Een poging tot analyse v.h. 'Chinese model'

Onder het chinese model versta ik onderdrukking van de lokale bevolking, maar tegelijkertijd het land openstellen voor (buitenlandse) investeerders, in een notendop.
Rusland heeft hier ook veel weg van, en de laatste tijd zie ik in het nieuws steeds vaker de definitie 'chinese model' voorbij komen.

-Dit is een weblog waar ik een deel van de OP op baseer.-

Het model van China heeft een aantal keer in de schijnwerpers gestaan.
Zo kreeg het al enkele topics op FOK! nadat google aangekondigd had om zijn diensten in China aan te bieden, die dan wel (al dan niet in opdracht van de chinese staat) gecensureerd zouden zijn.
Users waren verdeeld in ongeveer 3 kampen.
De een kon het niet schelen, de ander vond het kwalijk en de ander vond dat het bedrijf vrij stond om te kiezen. Dit kwam in de schijnwerpers omdat Google als bedrijfscredo juist 'don't be evil' had.

De ICT-ontwikkeling is interessant, omdat een vertegenwoordiger van Microsoft zei dat men vanwege het onderdrukkende klimaat in China daar wellicht weg zou willen gaan. Dat is 2 dagen later echter weer ontkend.

Nu is China, als we de mensheid even buiten het zichtveld zetten, heel interessant. Steden worden letterlijk uit de grond gestampt, prachtig grote dammen worden er gebouwd, vele krachtcentrales worden er gebouwd, men investeerd zelfs erg veel in duurzame energie zoals zonne-energie.

Op die manier is het naar mijn perceptie een soort aristocratie, waar enkele rijke mensen de dienst uitmaken, en bepalen wat goed is voor de mens. Het individu is simpelweg 'vervangbaar'.

Ook kijkend naar het aantal bloggers, van ongeveer een miljoen, is interessant. Ook gezien er 30.000 mensen, in dienst van de chinese staat, er een dagtaak aan hebben om deze miljoen mensen hun mond te snoeren, op wat voor manier dan ook.


Wat ik nu denk, is dat dit een populaire (niet populistische) vorm van politiek kan worden.
Economisch gaat het met China inmiddels goed, infrastructuur, woonruimte en stroomvoorziening zijn aanwezig of onderweg in de steden. In het platteland niet zo, maar dat is een ander verhaal.
Mensenrechten worden er door de staat niet gewaardeerd, maar er is ook een trend zichtbaar in de westerse wereld waarin duidelijk te zien is dat vele mensen ook niet veel om mensenrechten geven.
Bedrijven hebben erg veel speelruimte, kennis komt de laatste tijd ook aardig binnen rollen, en tot nu toe hoeft China van zichzelf niet al te veel aan te trekken van dingen als octrooirecht. Dat laatste is echter in onderhandeling.

Hoe het gaat met de zorg, ouderopvang, dat soort sociale dingen weet ik in China niet. Wel zie ik dat bedrijven flink kunnen investeren en groeien. Enerzijds vanwege de lage lonen, anderzijds vanwege de vrijheid die bedrijven krijgen van China. Individuen met kritiek moeten echter hun mond houden.

Nu dit systeem naar mijn idee ook in Rusland in gebruik is, of op zijn minst in opkomst is, is mijn vraag;
is dit een trend voor zuiver en alleen grote landen, of zullen kleinere landen volgen?
Of zal deze trend eenmalig en lokaal zijn, uiteindelijk eindigen, en zichzelf omvormen tot een vrije democratie?

quote:

Op dinsdag 5 december 2006 22:01 schreef Originele_Naam het volgende:
volgens mij heeft het ook deels met de chinese cultuur te maken, dat er daar zo'n model is

Ok, duidelijk. Maar heeft het ook een reden tot ontstaan? Soms hoor ik het argument dat een democratie niet kan werken in zo'n groot land met zoveel inwoners, en dat een 'technocratie' eigenlijk beter is.

Daarbij, volgen wij straks China, of gaat China ons volgen?

quote:

Op dinsdag 5 december 2006 22:19 schreef SjonLok het volgende:
Overigens, een opmerkelijk punt is wel dat enkele jaren de verwachting was dat China een stuk opener zou worden met alle buitenlandse investeringen en buitenlandse bedrijven die daar kantoren openden.

Dat is echter lang niet zo snel gegaan als werd verwacht.

Dat is ook mijn vraag inderdaad. In 1989, alweer meer dan 17 jaar geleden dus, stond die welhaast beroemde maar onbekende man voor die tank, op het plein van de hemelse vrede.

Dat is voor mij een duidelijk punt dat er flinke onderdrukking en censuur was in China, en vooral, dat protest is daar een teken van, dat er weerstand tegen is. Eerder, ten tijde van Mao Zedong natuurlijk ook. Waar ik over nadenk is, is dit chinese model dusdanig succesvol dat andere landen dit over gaan nemen, of staat het systeem op het punt om te veranderen?