Stop per direct abortus #3

Hoewel ik het op moreel gebied volledig met EchtGaaf eens ben (gebeurd ook nooit) vraag ik mijzelf toch af wat de kwaliteit van het leven is van een geestelijk gehandicapte of van iemand met een ernstige aangeboren fysieke afwijking.

Een kennis van mijn ouders vervoerd geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen van en naar school. Wat hij meemaakt met die kinderen is ronduit vreselijk. 1 van die kinderen kan bijvoorbeeld niet praten en als dat kind wat wil zeggen gaat hij in plaats daarvan kwijlen en spartelen.

Na het aanhoren van een aantal van dit soort verhalen ga je toch twijfelen aan de klassieke moralistische benadering van dit soort vraagstukken.

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 20:58 schreef erodome het volgende:

[..]

Welk rot leven?
Want je kan je kind afstaan hoor, dat is niet moeilijker als hem uit je lijf laten zuigen of zagen....

Nee, gewoon afstaan is lekker respectvol...verplicht de hele ellende van de zwangerschap doorstaan die je niet wil en daarna ook maar even wegdoen als een stuk vuilnis...leuk voor dat kind later. Je moeder wilde je eigenlijk niet maar ze is verplicht geworden om je toch te voldragen en daarna af te staan. Wat een enorme beschaafde en respectvolle manier van omgaan met levende wezens.

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:10 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

En jij aborteert het liever, zo van opgeruimd staat netjes?

ja...ik ben dan geen vrouw maar ik geloof wel in baas in eigen buik

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:10 schreef ArendBarend het volgende:

[..]

Dus als die andere buurman vermoord die geen vrienden heeft en van wie de ouders dood zijn is het geen probleem?

De buurman zelf is geen mens?

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:04 schreef Elseetje het volgende:

[..]

Voor de een wel, voor de ander niet. Voor sommige mensen is de bevalling ook al heel erg, en het afstaan van een huilend, lachend wezentje misschien nog erger. Bovendien is er ook al meerdere malen gezegd dat er een overschot aan ongewenste kinderen is, en een bevolkingsoverschot in de hele wereld bij elkaar.

Tja, als je het zo moeilijk zou hebben als het kindje er eenmaal is is het misschien verstandiger het kindje te houden

De bevalling is misschien erg(als je het niet wil), maar een abortus en zeer zeker een late abortus is ook niet niets, of denk je dat het leuk is om het kind dat je in je buik zit er in stukken uit te zien komen(zullen ze je vast niet laten zien, maar goed ), denk je dat je klap die je hormonaal krijgt een lekkere is, zeker bij een late abortus?
Denk dat bevallen en afstaan makkelijker is dan een abortus van rond de 20 weken om eerlijk te zijn, ten eerste is dat geen hele kleine ingreep meer, moet er dus echt gezaagd worden in je en je krijgt een klap van de hormonen van heb ik jou daar, zware depressie's zijn erg vaak het gevolg van zo'n beslissing.

Maar nogmaals, met een grens van 12 weken heb je het leeuwendeel aan abortussen afgevangen, ik pleit enkel voor een verlaging van die grens omdat ik het niet menselijk verantwoord vind om een voelend wezen dat reageert op pijnprikkels in stukken te snijden om het eruit te krijgen.

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:18 schreef sigme het volgende:

[..]

De buurman zelf is geen mens?

Dude

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:05 schreef sigme het volgende:

[..]

Nee hoor . Ik probeer al vanaf het begin duidelijk te maken dat het leven niet zo simpel te vangen is.

Het is leven-in-wording. Het moge duidelijk zijn dat het niet dóód is, dus reactie valt te verwachten.

Het reageert op pijnprikkels en je zaagt het gewoon zonder enige vorm van verdoving aan stukken!!!!
Ik wil niet veel zeggen, maar nu het algemeen bekend is dat varkens onverdoofd gecastreerd worden gaan mensen al over hun nek, maar een ongeboren baby met gevoel in stukken snijden tot de dood erop volgt is dan wel ok?????????????????????

Wat is leven dan, met 22 weken ter wereld komen en overleven, want dit gebeurt he, de kans is klein, maar zeker niet afwezig, er lopen nu kinderen rond die met een week of 22 ter wereld kwamen, dan mag je nog 2 weken lang abortus uitvoeren!!!!!!!

Abortus stoppen? Nee. Geen Amerikaanse taferelen graag rondom dit onderwerp .

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:09 schreef wonko het volgende:

[..]

Mijn opmerking haalde ik uit jouw woorden. Maar verder reageert niet iedereen hetzelfde. De een kan er beter mee omgaan dan de ander. Een vriendin van mij heeft het tijden weggestopt voordat ze er wat mee ging doen. Ze wilde het even niet weten.

Was ze zwanger dan?

Want dat is nogal een punt, weten dat er een leven in je groeit die via die verkrachting tot stand is gekomen, nu ben ik namelijk nogal dol op kinderen en zou zelfs een kind via een verkrachting ter wereld laten komen, dat als een gift zien(iets moois dat voortkomt uit iets lelijks, een gift om het nare door te komen), maar ik snap best dat niet iedereen dat zo kan zien.

Wegstoppen is makkelijker als je de gevolgen niet draagt dmv een zwamgerschap, daar kan je namelijk nogal lastig omheen.

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:20 schreef erodome het volgende:

[..]

Tja, als je het zo moeilijk zou hebben als het kindje er eenmaal is is het misschien verstandiger het kindje te houden

De bevalling is misschien erg(als je het niet wil), maar een abortus en zeer zeker een late abortus is ook niet niets, of denk je dat het leuk is om het kind dat je in je buik zit er in stukken uit te zien komen(zullen ze je vast niet laten zien, maar goed ), denk je dat je klap die je hormonaal krijgt een lekkere is, zeker bij een late abortus?
Denk dat bevallen en afstaan makkelijker is dan een abortus van rond de 20 weken om eerlijk te zijn, ten eerste is dat geen hele kleine ingreep meer, moet er dus echt gezaagd worden in je en je krijgt een klap van de hormonen van heb ik jou daar, zware depressie's zijn erg vaak het gevolg van zo'n beslissing.

Maar nogmaals, met een grens van 12 weken heb je het leeuwendeel aan abortussen afgevangen, ik pleit enkel voor een verlaging van die grens omdat ik het niet menselijk verantwoord vind om een voelend wezen dat reageert op pijnprikkels in stukken te snijden om het eruit te krijgen.

Dat het voor jou makkelijker is, maakt het niet voor iedereen makkelijker. Ik denk dat mensen die dat makkelijker vinden ook gewoon doorgaan met de zwangerschap. Het is alleen aan hun om dat te beslissen, niet aan jou. En zoals gezegd, een verlaging van de termijn ben ik niet perse op tegen, maar uitzonderingen moeten mogelijk blijven. 20 weken vind ik wel mooi, als jij zegt dat het dan zintuigelijk werkend is, om het maar zo uit te drukken...

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:14 schreef wonko het volgende:

[..]

Nee, gewoon afstaan is lekker respectvol...verplicht de hele ellende van de zwangerschap doorstaan die je niet wil en daarna ook maar even wegdoen als een stuk vuilnis...leuk voor dat kind later. Je moeder wilde je eigenlijk niet maar ze is verplicht geworden om je toch te voldragen en daarna af te staan. Wat een enorme beschaafde en respectvolle manier van omgaan met levende wezens.

Je kan ook voor de 12 weken aborteren he, zolang het kind in wording nog niet in basis af is, zeker nog niet voelt...

Het is echt veel beter om een voelend wezen in stukken te zagen zeg, echt dat is moreel verantwoord!!!!
Dat is respectvol omgaan met levende wezens zeg!

Kom op zeg, vertel me eens hoe je verantwoord dat een kind vanaf 20 weken nogsteeds geaborteerd mag worden, zonder enige vorm van verdoving terwijl het al voelt, geef me dan argumentatie die dat goedpraat!!!!!!
Die een verdomd goede reden geeft daarvoor, want het is nogal een nare manier van om het leven komen als je weet dat het voelt, dat het pijn voelt...

Doodmaken is natuurlijk veel respectvoller dan een kans in het leven geven, ook al wordt het kind niet geadopteerd(ja ook kinderen die in tehuizen opgroeien hebben een kans in het leven!).

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 20:58 schreef erodome het volgende:

[..]

Welk rot leven?
Want je kan je kind afstaan hoor, dat is niet moeilijker als hem uit je lijf laten zuigen of zagen....

Dát is pas een fijn leven, met de wetenschap dat je moeder een bloedhekel aan je had om dat ze werd gedwongen je in haar buik te dragen en je veel liever had laten aborteren.
Kijk dat bedoel ik nou met gedwongen worden tot leven. Hoe weet jij dat het * kind in wording * zin heeft in zo'n leven. Kun jij 't 'm vragen ???

Misschien word het tijd om eens te overdenken of het leven opdringen aan dat * kind in wording* niet net zo kwalijk is als het af te breken...........

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:29 schreef Elseetje het volgende:

[..]

Dat het voor jou makkelijker is, maakt het niet voor iedereen makkelijker. Ik denk dat mensen die dat makkelijker vinden ook gewoon doorgaan met de zwangerschap. Het is alleen aan hun om dat te beslissen, niet aan jou. En zoals gezegd, een verlaging van de termijn ben ik niet perse op tegen, maar uitzonderingen moeten mogelijk blijven. 20 weken vind ik wel mooi, als jij zegt dat het dan zintuigelijk werkend is, om het maar zo uit te drukken...

Bij 20 weken zien we een reactie op pijnprikkels, zijn we ook instaat dat te testen zonder schade aan te doen, hoe dat eerder zit weten we niet, wat we wel wetenj is dat vanaf 13 weken het kind in basis af is, dat een kind van 15 weken in de buik al heel wat kan en doet, zenuwbanen af zijn en alles, het idee is dan ook dat dat kind van 15 weken maar zo wel kan voelen al....

Zo kan je ook zeggen de hersenen zijn pas klaar met ontwikkeling als het kind eenmaal volwassen is, dus daarvoor is er geen enkel probleem als we het doodmaken, het is immers nog niet af(het stopt namelijk niet bij geboren worden, dan ben je nog lang niet af, je hersenen zullen nog lang moeten ontwikkelen).

Kortom, de grens moet lager wat mij betrefd, de kans dat een kind van 15 weken in de buik al kan voelen is verdomde groot en om dat nu op zo'n brute manier op te ruimen is nogal bout te noemen, gaat ver voorbij menselijkheid, een hond zijn oren mogen we niet couperen, ook al doen we dat netjes en komt er relatief genomen weinig pijn bij kijken, maar we mogen wel een voelend en reagerend wezen van 20 weken in stukken zagen...

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:31 schreef deedeetee het volgende:

[..]

Dát is pas een fijn leven, met de wetenschap dat je moeder een bloedhekel aan je had om dat ze werd gedwongen je in haar buik te dragen en je veel liever had laten aborteren.
Kijk dat bedoel ik nou met gedwongen worden tot leven. Hoe weet jij dat het * kind in wording * zin heeft in zo'n leven. Kun jij 't 'm vragen ???

Tja, als dat kind echt een rotleven krijgt zal hij misschien denken had er maar een einde aan gemaakt, maar wie zegt me dat dat kind niet de volgende eerste minister wordt en totaal gelukkig is?

Echt wat naar zeg dat je geadopteert bent, dat is echt slechter als afgemaakt worden alsof je niets bent, kom op zeg!!!!!!!
Het kind dat via een late abortus om het leven is gekomen kan iig niets meer zeggen, dat maakt het wel heel simpel toch?

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:29 schreef erodome het volgende:

[..]

Je kan ook voor de 12 weken aborteren he, zolang het kind in wording nog niet in basis af is, zeker nog niet voelt...

Het is echt veel beter om een voelend wezen in stukken te zagen zeg, echt dat is moreel verantwoord!!!!
Dat is respectvol omgaan met levende wezens zeg!

Sorry hoor. Ik laat ook levende wezens slachten om ze op te eten. Dat iets leeft is geen reden dat het niet dood mag.

Een foetus die het leven niet geschonken krijgt is precies dat - een foetus die niet tot een levend mens is geworden. Van niets naar nergens.

quote:

Kom op zeg, vertel me eens hoe je verantwoord dat een kind vanaf 20 weken nogsteeds geaborteerd mag worden, zonder enige vorm van verdoving terwijl het al voelt, geef me dan argumentatie die dat goedpraat!!!!!!
Die een verdomd goede reden geeft daarvoor, want het is nogal een nare manier van om het leven komen als je weet dat het voelt, dat het pijn voelt...

Als je per se vindt dat het als een levend mens behandeld moet worden (wat ik niet vind), dan is het argument dat doodgaan nooit een pretje is.

quote:

Doodmaken is natuurlijk veel respectvoller dan een kans in het leven geven, ook al wordt het kind niet geadopteerd(ja ook kinderen die in tehuizen opgroeien hebben een kans in het leven!).

Ja en? De geaborteerde zieltjes zijn misschien nog wel veel blijer.

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 20:59 schreef Arcee het volgende:
Jij ziet geen verschil tussen de relatie van een vrouw en de foetus in haar buik en die tussen haar buurman?

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:01 schreef Arcee het volgende:
Maar er is ook niet echt een tekort aan adoptiekinderen, toch?

erodome?

De latere zwangerschapsafbreking (na 13 weken) (methode FINKS)


De ingreep bij verdergevorderde zwangerschappen wijkt sterk af van de behandeling in het eerste trimester (onder de 14 weken). Alhoewel de behandeling vrijwel steeds poliklinisch is (U hoeft niet 's nachts in de kliniek te blijven) blijft men langer in de kliniek, en zijn de omstandigheden meer ziekenhuisachtig. Zo mogen er bijvoorbeeld geen begeleidende personen mee in de operatiekamer.

In het midden van de jaren zestig ontwikkelde Arnold Finks de techniek die nu zijn naam draagt. Min of meer bij toeval ontdekte hij, dat als aan de injectievloeistof voor de lokaal anesthesie adrenaline toevoegd was, er bij de curettages minder bloedverlies optrad. Dit is niet zijn enige verdienste. Hij ontwierp speciaal voor de categorie 16 tot 23 weken een aantal instrumenten die het werk van de operateur vereenvoudigen. De hele behandeling - afhankelijk van de vaardigheid van de operateur - duurt zelden langer dan 10 tot 15 minuten.

Na, de meestal intraveneuze sedatie, of narcose, en de plaatselijke verdoving, wordt het baarmoederkanaaltje opgerekt tot ongeveer 13 tot 14 millimeter. Dit is nodig om de meest gebruikte abortustang, die volgens Mac Clintock, te kunnen laten passeren. Met dit tangetje wordt de vucht in de baarmoeder gefragmenteerd en de stukjes worden er één voor één uitgehaald. Is de zwangerschap verder gevorderd dan 18 weken dan moet opgerekt worden tot maximaal 16 mm en zal meestal een wat grotere tang, de "middelfinks" worden gekozen.

In wezen moet de operateur afgaan op wat hij voelt. Dat is niet eenvoudig. Daarom wordt tegenwoordig steeds vaker de ingreep onder ECHO-controle gedaan. De abortusarts die tweede trimester ingrepen uitvoert, moet dit frequent doen, om zijn vaardigheid te behouden.

Deze methode beschadigt de baarmoeder doorgaans niet, maar complicaties komen toch vaker voor dan bij de afbreking van jongere zwangerschappen. Daarom doet de vrouw er goed aan, als ze een abortus overweegt, zo min mogelijk tijd verloren te laten gaan.

Angst dat de vrucht pijn zal lijden is niet nodig. Nog maar een paar jaar geleden is aangetoond dat het zenuwstelsel van zo'n vrucht nog niet in staat is om pijn te kunnen waarnemen. De vrucht , ook als die al ruim 20 weken is, " merkt " er niets van. Trouwens, de sedatie of narcose die de vrouw krijgt, werkt ook op de vrucht in .

Na de behandeling worden altijd antibiotica, of een recept daarvoor meegegeven. Het is van belang die volgens het voorschrift te nemen. Vraag de artsen ook wanneer U weer met anticonceptie kunt beginnen. Over het algemeen kunt U na een dagje bijkomen weer werken. Denk er aan dat het bloedverlies op de dag van de behandeling en de dag daarna meestal niet veel voorstelt. Maar op de DERDE of VIERDE dag zult U heftiger gaan bloeden, zelfs met stolsels. Dit is normaal en komt door het geleidelijk verdwijnen van de zwangerschapshormonen uit Uw lichaam. Daarna kunt U blijven vloeien tot de volgende menstruatie, meestal onregelmatig. Het menstruatiepatroon kan nog maanden in de war zijn. Als U aan "de pil" gaat hebt U daarvan minder last.




Tekst: Dr Joeri van den Bergh, november 2006.


Hier staat dus duidelijk dat de vrucht niets voelt

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:47 schreef N.icka het volgende:
De latere zwangerschapsafbreking (na 13 weken) (methode FINKS)


De ingreep bij verdergevorderde zwangerschappen wijkt sterk af van de behandeling in het eerste trimester (onder de 14 weken). Alhoewel de behandeling vrijwel steeds poliklinisch is (U hoeft niet 's nachts in de kliniek te blijven) blijft men langer in de kliniek, en zijn de omstandigheden meer ziekenhuisachtig. Zo mogen er bijvoorbeeld geen begeleidende personen mee in de operatiekamer.

In het midden van de jaren zestig ontwikkelde Arnold Finks de techniek die nu zijn naam draagt. Min of meer bij toeval ontdekte hij, dat als aan de injectievloeistof voor de lokaal anesthesie adrenaline toevoegd was, er bij de curettages minder bloedverlies optrad. Dit is niet zijn enige verdienste. Hij ontwierp speciaal voor de categorie 16 tot 23 weken een aantal instrumenten die het werk van de operateur vereenvoudigen. De hele behandeling - afhankelijk van de vaardigheid van de operateur - duurt zelden langer dan 10 tot 15 minuten.

Na, de meestal intraveneuze sedatie, of narcose, en de plaatselijke verdoving, wordt het baarmoederkanaaltje opgerekt tot ongeveer 13 tot 14 millimeter. Dit is nodig om de meest gebruikte abortustang, die volgens Mac Clintock, te kunnen laten passeren. Met dit tangetje wordt de vucht in de baarmoeder gefragmenteerd en de stukjes worden er één voor één uitgehaald. Is de zwangerschap verder gevorderd dan 18 weken dan moet opgerekt worden tot maximaal 16 mm en zal meestal een wat grotere tang, de "middelfinks" worden gekozen.

In wezen moet de operateur afgaan op wat hij voelt. Dat is niet eenvoudig. Daarom wordt tegenwoordig steeds vaker de ingreep onder ECHO-controle gedaan. De abortusarts die tweede trimester ingrepen uitvoert, moet dit frequent doen, om zijn vaardigheid te behouden.

Deze methode beschadigt de baarmoeder doorgaans niet, maar complicaties komen toch vaker voor dan bij de afbreking van jongere zwangerschappen. Daarom doet de vrouw er goed aan, als ze een abortus overweegt, zo min mogelijk tijd verloren te laten gaan.

Angst dat de vrucht pijn zal lijden is niet nodig. Nog maar een paar jaar geleden is aangetoond dat het zenuwstelsel van zo'n vrucht nog niet in staat is om pijn te kunnen waarnemen. De vrucht , ook als die al ruim 20 weken is, " merkt " er niets van. Trouwens, de sedatie of narcose die de vrouw krijgt, werkt ook op de vrucht in .

Na de behandeling worden altijd antibiotica, of een recept daarvoor meegegeven. Het is van belang die volgens het voorschrift te nemen. Vraag de artsen ook wanneer U weer met anticonceptie kunt beginnen. Over het algemeen kunt U na een dagje bijkomen weer werken. Denk er aan dat het bloedverlies op de dag van de behandeling en de dag daarna meestal niet veel voorstelt. Maar op de DERDE of VIERDE dag zult U heftiger gaan bloeden, zelfs met stolsels. Dit is normaal en komt door het geleidelijk verdwijnen van de zwangerschapshormonen uit Uw lichaam. Daarna kunt U blijven vloeien tot de volgende menstruatie, meestal onregelmatig. Het menstruatiepatroon kan nog maanden in de war zijn. Als U aan "de pil" gaat hebt U daarvan minder last.




Tekst: Dr Joeri van den Bergh, november 2006.


Hier staat dus duidelijk dat de vrucht niets voelt

Dat is dus al achterhaalt vanaf 20 weken.....

De ongeboren vrucht reageert op pijnprikkels, zal bv zijn voeten optrekken, net als een pasgeborene als erin geprikt wordt....

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:38 schreef erodome het volgende:

[..]

Tja, als dat kind echt een rotleven krijgt zal hij misschien denken had er maar een einde aan gemaakt, maar wie zegt me dat dat kind niet de volgende eerste minister wordt en totaal gelukkig is?

Echt wat naar zeg dat je geadopteert bent, dat is echt slechter als afgemaakt worden alsof je niets bent, kom op zeg!!!!!!!
Het kind dat via een late abortus om het leven is gekomen kan iig niets meer zeggen, dat maakt het wel heel simpel toch?

En ik dacht nog wel dat jij je in geestelijke zaken was gaan verdiepen, maar verder als spookie spelen ben je zo te zien niet gekomen.....
Er zijn veel ergere dingen als niet geboren te worden. En nogmaals : hoe denk jij nu te kunnen weten wat de wens van dat kind in wording is ? Wie weet wil die helemaal niet geboren worden.

Oke, dan lijkt me dat erodome klaar is

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:59 schreef erodome het volgende:

[..]

Dat is dus al achterhaalt vanaf 20 weken.....

De ongeboren vrucht reageert op pijnprikkels, zal bv zijn voeten optrekken, net als een pasgeborene als erin geprikt wordt....

Heb jij eigenlijk wel eens van reflexen gehoord?

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 21:40 schreef sigme het volgende:

[..]

Sorry hoor. Ik laat ook levende wezens slachten om ze op te eten. Dat iets leeft is geen reden dat het niet dood mag.

Jouw lammetjes worden verdoofd voordat ze doodgemaakt worden, hun staarten mogen niet meer afgekneld worden omdat dat zielig zou zijn(voelen ze geen donder van, het sterft gewoon af), maar een ongeboren kind mag wel in stukken gezaagd worden!!!!!!

Hoe krom is dat, geef eens verdomde eerlijk antwoord, waarom is het moreel niet juist om de staart af te knellen(wat geen pijn doet), maar wel moreel juist om een voelend wezen in stukken te snijden?

quote:

Een foetus die het leven niet geschonken krijgt is precies dat - een foetus die niet tot een levend mens is geworden. Van niets naar nergens.

Niet van niets naar nergens, van niets naar volledig mens in wording, met hersenen, zenuwbanen, reactie en alles....
Een puppy van onder de week oud geeft net zoveel reactie als een kind vanaf een week of 15/18....

quote:

Als je per se vindt dat het als een levend mens behandeld moet worden (wat ik niet vind), dan is het argument dat doodgaan nooit een pretje is.

Iets dat we afschuwelijk vinden en proberen te verkomen door oa pijnmedicatie, maar dat is een onvermijdelijk iets, alles wat leeft gaat dood op ten duur, we hebben het hier over voortijdig beeindigen van het leven op een extreem brute manier die echt wel pijnlijk te noemen is...

quote:

Ja en? De geaborteerde zieltjes zijn misschien nog wel veel blijer.

Nogal makkelijk scoren he, want ze kunnen geen antwoord meer geven, denk toch dat de meeste geadopteerde kinderen toch wel blij zijn dat ze leven namelijk....

quote:

Op dinsdag 12 december 2006 22:00 schreef deedeetee het volgende:

[..]

En ik dacht nog wel dat jij je in geestelijke zaken was gaan verdiepen, maar verder als spookie spelen ben je zo te zien niet gekomen.....
Er zijn veel ergere dingen als niet geboren te worden. En nogmaals : hoe denk jij nu te kunnen weten wat de wens van dat kind in wording is ? Wie weet wil die helemaal niet geboren worden.

Wat heeft dit nu met spirituele zaken te maken, waarom die sneer, waar slaat dat op als ik mag vragen, red je het niet met argumenten ofzo?

Jij kan makkelijk zeggen dat er ergere dingen zijn als niet geboren worden als levend mens he, wie ben jij om te bepalen voor een ander of dat zo is?

Als dat kind niet geboren wil worden kan hij altijd een eind aan zijn leven maken toch, als je zo wil redeneren zoals jij hier doet past dit er prachtig in, een handje slaappillen, een stuk touw en de beslissing is genomen, maar dan wel door het persoon zelf en niet door degene die het te zwaar vond om dat kind nog even te voldragen...