zondag 14 januari 2007 15:08 schreef danielluh het volgende:
Die programma's hebben voor post-ops ook weinig tot geen informatie meer, als ze al informatief waren, dat vodt ik ook nog wel eens goed tegenvallen.
Het meeste wat in die programma's gezegd wordt over het hele proces, die weet ik ook allemaal al lang en breed.
Maar dat wil niet zeggen dat ik er dan daarom maar niet naar kijk.
Ik vond het in bovenstaande programma ook gewoon interessant en leuk om te zien hoe dat meisje ermee omgaat dat haar vader TS is. Ik vond dat meisje trouwens ook heel verstandig praten.
ja tis wel handig als het wat informatiever zou zijn. maar goed, ik kijk er toch niet meer naar, het was allemaal leuk voor mijn RLT, tijdens mijn RLT en na heb ik mij nie meer zo bezig gehouden met zulke programma's mijn ouders wel. maar ik wist immers hoe alles reilt en zeilt.
die info had ik mij wel opgezocht en als ik iets niet wist, belletje naar jos. Aangezien jos een betrouwbaardere bron is dan menig forum.
om nu elke keer weer hetzelfde te horen over hoe iemands jeugd was, das bij de meeste transen hetzelfde, wat ze ervaren in hun jeugd.
@hildy: komt vanzelf wel die duidelijk. Zodra je echt jezelf kan begrijpen en aanvoelen, vallen alle puzzelstukjes ook voor jouw op de juiste plaats.
die info had ik mij wel opgezocht en als ik iets niet wist, belletje naar jos. Aangezien jos een betrouwbaardere bron is dan menig forum.
om nu elke keer weer hetzelfde te horen over hoe iemands jeugd was, das bij de meeste transen hetzelfde, wat ze ervaren in hun jeugd.
@hildy: komt vanzelf wel die duidelijk. Zodra je echt jezelf kan begrijpen en aanvoelen, vallen alle puzzelstukjes ook voor jouw op de juiste plaats.
Jaaa ik heb ook FOK PM :P
Die programma's gaan echt niet alleen maar over hoe iemands jeugd was.quote:Op zondag 14 januari 2007 20:18 schreef danielluh het volgende:
om nu elke keer weer hetzelfde te horen over hoe iemands jeugd was, das bij de meeste transen hetzelfde, wat ze ervaren in hun jeugd.
